Co stało się z Winstonem Smithem pod koniec „1984” Georgea Orwella?

Chociaż istnieją odniesienia w ” 1984 ” sugerując, że wiele osób, które przyznały się do domniemanych zbrodni i głęboko wierzyły w Wielkiego Brata, zostało dosłownie straconych, celowo nie wyjaśniono, czy taki był los każdego z nich. Podobnie zakończenie ” 1984 ” jest dalekie od wyjaśnienia, czy dosłowny los tego „Winstona”, przynajmniej w ostatnim sceny w Chestnut Tree Cafe. Jeśli już, to jasno pokazuje, że ” punkt „, który trafia w tym momencie do mózgu Winstona, to alegoryczny, ponieważ doświadcza tego, wyobrażając sobie siebie ponownie w Ministerstwie Miłości, podczas gdy w rzeczywistości nadal siedzi przy stole w t w kawiarni, a chwilę później wciąż żyje w kawiarni, ze łzami spływającymi po policzkach i w duchu wyraża swoją miłość do Wielkiego Brata.

Jest możliwe, jak sugerują inni, że jest to zaledwie prekursor jego rzeczywistej późniejszej egzekucji – najpierw metaforyczny pocisk, a po jakimś nieznanym czasie dosłowny pocisk. Wydaje się prawdopodobne, że Orwell pozostawił zakończenie nieco niejednoznaczne, ponieważ szczególny los Winstona miał być postrzegany w obie strony lub w obie strony naraz. Wcześniejsze opisy dosłownych egzekucji wystarczyły, aby pokazać, że państwo przeprowadzi takie rzeczywiste egzekucje na niektórych ludziach, podczas gdy doświadczenie Winstona w kawiarni mogło mieć na celu pokazanie, że mogli oni również przeprowadzać czysto psychologiczne egzekucje na innych ludziach; a dla jeszcze innych ludzi mogli najpierw wykonać psychologiczną egzekucję, a jakiś czas później dosłowną egzekucję. Wszystkie opcje były albo kaprysem stanu, albo (bardziej prawdopodobne) oparte na szczegółowym badaniu tego, co będzie najlepsze w przypadku podmiotu i / lub stanu.

Podczas prania mózgu / tortur Winstona O „Brien składa sprzeczne oświadczenia na temat planów stanu dotyczących Winstona, co dla mnie nie oznacza, że ani Winston, ani my nie mamy być pewni, jaki będzie los Winstona. Po tym, jak O „Brien mówi Winstonowi, że pomysłodawcy partii, którzy stali się zdrajcami, Jones, Aaronson i Rutherford zostali ostatecznie straceni po udanym praniu mózgu, są takie wymiany

Winston pyta:

„ Czy Bractwo istnieje? ”

„ Tego, Winston, nigdy się nie dowiesz. Jeśli zdecydujemy się uwolnić cię, kiedy z tobą skończymy, i jeśli dożyjesz dziewięćdziesięciu lat, nadal nigdy nie dowiesz się, czy odpowiedź na to pytanie brzmi tak, czy nie. Tak długo, jak będziesz żyć, będzie to nierozwiązane. zagadka w głowie. „

Oraz:

„ Nie wyobrażaj sobie że uratujesz siebie, Winstonie, jakkolwiek całkowicie nam się poddasz.Nikt, kto raz zbłądził, nie zostaje oszczędzony. I nawet gdybyśmy zdecydowali się pozwolić Ci przeżyć naturalny okres Twojego życia, i tak nigdy nie uciekniesz od nas. To, co ci się tutaj przydarzy, jest na zawsze. „

Innymi słowy,” powinniśmy być tak samo niepewni jak Winston co do dokładnej natury jego wykonanie – rodzaj kwantowej niepewności.

Komentarze

• sekunda wskazuje jednak, że rzeczywiście ludzie mogą wrócić do społeczeństwa po tym, jak są ” potraktowano ” na podstawie ich niepoprawnych pomysłów. Oczywiście może to być samo w sobie częścią prania mózgu, sprawiającego, że ludzie myślą, że ' wciąż mają nadzieję.
• Nigdy nawet nie pomyślałem, że Winston ' śmierć nie była ' t dosłowna, dopóki nie przeczytałem twojej odpowiedzi, ale teraz ma to sens. Myślę, że muszę ponownie przeczytać powieść.

