Czy istnieje poprawny neutralny pod względem płci zaimek liczby pojedynczej (“ his ” vs. “ her ” a “ ich ”)?

Osobliwe, że cieszy się długą historią używania języka angielskiego i może być używane tutaj: „Każdy uczeń powinien zapisać pytania do końca ”.

Jednak„ pojedyncze oni ”również cieszą się długą historią krytyki. Jeśli obawiasz się krytyki (za to, co jest w rzeczywistości konstrukcją doskonale gramatyczną), radziłbym przeformułować, aby uniknąć konieczności używania neutralnego pod względem płci zaimka liczby pojedynczej osoby trzeciej.

Niektóre strategie przeformułowania, które można zastosować:

• Użyj rzeczownika w liczbie mnogiej: Uczniowie powinni zapisać swoje pytania do końca.
• Użyj formalnego jednego : Należy zapisać swoje pytania do końca.
• Użyj jego jej : Każdy uczeń powinien zapisać swoje pytania do końca

Odniesienia OED dla „liczby pojedynczej” oni

Tutaj z korzyścią dla tych, którzy nie mają dostępu do płatnego źródła, są pełne i kompletne zmysły operacyjne z Oxford English Dictionary . Zgodnie z OED zaimek one ma te specyficzne subsydia dla różnych scenariuszy w dyskusja tutaj:

2. W anaforycznym odniesieniu do rzeczownika lub zaimka w liczbie pojedynczej. 🗨

   ^{Użycie one w odniesieniu do pojedynczego poprzednika ma czasami b een uważany za błędny.}

_{🗨 Dennis Baron • Krótka historia pojedynczych „oni”}

_{… Ale to nic nowego. Oxford English Dictionary śledzi pojedyncze one wstecz do 1375 roku, gdzie pojawia się w średniowiecznym romansie William and the Werewolf. Z wyjątkiem starego języka tego wiersza, użycie liczby pojedynczej oni w odniesieniu do osoby bez imienia wydaje się bardzo nowoczesne. Oto wersja średnioangielska: „Hastely hiȝed eche… þei neyȝþed so neiȝh… þere william & jego worþi lef were liand i-fere.” We współczesnym angielskim oznacza to: „Każdy człowiek się spieszył … Aż zbliżyli się… gdzie William i jego ukochana leżeli razem. ”…}

^{[4 września 2018]}

• 2a. Z poprzednikiem, który jest gramatycznie pojedynczy, ale odnosi się zbiorczo do członków grupy lub ma uniwersalne odniesienie (np. każda osoba, wszyscy, nikt ).

  ^{Czasami, ale nie zawsze, używane w celu uniknięcia konieczności określenia płci osoby (osób), do; por. sens A. 2b.}

  [[pominięto cytaty z 1350–2014 ]]

• 2b. Z poprzednikiem odnoszącym się do osoby w sposób ogólny lub nieokreślony (np. ktoś, osoba, student ), używany zwł. tak, aby zrobić ogólne odniesienie do takiej osoby bez określania płci. Por. ʜᴇ zaimek . 2b .

  ^{W XXI wieku inne zaimki th– (i przymiotnik dzierżawczy ich ) są czasami używane do odnosić się do nazwanej osoby, aby uniknąć ujawnienia płci tej osoby lub zrobienia z niej pewnych założeń; por. sens A. 2c i cytaty. 2008 o ᴛʜᴇɪʀ adj . 2b , 2009 o ᴛʜᴇᴍ pron . 4b , 2009 w ᴛʜᴇᴍꜱᴇʟꜰ pron . 2b.}

  [[pominięto cytaty z 1450–2010 ]]

• 2c. Używane w odniesieniu do osoby, której poczucie tożsamości nie odpowiada konwencjonalnej płci i rozróżnieniu płci , i który zazwyczaj prosi o określanie go jako oni (a nie jako on lub ona ).

  [ [cytaty z lat 2009–2019 pominięto]]

^{_{Copyright © 2019 Oxford University Press. Wszelkie prawa zastrzeżone.}}

Pobrano 2019-10-25 23:46:13 UTC i pokazano tutaj pod Wyjątek dozwolonego użytku .

