Co Galadriela rozumie przez “ Wszyscy powinni mnie kochać i rozpaczać ”?

Kiedy jest kuszona przez Pierścień, Galadriela porównuje się do różnych siły natury:

• I nie będę ciemny, ale piękny i straszny jak poranek i noc!
• Piękny jak morze, słońce i śnieg na górze!
• Straszny jak burza i błyskawica!
• Silniejszy niż fundamenty ziemi.

Nie możesz walczyć z morzem ani słońcem, rano ani w nocy, po prostu są i nie masz innego wyjścia, jak z nimi żyć. Zarówno uczciwe , jak i straszne mają podwójne znaczenie wyglądu i zachowania. Morze jest sprawiedliwe, równie prawdopodobne jest utopienie dobrego lub złego człowieka! Słońce jest jasne, ogrzewa wszystkich jednakowo itd. Sama określa siebie jako piękną (pozytywną, ale próżną), straszne (negatywne), fa ir (pozytywny, ale zniekształcony), straszny (negatywny) i silny (neutralny). Mówi, że byłaby piękna, ale naprawdę przerażająca, tak jak możesz docenić piękno burzy, jednocześnie boisz się, że może cię zabić. Wie, że jej potencjalni badani dostrzegliby każdą z tych cech.

Wszyscy powinni mnie kochać i rozpaczać!

Dzięki mocy Pierścienia każdy będzie zmuszony ją kochać, a jednocześnie naprawdę się jej bać! Rozpaczaliby, ponieważ opór jej wydawałby się równie bezcelowy, jak stawianie oporu Porankowi lub Nocy, niezależnie od tego, czy rzeczywiście można ją obalić, czy nie. Wydawałaby się silniejsza niż sama siła natury.

Komentarze

• Dodam tylko, że Galadriela używa ' okropnego ' i ' okropne ' w ich pierwotnym znaczeniu, wywołujące przerażenie i wypełniające lękiem, a nie w ich współczesnym znaczeniu ' złe. ' A konkretnie, jej równoległa konstrukcja pokazuje, że chce powiedzieć, że Poranek jest piękny, a Noc wywołuje przerażenie. Zawsze uważałem, że linia (y) oznacza, że ludzie będą do niej nieodparcie przyciągać, ponieważ Pierścień wzmocniłby jej piękno i charyzmę, ale także bałby się jej, ponieważ bez względu na to, jak bardzo mogłaby wziąć Pierścień do czynienia dobra, przyjdzie zło ze względu na naturę Pierścienia, a jej poddani nadal byliby nieszczęśliwi.
• Aby dodać do tej doskonałej odpowiedzi, kolejny powód ' rozpaczy ' byłoby tak, że pragnieniem każdego, kto kocha kogoś innego, jest odwzajemnienie się miłością. Zniewolona przez Pierścień Galadriela nie byłaby w stanie nikogo kochać. Każdy odczuwałby rozpacz z powodu kochania kogoś, kto nigdy nie mógłby go odwzajemnić.
• ” W porządku ” prawie na pewno nie oznacza ' sprawiedliwego ' w tym kontekście. Zobacz definicje ; 3, 7, a zwłaszcza 5, wydają się tutaj najbardziej odpowiednie.

Może pomóc Tolkien zdefiniowana rozpacz. Gandalf mówi to na Radzie Elronda:

`To nie jest rozpacz, ponieważ rozpacz jest tylko dla tych, którzy widzą koniec ponad wszelką wątpliwość.

Myślę, że Galadriela miała na myśli, że będzie silna, tak silna, że nikt inny nie miałby nadziei na ucieczkę spod jej władzy. Znaliby swoje miejsce ponad wszelką wątpliwość i bez nadziei na zrobienie czegokolwiek innego.

