Swój przykład można prościej przedstawić, nie uwzględniając przyszłości:

Czy Bóg może stworzyć coś tak ciężkiego, że nie może tego ruszyć?

Odpowiedź oczywiście brzmi „Tak”. Ale wtedy, jak mówisz, nie byłby wszechmocny, ponieważ nie może go ruszyć. Ale to „źle. Może. Ponieważ jest wszechmocny. Dlatego:

Wszechmocna istota jest w stanie poruszyć to, czego nie jest w stanie poruszyć.

To, czy chcesz to nazwać spójnym, czy nie, zależy od Ciebie. Jest to niespójne, jak widać z logicznej struktury. Ale jest zgodne z punktem widzenia że wszechmocna istota z definicji może zrobić wszystko , łącznie z łamaniem praw logiki .

Powszechnie uważa się, że Bóg stworzył wszystko, łącznie z logiką, więc nie jest na nie podatny ani żadna forma rozumu. To również z definicji czyni Boga niepoznawalnym, nieosiągalnym i nienaukowym. Nie można go nawet omawiać w jakąkolwiek formę sensownego użycia ludzkich słów, sprawiając, że twoje pytanie i moja odpowiedź są równie bezsensowne.

Komentarze

• To jest dobra odpowiedź; bardzo podobna do Kartezjusza ' argumentując, że omni potężny Bóg może rzeczywiście uznać sprzeczności za prawdziwe. Szczególnie podoba mi się argument przedstawiony w ostatnim akapicie.
• @ M.Sameer: Nie, to tak, jakby powiedzieć, że dodanie 5 do nieskończoności daje nieskończoność + 5. Po prostu nie ' nie rozumiesz. Wszechmocny bóg może złamać prawa logiki. Wszystkie twoje argumenty są z definicji niepoprawne (i ważne w tym samym czasie). Logika nie ma zastosowania .
• @ M.Sameer: Twoje wymówki niczego nie zmieniają. Gdyby Bóg nas kochał i jest wszechmocny i wszechwiedzący, logicznie rzecz biorąc, nie cierpielibyśmy. Kropka. A jednak robimy. Dlatego twoja definicja boga łamie prawa logiki. Nie ma przed tym ucieczki. Możesz przyjść z nieskończoną liczbą wymówek, ale wszystkie będą równie nielogiczne. Nie możesz uczynić chrześcijańskiego Boga logicznym, więc równie dobrze możesz przestać próbować.Większość chrześcijaństwa zdała sobie już z tego sprawę i zaakceptowała fakt, że Bóg jest nielogiczny i poza ludzkim zrozumieniem (co oczywiście ateiści uważają za tandetną wymówkę).
• Powszechnie twierdzi się, że Bóg stworzył wszystko , łącznie z logiką, więc nie jest na nie podatny ani żadna inna przyczyna. – Nie ' nie sądzę, że to prawda. Możesz umieścić Boga poza logiką (a wraz z tym ludzkim zrozumieniem), ale wtedy, jak powiedziałeś, tracisz zdolność do wypowiadania się na ten temat. Ponieważ większość ludzi mówiących o Bogu bardzo chce wysuwać na jego temat konkretne twierdzenia, rzadko robią ten krok, a jeszcze rzadziej mają to na myśli.
• -1 Z tą odpowiedzią wiążą się pewne problemy: poster ' nie jest poglądem większości w teologii, ani w historii, ani obecnie. Plakat nigdzie nie potwierdza tego faktu, a masowe głosy poparcia sprawiają wrażenie, że nie jest to ' tylko jego prywatna opinia lub opinia mniejszości. Zgadzam się również z większością komentarzy @ G.Rodrigues i Tgr.

Bóg jest powszechnie definiowany jako wszechwiedzący (nieskończona wiedza), wszechmocny (nieograniczona moc), wszechobecny (obecny wszędzie) byt.

Poza tym, że kwestionowałbym już użycie słowa „powszechnie” w powyższym zdaniu, problem polega na tym, że nie jest to definicja (przy okazji „nieskończona wiedza” nie jest tym samym, co „cała wiedza”).

Nie warto rozmawiać o spójności trzech właściwości, jeśli każda z nich jest niezdefiniowana.