Komentarze

• Każde z osobna to piękne słowa i jedyny sposób, aby ludzie zrozumieli je właściwie jest ich używanie! Być może powinniśmy uczyć wszystkich logiki od najmłodszych lat – wtedy ' nie będzie problemu.
• I ' jestem wielkim zwolennikiem liczby pojedynczej one. Udało nam się znaleźć jednego Ciebie, który zastąpi Ciebie – i nawet kontrowersyjny ” siebie ” jest akceptowany jako poprawny angielski. Nadal uważam, że ” siebie ” są trudne do zaakceptowania jako poprawne, ale myślę, że ' to jedyne rozsądne rozwiązanie. ” Zie ” wygląda po prostu na podniesienie politycznej poprawności do absurdalnego poziomu, z rzadkim wyjątkiem sytuacji, gdy masz do czynienia ze znaną osobą określonej płci, która nie jest ani mężczyzną, ani kobietą.
• @Richard: Nie jestem pewien co do innych krajów, ale tutaj, w Irlandii, liczba pojedyncza jest bardzo powszechna. W większości przypadków zamiast ” siebie ” używamy ” siebie „. Tak jak w przypadku, zamiast ” Powinien on / ona myśleć samodzielnie „, będzie to ” Powinni myśleć samodzielnie „.
• Już dawno nauczyłem się przestać się martwić i pokochać pojedyncze they.
• Każdy ma swoje zdanie na temat pojedynczych oni.

Aby uzupełnić odpowiedzi tutaj, jeden to bardzo właściwy sposób na uwzględnienie zarówno męskich, jak i żeńskich poprzedników.

Aby śmiało iść tam, gdzie nikt wcześniej nie był

Komentarze

• Komentarze nie są przeznaczone do rozszerzonej dyskusji; ta rozmowa została przeniesiona do czatu .
• @tchrist Link nie działa. Czy jest szansa, że masz działające?
• @curusarn Spróbuj ponownie.
• @tchrist wszystkie ” zostały przeniesione do linków czatu ” są teraz / znowu martwe.

Jak to jest warte, w akademickim piśmie używam wyłącznie liczby pojedynczej męskiej trzeciej osoby ” he „, przez wielu uznawany za neutralny pod względem płci. Wiele innych języków robi to bez obaw: przychodzą mi na myśl niemiecki i hiszpański.

W mowie potocznej będę nieświadomie używać liczby pojedynczej„ oni ”. W mojej książce to bez wątpienia trafił do bardzo powszechnego użytku we wszystkich sytuacjach oprócz najbardziej formalnych.

Komentarze

• Komentarze nie są przeznaczone do rozszerzonej dyskusji; ta rozmowa była przeniesiono do czatu .

Często pisze się: „Każdy uczeń powinien zapisać swoje pytania do końca” lub zmieniać swoje i ją w całym tekście. W mowie często usłyszysz, jak native speakerzy mówią: „Każdy uczeń powinien zapisać swój pytania do końca.”

Komentarze

• Komentarze nie służą do rozszerzonej dyskusji; ta rozmowa została przeniesiona do czatu .

To nie moja specjalizacja, ja nie używam go i właśnie dowiedziałem się o jego dzisiejszym istnieniu, więc tylko dla odniesienia z Wikipedii „s zaimek Spivak :

Zaimki Spivak to proponowany zestaw zaimków neutralnych płciowo w języku angielskim opracowany przez Michaela Spivaka . Nie są one powszechnie używane, ale niektóre osoby, którym nie podobają się bardziej powszechne alternatywy, zostały użyte w języku neutralnym pod względem płci. ” on / ona ” lub liczba pojedyncza one.

(nowe) zaimki Spivak są tworzone z zaimka ” ” przez porzucenie ” th „.

Istnieją dwa warianty używanych zaimków Spivak, jak pokazano w tabela deklinacji poniżej.

Komentarze

• Komentarze nie służą do rozszerzonej dyskusji; ta rozmowa została przeniesiona do czatu .

Zauważyłem coraz więcej, zarówno jego , jak i jej użycie, a nie zamiennie paragrafami jako kolejnymi sugerowane, ale w ramach większych podziałów tekstu. Na przykład w książce dla dzieci, która obejmuje wiele, wiele tematów, każdy temat będzie używał wyłącznie jego lub jej. Wydaje się, że jest to dość równa równowaga i nie jest myląca dla czytelnika.

Komentarze

• Podoba mi się to podejście. Ale nie można go ' używać w krótkiej prozie.

Oto wyczerpująca odpowiedź z witryny Oxford Dictionaries :

Co należy robisz w zdaniach takich jak te?
Jeśli Twoje dziecko myśli o rocznej przerwie,? można uzyskać dobre rady w tej witrynie.
…

Omówiono cztery różne rozwiązania:

Jeśli Twoje dziecko myśli o roku przerwy, może uzyskać dobrą radę z tej witryny.
Jeśli Twoje dziecko myśli o roku przerwy, może uzyskać dobre rady z tej witryny .
Jeśli Twoje dzieci myślą o roku przerwy, mogą uzyskać dobre rady na tej stronie.
Jeśli Twoje dziecko myśli o roku przerwy, może uzyskać dobrą poradę z tej strony.

