Po pierwsze, czym właściwie jest interpretacja anagogiczna? Jaki jest dobry przykład tekstu, który można rozumieć jako anagogę?
Po drugie, jakich wskazówek tekstowych należy szukać, rozważając, czy fragment należy rozumieć jako mający znaczenie anagogiczne? Czy dla tych, którzy interpretują wersety w tym sensie, istnieją zasady przewodnie pozwalające rozpoznać, kiedy należy szukać takiego znaczenia w tekście?
Komentarze
- Wow, na pewno nie ma ' zbyt wiele w tej sprawie … Google ciągle sugeruje inne słowa, takie jak synagoga i analog.
- @GalacticCowboy You ' znajdę trochę rzeczy w materiałach katolickich, ponieważ nadal używają tego terminu, ale wydaje się, że jest to przeważnie (lub zasłużenie?) Zaniedbany ostatni punkt w czterokrotne rozumienie zmysłów .
Odpowiedź
Co
Zgodnie z Katechizmem katolickim 115 i 117.3, sens anagogiczny jest jednym z trzech " zmysłów duchowych " (lub znaczeń duchowych) Pisma Świętego
Istnieją dwie podstawowe kategorie znaczeń świętego tekstu: sens dosłowny i sens duchowy. Posunęli się dalej, aby podzielić zmysł duchowy na trzy mniejsze kategorie:
-
alegoryczny – ( Zwany także typologią ), tym sensem jest idea, że całe Pismo jest alegorią Chrystusa i wszystkie wydarzenia są z Nim związane.
-
moralne – to znaczenie Pisma Świętego jest znaczeniem, które zachęca nas do postępowania w sposób prawy.
-
anagogiczny – ten sens Pisma Świętego pokazuje, że wszystkie wydarzenia w Biblii są używane jako sposób wskazania ich wiecznego znaczenia.
Źródło: CCC 115, 117,3
Tak więc idea " anagogiczny sens " jest taki, że wszystkie wydarzenia w Biblii odnoszą się do naszego życia w niebie lub naszego ruchu w kierunku wieczności. Na przykład rozstanie Morza Czerwonego jest jak Bóg pokonujący lukę, która prowadzi nas z naszego ziemskiego domu do naszego niebiańskiego domu. Jako kolejny przykład, kościół tutaj na Ziemi jest kopią naszej relacji z Bogiem w niebie.
Istnieje starożytny dwuwiersz, który ładnie podsumowuje te cztery zmysły:
List mówi o czynach; Alegoria wierze;
Moralność, jak postępować; Anagogika naszym przeznaczeniem.
CCC 118
Kiedy
Sens anagogiczny powinien być brany pod uwagę, gdy wydaje się, że istnieje wyraźne następstwo naszego życia duchowego Często (jak na przykład wędrówka po pustyni), nie zawsze jest oczywiste, w jaki sposób te wydarzenia wskazują na nasze wieczne istnienie. Podejrzewam, że w jakiś sposób jest w tym sens anagogiczny, ale jest to poza moim zrozumieniem.
Ostatecznie w Katechizmie nie jest jasne, kiedy je zastosować. Sformułowanie wydaje się wskazywać, że Sens anagogiczny można zawsze zastosować do wszystkich pism świętych. Rozumiem przez to, że sens anagogiczny jest zawsze obecny w Piśmie Świętym, ale nie zawsze jest dla nas oczywisty.
Tak więc, moim zdaniem, kiedykolwiek możemy zastosuj to do pism świętych, powinno zastosować je do pism świętych. Chodzi o to, że pomogłoby nam to w " sensie " pisma świętego.
Komentarze
- Nie jesteś pewien, czy katechizm katolicki jest tutaj? Wyraź swoje obawy! To wciąż otwarty temat.
- Katechizm jest przydatny do zrozumienia historycznego kontekstu dyskusji, podobnie jak żydowskie punkty widzenia. hermeneutyka wyewoluowała z obu.
- Potraktuj Sensus Plenior jako sposób, aby rozpoznać anagogikę. Wydaje się, że ma zastosowanie do każdego Pisma Świętego, jak sugeruje kościół katolicki. Twoje wyrażenie " pełniejszy sens " jest używane przez Raymonda Browna na określenie sensus plenior.
Odpowiedź
Hermeneutyka jest sztuką i nauką interpretacji, zwłaszcza tekstów sakralnych. Hermeneutyka anagogiczna to interpretacja, która szuka pierwotnej wizji lub doświadczenia leżącego u podstaw tekstu. Dante użył tego terminu w swoim liście do Can Grande della Scala, opisując czterokrotny proces interpretacji, który, jak powiedział, był potrzebny do zrozumienia jego Boskiej Komedii, która, jak powiedział, była „nie prosta, ale wieloznaczna lub„ wielozmysłowa ”. Pierwszy krok jest dosłowny. (Dante miał wizję życia pozagrobowego). Drugi krok jest alegoryczny. (Dante nawiązał w narracji do życia i czynów Chrystusa). Trzeci krok jest moralny. (Dante odniósł się do stanu i postępu duszy.) Czwarty i ostatni krok jest anagogiczny.W tym przypadku wizją leżącą u podstaw jego Boskiej Komedii jest wizjonerska podróż Dantego.
Innym przykładem jest Czerwona Księga Carla G. Junga, czyli Liber Novus, która opisuje jego pomysłowe i wizjonerskie zejście do świata głębiny ludzkiej duszy lub zbiorowej nieświadomości. W książce Aion, która została opublikowana przed Czerwoną Księgą, Jung wykorzystał hermeneutykę anagogiczną do zbadania i zinterpretowania swojego oryginalnego wizjonerskiego doświadczenia. Jednak nie było to oczywiste dla jego czytelników, aż do wydania Liber Novus w 2009 roku. Jung zmarł 6 czerwca 1951 roku.
Komentarze
- Witamy w Stack Exchange, cieszymy się, że tu jesteś. Rozważ rejestrację konta , aby w pełni wykorzystać to, co oferuje ta witryna. Zapoznaj się również z wycieczką po witrynie , aby dowiedzieć się, o co nam chodzi … To dobra odpowiedź na pierwszą połowę pytania (" co to jest interpretacja anagogiczna? "), ale wydaje się, że nie ' nie dotyka drugiej połowa (" kiedy należy go używać? ") Jeśli mógłbyś zmienić swoją odpowiedź, aby odpowiedzieć na drugie pytanie, byłoby to znacznie ulepszone .