Komentarze

• czy możesz wyjaśnić dalej twierdząc, że: ” nieskończona wiedza ” to nie to samo co ” wszystko wiedza „?
• @ johan.i.zahri, mogę ' mówić w imieniu @thei, ale ja można wymyślić dwa sposoby, w jakie y mogą się różnić. (1) Teoretycznie, jeśli ilość, którą należy poznać, jest skończona (prawdopodobnie fałszywa), to ” cała wiedza ” byłaby mniejsza niż ” nieskończona wiedza „. (2) Jeśli ilość, którą należy poznać, jest nieskończona, można poznać nieskończoną ilość i nadal nie wiedzieć wszystkiego. Na przykład mógłbym ” wiedzieć ” kiedykolwiek nawet liczbę całkowitą (zestaw o nieskończonym rozmiarze), ale nadal nie ” znać ” każdą liczbę całkowitą. (Przemyślany przykład, ale myślę, że to pokazuje.)
• Ja ' chciałbym dodać, że technicznie rzecz biorąc wszyscy mamy ” nieskończona wiedza „. Weź dowolne prawdziwe stwierdzenie A, które znasz i dodaj do niego kolejne z klauzulą ” lub ” w postaci (A lub B). To jest nowe zdanie, z nowymi warunkami dotyczącymi jego wartości prawdziwości, ale ' jest prawdziwe ze względu na prawdę A. Możesz w ten sposób stworzyć nieskończenie wiele zdań, które są prawdziwe i logicznie różne od inny z jednego prawdziwego stwierdzenia w twojej wiedzy, co oznacza, że kiedy już cokolwiek wiesz, technicznie zawsze masz nieskończoną wiedzę w pewnym sensie (nie wiedząc wszystkiego).

Jednym z często podawanych powodów postrzegania Boga jako spoza czasu, a nie wewnątrz, jest to, że unika on przynajmniej niektórych z tego rodzaju pytań. Jeśli Bóg jest tymczasowy, pytanie „Czy Bóg wie, co zrobi jutro?” nie może powstać. Jeśli Bóg jest teraz (lub zawsze na raz), to nie ma jutra dla niego , a więc nie ma jutrzejszego boskiego postępowania, o którym mógłby wiedzieć.

To nie pomaga z pytaniami typu „Czy Bóg może uczynić 2 + 2 = 42,004?” lub „Czy Bóg może zrobić okrągły kwadrat?” Druga podana odpowiedź zakłada, że Bóg stworzył logikę i matematykę, więc On mógł robić te rzeczy. Myślę, że bardziej powszechną linią jest stwierdzenie: „Co to znaczy być„ wszechmocnym ”? Dlaczego, to znaczy być w stanie zrobić wszystko, co jest możliwe!” Tak więc, jeśli Bóg nie może stworzyć okrągłego kwadratu, niech tak będzie; to nie jest rzecz, którą można zrobić, więc niemożność zrobienia tego nie stanowi prawdziwego ograniczenia mocy Bożych.

Jeśli myślisz, że Bóg jest ograniczony logiką, nadal trzeba dokonać wyboru między dwoma alternatywami:

1. Bóg może podnieść wszystko, co mogłoby istnieć.

2. Bóg może stworzyć coś, czego nie da się unieść .

(Klauzula „to mogłoby istnieć” w (1) ma na celu zablokowanie odpowiedzi, która mówi, że Bóg rzeczywiście może podnieść wszystko, ale jest także w stanie stworzyć coś nawet Nie mógł go podnieść; po prostu nie zdecydował się na skorzystanie z tej mocy.) Nie znam satysfakcjonującej podstawy do dokonania wyboru.

