In Kaznodziei 2:26 , Kaznodzieja (syn Dawida) mówi, że Bóg dał tym, których On uważane za dobre, dary mądrości i wiedzy. W tym fragmencie, w wersetach 1: 17-18, autor mówi o tym, jak postanowił poznać mądrość, szaleństwo i głupotę. Dowiedział się, że jest to również utrapienie ducha „Albowiem w wielkiej mądrości jest wiele udręki, a kto powiększa wiedzę, zwiększa smutek”.

Wiedza, która jest smutkiem, znajduje się w rozdziale 2, gdzie Kaznodzieja stwierdza, że mądrość jest po prostu próżnością: mądry człowiek nie zostanie zapamiętany lepiej niż głupiec. Mędrzec umiera jak głupiec.

Ecclesiastes 2: 13,15-16 Wtedy zobaczyłem, że mądrość przewyższa głupotę, o ile światło przewyższa ciemność … Wtedy powiedziałem w swoim sercu: Jak to się dzieje z głupcem, tak się dzieje nawet ze mną; i dlaczego byłem wtedy mądrzejszy? Wtedy powiedziałem w swoim sercu, że to też jest marność. Albowiem na wieki nie ma wspominania mądrzejszego niż głupiego; widząc, co teraz jest w dniach przyszłych, wszystko zostanie zapomniane. A jak umiera mędrzec? jako głupiec.

Autor powiedział sobie (Kaznodziei 2:15), jeśli los głupca ma go spotkać, dlaczego więc miałby on jest mądry? Gdzie zysk? Nauczył się ku swemu wielkiemu smutkowi („powiedział w moim sercu”), że mądrość jest marnością. Jeśli wielka mądrość była darem od Boga, to „Salomon” zdał sobie sprawę, że była to prezent bez wielkiej wartości. Im więcej o tym wie, tym bardziej wzrasta jego smutek.

Komentarze

• Czy mówisz, że był przygnębiony brakiem wartościowe w beznadziejnych działaniach tego świata (w tym jego własnej mądrości w porównaniu do życia pełnego głupich przyjemności) … jeśli tak, to czy twierdzisz, że ta wiedza koncentruje się na ' czynności i zdarzenia w tym świecie ' w porównaniu z takimi rzeczami, jak wiedza o Bogu, a nawet z nie przygnębiającymi przedmiotami, takimi jak matematyka?
• @Mike To twoje pierwsze pytanie: tak, był przygnębiony brakiem wartości w t bezsensowne działanie tego świata (włączając w to jego własną mądrość w porównaniu do życia pełnego głupich przyjemności). Na drugie pytanie: Myślę, że też tak, chociaż jest to mniej oczywiste w tekście.

Idea w skrócie

Istnieją trzy źródła żydowskie, które mówią, że ten konkretny fragment Księgi Koheleta nie dotyczy nędzy wynikającej z mądrości: to znaczy Talmud babiloński, komentarz Rabbi Shlomo Yitzchaki („Raszi”) , którego można również znaleźć w Talmudzie, i wreszcie Targum Qohelet mówią, że kontekst Księgi Koheleta nie dotyczy nędzy wynikającej z mądrości; ale zamiast tego dotyczy mądrych ludzi, którzy ryzykują przyjęciem, że są tak mądrzy, że osobista świętość jest dla nich opcjonalna. To jest nędza wynikająca z mądrości.

Dyskusja

Rashi

Następujące komentarze pochodzą od Rashiego i dotyczą słów „Wiem” w Kaznodziei 1:17 . Oznacza to, że Raszi dostarcza metanarrację Księgi Koheleta w następujący sposób:

. . .teraz, gdy mądrość ma w sobie frustrację, ponieważ w wielkiej mądrości człowiek polega na swojej wielkiej mądrości i nie dystansuje się od zakazu i wiele utrapień przychodzi do Świętego, niech będzie błogosławiony. Powiedziałem: „Zdobędę wiele koni, ale ludu nie wrócę do Egiptu”, ale ostatecznie zwróciłem [je]. Powiedziałem: „Przyjmę wiele żon, ale one nie odwrócą mojego serca”, ale jest napisane o mnie ( 1 Kings 11: 4 ) : „Jego żony odwróciły jego serce”. I tak mówi ( Prz. 30: 1 ): „Słowa człowieka dotyczące:„ Bóg jest ze mną ”; tak, Bóg jest ze mną i będę mógł ”. (dodano pogrubione podkreślenie)

Błąd Salomona nie polegał na znajdowaniu nędzy poprzez mądrość, ale na poleganiu na jego mądrości z wyłączeniem osobistej świętości.