OD popiera użycie „one” jako zaimka w liczbie pojedynczej i odpiera argument, że takie użycie jest gramatycznie niepoprawne.

Komentarze

• OD miesza niespecyficzną nieokreśloną osobę i konkretną określoną osobę. Przeczytaj moją odpowiedź (są moje dwie odpowiedzi. Mam na myśli nową).
• @ivanhoescott: Twoje dziecko , kiedy piszesz artykuł adresowany do wszystkich rodziców na Internet (a nawet ten z Wielkiej Brytanii) jest wyraźnie niespecyficzną, nieokreśloną osobą. A jeśli ' rozmawiasz z jakimś konkretnym rodzicem, prawdopodobnie nie ' nie powiesz swojemu dziecku , powiedziałby Laura i użyłby zaimka she .

Każda z twoich sugestii jest odpowiednia w formalnym tekście pisanym, przy czym „jego” jest dużo bardziej powszechnym sformułowaniem. „Ich” jest jeszcze bardziej powszechne, ale mniej akceptowane w najbardziej pedantycznych społecznościach.

Jeśli chcesz całkowicie uniknąć pytania, jak sugeruje nohat, po prostu porzuć zaimek. „Każdy uczeń powinien zapisać pytania do końca” jest standardem.

Komentarze

• Tak, ale możesz ' nie mów That's what said zamiast That's what he/she said.

Jest to godny uwagi precedens dla tego w „Snie nocy letniej” Szekspira , gdzie Oberon opowiada Puckowi magiczny purpurowy kwiat:

Jego sok na powiekach śpiących
sprawi, że mężczyzna lub kobieta szaleńczo zachwycą się
Na następnym koncercie istota, którą widzi .

Odrzucenie a nawet obrzydzenie, które wywołuje to oczywiste rozwiązanie (podobnie jak staromodne użycie tego samego zaimka w odniesieniu do niemowlęcia) sugeruje, że uważamy rozróżnienie osoba / rzecz za święte, znacznie ważniejsze nawet niż rozróżnienie między mężczyzną a kobietą. Czy nasza kultura bardziej ogólnie potwierdziłaby tę sugestię.

Komentarze

• Komentarze nie służą do rozszerzonej dyskusji; ta rozmowa została przeniesiona do czatu .

Widziałem (i wykorzystałem w jednej pracy) zalecenie, aby przełączać się między „jego „i„ ona ”, zmieniając każdy akapit.

Nie chcę sugerować, że powinieneś zmieniać płeć pojedynczej osoby w różnych akapitach. Chodzi mi o to, że w każdym akapicie mówiłbyś o nowej osobie, ale z inną płcią niż poprzedni.

Komentarze

• Komentarze są nie do rozszerzonej dyskusji; ta rozmowa została przeniesiona do czatu .

Październik 2017

5.48: Liczba pojedyncza oni (przypis z Chicago Manual of Style Online październik 2017 r. )

Rodzajowa liczba pojedyncza oni została zatwierdzona w 2015 przez redaktorów Washington Post , ale z zastrzeżeniem, aby najpierw spróbować go uniknąć, jeśli to możliwe. Pojedyncze oni są bardziej skłonni do akceptacji w języku brytyjskim niż w amerykańskim angielskim. Patrz Bas Aarts, Oxford Modern English Grammar (Oxford: Oxford University Press, 2010), („zastosowanie zaimka w liczbie mnogiej mają niespecyficzny poprzednik liczby pojedynczej [jest] usankcjonowany przez powszechne obecne użycie.)

The Washington Post opublikował ten artykuł Travisa M. Andrewsa w dniu 28 marca 2017 r. :

Associated Press Stylebook, prawdopodobnie czołowy arbiter gramatyki i doboru słów w dziennikarstwie, dodał w swoim najnowszym wydaniu wpis dotyczący „oni” w liczbie pojedynczej, neutralnej płciowo.

Poniższy opis liczby pojedynczej one pochodzi z 5.48 podręcznika Chicago Manual of Style Online .

Zwykle poprzedzający w liczbie pojedynczej wymaga zaimka w liczbie pojedynczej. Ale ponieważ on nie jest już powszechnie akceptowany jako zaimek rodzajowy odnoszący się do osoby o nieokreślonej płci, ludzie często (w mowie i nieformalnym piśmie) zastępują zaimki trzecioosobowe w liczbie mnogiej oni, ich, ich i siebie (lub niestandardowej liczby pojedynczej siebie .