Komentarze

• Bardzo zgadzam się z twoją odpowiedzią; drugi akapit jest dokładnie tym, co starałem się poruszyć w komentarzu do pytania. Te same koncepcje mogą mieć zastosowanie w fizyce teoretycznej, przy braku jakiejkolwiek siły nadprzyrodzonej, tj. Co się dzieje, gdy nieruchomy obiekt napotyka niepowstrzymaną siłę? Poza tym wielu religijnych ludzi argumentowałoby, że jest coś, czego Bóg nie może zrobić: grzech. W podręczniku odpowiedź brzmi, że Bóg nie jest ograniczony naszymi ludzkimi koncepcjami i rozumieniem ” logiki „.
• Kiedy Bóg wspomniany w Starym Testamencie zajmował się szatanem w Księdze Hioba, czy to grzeszy? Moim zdaniem bóg Starego Testamentu świetnie grzeszył. Poza tym, gdy ' kręci się około „, nie mam przed sobą żadnych innych bogów. ” czy sugeruje, że istnieją inni bogowie? ' Mam zamiar zjeść śniadanie.
• Bóg mógłby być sobą ograniczany logiką bez naruszania Jego wszechmocy. Odpowiedź brzmi więc, że Bóg dokonuje wyboru między stworzeniem czegoś, czego nie da się unieść, czy nie. Nie ' nie mamy podstawy do dokonania wyboru, ponieważ nie ' nie mamy takiej możliwości.
• @ boehj: Zadajesz dwa bardzo interesujące pytania z zakresu biblijnej hermeneutyki. Przestrzeń nie pozwala na pełną odpowiedź, ale rozumiem, że większość uczonych odpowie ” no ” i ” tak „.
• Czy Shiva, Brahma lub Budda (zauważ, że Budda nie chciał być ubóstwiony) lub Wielki Architekt Masoni itp .; czy którakolwiek z tych Istot mogłaby stworzyć głaz, który byłby zbyt ciężki, aby go unieść ??

Wiele z powyższe paradoksy wynikają z wyjęcia idei z kontekstu i próby dopasowania jej do systemu przekonań, w którym nie pasuje. Weźmy na przykład wszechmoc (często źródło tych paradoksów). Oto „co św. Paweł powiedział o mocy Jezusa”:

Miejcie między sobą ten umysł, który jest wasz w Chrystusie Jezusie, który, chociaż był w postaci Boga nie uważał równości z Bogiem za coś, co należy uchwycić, ale stał się niczym, przyjmując postać sługi, urodzonego na podobieństwo ludzi. A będąc znalezionym w ludzkiej postaci, uniżył się, stając się posłusznym aż do śmierci, nawet śmierci na krzyżu. Dlatego Bóg bardzo go wywyższył i nadał mu imię, które jest ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano na niebie i na ziemi i pod ziemią, a każdy język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca. – Filipian 2: 5-11 (ESV)

Zauważ, że używając słowa „forma” (μορφη ¹ w grecki) Paweł odnosi się do Platona (a przynajmniej do idei Platona, w których został „wyszkolony”). Jezus rozpoczął od „kształtu” lub postaci Boga, co oznaczało, że był identyczny z Bogiem na poziomie platońskim. Nie jest to „doskonały dobór słów, jak zobaczymy za chwilę, ale mówi on w kategoriach, które zrozumieliby jego słuchacze.

Stamtąd Paweł mówi, że Jezus przybrał inną postać, postać sługi i mężczyznę.

Pomysł, że każdy może przybrać inną formę niż jego własna, jest bezsensowny w myśli platońskiej ² . Bóg, który próbuje stać się mężczyzną, jest odpowiednikiem próby „narysowania kwadratowego koła”, jak sugeruje Cody Gray w komentarzach do pytania. Ale Paweł próbuje wyrazić zupełnie nową koncepcję Boga: boga, który ma moc zmieniania nawet swojej własnej postaci. Gdzie indziej Paweł przyznaje, że ta koncepcja Boga wydaje się głupia.

Cała idea, że Bóg staje się człowiekiem, aby mógł zostać stracony, co pozwoli mu zostać wywyższonym, jest na pierwszy rzut oka absurdalna. Jeśli chcesz odrzucić całą sprawę jako bzdury, możesz. W takim razie nie powinno dziwić, że oprócz pierwszego bzdury istnieją dziesiątki paradoksów. Ale naprawdę nie można oczekiwać, że te paradoksy będą przekonujące dla tych z nas, którzy zaakceptowali znacznie bardziej absurdalną ideę, że Bóg pozwoliłby się stracić. I jeśli jedynymi ludźmi, którzy są przekonani, że stanowią problem, są ludzie, którzy już odrzucając podstawowe pojęcie chrześcijaństwa, te paradoksy nie są bardzo interesującymi argumentami. Są czymś w rodzaju słomianych ludzi.