Powiedziałbym, że w alegorii historia używa … On JEST martwy, jedyną rzeczą, która go definiowała, był jego bunt, a na tym etapie został zabity.

Zabicie ciała byłoby zbędne; może być dalej użyteczne do nich w przyszłości. I mogą go później fizycznie zabić, ale nie będzie go to obchodziło; jest lojalnym sługą Wielkiego Brata… znowu, jeśli nie obchodzi cię, czy żyjesz lub umierasz w takiej sytuacji, już jesteś „martwy w środku”.

Weź również pod uwagę, że Orwell używa Winston jako „Everyman”, z którym czytelnik może, przynajmniej na pewnym poziomie, odnieść się. Zabijając swojego ducha, pokazuje (hipotetyczną) nieuchronność stanu, który niszczy ducha ludzkości. Ciało nadal istnieje, ale nie jest już żywą istotą, tylko przedłużeniem państwa.

Ponadto, jak wskazuje Schroedingers Cat , może to być DoubleSpeak. Pamiętaj, że powiedzieli tylko zabiliby go, gdyby obecnie POWIEDZIAŁY, że powiedzieli, że . Jeśli powiedzą, że nigdy tego nie zrobili, to nie ” t. Zmienna historia to niebezpieczna i zagmatwana sprawa.

Komentarze

• Zabijanie ciała byłoby zbędne, ale byłoby to również gra o władzę – pokazując innym, że partia była wszechmocna i ' go nie potrzebowała, nawet po konwersji. Byłoby to częścią odstraszania innych potencjalnych dysydentów.
• Bardzo dobra odpowiedź. Kiedy po raz pierwszy przeczytałem książkę, pomyślałem, że Winston był niczym innym jak skorupą jego dawnego ja. ” Wykonanie ” osoby w ten sposób wymaga znacznie więcej mocy niż zwykłe zastrzelenie go. I myślę, że ' jest jeszcze gorzej, zwłaszcza że powiedziano mu, że można go dosłownie stracić, kiedy tylko zechce.
• Inne spojrzenie na chodzi o to, że zabicie ciała Winstona ' nie jest ' nie jest po prostu zbędne, to ' sa marnotrawstwo. Kiedy nadejdzie czas w przyszłości, w którym będą potrzebować kogoś, kogo można obwinić za ' błąd państwa, mogą go wyrzucić, on ' powiem wszystko, co zechcą, a on ' będzie zadowolony z egzekucji za pomoc Wielkiemu Bratu.

To jedna z najbardziej przerażających części Dziewiętnastu Osiemdziesiątych Czterech, fakt, że Partia jest tak potężna, że nie pozwala nawet na odczucie sprzeciwu w umyśle kogoś, kogo zamierzają wykonać. Nie są zainteresowani jedynie uzyskaniem przyznania się i ukaraniem sprzeciwu, nie są po prostu zainteresowani straszeniem innych przed buntem, potrzebują, aby dysydent całkowicie odpokutował i szczęśliwie udał się na śmierć jako stosowną karę za ich wcześniejszą zbrodnię myślową. To świat, w którym Partia uważa, że nie ma obiektywnej prawdy poza dogmatami Partii – jeśli powiedzą ci, że człowiek może latać, sprawisz, że to zobaczysz i uwierzysz. Buntownicza myśl nawet u mężczyzny, który ma zostać stracony, jest nie do zniesienia.

Partia jest nawet skłonna pozwolić Winstonowi Smithowi żyć po jego torturach w pokoju 101 bez konieczności pracy, z większą ilością pieniędzy i mieszkaniem w rodzinie komfort w porównaniu z jego wcześniejszym życiem, dopóki nie osiągnie stanu, w którym naprawdę wierzy w Partię i kocha Wielkiego Brata.

