Czytałem artykuł w Wikipedii o języku Slavey (Slave) w Kanadzie i mówi, że Slavey ma pierwsze, drugie trzecia i czwarta osoba. Nigdy nie słyszałem, żeby jakiś język miał czwartą osobę, więc zastanawiałem się tylko, czy ktoś tutaj wie, kiedy to jest używane i jak działa? Lub, ponieważ nie jest bardzo prawdopodobne, że znasz ten konkretny język, po prostu ogólnie, co oznacza czwarta osoba w danym języku?
Komentarze
- Tak. Inne języki z tą funkcją obejmują wiele rdzennych języków Kanada. Nawet zupełnie niepowiązane języki, Salish, Algonquian, Inuit. Nie mam pojęcia, dlaczego ta funkcja jest tak silna.
- Navajo również.
Odpowiedź
Czwarta osoba jest (rzadko) synonimem obviative . W językach z tym cecha, gdy istnieją dwa referencje trzecioosobowe i jeden z nich jest mniej istotny, mniej wyrazisty można oznaczyć jako obviative, a bardziej wyrazisty jako proksymatywny. Według Rice (1989) zaimek czwartej osoby go- jest używane dla obiektów, gdy rozszerzenie podmiotem jest trzecia osoba (przepraszam, źródło nie „nie określa granic morfemów ani połysku morfem po morfemie, a ja” nie znam języków amerykańskich):
(1) nágoneht"u "S/he is hitting them(human)." Zaimek czwartej osoby ye- jest używany do określenia bezpośrednich obiektów trzecioosobowych, gdy podmiot jest trzecią osobą, jako posiadacz czwartej osoby (Rice nie omawia zbyt wielu szczegółów this use) i używane w trzecioosobowych ukośnych argumentach, których tematy są ożywione iw trzeciej osobie:
(2) rígodéhtá "S/he is counting them(human)." (The e is nasalised - no idea how to type the Americanist symbol, sorry) (3) yeyíe káidhah 4.guts (Again, the i is nasalised, and the gloss for the second word is also missing in the main text.) (4) yegts"é rádí 4.to 3.gives.help "S/he helps him/her." Źródła: Rice, K. (1989) . Gramatyka Slave . Berlin: Mouton de Gruyter.
Komentarze
- Typowy algonkiński system obviative, patrz Wyjaśnienie , Inversion, and Topic Rank in Ojibwa autorstwa Richarda Rhodesa.
Odpowiedź
Jako laika z lingwistyki to wyjaśnienie całkiem pouczające:
W języku angielskim, jeśli w dyskursie zaangażowany jest podmiot spoza SAP (uczestnicy aktu mowy), istnieje możliwość niejednoznaczności. Weźmy na przykład pod uwagę:
„John był zeszłej nocy oszołomiony i wdał się w bójkę z Billem. Uderzył go tak mocno, że złamał szczękę. ”
Tutaj nie jest jasne, kto złamał komu szczękę. *
W językach z tak zwanym systemem„ obwiatywnym ” jednakże istnieje sposób na oznaczenie dwóch różnych osób trzecich w taki sposób, że wykonawca i sługa czynu są wyraźni, nawet jeśli w zdaniu są tylko zaimki. Te dwa typy są często nazywane trzecią osobą (lub „bliską”) i czwartą osobą (lub „usuwać”). Szczegóły tych systemów różnią się nieco w zależności od języka, ale w najszerszych ujęciach tematem dyskursu jest najbliższa trzecia osoba, podczas gdy obowiązkowa czwarta osoba jest używana do wszystkiego innego.
W artykule wyjaśniono szczegółowo koncepcję.