Czy hellenistyczni Żydzi i hebrajscy Żydzi byli w stanie porozumiewać się ' językiem w Dziejach 6: 1?

Chociaż wątpliwe jest, czy możemy znaleźć ostateczną odpowiedź na te pytania, oto kilka dowodów na to, że przynajmniej niektórzy z uczniów Jezusa (Żydów hebrajskich) nie znał dobrze greki.

W swojej historii kościelnej III.39, Euzebiusz przechowuje pisma Papiasza, biskupa Hierapolis (AD ok. 60–130), w którym Papiasz donosi o powiedzeniach o „Starszym”. Między uczonymi trwa nieustanny dialog na temat tego, czy „Starszy” jest odniesieniem do apostoła Jana.

Starszy zwykł mawiać to również: „Marek, będąc tłumaczem Piotra, spisał dokładnie wszystko że on (Piotr) wspomniał, czy to wypowiedzi, czy czyny Chrystusa, jednak nie w kolejności. Albowiem nie był słuchaczem ani towarzyszem Pana; ale potem, jak powiedziałem, towarzyszył Piotrowi, który dostosował swoje nauki zgodnie z koniecznością, a nie tak, jakby kompilował wypowiedzi Pana. Zatem Marek nie popełnił błędu zapisując w ten sposób niektóre rzeczy, o których [Piotr] wspomniał; bo zwrócił uwagę na tę jedną rzecz, aby nie pomijać niczego, co słyszał, nie umieszczając wśród nich żadnego fałszywego oświadczenia ”. (Euzebiusz, EH, III, 39). Papiasz komentuje również ewangelię Mateusza: „Mateusz zapisał wyrocznie w języku hebrajskim (czyli aramejskim)”. (Eusebius, EH, III.39)

McDowell, J., & McDowell, S. ( 2017). Dowód, który wymaga werdyktu: zmieniająca życie prawda dla sceptycznego świata. Nashville: Thomas Nelson.

Gdyby Peter używał amanuensis nie tylko do zapisywania swoich listów, ale także do ich tłumaczenia, wyjaśniałoby to różnicę w grece między jego dwoma literami, gdyby używał różnych tłumaczy. Zwróć uwagę, że greka między dwoma listami Piotra różni się na tyle, że niektórzy kwestionują autorstwo 2 Piotra.

Chociaż Papias nie mówi konkretnie, że Mateusz napisał swoją ewangelię po hebrajsku / aramejsku, wydaje się, że Pierwsze notatki Matthew, których użył w swojej ewangelii, były hebrajskie / aramejskie.

Greka w Ewangelii i listach Jana jest bardzo prosta, chociaż przez jakiś czas mieszkał poza Judeą. Jan miał prawdopodobnie około 18 lat, kiedy był z Jezusem. Gdyby Jan znał wówczas grekę, można by pomyśleć, że w późniejszym życiu stałby się bardziej płynny.

Pisma Józefa Flawiusza dają pewien wgląd w język Izraela z I wieku:

Bardzo się starałem, aby nauczyć się Greków i zrozumieć elementy języka greckiego, chociaż od dawna przyzwyczajam się do mówienia po naszych język, którego nie potrafię wymawiać po grecku z dostateczną dokładnością: (264) bowiem nasz naród nie zachęca tych, którzy uczą się języków wielu narodów i w ten sposób ozdabiają ich dyskursy płynnością ich okresów; ponieważ patrzą na tego rodzaju osiągnięcia jako powszechne, nie tylko dla wszystkich rodzajów wolnych ludzi, ale dla tylu służących, ilu zapragną, aby się ich nauczyć.

Josephus, F., & Whiston, W. (1987). Dzieła Józefa Flawiusza: kompletne i pełne (s. 541). Peabody: Hendrickson.

Mam zaproponowałem sobie, aby ze względu na tych, którzy żyją pod rządami Rzymian, przetłumaczyć te książki na język grecki, które wcześniej skomponowałem w języku naszego kraju i wysłałem do Górnych Barbarzyńców; Ja Józef, syn Macieja, z urodzenia Hebrajczyk, także kapłan, który na początku sam walczył z Rzymianami i był zmuszony być obecny przy tym, co się potem stało, [jestem autorem tego dzieła]. / p>

Tamże, s. 543

To nie jest ostateczna odpowiedź i nie dotyczy hellenistycznych Żydów. Chciałbym zobaczyć więcej informacji związanych z odpowiedziami na te pytania.

Oto odpowiedź Edersheima na język, którego używał Jezus. Starożytna literatura żydowska potwierdza tę odpowiedź.

Jeśli grecki był językiem dworu i obozu i rzeczywiście musiał być rozumiany i używany przez większość mieszkańców kraju, język ludu, którym posługiwał się także Chrystus i Jego Apostołowie, był dialektem starożytnego hebrajskiego, zachodniego lub palestyńskiego aramejskiego. Wydaje się dziwne, że kiedykolwiek można było w to wątpić. Żydowski Mesjasz, który po grecku nawoływałby do swego roszczenia do Izraela, wydaje się niemal sprzecznością. Wiemy, że językiem Świątyni i Synagogi był język hebrajski, a adresy rabinów musiały być „skierowane” na język aramejski – i możemy wierzyć, że podczas służby hebrajskiej Mesjasz mógł wzrosnąć do zwracać się do ludzi po grecku, albo że pokłóciłby się z faryzeuszami i uczonymi w Piśmie w tym języku, szczególnie pamiętając, że rabinowie zakazali tego studiowania?

Edersheim, A. (1896). Życie i czasy Jezusa Mesjasza (t. 1, str. 129–130). Nowy Jork: Longmans, Green i Co.

To tylko nieudokumentowana anegdota z moich czasów. Wiele lat temu powszechnie panowała mądrość, że język hebrajski wymarł przed przybyciem Jana Chrzciciela. W ostatnich latach uznano, że nie jest to prawdą i że nie wymarło przez następne sto lat. Wspominam o tym tylko, aby wskazać, jak trudno jest odpowiedzieć na to pytanie!

Aramejski jest uważany za inny język, ale należy zauważyć, że jest to bardziej dialekt hebrajskiego. W rzeczywistości uważam, że w Izraelu mówi się po aramejsku, ale nazywają go po prostu hebrajskim.

Greką była lingua franca imperium, które wkrótce zostanie zastąpione łaciną.

Kiedy Paweł przemawiał do Żydów w Jerozolimie po hebrajsku, tłum ucichł:

[Act 22: 2 KJV] 2 (A kiedy usłyszeli, że mówił do nich po hebrajsku, milczeli więcej: a on mówi:)

Przypuszczam, że biblijny hebrajski był używany tylko do studiowania Tory. Ponieważ Paweł był bardzo wykształcony, znał swój hebrajski. Byli pod wrażeniem.

Konwencjonalna mądrość mówi, że nawet bigoteryjny rybak miałby okazję nawiązać kontakt z grecką rybą kers i miałby przynajmniej znajomość greki przez człowieka pracującego. Nie mam pojęcia, czy Grecy mieli jakikolwiek powód, aby uczyć się hebrajskiego lub aramejskiego, ale mocno w to wątpię.

Zdarzają się również przypadki tłumaczenia języka aramejskiego na grecki, w pismach świętych:

[Ap 9:11 KJV] 11 I mieli nad sobą króla, [który jest] anioła Czeluści, którego imię w języku hebrajskim [jest] Abaddon, ale w języku greckim ma [jego] imię Apollyon.