Partia potrzebuje, aby wszyscy przeżyli swoje życie i ostatecznie umarli kochając Wielkiego Brata i nie wykonają egzekucji Winstona dopóki to się nie stanie. Jeśli wydaje się to marnotrawstwem lub niepotrzebnie, Oceania jest państwem, które toczy nieustającą wojnę, aby pochłonąć nadmierną działalność gospodarczą, która normalnie doprowadziłaby do wzrostu gospodarczego i przeniesienia ludzi do bardziej luksusowego życia. Ogromna ilość zmarnowanej działalności gospodarczej wymaganej do monitorowania i uciskania własnej ludności do tego stopnia nie ma znaczenia, ponieważ rządzący są zainteresowani jedynie władzą dla samej władzy, a nie luksusem.Interesuje ich tylko wieczna opresyjna władza partii.

Zawsze wyobrażałem sobie, że gdy tylko Winston zda sobie sprawę, że kocha Wielkiego Brata, w jakiś sposób ujawni to ludziom z Ministerstwa Prawdy, którzy go obserwują (może kelner w kasztanowcu) i że zostanie osądzony i stracony jak ludzie, których pamięta na ekranie telewizora, albo po prostu dostanie kulę w nieoczekiwanym momencie – oba losy zdają się przytrafiać ludziom w jego sytuacji. Chętnie poszedłby na ten los zarówno z powodu swojej miłości do Wielkiego Brata i Partii, ale także z powodu wstydu za swoje „zbrodnie”.

Zawsze myślałem, że tak naprawdę nigdy go nie stracą, ponieważ go złamali. Utrzymywali wiarę w egzekucję jako środek odstraszający, ale każdy, kto rzeczywiście bałby się śmierci za przyjęcie, i tak musiałby najpierw zostać złamany. A kiedy są zepsute, nie ma potrzeby ich wykonywania.

To jest, IMO, jeszcze jeden przykład Big Brothers DoubleSpeak. A może tak nie jest. Nie powiedziano nam, i to też jest częścią tajemnicy.

Minęło trochę czasu, odkąd Przeczytałem książkę, ale on nie umiera na końcu. Jest w kawiarni i pije Gin, gdzie widział tak wielu przed sobą, którzy później udali się do Ministerstwa i teraz ogłaszali swoje zbrodnie i miłość do Wielkiego Brata, zanim został publicznie stracony. Pozostaje do zrozumienia, że pewnego dnia, jeśli nie tego samego dnia, będzie jednym ze starszych ludzi, którzy to zrobią.

Komentarze

• ' nie zostało powiedziane, że umiera. Ale to fakt, że kocha Wielkiego Brata (ostatnia linijka książki) i O ' Brien ' oświadczenie wcześniej, że nie ' nie wykonał nikogo, dopóki nie pokochał Wielkiego Brata. że kocha BB, czy ma nastąpić egzekucja?
• Tak. Jest wcześniejsza część książki, w której zaczyna odwiedzać kawiarnię, w której pije. Idzie, ponieważ jest znany jako kawiarnia dysydentów, a potem ' zobaczy niektórych starców, którzy znikną, a potem pojawią się i popijają dżin, a potem on zobaczymy ich w telewizji, głoszących swoją miłość do Wielkiego Brata przed wykonaniem egzekucji.
• Czy to jest implikacja zawarta w książce? kocha BB, że zbliża się jego egzekucja? (I myślę, że O ' Brien powiedział, że strzelają do nich, gdy nie ' się tego nie spodziewali, nie ' t on?)
• To też była moja interpretacja. Chociaż podobają mi się inne odpowiedzi na temat symbolicznego zabójstwa, które już miało miejsce.

Użyta alegoria na końcu powieści jest ostatecznym dowodem na to, że osoba, która była Winstonem Smithem, jest teraz całkowicie martwa. Złamali jego ciało i umysł, ale wciąż był ułamek jego serca i istoty wewnętrznej, która nienawidziła i stawiała opór Wielkiemu Bratu. Skoro brakuje tej części siebie, to naturalne, że Winston zamiast tego pokochał Wielkiego Brata.

Jeśli chodzi o jego egzekucję, to wydaje mi się, że w tym momencie jest to prawie nieistotne. Winston jest teraz częścią kolektywu, jego umysł, dusza i ciało należą do partii. Jest on faktycznie martwy jako jednostka; nie ma śladu poprzedniego, zbuntowanego, intelektualnego Winstona Smitha. Jest tylko skorupą tego, kim kiedyś był, co ma był wypełniony po brzegi wszystkim, co reprezentuje impreza.