Co ciekawe, widzę analogię w Boskim Cesarzu Wydm Franka Herberta. Leto II był wielkim władcą, ale rządził przez tysiące lat, a nikt w jego imperium nie miał nadziei na zmianę. Nie był zły. Nie był zły. Był po prostu absolutny. Wszystko stało się ” przestarzałe ” przez eony. Kiedy zmarł ” Rozproszenie ” miało miejsce, ponieważ każdy w końcu dostrzegł szansę zrobienia czegoś innego.

Komentarze

• +1 To nasuwa pytanie – czy Galadriela jako Władca Pierścienia byłaby potężniejsza niż Sauron jako Władca Pierścienia? Pytam, ponieważ Sauron został obalony, co sugeruje, że Galadriela również mogłaby być.
• @WadCheber Oto odpowiedź !
• W Śródziemiu Sauron jest ucieleśnieniem zła. Galadriela i Gandalf, jak sądzę bali się, że nie będzie ” właściwego ” sposobu na posługiwanie się pierścieniem.Nie mogę teraz ' znaleźć dokładnego miejsca, ale ' powiedział, że Saurona nie można naprawdę zniszczyć, dopóki nie zniknie pierścień . A może skoro nie było sensu lekceważyć go, zawsze będą się bali, że przyjdzie na ring. Z zewnątrz Tolkien stworzył zasady i stwierdził, że nie ma właściwego sposobu radzenia sobie ze złem poza zniszczeniem tego.
• Oto kolejny interesujący komentarz Tolkiena: ” Pierścień Saurona jest tylko jednym z wielu mitycznych ujęć umieszczania jednego ' życia lub mocy w jakimś zewnętrznym obiekcie, który jest w ten sposób narażony na schwytanie lub zniszczenie z katastrofalnymi dla siebie skutkami. Gdybym miał ' filozofować ' ten mit, a przynajmniej Pierścień Saurona, powiedziałbym, że był to mityczny sposób przedstawienia prawda, że moc (a może raczej potencjalność), jeśli ma być ćwiczona, …
• @WadCheber Widzę, co mówisz '. Tolkien nie ' nie wyraził, że Saurona nie można zniszczyć, a jedynie zastąpić. I zastąpiony tylko przez potężną istotę dzierżącą pierścień.

Odpowiedź tkwi w różnicach między Gandalfem i Galadriela. Obaj byli mądrzy i potężni, chociaż Gandalf, będąc Maiar, był z definicji mądrzejszy i potężniejszy niż jakikolwiek Elf. Tolkien napisał o efektach Pierścienia w swoich Listach :

To była część zasadniczego oszustwa Pierścienia aby wypełnić umysły wyobrażeniami o najwyższej mocy … W każdym razie Elrond lub Galadriela postępowaliby zgodnie z polityką obecnie przyjętą przez Saurona: zbudowaliby imperium z wielkimi i absolutnie podporządkowanymi generałami, armiami i machinami wojennymi, aż mogli rzucić wyzwanie Sauronowi i zniszczyć go siłą. Nie rozważano konfrontacji samego Saurona, bez pomocy, siebie z sobą. Można sobie wyobrazić scenę, w której Gandalf, powiedzmy, został umieszczony w takiej pozycji … Gandalf, jak zrobiłby to Ring-Lord byłby znacznie gorszy od Saurona. Pozostałby „prawy”, ale obłudny. Nadal rządziłby i porządkował rzeczy dla „dobra”, a pożytek jego poddanych był zgodny z jego mądrością (która była i byłaby pozostał świetny).

Pierścień odwołuje się bezpośrednio do skłonności każdego i indywidualne. Nawet poza różnymi poziomami mocy, Gandalf i Galadriela to dwie skrajnie różne osoby. Gandalf to samotny czarodziej. Nie przejmuje się swoim wyglądem ani opiniami innych ludzi (nawet pogarda Sarumana nie zmienia jego zdania na temat jego relacji z hobbitami). Nie ma żadnych dowodów na to, że popełnił jakąkolwiek formę nieetycznego zachowania: jego życzliwy misją ochrony Śródziemia jest jego życie. Galadriela jest zamężną elfką. Ubiera się starannie i jest niezwykle piękna. Dba o los elfów, ale w przeciwieństwie do Gandalfa nigdy nie była odpowiedzialna za opiekę nad całym Śródziemem. (Ma to dla niej znaczenie, ale jej główna odpowiedzialność spoczywa na jej ludziach). Ma również wiele błędów w swojej przeszłości – opuściła Valinor podczas buntu Noldorów i, według Tolkiena, zabroniono jej powrotu przed nią odrzucenie Pierścienia. Duma jest problemem, z którym stara się walczyć.

