Co Nietzsche miał na myśli mówiąc o potworach i otchłani?

Jest to jeden z aspektów Nietzschego, który jest łatwo przeoczany przez ludzi, którzy chcą widzieć go jako po prostu nihilistycznego i destrukcyjnego.

Dla Nietzschego Konstruowanie jaźni nie jest aktem religijnym, obowiązkiem czy aktem poddania się naturze, jak to różnie widzą „moralności” – jest formą sztuki. W The Gay Science mówi coś z rzędu: „Trzeba uczynić z siebie siebie dziełem sztuki, wyrzeźbić coś tutaj, coś tam wyhodować, zmienić przeznaczenie jakiejś masy nieuniknionej brzydoty w innym miejscu, aby przedstawić przyjemniejszy widok z daleka … „(Nie mam tutaj kopii i nie mogę jej znaleźć w Internecie, jeśli ktoś może podać mi słowa …)

Potwór to taki, któremu” ja „brakuje” sztuki ” .

Władza może być nośnikiem moralności i jej celem, ale pozbawione smaku użycie władzy jest jak pozbawione smaku użycie jakiegokolwiek innego medium. Aby zobaczyć jego estetykę, możesz spojrzeć na jego własny proces artystyczny, który on wyświetlany w kółko, wybierając reprezentacje mitologiczne lub poetyckie, lub możesz spojrzeć na jego krytykę prac innych osób. W szczególności myślę, że właśnie dlatego zadał sobie trud opublikowania „contra Wagner”.

Zarzuca mu, że muzyka Wagnera jest atakiem na publiczność, wymachując skalą w sposób, który szokuje zmysły i kaleczy organów, a także zbyt małej spójności i zrozumiałości – zwijanie niekończącej się melodii zamiast tematu.

W tym kontekście myślę, że cytat o potworach wskazuje, że istnieją wybory estetyczne, od których powinniśmy się powstrzymać robienie, choćby były skuteczne. Powinniśmy wybierać skalę, elegancję i konsekwencję. Jeśli innym „w użyciu władzy brakuje sztuki, nie powinniśmy po prostu konfrontować ich z większą mocą, jeśli to wymaga mniej sztuki. Powinniśmy się powstrzymać.

W szczególności uważam, że „otchłań” jest rodzajem potwora, potwora całkowitego cynizmu i prawdziwego nihilizmu – zupełnie pustego człowieka, jakim wydaje się wczesny postmodernizm „beatnik” faworyzować. Wyrzeczenie się granic zawsze ma moc, którą można odkryć, ale dążenie do całkowitego braku ograniczającej formy pozostawia człowieka „silnie pustym” i być może niezdolnym do odzyskania artystycznej natury.

Komentarze

• Dziękuję za poświęcenie czasu na napisanie tak dobrze napisanej relacji o tym, co miał na myśli; wielki Panie, myślę, że ' zmieniłem się w taki potwór.
• Nie ' nie chciałem być przerażającym, tylko po to, żeby podkreślić, jak przewidujące moim zdaniem było to pojęcie. Większość z nas ma dużo ' abyss ' w nas w dzisiejszych czasach – mamy tendencję do ' niekończącej się melodii bez temat '. Jeśli chodzi o estetykę osobistą, Wagner wygrał, klasyczne pojęcia powściągliwości właśnie stały się mniej rozpowszechnione. Chociaż Nietzsche naciskał w tym kierunku z wielką siłą, wiedział, ile osób było najprawdopodobniej pójdzie za daleko (Jego analiza Chrystusa w zasadzie powiedział mu, że siły społeczne mają tendencję do posuwania się zbyt daleko, zanim problem, na który reagują przesadnie, ustąpi, a następnie pójdą dalej.)
• Nicość i pustka przerażają mnie, ponieważ jedyna wiedza, jaką posiadam, nie może wątpię, czy pewnego dnia ja i wszyscy inni w pewnym momencie przestanie istnieć (tj umierać). Posłuchaj, co powiedział Hector, ” Jeśli to nie mój los, nie zostanę zabity, ale żaden mężczyzna (ani kobieta), odważny lub tchórzliwy, nigdy nie uniknie śmierci urodził się. ” Śmierć brzmi jak mroczne miejsce, ale wtedy nie będziemy mieli ochoty niczego doświadczyć. Z drugiej strony, Epikur zauważył, że śmierć nie ma dla nas znaczenia, ponieważ dopóki żyjemy, śmierć nie jest.