W tym fragmencie zasugerowano przynajmniej jedno rozwiązanie różnych paradoksów: Bóg może zdecydować się ograniczyć. Czy Bóg może umrzeć? Tak, jeśli zechce. Czy Bóg może zmienić to, co wie, co stanie się jutro? Tak, jeśli zechce. Czy Bóg może stworzyć kamień, którego nie może podnieść? Tak, jeśli zechce. Czy może podnieść ten kamień? Tak, jeśli On wybierze. ³

Czy to oznacza, że jest bezsensowny? Nie jest oczywiste. Oczywiście może zdecydować się być wrażliwy na ludzkość.

Oto myśl, która przyszła mi do głowy dziś rano: zdolność Boga do stworzenia kamienia, którego nie może poruszyć, jest analogiczna do superpozycji kwantowej . Podobnie jak żywy i martwy kot Schrödingera, niektórzy teiści uważają, że Bóg jest w stanie zarówno stworzyć taki kamień, jak i go poruszyć. Kiedy otwieramy pudełko, superpozycja zapada się i widzimy martwego lub szczęśliwego kot. Kiedy Bóg zdecyduje, może albo stworzyć taki kamień, albo go przesunąć. (Osobiście uważam, że jest mało prawdopodobne, aby Bóg spędził tyle samo czasu na rozważaniu tego wyboru, co my w tym pytaniu. Ten kamień wydaje się całkowicie należeć do filozofów). Superpozycja upada, jeśli i kiedy Bóg aktualizuje taki kamień. Jeśli tak, Boża definicja jest paradoksalna, ale taki jest też obserwowany stan wszechświata.

Zauważ, że w obu przypadkach stan superpozycji załamuje się z powodu wyboru: obserwator decyduje się otworzyć pudełko, a Bóg decyduje się coś zrobić. Pod wieloma względami wszystkie nasze wybory obalają superpozycje. Paradoksalnie, naprawdę nie możemy zrobić wszystkiego, co jesteśmy w stanie zrobić. Jestem w stanie napisać ten akapit i nie mogę tego napisać, ale nie mogę zrobić jednego i drugiego. Jak ja to widzę, tak naprawdę chodzi o paradoks wyboru w ogólności, używając w typowo filozoficzny sposób najbardziej ekstremalnego przykładu: bycia nie związanym przez żadną zewnętrzną jednostkę, gdy przychodzi do podejmowania decyzji.

Przypisy:

1. ἰδέα byłoby jeszcze silniejszym oddzwonieniem do Platona, co może być powodem, dla którego Paul go nie użył.

2. Stawanie się człowiekiem przez Boga jest równie bezsensowne dla myśli żydowskiej, ale z bardzo różnych powodów.

3. Vinko Vrsalovic zasugerował w tym akapicie, że jest to to samo lub równoważne „Jest to niespójne, jak widać z logicznej struktury”. zacytować odpowiedź Lennarta Regebro. Nie zgadzam się. Rozważ ten przykład: mam moc skoczyć z wysokiego budynku, przeciąć sobie nadgarstki i rozbić samochód o ścianę z prędkością 100 mil na godzinę. Ale nie robię tych rzeczy, ponieważ nie zdecydował się. Albo przypuśćmy, że potrafię stąpać po wodzie wiecznie. To nie znaczy, że zawsze muszę demonstrować tę moc. Albo mówiąc inaczej, Bóg ma moc łamania reguł logiki, ale z jakiegokolwiek powodu tego nie robi. Jakiekolwiek są jego cele, nie obejmują one potrzeby tworzenia kamienia, którego nie może ruszyć.