Podstawowe pragnienia Gandalfa były dobre i próbowałby ustawić się jako wzór cnoty, przebudowując Ziemię dla własnego dobra. Ale w przeciwieństwie do Podstawowe pragnienia Gandalfa, Galadrieli, nie były związane z żadną uniwersalną życzliwością, a jej dawna skłonność do dumy ze swoich umiejętności prawdopodobnie również się pojawi. Gdyby udało jej się podbić Saurona, prawdopodobnie chciałaby zapewnić przewagę elfów nad innymi narodami, ale przede wszystkim chciała zapewnić sobie przewagę nad wszystkimi, uwielbianą za jej siłę i piękno. Prawdziwa miłość i przyjaźń stałyby się niemożliwe: nie chciałaby, aby ktokolwiek był jej równy, a związek miłosny lub przyjaźń wymagałaby pewnego poziomu równości. W rezultacie każdy, kto chciałby mieć z nią związek, musiałby „rozpaczać”, że zwróciła na nich uwagę. Sauron nigdy się nie zakochał i nie miał przyjaciół. osiągnąć swoją pozycję, neithe r może Galadriela.

Komentarze

• +1 i dzięki! Ale Tolkien wspomina o jednej wadzie, która nękałaby ” Gandalfa jako Władcę Pierścienia ” – ” obłudne [poczucie] „. Obłudność jest bardzo podobna do dumy. Pierścień z natury sprawia, że osoba, która go dzierży „, chce zapewnić sobie dominację nad wszystkimi „. Tak to działa i co robi.Miłość, o której wspomina, prawdopodobnie NIE jest miłością romantyczną, ale intensywną, platoniczną, pełną czci adoracją. Galadriela mogła ubrać się starannie, ale jej nieodłączne piękno było właśnie takie – nieodłączne. Nie wymagało to z jej strony żadnego wysiłku. Prawdopodobnie była piękna, nawet gdy robiła sobie jaja lub wymiotowała.
• Różnica polega na tym, że duma Galadrieli ' opierała się głównie na jej umiejętnościach, podczas gdy Gandalf ' poczucie własnej nieomylności / duma będzie oparte na jego postrzeganiu siebie jako dobrego. Podobnie, ale nie to samo. Masz rację, jeśli chodzi o włączenie adoracji platonicznej, chociaż ' nie jestem pewien, czy można całkowicie wykluczyć uwielbienie romantyczne. ” Wszyscy będą mnie kochać i rozpaczać ” – przypuszczalnie nie każdy mógłby mieć do niej romantyczną miłość, chociaż niektórzy (jak Celeborn) mogą mieć te uczucia również. Odpowiednio zredagowałem moją odpowiedź.
• Zmiana sprawia, że Twoja odpowiedź jest jeszcze lepsza. Kolejny powód, dla którego romantyczna miłość od jej poddanych nie ' nie miałaby sensu: byłaby ” uczciwa ” (czyli piękny), ale także straszny (to znaczy budzący podziw, surowy, onieśmielający, przerażający itp.). Byłaby jak Bóg w tradycji judeochrześcijańskiej – zbyt potężna i imponująca, by czuć do niej romantyczne uczucie. Kochasz ją, ale nie ' nie odważyłbyś się jej pocałować, a nawet marzyć o tym. Nawet najbardziej kochający Boga religijny fanatyk ' nie chce obcować z Bogiem.
• Nawet patrzenie na nią byłoby jednocześnie przyjemne i przerażające – jest wspaniała, ale przerażający, piękny, ale nietykalny, sprawiedliwy, ale onieśmielający.
• Cieszę się, że edycja pomogła. Galadriela nie byłaby ' bogiem, tylko znacznie wyższym elfem (Bóg w teologii judeo-chrześcijańskiej to i tak Duch: możesz ' t pogódź się z tym, nawet jeśli chcesz). Dla wielu (większości?) Ludzi przerażenie powstrzymałoby ich przed zakochaniem się w niej, ale są ludzie, których pociągają przerażające typy. Niektórzy nawet uważają strach za stymulujący. Oczywiście ' jest niezdrowe, ale zła Galadriela nie ' nie zachęcałaby do zdrowych emocji u innych.