Jest kolejnym elementem, który jako całość utrzymuje imprezę nieśmiertelną.

Zabicie ciała, gdy nie jest on zwolennikiem Partii, może zmienić go w męczennika. Dlatego musiał zostać nawrócony przed wykonaniem egzekucji (jeśli w ogóle został stracony).

W tym świetle głównym powodem, dla którego nie było egzekucji tak krótko po jego konwersja miała zapewnić, że każdy, kto go znał, ponownie rozpozna go jako zagorzałego obrońcę partii. Dopiero potem fizyczna egzekucja mogła być tego warta.

Jednak egzekucja mentalnej jaźni mogłaby nastąpić w oczach innych członków społeczeństwa. Dopiero gdy się załamie i stanie się zwolennikiem Partii, może to „ja” zostać stracone – jego własnymi działaniami.

Jeśli pod koniec 1984 roku Winston nie umarł, jak wyjaśnisz, że ostatnia myśl Winstona „Kochał Wielkiego Brata” (Orwell 298) wydarzyła się w momencie, gdy „długo wyczekiwana kula weszła do jego mózgu „(297). Moment śmierci Winstona następuje dokładnie tak, jak O” Brien mówi mu, że tak będzie. „Nie niszczymy heretyka, ponieważ on nam się opiera; Dopóki się nam opiera, nigdy go nie zniszczymy. Nawracamy go, przechwytujemy jego wewnętrzny umysł, przekształcamy go … Uczyniamy go jednym z nas, zanim go zabijemy ”(256).

Myślę, że Orwell zostawił tę część otwartą z jakiegoś powodu. A powód jest taki … to nie ma znaczenia.

Kiedy już cię złamali – i ukradli twoje serce, umysł i uczucia, czy to naprawdę ma znaczenie, czy pozwolą ci fizycznie żyć, czy umrzeć? Niezupełnie. Zabrali ci już wszystko, co było wartościowe. Jesteś dosłownie „chodzącym trupem”.

Więc to, czy fizycznie odbierają życie Winstonowi, czy nie, w końcu jest bez znaczenia – zabrali już wszystko, co sprawia, że warto żyć.

Kula w jego mózgu jest prawdopodobnie metaforą na końcu książki – ale jest bardzo trafna. Jeśli prawdziwa kula jest oddalona o kilka sekund lub lat … to nie ma znaczenia. Pod każdym względem… to już tam jest.

Prawdziwy Winston zmarł w dniu, w którym poddano go praniu mózgu przez policję myśli i tylko tak to widzę. Winston, którego widzimy w kawiarni, to inna osoba, która zmieniła się z powodu bezradności sytuacji, w której się znalazł, tj. bez względu na to, co zrobił, nie mógł obalić imprezy . Wierzę, że tortury, które znosił przez cały ten czas, wystarczyły, a raczej więcej niż wystarczające, aby ktokolwiek uwierzył we wszystko, co mu powiedziano (aby oszalał). W końcu Winston był tylko człowiekiem. Tragicznym bohaterem. Jak powiedziałem wcześniej zmarł w dniu, w którym poddano go praniu mózgu, umarł nienawidząc imprezy. I to jest prawdziwe zwycięstwo.

Winston „został” zabity. Nie trzeba umierać komuś życia, żeby ich zabić. Po torturach był złamanym człowiekiem, martwym człowiekiem. To jest w momencie, gdy oni czynią go „jednym z nich” ( przez pranie mózgu), że go zabili .

Komentarze

• Shirou Emiya nie zgadza się z twoim stwierdzeniem: i0.kym-cdn.com /entries/icons/mobile/000/001/593/peopledie.jpg

Należy zauważyć, jak wspomniano we wstępie / eseju napisanym przez „Thomasa Pynchona”, rolę, jaką dodatek odgrywa w informowaniu nas o losach Airstrip One:

” Przewracamy stronę, aby znaleźć w załączeniu coś, co wydaje się być jakimś krytycznym esejem „The Principles of Newspeak” ” … ” pozostaje pytanie, po co kończyć powieść tak namiętną, gwałtowną i mroczną jak ta czymś, co wygląda na dodatek naukowy?

