Czy indeksy dolne znajdują się wewnątrz czy na zewnątrz interpunkcji?

Wydaje mi się, że czytelnicy mogą polubić aby zobaczyć, jak różne przewodniki po stylach odnoszą się do ogólnego pytania o umieszczanie objaśnień w przypisach (określane jako „wskazówki” w The Oxford Guide to Style , „numery nut” w The Chicago Manual of Style i „referencje” w Words into Type ). Oto krótkie podsumowanie odpowiednich fragmentów jednego przewodnika po stylu brytyjskim i pięciu amerykańskich.

Z The Oxford Guide to Style (2002):

15.16.5 Cues

Notatki mogą być podpowiedziane na kilka sposobów. Najczęściej są to cyfry lub litery w indeksie górnym. Umieszczaj wskazówki w tekście poza interpunkcją, ale wewnątrz nawiasu zamykającego, gdy odwołujesz się wyłącznie do sprawy w nawiasach. Zwykle wskazówki wypadają na końcu zdania, chyba że odnoszą się tylko do części zdania: wskazówka na końcu zdania reprezentuje całe zdanie:

Początkowo sądzono, że przyczyny infekcji są izolowane. ¹⁶ (szybko zdyskredytowano to. ¹⁷ ) Mimo to specjaliści z Anglii ¹⁸ i Walii ¹⁹ doszli do różnych wniosków podczas kolejnych testów.

Z The Chicago Manual of Style , wydanie szesnaste ( 2010):

14.21 Miejsce umieszczenia numeru notatki. Generalnie numer notatki powinien być umieszczony na końcu zdania lub klauzuli. Numer zwykle występuje w cudzysłowie (bez względu na to, czy jest wprowadzany do tekstu, czy jako wyciąg). W stosunku do innych znaków interpunkcyjnych liczba występuje po każdej interpunkcji z wyjątkiem myślnika, który poprzedza.

„To,” napisał George Templeton Strong, „jest tym, co mogą zrobić nasi krawcy”. ¹

Ten błąd był widoczny w serii Shotwell ³ – i należy pamiętać, że Shotwell był uczniem Robinsona.

Chociaż numer notatki zwykle następuje po nawiasie zamykającym, w rzadkich przypadkach bardziej odpowiednie może być umieszczenie liczby w nawiasie zamykającym – na przykład jeśli notatka dotyczy określonego terminu w nawiasach.

(We wcześniejszej książce powiedział wręcz przeciwnie.) ²

Mężczyźni i ich związki, rozpoczynając pracę w przemyśle, negocjowały dwie rzeczy: młode kobiety byłyby zwalniane po ślubie (powszechnie uznawany „zakaz małżeństwa” ¹ ) oraz mężczyźni otrzymaliby „wynagrodzenie rodzinne”.

[[Logiczna wyższość systemu oksfordzkiego nad systemem chicagowskim powinna być ewidentna z tego przypadkowego użycia przypisów w Chicago:

14.4 Elektroniczne identyfikatory zasobów. Przy cytowaniu źródeł elektronicznych konsultowanych online Chicago zaleca – jako ostatni element cytatu które zawierają wszystkie komponenty opisane w tym rozdziale oraz w rozdziale 15 – dodanie adresu URL ¹ lub DOI. ²

1. Aby uzyskać więcej informacji na temat adresów URL, odwiedź witrynę internetową …

2. Więcej informacji na temat DOI można znaleźć na stronach internetowych …

W tym przypadku Chicago wyraźnie oznacza przypis 2 ma zastosowanie tylko do słowa „DOI” w wyroku e gdzie pojawia się odwołanie do przypisu 2. W takim przypadku Oxford radziłby umieścić indeks górny 2 wewnątrz końcowej interpunkcji; ale mniej precyzyjna reguła Chicago wymaga umieszczenia tej liczby poza jakąkolwiek końcową interpunkcją. W konsekwencji metoda Chicago nie pozwala na rozróżnienie między przypisem, który odnosi się do ostatniej części zdania, a przypisem odnoszącym się do całego zdania.]]