Komentarze

• Nie ma powodu, dla którego powinno to otrzymać negatywną opinię. Nie ' nie wiem, o jakim złym postępowaniu mówisz wcześniej, ale jest to solidna i dobrze uzasadniona odpowiedź. Przedstawianie uzasadnień z Nowego Testamentu nie ' nie wydaje mi się w żaden sposób logicznym lub kategorycznym błędem.
• Przepraszam, ale czym różni się Twój przedostatni akapit z odpowiedzi Lenaro '? Jak rozumiem, zasadniczo twierdzisz, że jest on lub nie podlega logice zgodnie ze swoimi pragnieniami. Oznacza to, że we wszystkich kwestiach praktycznych nie powinniśmy podlegać logice, ponieważ nie możemy poznać jego pragnień.
• @Vinko: Czy mój przypis pomaga? Nie ' nie chciałem mieszać w akapitach i utrudniać zrozumienia twojego komentarza.
• @Vinko: Hmm … Wydaje mi się, że nie ' nie wymagamy tak bardzo, aby Bóg istniał zgodnie z regułami logiki, jak i zasadami badań naukowych, tak jakby Bóg był po prostu kolejnym naturalnym zjawiskiem. Ta odpowiedź zakłada, że Bóg podlega (a raczej podporządkowuje się) regułom logiki. Wielu teologów (kierując się pismami wczesnego chrześcijaństwa, takimi jak to, które cytowałem powyżej) uważa, że Bóg nawet związał się regułami postępowania, które możemy zrozumieć. Może to wyglądać arbitralnie, ale kiedy studiujesz, co chrześcijanie twierdzą, że zrobił, istnieje wewnętrzna logika w jego działaniach.
• @armand: Myślę, że użyłem ilustracji w podobny sposób do tego, co opisujesz. Różne ” atrybuty omni ” nie są intuicyjne w taki sam sposób, jak fizyka kwantowa nie jest intuicyjna z klasycznej perspektywy. Wymaga innego sposobu myślenia.

Cały sens tych „omni” właściwości polega na tym, że Bóg jest transcendentny wobec ograniczeń, jakie mamy w naszej fizycznej egzystencji, a nawet ograniczeń innych duchów (istot spoza sfery fizycznej).

Zasadniczo nie możesz próbować pojąć „wszech-wszechności” (aby wymyślić słowo, coś w rodzaju) Boga ze skończonym umysłem (takim jak nasz), ponieważ po prostu nasze umysły mają ograniczenia, a Jego nie.

Nawet mówić o logicznym / nielogicznym statusie mocy Bożej , połączona mądrość i uprzednia wiedza są dla mnie poza zasięgiem ludzi.

EDYCJA: W przypadku pytań takich jak, czy Bóg jest związany czasem: jest odwrotnie. Czas jest związany przez Boga. Ponieważ Bóg jest nieskończony w każdym aspekcie pomiaru, każdy pomiar podlega Jemu i Jego właściwościom.

Jest jeszcze jedna zmarszczka w definicji Boga, którą przerwałeś:

Bóg nie może ani oszukiwać, ani być oszukiwany

Z Dei Filiusa (oświadczenie Watykanu I) i Katechizm katolicki 156 .

To, że Boga nie da się oszukać, jest zrozumiałe dzięki Jego wszechmocy, że nie może oszukiwać, może wymagać wiary, ale tylko dlatego, że ją pominąłeś twoja lista wspólnych atrybutów nie oznacza, że nie jest ona w pełni zgodna z Naturą Boga.

Rzeczywiście, jeśli to pominiesz, to może definicja Boga nie jest spójna. We wszechświecie gdzie Bóg może oszukiwać ludzi, może łamać swoje przykazania i swobodnie kręcić się w kwadrat, robić skały tak duże, że nie może ich podnosić itd. …

W konsekwencji Bóg nie może zmienić swojej natury. W przeciwnym razie byłby podstępny. Bóg wie, co zamierza zrobić następnego dnia i następnego. On zrobi to, co powiedział, że zamierza zrobić, jeśli znajdziesz boga, który tego nie zrobi, to nie jest Bogiem .