Chociaż takie użycie jest akceptowane w tych sferach, jest to tylko ostatnio wykazuje oznaki akceptacji w formalnym piśmie, gdzie Chicago zaleca unikanie jego używania. Jednak odnosząc się konkretnie do osoby, która nie identyfikuje się z zaimkiem specyficznym dla płci, często preferowane są oni i jego formy . ( Oni używali w tym sensie słowa roku 2015 American Dialect Society). Podobnie jak liczba pojedyncza ty , liczba pojedyncza oni przyjmują liczbę mnogą czasownik. Więc kiedy wymaga tego kontekst, oni / oni / ich / ich , na przykład ty / twój / twój (długo używane zarówno w liczbie pojedynczej, jak i mnogiej), mogą być zwykło odnosić się do jednej osoby {mają stopień w cząsteczce r biology} {ich ulubiony kolor to niebieski}. A siebie (jak ty ) mogą być użyte do zasygnalizowania pojedynczego poprzednika (chociaż niektórzy wolą siebie ) {obwinili siebie [lub siebie] ]}. W użyciu jest wiele innych neutralnych płciowo zaimków liczby pojedynczej, wymyślonych w tym celu; ich formy są zwykle w liczbie pojedynczej i przyjmują czasowniki w liczbie pojedynczej. Ogólnie rzecz biorąc, należy szanować podane przez osobę preferencje dotyczące konkretnego zaimka.

Zanim odpowiem, chciałbym stwierdzić, że jestem dumnym zwolennikiem społeczności LGBTQ + i nie obchodzi mnie szczególnie, jaki zaimek ktoś preferuje lub wybierze dla siebie, o ile sprawia to, że czują się komfortowo i szanowani.

Z ryzykiem, że moja odpowiedź będzie wydawać się nieco nonszalancka: Nie, NIE ma prawidłowego neutralnego pod względem płci zaimka liczby pojedynczej .

Na poparcie mojej odpowiedzi wskazuję na wszystkie zamieszanie i próby odpowiedzi na to pytanie powyżej.

Języki ewoluują powoli jako wytwory swoich czasów, ludzie, którzy nimi mówią, i potrzeby opisywania obu. Do niedawna angielski nie potrzebował neutralnego płciowo zaimka liczby pojedynczej, ponieważ postawy społeczne go nie wymagały. Powszechnie przyjmowano, że byłeś płcią biologiczną sojusznik wykazany przy urodzeniu. Pomijając rzadkie przypadki niejednoznacznego seksu z powodu deformacji biologicznych / rozwojowych, oto dlaczego większość anglojęzycznych była zadowolona z patrzenia na świat.Zwyczaje binarne, takie jak jego / jej , nie były obraźliwe dla większości użytkowników. A w przypadkach, gdy ludzie chcieli alternatywy, najczęstszymi zastosowaniami były liczba pojedyncza lub jedno podstawienie. Inne wcześniejsze próby stworzenia nowego systemu były w dużej mierze ignorowane, wyśmiewane lub wręcz odrzucane jako niepotrzebne.

W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci nastąpiła znaczna zmiana w naszym rozumieniu i podejściu do ludzkiej seksualności i tożsamości płciowej. Homoseksualizm został odtajniony jako zaburzenie psychiczne (jako taki został ostatnio wymieniony jako DSMIII). Seksualność nie jest już postrzegana jako stan binarny, trzeciorzędowy czy nawet czwartorzędowy. Akceptujemy fakt, że ludzie są heteroseksualni, homoseksualni, biseksualni, panseksualni i mają niezliczone inne orientacje i preferencje. To, o czym niegdyś było tematem tabu, o którym nawet wspominano publicznie, można teraz beztrosko omówić w sitcomie …

Podobnie nasze społeczne rozumienie płci zaczęło się rozwijać. Słowo transpłciowość weszła do publicznej świadomości w więcej niż niewielki sposób. Dopiero zaczynamy dostosowywać się do poglądu, że płeć ludzka wykazuje podobną płynność jak płeć seksualna. I jako taki, nasz język nie jest jeszcze przystosowany, aby właściwie sobie z tym poradzić.

Jaki będzie wybrany neutralny płciowo zaimek liczby pojedynczej? Niech mnie diabli, jeśli wiem. Ale wiem, że obecnie nie mamy ani jednego .