Z [Merriam-] Websters Standard American Style Manual (1985):

Rozmieszczenie elementów

Przypisy dolne i końcowe do tekstu są oznaczone niepunktowanymi arabskimi numerami nadrzędnymi (lub odnośnikami symbole, omówione w dalszej części tego rozdziału) umieszczane bezpośrednio po cytacie lub informacji bez spacji.Numer jest zwykle umieszczany na końcu zdania lub klauzuli lub na innym naturalnym przerwie w zdaniu, gdy materiał nie jest cytatem . Liczba następuje po wszystkich znakach interpunkcyjnych z wyjątkiem myślnika. Jeśli pojawi się cudzysłów terminala (jak na końcu krótkiego cudzysłowu, który zawiera i w bieżącym tekście), cyfra jest umieszczana poza ostatnim cudzysłowem bez spacji [odsyłacz pominięty].

Od słów do Wpisz , trzecie wydanie (1974):

Pozycja referencji. Cyfry lub znaki odniesienia należy wstawiać po dowolnym znaku interpunkcyjnym, z wyjątkiem myślnika lub nawiasu zamykającego, jeśli odniesienie dotyczy sprawy w nawiasach. Powinny być umieszczone po, a nie przed, wyrazem lub akapitem, który jest wyjaśniony lub wzmocniony.

…

Odniesienie do przypisu z cytowaniem źródła fragmentu powinno znajdować się w koniec fragmentu, a nie w tekście, który go poprzedza. Umieszczone w ten sposób odniesienie nie rozprasza uwagi czytelnika, tak jak w innym miejscu.

Z Hodges „Harbrace Handbook , poprawione wydanie trzynaste (1998):

Zarówno przypisy, jak i przypisy końcowe wymagają umieszczenia numeru indeksu górnego wszędzie tam, gdzie wymagana jest dokumentacja.Liczba powinna być jak najbardziej zbliżona do tego, do czego się odnosi, po znaku interpunkcyjnym (takim jak cudzysłów, przecinek lub kropka), który pojawia się na końcu bezpośredniego lub pośredniego cudzysłowu.

Z MLA Style Manual and Guide to Scholarly Publishing , drugie wydanie (1998):

A.2 Numery notatek

… Sformatuj numery notatek jako nadrzędne lub indeks górny, cyfry arabskie (tj. nieco powyżej linii, na przykład ¹ , bez kropek, nawiasów ani ukośników. Liczby są umieszczane po znakach interpunkcyjnych, z wyjątkiem myślników. Ogólnie rzecz biorąc, aby uniknąć przerwania ciągłości tekst, umieść numer notatki, np. odwołanie w nawiasach, na końcu zdania, klauzuli lub frazy zawierającej cytowany lub do którego się odwołujesz.

Wnioski

Cz Przewodniki po stylach, z którymi się konsultowałem, faktycznie jednomyślnie zgadzają się, że jeśli przypis obejmuje całe zdanie lub klauzulę, na której końcu ma się pojawić objaśnienie przypisu, numer lub znak objaśnienia w indeksie górnym powinien pojawić się po wszelkich znakach interpunkcyjnych pojawiających się w tym miejscu – chyba dany znak interpunkcyjny to myślnik lub (w niektórych wytycznych) znak w nawiasie.

Przewodnicy stylu nie zgadzają się co do tego, gdzie umieścić numer objaśnienia lub znak, gdy obejmuje on tylko część zdania lub frazy tam, gdzie się wydaje, przy czym Oxford oferuje najbardziej logiczne i szczegółowe podejście do radzenia sobie z takimi sytuacjami, a większość poradników w stylu amerykańskim zaleca mniej precyzyjne traktowanie.