Talmud babiloński

Raszi wspomniał o złości Boga w odniesieniu do Salomona ” nieposłuszeństwo w świetle bezpośredniego boskiego objawienia. Talmud mówi to samo o Izraelitach, którzy byli nieposłuszni Bogu w świetle bezpośredniego boskiego objawienia. Poniższy cytat pochodzi z Nedarim Folio 22A i Folio 22B, które dotyczy niepohamowanej złości w kontekście składania ślubów. Tłumaczenie pochodzi z Neusner (2011).

Kliknij, aby powiększyć.

Jak już wskazał Raszi (jego komentarz pojawia się w tym samym Talmudzie babilońskim), był to gniew Boga w zasięgu ręki. Na przykład, w oparciu o Rasziego i Talmud Babiloński, następujące angielskie tłumaczenie NASB (z podkreśleniem w nawiasach) wyglądałoby następująco:

Ecclesiastes 1:18 (NASB)
¹⁸ Ponieważ w dużej mądrości jest dużo żalu ( od nas do Boga ), a rosnąca wiedza powoduje wzrost bólu ( nam od Boga ) .

Nędza jest spowodowana otrzymaniem specjalnego bezpośredniego boskiego objawienia (skutkującego mądrością), a następnie założeniem, że mądrość wyklucza konieczność świętego życia. Pod tym względem aramejskie tłumaczenie tego samego fragmentu wzmacnia tę perspektywę.

Targum Qohelet

Targumim to żydowskie tłumaczenie Pism Hebrajskich na język aramejski. Pod tym względem tłumaczenie zapewnia zniuansowane znaczenie w oparciu o zrozumienie Pism Hebrajskich przez żydowskich uczonych w czasie tłumaczenia. Na przykład poniżej znajdują się odpowiednie wersety z Targum Qohelet z Kompleksowego projektu leksykonu aramejskiego (2005).

Kliknij, aby powiększyć.

Następujące tłumaczenie ( moje własne ) było możliwe dzięki zastosowaniu logo Oprogramowanie Biblii –

Kaznodziei 1: 16-18 (Proponowane tłumaczenie)
¹⁶ Powiedziałem sobie w sercu: Oto zwiększę i pomnożę mądrość bardziej niż wszyscy mędrcy, którzy byli przede mną w Jerozolimie , a do mojego serca doszedłem, aby ujrzeć wiele mądrości i zrozumienia.
¹⁷ Następnie dałem swojemu sercu, aby poznać mądrość i cierpienie królestwa; zrozumienie i wiedzę. Próbowałem wiedzieć, co jest także smutkiem człowieka, który oszukuje samego siebie, próbując to wszystko dostrzec.
¹⁸ Tak jest który gromadzi mądrość. Kiedy grzeszy i nie okazuje skruchy, pojawia się gniew przed Panem; to on gromadzi zrozumienie i umiera młodo: gromadzi smutek w sercach bliskich mu i drogich. (pogrubione podkreślenie)

Aramejscy tłumacze uważnie interpretowali te wersety, aby wskazać na niebezpieczeństwo wykluczenia osobistej świętości poprzez nadmierne poleganie na własnej mądrości. Oznacza to, że można zaniedbać osobistą świętość, wychodząc z założenia, że zgromadzona mądrość jest wystarczająca w życiu (z wyłączeniem świętości osobistej). Jak wskazał Raszi, Salomon zdobył mądrość ORAZ żony ( 1 Król. 11 : 4 ), który następnie odwrócił swe serce od Boga, „który był z nim” ( Prz. 30: 1 ). Talmud wskazywał również, że od czasów Mojżesza gniew Pana wynikał z jego ciągłego bezpośredniego boskiego objawienia (choć „mądrych proroków”) – co oczywiście dostarczyło im mądrości – ale w rezultacie nie doszło do osobistej świętości.Błędnym założeniem jest to, że wiedza biblijna wystarczy, a więc osobista świętość jest czymś opcjonalnym (à la Salomon).

Wniosek

Żydowskie rozumienie tego fragmentu nie było związane z mądrością wynikającą z w nędzy (co jest powszechnym współczesnym poglądem zachodnim), ale zamiast tego był w szczególnej nędzy, która pojawia się, gdy ktoś polega na własnej mądrości, z wyłączeniem osobistej świętości. Innymi słowy, kiedy ktoś otrzyma boskie objawienie i stanie się mądry, może stracić z oczu wagę osobistej świętości, i to jest zawodowe zagrożenie, które spowoduje niedolę wynikającą z mądrości .