„Ktokolwiek walczy z potworami, powinien zadbać o to, aby nie stał się potworem”.

Jeśli angażujesz się w jakąkolwiek działalność, zaczynasz przyjmować punkty widzenia i fakty związane z tą działalnością. Jeśli będziesz się dalej zanurzać, tym bardziej wszechogarniający staje się punkt widzenia: „jeśli jedynym narzędziem, jakie masz, jest młotek, traktuj wszystko jak gwóźdź.”

Uważam, że dla Nietzschego fakty, interpretacje i działania są zawsze ze sobą powiązane, co można zilustrować w kategoriach tego, jak ludzie w różnych zawodach widzą otaczający ich świat.

Np. Jeśli jesteś lekarzem, na co dzień rozwiązujesz problemy zdrowotne (aktywność), obserwujesz fakty związane ze zdrowiem (np. Puls, ciśnienie krwi, oddychanie, ogólne samopoczucie) i często myślisz o różnych rzeczach związanych ze zdrowiem (interpretacja Z drugiej strony, pracując jako producent, wie się, jak wytwarzać określone rodzaje rzeczy (działanie i punkt widzenia), a także ile kosztują materiały (fakt) i ile ludzie są skłonni zapłacić za towar ( Wydaje mi się, że taka jest idea innego słynnego cytatu Nietzschego: „Nie ma faktów, są tylko interpretacje”.

Zakładam, że N. przez „fakty” oznacza rzeczy, które konfrontują jednostkę jako zewnętrzne ograniczenia i jednostka nie ma nad nimi władzy.

Jednak fakty są ze sobą powiązane do pewnych rodzajów czynności: Jeśli prowadzę samochód, muszę przestrzegać przepisów ruchu drogowego, ograniczeń technicznych samochodu oraz realiów finansowych związanych z utrzymaniem samochodu w dobrym stanie i naprawą go, gdy pojawią się usterki. Mogę korzystać z samochodu, jak mi się podoba, ale muszę przestrzegać tych ograniczeń.

Z drugiej strony, jeśli sprzedam samochód i zdecyduję się na jazdę na rowerze, ograniczenia / fakty związane z prowadzeniem samochodu już mnie nie dotyczą. Jestem wtedy związany ograniczeniami, które kontrolują jazdę na rowerze (różnego rodzaju przepisy, regiony, w których jeżdżę i tak dalej). Nie muszę już przejmować się tym, czy benzyna kosztuje 1,3 euro, czy 2,6 euro, ponieważ nie prowadzę już samochodu. Kiedy przesiadam się z jazdy samochodem na jazdę na rowerze, aktywność się zmienia, podobnie jak ograniczenia.

Nie mogę zmienić faktów związanych z konkretną działalnością, ale mogę znaleźć swobodę w wyborze rodzaju działalności, którą się podejmuję. Rodzaje czynności, które są obecnie dla mnie dostępne, są określane przez społeczeństwo w w którym się urodziłem. Angażując, zyskuję również szczególne rodzaje wolności związane z tą konkretną działalnością.

Fakty zawsze wymagają od ludzi powagi i staram się przekonać, że są wieczne i nigdy się nie zmieniają. N. wskazuje tym przykładem, że fakty związane z polowaniem na czarownice były powiązane z interpretacją, która była powszechna w pewnym czasie, ale wraz z upływem czasu ludzie nie bawią się już polowaniami na czarownice i twierdzi, że dotyczy to wszystkich działań ludzkich.

Komentarze

• Czy możesz to trochę bardziej rozpakować? Dlaczego jest to dla Ciebie przekonująca odpowiedź na pytanie? (Jakie badania mogą to potwierdzić?)
• Zmieniłem post.

Ktokolwiek walczy z potworami, powinien zadbać o to, aby nie stał się potworem.

Nie brzmi to dla mnie tak, jakby Nietzsche mówił, że ludzie nie powinni walczyć ze złem. Nie wiem, jakie były przekonania Nietzschego dotyczące sprawiedliwości i zemsty, ale interpretuję jego słowa jako kwestię równowagi . Jeśli „masz zamiar walczyć ze złem”, uważaj, aby nie stać się tym złem, z którym walczysz.

A kiedy długo patrzysz na otchłań, otchłań również patrzy na ciebie.

Można to interpretować na różne sposoby.