Jeśli mogę dodać moją pokorną interpretację jednego z możliwych znaczeń

Wszyscy będą mnie kochać i rozpaczać!

Możliwe, że Galadriela spodziewała się, że stanie się kimś w rodzaju współczesnego prezydenta lub monarchy celebrytka.

Spodziewała się, że będzie w jednostronnych związkach z każdym z milionów hipotetycznych tematów.

Jeśli dana osoba ma więcej niż stosunkowo niewielką liczbę (głównie) adorując tematy lub fanów, ta osoba staje się niemożliwa do odwzajemnienia takiej samej ilości uwielbienia. W ten sposób osoba staje się przedmiotem wielu nieodwzajemnionych jednostronnych związków, otrzymując znacznie więcej miłości, niż ona lub ona mogłaby zwrócić.

Jako współprzewodnicząca Lorien, Galadriela prawdopodobnie miała „zaledwie” dziesiątki tysięcy tematy. W elfim cyklu życia dzieci elfów rodziłyby się w Lorien dość rzadko i prawdopodobnie w dzieciństwie każde z nich byłoby kimś w rodzaju celebryty. Prawie wszystkie elfy zaprzyjaźniły się, a nawet zaprzyjaźniły z dzieckiem elfa, gdy było ono dzieckiem – prawdopodobnie włączając Galadrielę i Celeborna.

Zatem prawie wszystkie elfy urodzone w Lorien w ciągu tysięcy lat od czasu Galadrieli i celeborn stał się jego władcami, być może czule pomyślałby o nich jako o „cioci Galadrieli i wujku Celebornie”. Jest możliwe, że większość elfów w Lorien urodziła się na długo przed przybyciem tam Galadrieli i Celeborna, ale w ciągu tysięcy lat Galadriela i Celeborn mogli zostać znajomymi, a nawet przyjaciółmi ze wszystkimi swoimi poddanymi – gdyby taki był ich styl rządzenia.

Ale gdyby Galadriela została władczynią całego Śródziemia, prawdopodobnie miałaby miliony poddanych – w tym miliony śmiertelników. Gdyby przeciętny człowiek żył około 80 lat, oznaczałoby to około 29 220 dni lub 701280 godzin. Więc gdyby Galadriela przyjęła zasadę spędzania jednej godziny z każdym człowiekiem, poznałaby niewiele więcej niż 701280 z nich w ciągu życia, a gdyby przyjęła zasadę, aby spędzić cały dzień z każdym człowiekiem, mogłaby poznać znacznie lepiej tylko 29220 z nich.

Tak więc pierścień sprawił, że Galadriela wyobraziła sobie, że jest władczynią niezliczonych milionów śmiertelników i otrzymuje od nich uwielbienie, na które tak piękna, mądra, miła, nadrzędna istota jak ona sama zasługiwała w milionach jednostronnych relacji, których byłaby beneficjentką. Wszyscy by ją kochali, ale wiedzą, że Galadriela nie mogłaby odwzajemnić ich miłości.

Wszyscy będą mnie kochać i rozpaczać!

Co może wydawać się bardzo pożądane tym, którzy są przynajmniej częściowo egoistyczni.