” Odpowiedź może leżeć w prostej gramatyce. Od pierwszego zdania „The Principles of Newspeak” jest konsekwentnie napisane w czasie przeszłym , jakby sugerując jakiś późniejszy fragment historii, po roku 1984, w którym nowomowa dosłownie stała się przeszłością ” … ” Nowomowa miała mieć stanie się ogólna do 2050, , a mimo to wygląda na to, że nie trwało to długo tak długo, nie mówiąc już o triumfie ” ” być może społecznym i moralnym ładem, który przemawia ponieważ został nawet w jakiś sposób przywrócony. ”

Wygląda na to, że dodatek ma wyświetlać że inny autor napisał 1984, ze świata po 1984 roku, w którym pamięć o Winstonie wciąż przetrwała. Jak by to było możliwe, gdyby został „nieosobowym”? Przypuszczalnie nie byłby na tyle kłopotliwy, aby uzasadnić publiczną egzekucję – w ten sposób uznany za publiczną postać nienawiści podobną do Goldberga – więc jeśli zostałby stracony prywatnie, zniknął , wówczas prawdopodobnie zostałby utworzony w ” nie istnieje „.

Możemy przynajmniej wywnioskować z tego, że Winston nie był stracony, najprawdopodobniej ze względu na jego udaną reedukację, ale najprawdopodobniej przeżył swoje życie zgodnie z rozkazami partii.

Moja osobista opinia zawsze była taka, że Orwell miał na celu prawdziwy Winston umrzeć podczas przesłuchania, na długo zanim przyjął, że 2 + 2 = 5 i zdecydował z absolutną pewnością, że kocha Wielkiego Brata – ponieważ nie był już zgodny ze swoimi ideami, jego duch i umysł zostały zniszczone, pod każdym względem był martwy.

Komentarze

• To ' to bardzo interesująca teoria, ale nawet cytaty z wprowadzenie s eem raczej spekulatywne. Czy masz więcej na poparcie tego?

Mam wrażenie, że Winston nie w rzeczywistości fizycznie umiera pod koniec książki, ale zamiast tego doświadcza śmierci psychicznej. Odkąd mówi, że zakochał się w Wielkim Bracie, jasne jest, że jego morale i niezależne myślenie zostały złamane.W związku z tym jeden z ostatnich wersów mówi, że „Dwie pachnące dżinem łzy spływały mu po bokach nosa”, co sugeruje, że Winston kończy powieść w kawiarni, a nie w Ministerstwie Miłości. Z tych powodów prawdopodobnie doświadczył śmierci emocjonalnej i psychicznej, a nie fizycznej.

Ale podobnie jak inni czytelnicy, czuję, że Orwell był naprawdę zadowolony z niejasnego zakończenia historii, ponieważ pozostawia nas zgadywanie.

Komentarze

• Ja ' często uważałem, że tak jest, ale nie ma support i ja ' nie wiem, czy Orwell celowo pozostawił zakończenie jako niejednoznaczne, czy nie.

„Prawosławie to nieświadomość.” Historia jest przedstawiana wyłącznie oczami Winstona. Nie wiemy, czy zostanie stracony, ponieważ Winston nie będzie wiedział. I to nigdy nie ma znaczenia. Jest nieprzytomny. Jest częścią kolektywu. Poza Partią nic nie istnieje. Co dzieje się po tym momencie w historii jest w 100% subiektywna i zmienna. Wszystko, co wydarzyło się w historii lub wcześniej, jest teraz również w 100% subiektywne i zmienne. Wszystkie tak zwane „wydarzenia” w historii stają się dosłownie nieistotne. Nigdy się nie wydarzyły. Jest tylko teraźniejszość w swojej absolutnej formie. „Kto kontroluje przeszłość, kontroluje przyszłość. Kto kontroluje teraźniejszość, kontroluje przeszłość. ”

Jest wolny i nigdy nie zostanie stracony. Z całą pewnością jest skazany na śmierć. Już został stracony. Nigdy nie został stracony. Winston Smith. Nie możesz stracić kogoś, kto nigdy nie istniał, a twój zdrowy rozsądek powinien być oceniony pod kątem bezpieczeństwa wszystkich, jeśli tworzysz kłamstwo, że Partia zabija wyimaginowanych ludzi.