Jedna interpretacja mówi, że ludzie, którzy nienawidzą zło powinno pamiętać, że w każdym z nas jest małe zło. Zamiast stawiać się na piedestale, powinniśmy dokładnie zbadać swoje własne życie.

Inna interpretacja jest taka, że zbyt intensywne skupianie się na złu może albo zmienić umysł, albo po prostu wywołać depresję tak wielką, że przygnębia nas w otchłań. Niektórzy mogą po prostu nazwać to „wypaleniem”.

Uważam, że pierwsza część cytatu oznacza że należy się upewnić, że nie stanie się tym, z czym walczy. Natychmiast pomyślałem o Robespierre podczas rewolucji francuskiej, walczył z „potworami”, którymi była francuska monarchia i tradycyjny rząd. Udało mu się obalić rząd i zaszczepić ten, którego chciał, ale w końcu zamienił się w potwora, którego chciał zniszczyć. Druga część jest bardzo mocna, uważam, że jest mniej negatywna niż pierwsze zdanie. Uważam, że nietzsche oznaczało, że jeśli spróbujesz wystarczająco mocno, aby stać się kimś, w końcu staniesz się tym, ale tylko wtedy, gdy otoczysz się tą „otchłanią”

Biorąc pod uwagę oba zdania cytatu, myślę, że oznaczałoby to, że jeśli w procesie wprowadzania zmiany masz obsesję na punkcie tego, co próbujesz zmienić, to już poniosłeś porażkę, ponieważ stałeś się tym chciałeś się zmienić.Biorąc pod uwagę drugie zdanie osobno: „A kiedy patrzysz długo w otchłań, otchłań również patrzy w ciebie” i przyjmując otchłań jako nieskończoną pustkę, wtedy ona (otchłań) ujawnia, jak pusty jesteś również .

Potwór nie walczy uczciwie. Etyka i moralność nic nie znaczą dla potwora, ponieważ jego działanie jest nieograniczone. toczyć bitwę, jak człowiek może wygrać bez zatopienia się na swoim poziomie? Osoba walczy z potworem i staje się zmęczona, z czasem jest coraz mniej rzeczy, których nie zrobi, aby osiągnąć zwycięstwo. Próbując pokonać potwora, stali się takimi jak on.

Osoba jest świadoma ciemności, która kryje się w potworze, podczas gdy potwór jest świadomy ciemności, którą można pielęgnować w każdej osobie.

Myślę, że Nietzsche miał na myśli zarówno polityczne, jak i duchowe stwierdzenie dotyczące strachu, ciemności i światła.

Na poziomie indywidualnym, kiedy czujemy się zmuszeni do walki, mamy zdolność albo działać ze świadomości, zachowując i reagując poprzez ramy naszego własnego głębokiego człowieczeństwa i wartości, albo pozwalać nieświadomemu, co Jung nazywa cieniem, na domyślną reakcję w sposób, który ostatecznie może zagrozić tym ramom – wyzwalamy naszą własną zdolność do bycia potworem.

„Patrzenie w otchłań” Nietzschego jest metaforą wpadnięcia w naszą własną ciemność, jeśli pozwolimy zejść w naszą strach, nienawiść lub niekontrolowana prawość, aby karmić sposób, w jaki patrzymy i reagujemy, odzwierciedlamy tę otchłań, nasz cień „potwora”. To nas pochłania, staje się nami.

Częste tematy Nietzschego polegające na unikaniu religii i boga, zalecana moralność i dogmat na rzecz samorealizacji, sprawczość świadomej, niezależnej myśli i osobista zdolność twórcza identyfikują potencjał człowieka do być prowadzonym i zepsutym przez ich lęki – cień, gdy osobistą odpowiedzialność przyćmiewa poczucie osądu i prawości.

„Nie można dać się zwieść: mówią„ nie sądźcie! ”, ale wysyłają do Piekło wszystko, co stanie im na drodze ”.

Być może N ostrzega przed próbami zmiany stada lub czegokolwiek, co jest pod tobą, na przykład tego, którego „ja „brakuje sztuki, jak twierdzi inny respondent. Zmiana stada jest prawie niemożliwa, a jeśli spróbujesz, stado cię zmieni, a nie na lepsze – staniesz się bardziej podobny. Jeśli to prawda, wpatrywanie się w otchłań wiąże się z owinięciem się w stado, a N radzi odwrócić wzrok, pozostać ponad tym, co jest pod tobą, skupić się na zadaniu.