---

Bibliografia:

Kompleksowy leksykon aramejski (2005). Targum Qohelet . Hebrew Union College, Ec 1: 16-18.

Neusner, Jacob (2011). Talmud babiloński: tłumaczenie i komentarz (tom 10a). Peabody: Hendrickson Publishers, 61.

Komentarze

• W związku z tym zmarły Bruce Metzger zacytował kiedyś Johannesa Albrechta Bengela, który w przedmowa do wydania Greckiego Nowego Testamentu z 1734 r. ” Te totum applica ad textum: rem totam applica ad te ” (” Zastosuj się całkowicie do tekstu: zastosuj całą sprawę do siebie).
• Józef, (A.) Podobnie jak chrześcijaństwo, judaizm ma również trudności z interpretacją Eccl./Kohelet, Dla innego ” żydowskiego ” zrozumienia, rozważ Seforno, który interpretuje to oskarżenie ” Mądrość ” jako oskarżenie ” pozornej mądrości heretyków „, ( YU Paper on Eccl./Kohelet , str. 12).
• Joseph , (B.) Ten argument jest nieprawidłowy w pełni wstrzykuje Salomona ' s ” Sins „, a nawet Izrael ' s ” Sin ” w tym kontekście – jest to całkowicie sprzeczne z tekstem: ( C.) Pisarz wyraźnie wskazuje, że nie ma rozróżnienia między dążeniami prawych i nieprawych, ” Tak jak dobry człowiek, tak samo jest z grzesznikiem „, (Eccl. 9: 2, 8:14 itd.); Rozróżnienie jest tylko na końcu – wyróżnienie dla tych, którzy podążają za dążeniami Boga ', Jego poleceniami
• @esKohen – moje publikowanie zależy od komentarz Rasziego znaleziony w Talmudzie. Oznacza to, że w Qohelet nie chodzi o mądrość skutkującą próżnością (co jest najpopularniejszym podejściem do tekstu), ale raczej o próżność, która pochodzi z przyjęcia mądrości (boskie objawienie od Boga) przy wykluczeniu osobistej świętości. Komentarze Rashiego ' znajdują rezonans zarówno w Talmudzie babilońskim, jak iw Targum Qohelet . Te trzy ” główne ” źródła żydowskie zmuszają nas do ponownego przemyślenia naszego podejścia do tekstu. Również komentarz, który podałeś, nie cytuje opinii Rashiego ' na temat Qohelet. Z poważaniem,
• @ e.s.Kohen – dla odniesienia, moje własne odręczne tłumaczenie znajduje się tutaj . Zmodyfikowałem post, aby zapewnić dostęp do Targum. Z poważaniem,

Uwaga: Odpowiedź została już zaakceptowana (co cytuje tradycję / Raszi), ta odpowiedź jest przesłana jako alternatywa, z zamiarem polegania wyłącznie na tekście.

1. Ponowne sformułowanie pytania

W Eccl. 1:18, Czy Salomon mówi, że poszerzanie wiedzy generalnie przynosi smutek, a tylko ta konkretna wiedza, jak wiedza dotycząca próżności?

Kaznodziei 1:18, NASB – Ponieważ w dużej mądrości (חָכְמָ֖ה) jest dużo żalu i rosnącej wiedzy (דַּ֖עַת), powoduje narastający ból.

2. Odpowiedź

Przeprowadzona przez Pisarza analiza dążeń ludzi, w tym dążeń do mądrości i wiedzy, nie kończy się na stwierdzeniu, że tylko Mądrość przynosi smutek lub że tylko wiedza przynosi ból – w całej książce pisarz stwierdza, że OBIEGI nieuchronnie prowadzą do próżności – że wszystkie dążenia prowadzą:

Eccl.7: 2-3, NASB – Lepiej jest iść do domu żałoby niż do domu biesiadnego, Ponieważ to koniec każdego człowieka , a żyjący biorą to sobie do serca. 3 Smutek jest lepszy niż śmiech, bo gdy twarz jest smutna, serce może być szczęśliwe.

Księga Kaznodziei jest ” Argument „, że nawet najbardziej szlachetne dążenia (jak mądrość i wiedza) nieuchronnie prowadzić do smutku , straty i osądu, w tym pogoń za mądrością i wiedzą – z DWA wyjątki (bojaźń Boża i zaufanie do posłuszeństwa) .