Komentarze

• Chociaż wszystko jest w porządku i elegancko, czy możesz przedstawić dowody na to, że tak jest? Może mógłbyś pobrać fragmenty tekstu lub inne notatki?
• @Edlothiad, nie ' nie spekulowałem na temat jednej linii tekstu. To ' jest całym głównym tematem historia. ” Prawosławie to nieświadomość ” i ” Kto kontroluje przeszłość, kontroluje przyszłość. Kto kontroluje teraźniejszość, kontroluje przeszłość podsumowuje całą książkę. Nie ' nie wiem, co jeszcze mogę ci powiedzieć, że wygrałem ', by po prostu ugrzęznąć w mojej interpretacji zbędnymi odniesieniami do tego samego tematu.
• Dowody nie muszą być w formie cytatów, uzgodnionych artykułów naukowych itp.

Jednym z kluczowych punktów roku 1984 jest koncepcja plastycznej historii, w której Uprawnienia, które kontrolują to, co jest faktem, a co fikcją Przykłady można znaleźć w całej książce, w rzeczywistości zadaniem Winstona jest edytowanie wspomnianych faktów. W pewnym momencie pisze 2 + 2 = 5, co jest dużym nietoperzem wskazującym na koncepcję, że fakt jest oparty na bieżących potrzebach Partii.

Na koniec Partia torturowała Winstona do punktu gdzie nawet nie wierzy w swój własny umysł, nie wierzy we własną przeszłość. Wierzy w to, co mówi mu Partia, czyniąc go nieszkodliwym w procesie, który powiedział Partii o swoim buncie, który IMHO, jak sądzę, wiedzieli o jego buncie i pozwolili mu zobaczyć, kto jeszcze był do niego przyciągnięty. Oferuję fakt, że w świetle przytłaczającej inwigilacji był w stanie znaleźć miejsce do spisania własnych myśli (pamiętnika), spotykać się na przypadkowe spotkania seksualne i znaleźć bunt (Julia IMHO była rośliną jak większość innych członków rebelia).

Oczywiście wada w mojej teorii polega na braku szczegółów na temat tego, czy prelekcje podlegają takiej samej inwigilacji, jak członkowie partii i pracownicy.

Komentarze

• Julia nie była ' nie rośliną, ani nie była członkiem żadnego buntu. Myślę, że ' mylisz ją z O ' Brien. Jednak sugeruje się, że partia wiedziała o Winstonie od samego początku.
• Może minęło trochę czasu, odkąd przeczytałem tę książkę.
• Żaden problem 🙂 Bunt jest rzeczywiście fałszywy, ale Julia nie jest ' sugerowane jako część spisku (jak na przykład O ' Brien zawsze był). Winston narzeka nawet, że wcale nie ' nie interesuje się polityką! Oczywiście w końcu Julia zostaje złamana przez Partię i zdradza Winstona – tak jak on robi Julię.

Nie, zmienia się w Prole. Jego śmierć jest metaforyczna. Plotka o „kula w głowę”, którą słyszy, nie jest prawdziwą egzekucją, jego własne myśli i nienawiść do samego siebie są kulą (nie pamiętam dokładnie, czym jest metaforyczna kula, ale to jest coś takiego)

Pomyślałem też, podobnie jak Orion, że Julia była rośliną.

Komentarze

• Wydaje się to bardzo spekulatywne.
• Ja musisz się zgodzić z @Richardem. Czy masz coś na poparcie tego?

Winston działa w „doublethink”, którego nauczył się jako druga natura od O „Brien. Gdyby naprawdę kochał Wielkiego Brata, dlaczego miałby być tak smutny, pijąc każdego wieczoru bez sensu, grając w grę, która nie wspierałaby działalności Wielkiego Brata. Z pewnością byłby głęboko zaangażowany w jedną z ministerstw. Ma urazę do Wielkiego Brata za jego utrata miłości między nim a Julią, jest głęboko przygnębiona emocjonalnie i upośledzona psychicznie, ale jest w stanie całkowicie pomyśleć, że kocha Wielkiego Brata poprzez podwójne myślenie i naprawdę czuje, że nie ma wyjścia.