Komentarze

• Tak mniej więcej myślę, kiedy to czytam. Każdy na świecie będzie zmuszony kochać ją na własną szkodę. Masowa nieodwzajemniona miłość, nie kończąca się emocjonalnym cierpieniem, a ona będzie cieszyć się każdą jej sekundą.
• To, plus orwellowska miłość, którą okazują badani ” Wielki Brat „. Musisz go kochać do tego stopnia, że ludzie mogą zacząć to robić po prostu z powodu prania mózgu. Z definicji wszystko, co robi, jest świetne. Jeśli ' nie jest świetny, to nie może pochodzić od Big Brother. Jeśli popełni błąd, trzeba go naprawić poprzez cenzurę i fabrykację.
• Myślałem o tym w niemal boskim sensie. Wiem, że Tolkien był religijny i cała idea ” kochania i strachu przed wszechpotężnym bogiem ” nie ' nie były mu obce. Zawsze wydawało mi się, że opisywała siebie jako zasadniczo chrześcijańskiego Boga.

Myślę, że oznacza, że byłaby zbyt wspaniała dla swojego ludu. W tym samym czasie piękna i tak daleko ponad śmiertelnikami i elfami. Byłaby tak potężna i wszechwiedząca (już trochę jest), że jej imperium byłoby prawdziwym piekłem przebranym za raj

Pierścień daje posiadaczowi możliwość kontrolowania woli innych. Galadriela chce rządzić poddanymi, którzy akceptują ją jako swoją królową ze względu na jej mądrość … a dzierżąc pierścień, jej poddani nie pokochaliby jej z wolnej woli, pierścień po prostu nakazałby im kochać ją, a ona nie byłaby w stanie tego powstrzymać ponieważ ostatecznie chce ich miłości.

Wolna wola, będąc silną siłą w sadze o Tolkienie, nie mogła zniszczyć wolnej woli, mogła ją tylko unieważnić. Tak więc rozpacz poddanych Galadrieli kochają swoją królową, ale nie mają innego wyboru, jak tylko to zrobić. Byliby świadomi, że nie mają wyboru w tej sprawie, a tym samym rozpaczy.

O ” wszyscy będą mnie kochać i rozpaczać „: Chciałbym dodać wagę do tego, co moglibyśmy nazwać ” nieodwzajemniona sympatia celebrytów ” interpretacja sugerowana przez innych. Już następne zdanie brzmi: ” Podniosła rękę i z pierścienia, który tam nosiła, wyemitowała wielkie światło, które oświetliło ją samą, pozostawiając wszystko inne w ciemności. „. Uważam, że uwodzi innych do obsesyjnego uwielbienia, przytłumiając ich uznanie dla wszystkiego innego, przyćmiewając je, a potem zdradza ich, gdy stali się całkowicie zależni: nieznośnie jasne światło, które najpierw oślepia, a następnie zawodzi, pozostawiając w głębszy mrok niż kiedykolwiek wcześniej.

Gandalf sprawiający, że dobro wydaje się obrzydliwe … cóż, Gandalf jest drażliwy i może być dość sarkastyczny (np. ” Nie masz rozumu od lewej ” do Boromor lub ” Słyszałem zarówno „, kiedy Gimli i Legolas obaj profesują nigdy nie słyszeli, że ich własny ród był odpowiedzialny za zakończenie przyjaźni krasnoludów i elfów). Nie ma głosu Sarumana, ale rywalizuje z nim w debacie. Będąc w posiadaniu Pierścienia, może sprawić, że inni odejdą od dobrych powodów, dając wspomnianym przyczynom zaciekłe chłostanie językiem, jednocześnie udostępniając swoje umiejętności retoryczne na poparcie znacznie mniej godnych pochwały.

Komentarze

• Witaj, witaj w SF & F. Czy na pewno ' nie myślisz o cytacie w pytaniu o ” pięknym i okropnym? ” Jeśli nie, naprawdę powinieneś znaleźć cytat, aby była to wartościowa odpowiedź.
• David W: dziękuję za opinię. Dodałem ' cytat.