Eccl. 12:13, NASB – Wniosek, kiedy już wszystko zostało wysłuchane, jest następujący: bój się Boga i przestrzegaj Jego przykazań , ponieważ dotyczy to każdej osoby. 14 Albowiem Bóg wyda sąd na każdy czyn, wszystko, co jest ukryte, czy jest dobre, czy złe.

3. Wiedza, która przynosi smutek, jest Wielką Wiedzą

Wersety bezpośrednio poprzedzające wyraźnie stwierdzają, że wiedza ta nie ograniczała się do wiedzy tylko o jednej rzeczy, ale raczej Wiedza, która jest świetna pod względem szerokości ORAZ głębokości, około WIELU rzeczy.

Eccl. 1:16, NASB – Powiedziałem sobie: „Oto wywyższyłem i powiększyłem mądrość bardziej niż wszyscy, którzy byli przede mną nad Jerozolimą; a mój umysł zaobserwował bogactwo mądrości i wiedzy . ”

Eccl. 12: 9, NASB – Oprócz bycia mądrym człowiekiem, Kaznodzieja uczył także ludzi wiedzy, [ z pewnością nie tylko z jednej rzeczy] ; i rozważał, wyszukiwał i układał wiele przysłów.

4. Radość nie wyklucza się wzajemnie z mądrością / wiedzą

Pisarz ponownie oddziela radość, w odróżnieniu od mądrości i wiedzy.

Radość jest dawana i znajdowana jako boski dar oddzielnie z pościgów.

Eccl 2:26, NASB – Bo człowiekowi, który jest dobry w Jego oczach, dał mądrość, wiedzę i radość, a grzesznikowi zadanie zbierania i zbierania, aby mógł dać temu, kto jest dobry w oczach Bożych. To także jest próżność i pogoń za wiatrem.

6. Kontekst: pogoń za Bogiem

W kontekście Księgi Koheleta pisarz z pewnością próbuje pokazać, które dążenia człowieka, które działają, są najmniej ” próżne „.

To badanie obejmuje nawet pogoń za mądrością i wiedzą.

Na koniec autor podsumowuje stwierdzając, że KAŻDA praca zostanie osądzona – w tym pogoń za wiedzą i mądrością!

Na zakończenie autor stwierdza, że istnieją – dwie rzeczy – do których człowiek może śmiało dążyć: bać się Boga i przestrzegać Jego przykazań .

Jednak , ” Strach i posłuszeństwo ” nie są ” końcem , ale raczej ” mówił ” na cyklicznym wzorcu w pogoni za Bogiem, co prowadzi do większej wiedzy i mądrość, strach – z powrotem, aby być posłusznym cierpliwość, lepsze zrozumienie itp …

Zadanie 28:28 – „I rzekł do człowieka:„ Oto bojaźń (יִרְאַ֣ת) Pana, to jest mądrość (חָכְמָ֑ה); Odejście od zła, [posłuszeństwo], oznacza zrozumienie (בִּינָֽה). ”

Ale ten proces nie może się rozpocząć bez posłuszeństwa i zaufania.

Prz.2: 1, NASB – Mój synu, jeśli otrzymasz moje słowa, [słuchaj] I ceńcie moje przykazania w sobie, [przestrzegaj] 2 Zwróć uwagę na mądrość, Nakłoń serce do zrozumienia, [pokora] ; 3 Bo jeśli wołasz o rozeznanie, podnieś swój głos, aby uzyskać zrozumienie; 4 Jeśli szukasz jej jak srebra I szukasz jej jak ukrytych skarbów, [poszukuje] ; 5 WTEDY zobaczysz strach przed Panem I odkryj wiedzę Boga.

7. Problemy

1. To pytanie wykazuje ” Fałszywy dylemat „, co prowadzi do założenia, że autor jest mówiąc tylko o: (A.) smutku / bólu wynikającym ze świadomości, że te dążenia są daremne; Lub (B.) jeśli autor mówi o smutku / bólu wynikającym z ogólnej wiedzy.
2. Trzecia możliwość, że pisarz osądzał Mądrość ORAZ Wiedzę ORAZ wszystko inne; Czy pisarz miał ” bake-off „, próbując zidentyfikować najlepsze poszukiwania, które nie prowadzą do smutek czy żal?
3. Czy autor ogólnie zniechęca do dążenia do wielkiej mądrości i wiedzy?
4. Autor porównuje / kontrastuje różne wartości w całej książce, które z nich przychodzą na szczycie?