Wskazówką jest to, że on naprawdę miał nadzieję spotkać Julię ponownie, kiedy spotkali się na krótko po sali 101 – iskierka nadziei / miłości.

Ale on się poddał.

Cały sens służby miłości miał zniszczyć miłość, która nie była skierowana do Wielkiego Brata. Kiedy Winston i Julia naprawdę zdradzili się nawzajem, ich praca została wykonana, a Winston mógł swobodnie wędrować w nieugaszonej depresji, zmuszony oszukiwać się, że kocha Wielkiego Brata, ponieważ nie miał już nic innego do kochania .

Komentarze

• Więc został stracony czy nie?

Ostatnie zdania powieści wyjaśniają to. Długo oczekiwana kula w końcu trafiła go w głowę. Kochał Wielkiego Brata.

Ale … te zdania są z punktu widzenia Winstona. A będąc już poddanym praniu mózgu, widzimy tutaj, jak on widzi świat, jako zombie wokół niego. To zdanie, jak „długo wyczekiwana kula w końcu trafiła go w głowę”, było prawdopodobnie ostatnim przebłyskiem jego człowieczeństwa. Co się potem stanie, nie jest powiedziane, ponieważ z punktu widzenia Winstona nie ma już rzeczywistości w takim sensie, w jakim go znamy. Tak więc, jak każdy inny w tej książce, pozostaje nieznane, czy rzeczywiście został postrzelony, aw tej chwili, jeśli tak.

Czasami podczas przesłuchania O ” Brien opowiada o rzeczywistości. Mówi wprost, w końcu Winston zostanie stracony. Dzieje się to zawsze w tle, w nieoczekiwanej chwili i dopiero po praniu mózgu.

Zatem najbardziej prawdopodobnym przypadkiem jest to, że

• Winston jest doskonale wyprany, to jest ostatnie zdanie powieści, które mówi
• Od tego momentu zostanie nagle postrzelony w głowę z tyłu
• Nie wiemy, czy ostatnie zdanie przed powieść dotyczy tego zdjęcia w głowę lub, jeśli od tego momentu dotyczą tylko tego, może się to zdarzyć w dowolnym momencie.

Wykonanie egzekucji może być znacznie mniej skomplikowane niż to, co zostało omówione. Egzekucja winstona może po prostu odnosić się do publicznie transmitowanego zeznania, w którym winston przyznaje się do nadmiernie plugawej listy przestępstw, które spowodowałyby całkowite i całkowite unikanie go Bez wątpienia straciłby swój cel w ministerstwie i tym samym straciłby jedyną ludzką wartość w społeczeństwie proletariackim, swoją pracę. Można by sobie wyobrazić, że byłby traktowany jak zdolny do życia młody człowiek mógł być podczas drugiej wojny światowej, który pozostał z kobietami z powodu przywilejów. Babcia, z którą żadna kobieta nie chciałaby się widzieć i żaden mężczyzna by nie zaufał. Dlatego martwy w sensie celu i tożsamości.

Komentarze

• To ' jest bardzo jasne że przynajmniej według wiedzy Winstona ' wykonanie oznacza strzał w głowę.

Mam inną teorię, którą chciałbym przedstawić:

Winston, jako jedyny (samozidentyfikowany) pozostały człowiek, zmarł w pokoju 101. Szczury były dla niego bardziej przerażające niż sama śmierć, więc zdecydował się wtedy „umrzeć”. Co mu zostało do stracenia? Od tego momentu nie mógł przypominać tego, co uważał za człowieka, Jego wybór obejmował szczury plus więcej tortur i nieuniknionych śmierć lub śmierć. Grał w tę grę i został przetestowany, gdy spotkał się ponownie z Julią. Myślę, że po uwolnieniu odwiedzał kasztanowiec, aby czekać na swoją fizyczną śmierć (będąc wcześniej świadkiem egzekucji).

