W szkole przeprowadziliśmy eksperyment z użyciem tłuszczu i $ \ ce {KOH} $ do stworzenia „miękkiego” mydła.
Potem , dodaliśmy $ \ ce {NaOH} $, aby zmienić go w „twarde” mydło.
Czytałem w wielu miejscach w Internecie, że różnica między używaniem potasu i sodu decyduje o tym, czy staną się one „ twarde „mydło” czy „miękkie” mydło.
Czy mam rację w twierdzeniu, że $ \ ce {K +} $, odp. Jony $ \ ce {Na +} $ łączą się z końcami $ \ ce {O -} $ kwasu tłuszczowego?
Czy można pominąć pierwszy krok i stworzyć „twarde” mydło używając $ \ ce {NaOH} $ od razu?
Dlaczego mydło „miękkie” rozpuszcza się o wiele łatwiej niż mydło „twarde”? Innymi słowy: dlaczego $ \ ce {K +} $ spada o wiele łatwiej niż $ \ ce {Na +} $?
Odpowiedź
Zasadniczo, tak, według powszechnych terminów, szare mydło ma $ \ ce {K +} $ , a twarde mydło ma $ \ ce {Na +} $ .
Oba są metalami alkalicznymi, ale $ \ ce {K +} $ jest poniżej $ \ ce {Na +} $ w układzie okresowym, więc może powinniśmy wziąć pod uwagę trendy okresowości. Kiedy schodzisz w dół tabeli, atomy stają się bardziej reaktywne, więc $ \ ce {K +} $ reaguje z polarnymi częściami wody z większym prawdopodobieństwem niż $ \ ce {Na +} $ . Oto rozpuszczalności dla obu (chociaż istnieją inne wartości, które mogłyby opowiedzieć tę historię, być może lepsze niż rozpuszczalność produktu):
[Rozpuszczalność dla $ \ ce { KOH} $ ] w $ \ ce {H2O} $ w 25 ° C: 121 g / 100 ml
[Rozpuszczalność przez $ \ ce {NaOH} $ ] w $ \ ce {H2O} $ w 25 ° C: 100 g / 100 ml
Jeśli chodzi o pytanie o przejście od razu do twardego mydła, na podstawie tego linku wydaje się wykonalne; właśnie użył $ \ ce {NaOH} $ (ług) i olejów bez wzmianki o $ \ ce {KOH} $ (potaż?) do omówienia.
I tak, jony dodatnie łączą się z $ \ ce {O -} $ kwasu tłuszczowego, jak widać na tym schemacie. 
(img src: http://jan.ucc.nau.edu/~doetqp-p/courses/env440/env440_2/lectures/lec19/lec19.html )
Komentarze
- To nie jest odpowiedź na pytanie, a część dotycząca reaktywności również jest tutaj kompletnym nonsensem.