Można zauważyć, że słowo parfait , które dosłownie tłumaczy się na doskonały w języku angielskim, wydaje się zawierać dwa różne francuskie słowa.
Najpierw par , które czasami jest tłumaczone w języku angielskim jako na (jak w milach na godzinę), co oznacza „przez”.
Po drugie, czasownik fait , prawdopodobnie koniugacja czasownika faire oznaczającego „robić”. Być może według Tłumacza Google , fait oznacza tutaj „fakt”.
Łącząc je razem, aby uzyskać „ na działanie „lub może” na fakt „.
Komentarze
Odpowiedź
Krótka odpowiedź: z technicznego punktu widzenia nie, ale twoje rozumowanie nie jest naprawdę fałszywe.
Dwa sposoby, aby to zobaczyć:
1. Parfait można uznać za bierny imiesłów czasownika „ parfaire ” , który nie jest słowem złożonym w Francuski sens (dwa francuskie słowa razem wzięte) ani angielski, ponieważ „par” jest tutaj technicznie „prefiksem”, czyli cząstką powszechnie umieszczaną za radykałem, aby utworzyć słowo, jak „parvenir”, „parcourir”, „parachever”. Jest to, jak dobrze zgadłeś, wariant per , oznaczający po łacinie „do”.
2. Parfait, podobnie jak jego angielski odpowiednik doskonały i inne europejskie słowa, w rzeczywistości pochodzi od łacińskiego „doskonałego imiesłowu biernego” perfectus i jako takie jest pojedynczym słowem niezłożonym. Perfectus podobnie jak jego podstawowa forma perficio , składa się z per- (do) + facere (to do) znaczenia „do wykonania”.
Jednakże, chociaż ta podstawowa forma perficio składa się z wielu morfemów w języku łacińskim, nadal nie jest złożeniem, ale wyprowadzeniem. Związki są uważane za utworzone z dwóch różnych niezależnych leksemów zamiast przyrostka + niezależnego leksemu. Chociaż łacina miała słowo per , co jest obecny w perficio i wiele takich słów to przedrostek per- (oczywiście powiązany etymologicznie) .
Chciałbym podać te dwa podobne wyjaśnienia, ponieważ podkreślają one specyfikę europejskiej etymologii łacińskiej.
Komentarze
- Rzeczywiście – tak wiele słów w językach romańskich (i językach, do których zostały zapożyczone) można podzielić etymologicznie, ale funkcjonalnie mają one dziś tylko jedną bazę. staram się wyjaśnić różnicę między łączeniem a wyprowadzaniem. (Z Twojej odpowiedzi wnioskuję, że wiesz o tym, ale przeoczyłeś fakt, że takie łacińskie słowa są tworzone z afiksów, a nie z niezależnych leksemów). Jeśli chcesz, możesz dowolnie zmienić moje sformułowanie.
- Dobra edycja. Właśnie zmieniłem ' bezokolicznik ' na ' formę podstawową ' (to ' tak to nazywaliśmy, gdy uczyłem się łaciny) jako kompromis między prostotą a poprawnym sformułowaniem gramatycznym.
- Dzięki! Przejście języka … umysłu? … z mojej strony.