Style wydawców różnią się znacznie w kwestii obsługi objaśnień, które mają zastosowanie tylko do części zdania. Wydawca, dla którego obecnie pracuję, przyjmuje najbardziej skrajne podejście, jakie widziałem: kiedy rękopis zawiera zdania z wewnętrznymi objaśnieniami przypisów, które dotyczą tylko części zdania, w którym się one pojawiają, wydawca nalega na przeniesienie przypisu do koniec całego zdania (poza końcową interpunkcją) – oraz w przypadkach, gdy autor zaznaczył więcej niż jedno wewnętrzne odwołanie do wystąpienia w jednym zdaniu, scalając przypisy w jeden, dłuższy przypis – lub dzieląc oryginalne zdanie na dwa lub krótsze zdanie i przypisanie objaśnienia przypisu do odpowiedniego krótszego zdania (ponownie poza końcową interpunkcją). Ponieważ wydawca nie jest prasą naukową i zajmuje się raczej instytucjami niż indywidualnymi autorami akademickimi, może dyktować tego rodzaju interwencję bez skłonienia autora do buntu, ale nie polecam tego podejścia w większości sytuacji.

Komentarze

• Particul w przypadku używania przypisów dolnych, a nawet przypisów końcowych z tym samym stylem objaśnień, w przypadku cytatów ' konieczne jest, aby zakres notatki był jasny (jak wspomniałeś w ostatnim ustęp). To (IMO z akademickiego punktu widzenia) przewyższa kwestie stylu, które Oxford wydaje się wspierać.

Wiele zależy od tego, jaką instrukcję stylu będziesz przestrzegać. Przestrzegam Zasad Harta w University Press Oxford i według Harta –

Odnośniki do przypisów powinny być umieszczone poza interpunkcją, ale wewnątrz nawias zamykający, odnosząc się do sprawy w nawiasach.

Nie ma rozróżnienia między przypisami numerycznymi i symbolicznymi.

Nie ma rozróżnienia między jednym słowem lub frazą.

Przypisy powinny zaczynać się od cyfr z wcięciem o 1 spację.

W moim biznesie to zależy od tego, co według wydawcy jest regułą. Większość czasopism wymaga, aby były poza interpunkcją. Niektóre, podobnie jak wszystkie czasopisma publikowane przez grupę Nature , wymagają, aby były zapisane w interpunkcji. Istnieją rozsądne argumenty przemawiające za każdym obowiązującym stylem, ale nie ma stylu akceptowanego na szczeblu międzynarodowym.

Chociaż zgodnie z Chicago Manual of Style (Reguła 16.25), należy umieścić przypis w indeksie górnym wewnątrz średnik i dwukropek, ale poza przecinkiem i kropką, niektórzy (bardzo nieliczni) wydawcy biomedyczni nie lubią tej głupiej niespójności: żądają, aby wszystkie przypisy w indeksie górnym znajdowały się poza interpunkcją.

Nigdy nie widziałem stylu podręcznik, który mówi, że ma znaczenie „czy przypis odnosi się tylko do jednego glosu, czy do całej frazy”.

W czasopismach biomedycznych tradycyjne symbole nie są dozwolone w tekście, tylko na liście autorów nazwy, i to nie ma znaczenia: niektórzy wydawcy chcą, aby były w środku, a inni poza interpunkcją.

Wygląda na to, że wszystkie reguły są ad hoc.

Wydaje się, że w przypadku konwencji brytyjskich / brytyjskich, numer nuty byłby umieszczony w obrębie znaku interpunkcyjnego (przecinek , kropka, średnik itp.). W przypadku używania języka angielskiego (USA) numery notatek są zwykle umieszczane poza znakami interpunkcyjnymi. Chociaż nie ma sztywnej reguły co do tego czy innego sposobu per se , radziłbym przede wszystkim spójność. Bez względu na to, którą metodę wybierzesz, upewnij się, że stosujesz ją konsekwentnie w całym tekście / dokumencie.