Na razie jeśli dana osoba nie poleci mi innego postępowania , będę nadal używać liczby pojedynczej one , dopóki alternatywa nie zgromadzi wystarczającej ilości pary, aby ją zastąpić. Niestety języki ewoluują znacznie wolniej niż społeczeństwo, więc nie radzę wstrzymywać oddechu w oczekiwaniu.

Już opublikowałem odpowiedź na to pytanie. Podczas dyskusji z komentatorem na temat mojej odpowiedzi znalazłem jaśniejsze wyjaśnienie moich twierdzeń. Myślę więc, że zasługuje na inną odpowiedź .

Kiedy omawiając ten temat, ważne jest, aby odróżnić niespecyficzną nieokreśloną osobę od konkretnej określonej osoby, chociaż wiele osób nie zdaje sobie z tego sprawy. Przykłady pierwszego: każdy, każdy, ktoś, nikt itd. Przykłady drugiego: morderca w jakiejś sprawie o morderstwo, autor listu / powieści / artykułu naukowego itp.

Mam następujące twierdzenia.

1. Odnosząc się do nieokreślonej, nieokreślonej osoby, ponieważ ona jest gramatyczna, przynajmniej w nieformalnym piśmie lub rozmowie.

2. Odnoszenie się do konkretnej określonej osoby, ponieważ ona jest niegramatyczna.

Oto wyjaśnienie.

Rozważ następujące zdanie:

Wszyscy się znają.

Przeszukałem Corpus of the Contemporary American English (COCA) w poszukiwaniu tego zdania. Zwróciło 7 wyników.

Szukałem zdania w Książkach Google . Dało to 11 800 wyników.

Myślę więc, że można bezpiecznie powiedzieć, że zdanie jest gramatyczne przynajmniej w nieformalnym piśmie lub rozmowie. Zauważ, że każdy inny , jak dobrze wiadomo, wymaga semantycznie liczby mnogiej podmiotu, podczas gdy każdy jest morfosyntaktycznie pojedynczy. Wynika z tego, że semantyczna mnogość i morfosyntaktyczna osobliwość są zgodne w języku angielskim. Stąd zdanie Wszyscy starali się jak najlepiej jest gramatyczne.

Rozważmy teraz następujące zdanie:

Leslie się znają.

To nie jest gramatyczne, ponieważ Leslie , które jest imieniem osoby , jest pojedyncza semantycznie i morfosyntaktycznie. Podobnie zdanie Leslie zrobił wszystko, co w jego mocy jest niegramatyczne.

Referencje

” Wszyscy się znają ” autor: Geoffrey K. Pullum

” Każdy ma własną opinię na temat osoby pojedynczej Oni ” autor: John Lawler

Komentarze

• Komentarze nie są przeznaczone do rozszerzonej dyskusji; ta rozmowa została przeniesiona do czatu .

Przeczytałem kilka artykułów o „ liczbie pojedynczej one ” i stwierdziłem, że większość autorów nie rozróżnia niespecyficzne nieokreślone osoba z konkretnej określonej osoba w sprawie.

Przykłady tych pierwszych to: wszyscy , ktokolwiek , ktoś , nikt , każda osoba itp. Przykładami tych ostatnich są: morderca w jakiejś sprawie o morderstwo, autor anonimowego listu lub powieści, autor zagraniczny powieści lub artykułu akademickiego itp.

Istnieje wiele przykładów liczby pojedynczej, które odnoszą się do nieokreślonego nieokreślonego osoba w literaturze klasycznej.

Z drugiej strony wydaje mi się, że przykłady singu o ile odnoszą się do konkretnej, określonej osoby, prawie nie ma w literaturze.

Myślę, że że użycie liczby pojedynczej odnoszącej się do niespecyficznej nieokreślonej osoby jest gramatyczne, ale użycie takiego zaimka w odniesieniu do konkretna określona osoba niekoniecznie musi tak być.

Komentarze

• Komentarze nie służą do rozszerzonej dyskusji; ta rozmowa została przeniesiona do czatu .
• Albo potrzebuję wyjaśnienia, albo twoje stwierdzenie wydaje się błędne. Nie ' nie widzę żadnego problemu ze stwierdzeniem ” morderca poszedł do sklepu, a potem do domu „, co jest jednym z przykładów konkretnej, określonej osoby, ale w liczbie pojedynczej nie ' nie wydaje się tam inaczej.

Jego jest poprawna. Wszystkie inne dotyczą tylko określonych przypadków. W ostatnich latach pojawiły się motywy polityczne, aby to zmienić, ale tak jest.

Komentarze

• To jest po prostu niepoprawne. Pojedyncze ” one ” pochodzą z XIV wieku.