Tak więc, nie chcąc ryzykować powrotu do Pokoju 101 (ze względu na moc strony, która widzi wszystko) Myślę, że wiedział, że jest trochę prawdy w tym, co powiedział mu OBrien, o istnieniu i umyśle. Nigdy nie panował nad swoimi myślami i uczuciami, dopóki nie opuścił pokoju 101. Myślę, że to właśnie tam „pojawił się”, aby poświęcić swoją wolność myśli, nawet czytelnikowi.Każda myśl poprzedzająca pokój 101 była reaktywna, uparta, naiwna itp. I nie została przemyślana do końca, w pewnym sensie jego umysł nigdy tak naprawdę nie był pod jego całkowitą kontrolą. Do teraz. Teraz wiedział, że musi uważać na swoje myśli lub stawić czoła szczurom.

Przed śmiercią był w stanie wyprzeć z głowy groźne myśli. Odrzuca swoje „marzenie” o swojej matce, ponieważ choć w teorii wydaje się ono szczęśliwe i pocieszające, w rzeczywistości nie istnieje. Co dobrego jest rozważać jej ważność, wystarczy ciepłe doświadczenie tej myśli, to prawda nie ma znaczenia dla jego obecnej rzeczywistości. O ”, Brien go tego nauczył. „Nie miały znaczenia, dopóki ktoś wiedział, kim są. Niektóre rzeczy się wydarzyły, inne się nie wydarzyły”. Jeśli możesz to zrozumieć, koniec może być postrzegany zupełnie inaczej.

Nie sądzę, aby Oceania odniosła zwycięstwo, O ”Brien powiedział mu wcześniej, że zawsze będzie wojna. Myślę, że na tym etapie umierał z halucynacjami, tworzył swoje ostatnie doświadczenie istnienia / myśli, jakby to był jego ostatni akt wolności, jego bunt.

Myślę też, że wybrał miłość do starszego brata, nie w akcie poddania się, ale umarł w pokoju z miłością. Umrzeć czując się człowiekiem. Widzicie, on się nie zmienił, ani nie poczuł dla siebie przebaczenia (stąd jego powrót do Ministerstwa Miłości w chwilach śmierci), nie kochał nawet starszego brata, dopiero po oddaniu strzału. – Myślałem, że to jest to, co podpowiedział wiersz w książce: „Zaczął tak, jakby wpadła na niego szpilka”.

W mojej interpretacji wygrał Winston, nie dla nas jako czytelników, nie dla ludzi z Oceanii, wygrał dla siebie podbiłby swój własny umysł, dzięki czemu był w stanie oszukać potężną partię. Wolność zapewniana przez jego oprawców na jego własnych warunkach. Aż do śmierci chronił to, co cenił najbardziej. Biały rycerz upadł z przebaczeniem, miłością, dumą, zwycięską, szlachetną śmiercią podczas bitwy, nawet jeśli był jedynym, który tak myślał. To jest historia Winstona. To jest siła jednego umysłu. Tak się składa, że jest ostrzeżeniem dla nas, czytelników. Sprawdź swoje zdrowie psychiczne: p, ponieważ świat zawsze będzie problematyczny.

Winston Smith doceniał, że żyje, ale cytat „Odniósł zwycięstwo nad sobą” (245) sugeruje, że przez cały czas , próbował wyeliminować bunt i ignorancję w sobie i znaleźć prawdę o Wielkim Bracie.

Winston przez cały czas chciał zrozumieć Wielkiego Brata i mieć powody wszystkiego, co robili. Walka Winstona z Wielkim Bratem został ostatecznie pokonany, gdy objął Wielkiego Brata. Chociaż umiera, umiera kochając Wielkiego Brata i doceniając fakt, że nawet poprzez tortury próbowali tylko pokazać mu prawdę. Nie byłoby buntu, nie byłoby zmiany i nie byłoby nikogo, kto mógłby obalić Wielkiego Brata.

Orwell chce, abyśmy zdali sobie sprawę, że ta powieść była drogą Winstona do zostania członkiem kontrolowane ciało, którym byli ludzie w Oceanii i podczas swojej podróży odkrył, że jego bunt wynikał z lęku, który był jego samolubną potrzebą poznania prawdy.