¿ Czy poprawna jest wymowa “ śmierdzi ” z głośnym h?

Jako mieszkaniec Andaluzji i mówca po andaluzyjsku, muszę powiedzieć że w niektórych przypadkach mamy tendencję do wymawiania h, ale głównie w celu wyolbrzymienia (oczywiście). Nie wiem, czy w każdym przypadku słyszałeś h wymawiane przez mieszkańców Andaluzji. Tutaj h wymawiane brzmi bardzo podobnie do h w języku angielskim, ale w naszym przypadku pochodzenie jest bardziej arabskie. Ponieważ żelazo jest wspomniane w innej odpowiedzi, w Andaluzji wyrażenie a hierro jest używane do wskazania tyłek , idź za wszystko , ale wymawiane „przez jierro” (j wymawiane jak wskazano). Możesz też usłyszeć, jak mówią na przykład jaki mam oścież .

Jeśli chodzi o konkretne słowo pytania, hiede, tutaj jest używany do wskazania, że coś pachnie naprawdę brzydko, ale wymawiane bardziej jak jiere , zmiękczając d do r . Nie jestem pewien, ale prawdopodobnie jest to gra słów z czasownika boli , ponieważ taki zapach rani zmysły. Przykład można usłyszeć w utworze La mamaita grupy Mojinos Escozíos , na końcu całej piosenki.

Oficjalna wymowa to: w każdym przypadku i jak już wskazali, z h wyciszeniem.

h nie jest wymawiane w języku hiszpańskim. Jest całkiem możliwe, że andaluzyjskie przesadne wymowy, o których mowa w innej odpowiedzi, wcale nie wynikają z utrzymywania się śladu starego inicjału / h / (który niekoniecznie pochodzi z / f /; por. ice < łaciński gelus ), ale do synchronicznych (aktualnych) motywów fonetycznych.

W języku hiszpańskim sylaby utworzone przez hii- plus samogłoska są fonetycznie podobne do tych zaczynających się od i- plus samogłoska ( żelazo ~ erro ). W wielu regionach hiszpańskojęzycznych słowa takie jak żelazo mają dźwięk pół-spółgłoski lub półsamogłoski, [j] ~ [i̯], podczas gdy inne mają mniej lub bardziej frykcyjny dźwięk, który może nawet być afrykate, [ʝ] ~ [ɟʝ]. Oba dźwięki są artykułowane w tym samym miejscu w ustach (podniebieniu), aw niektórych dialektach są zdezorientowane.

Mocna wymowa [je] może w końcu brzmieć jak [ʝe] ~ [ʝi̯e]. Samogłoska / i / jest podniebienna, więc sam dźwięk [ʝ] zawiera ją, że tak powiem. Ze względu na swoje znaczenie słowo śmierdzi nadaje się do tego rodzaju fonetycznej afektacji, która może być ekspresyjna (akcent fonetyczny wyraża obrzydzenie wywołane przez dany smród).

Zgodnie z DRAE :

… w aktualnym standardowym języku [la „h”] nie reprezentuje żadnego dźwięku , chociaż jest on aspirowany w niektórych głosach obcego pochodzenia, takich jak chomik lub dirham , a na niektórych obszarach hiszpańskich i amerykańskich jako cecha dialektu.

Pan-Hispanic Dictionary of Doubts zawiera również informację, że chociaż tak nie jest zwykle wymawia się „h” przy aspiracji, tak, w wielu dialektach początkowe „hie-” wymawia się jako „ye-”:

… Grupa hi w pozycji początkowej słowa, po której następuje akcentowane e, jest zwykle wymawiana jako dźwięk dźwięczne podniebienne / y / … z wyjątkiem po pauzie lub wyrazie zakończonym samogłoską, gdzie wymowa oscyluje między [tj. ] i [yé] ; dlatego też normalne jest, że słowa takie jak żelazo, lód, trawa, bluszcz są wymawiane [yérro, yélo, yérba, yédra] …

Komentarze

• Istnieje różnica między byciem est á ndar i bądź poprawny. Oczywiście, gdy pochodzisz z obszaru, który aspiruje do haszyszu, ta wymowa ó n nie jest nieprawidłowa. Ponieważ heder pochodzi z lat í n fœdere , w tych obszarach aspiracja ó n z h być í do etymol ó gical poprawne.

W moim regionie Cajamarca – Peru wielu mieszkańców wsi aspiruje do " h " w kilku słowach: śmierdzący, śmierdzący, wrzący, śmierdzący, dziura, proca (odnosi się do starej broni, a nie japońskiej marki), ciągnięcie itp.