Komentarze

• powód, dla którego przyszedłem tutaj, aby odpowiedzieć na to pytanie
• Jestem ciekawy, jak katolicy racjonalizują to przekonanie w 2 Tesaloniczan 2:11, ” I dlatego Bóg zsyła na nich moc, która zwodzi ludzi, aby wierzyli w to, co jest fałszywe ” i inne biblijne przykłady Boga, który oszukuje lub sankcjonuje oszustwo. W tym kontekście widzisz również Boga opisanego jako rozczarowany lub żałujący, że coś się wydarzyło. Trudno jest przypisać sobie pogląd, że Bóg jest pełen nadziei lub optymizmu, jeśli wszechwiedza Boga ' pozostawia go już świadomym tego, co się naprawdę wydarzy.
• Prawda, oszustwo jest całkiem sporo w Biblii, zwłaszcza z Jeremiaszem, ” Oszukałeś mnie o Panie, a ja dałem się oszukać „, ale ja ' słyszeliśmy, że to słowo jest bliższe ” Uwiedziony „. Więc czasami jest to ' bierna wola Boga pozwalająca na zło, aby mogło z niej wyjść większe dobro, czasami ' jest aktywnym wola Boga działająca w tajemniczy sposób. Ale ' Bóg nigdy nie zmienia swojej natury, aby dopasować się do scenariusza.
• W przypadkach, gdy Bóg oszukuje ludzi, wybrali na początek oszukiwanie siebie, i On daje im wybór.

Definicja Boga jako wszechwiedzącego, wszechmocnego i wszechobecnego jest tylko wewnętrznie sprzeczne dla niektórych definicji tych słów – definicji, które same w sobie są bezużyteczne, ponieważ powodują sprzeczność wewnętrzną z samej ich definicji.

Na przykład, jeśli zdefiniujesz cud jako „ coś, co nie może się zdarzyć, a cuda nie mogą się zdarzyć. Ale co to za definicja ta ? Nie ma w tym żadnej intelektualnej głębi – nie ma żadnego spójnego, zrozumiałego postulatu do rozważenia .

Podobnie, każda definicja wszechmocnego jest bezużyteczna, jeśli mówi: Bóg nie jest wszechmocny, jeśli można sformułować jakiekolwiek prawdziwe zdanie, które zaczyna się od „Bóg nie może”. że to „definiuje” omnipo jest tak samo wyraźny, jak powyższa definicja cudów: możemy po prostu powiedzieć „Bóg nie może przestać być wszechmocny”, tym samym udowadniając tą definicją, że nie jest wszechmocny. To absurd.

Bardziej produktywny zestaw definicji wygląda następująco:

• Bóg ma wystarczającą moc, by zrobić wszystko, do czego wystarczy moc.

• Bóg ma wystarczającą moc, aby wiedzieć wszystko, co jest wystarczające do poznania mocy.

• Bóg ma wystarczającą moc, aby w pełni dostrzec i działać we wszystkich lokalizacjach jednocześnie.

To pozostawia pytania, jaka moc jest wystarczająca do zrobienia i poznania oraz co oznacza pełne postrzeganie, ale nie są to pytania nie do przezwyciężenia. Oczywiście nasze ludzkie szacunki dotyczące tego, co jest możliwe, są ograniczone przez naszą skończoną naturę, ale chociaż nasza wiedza jest niekompletna, wiemy również, że możemy naprawdę niektóre wiedzieć. Nie musimy też powoływać się na tajemnicę (nasza ignorancja ) ani niezdolność Boga (brak wszechmocy) do zrozumienia części tego tematu. Możemy bezpiecznie wiedzieć, że Bóg „niezdolny do pewnych rzeczy” jest wyrazem wyższości i mocy, a nie ich brakiem. Wszystkie działania i zaniechania można uznać za zaprzeczenie ich przeciwnych działań i działań.

Na przykład najszybszy samochód wyścigowy na świecie nie może przegrać wyścigu. Czy mówimy, że ten samochód jest gorszy od wszystkich innych samochodów, ponieważ nie może zrobić czegoś, co każdy z nich może zrobić – przegrać wyścig? Nie! Pomimo negatywnych ram, niemożność przegrania wyścigu to zdolność – możliwość wygrania każdego wyścigu.

Bóg ma tak wiele możliwości i mocy, że jest w stanie uniknąć wszelkiej nielogiczności!Można to określić jako „niemożność bycia nielogicznym” i radować się, że mamy moc, której on nie ma, ale brzmiałbyś tak absurdalnie jak kierowca wyścigowy, który właśnie przegrał mistrzostwa świata, drwiąc ze zwycięzcy. nie możesz nawet przegrać wyścigu, tak jak ja! Jesteś do niczego!

Bóg wie, co będzie robił w przyszłości i to nie jest ograniczenie. Możesz sformułować to negatywnie jako „on nie może„ zmienić zdania ”, ale musisz pamiętać, że możliwość zmiany zdania jest wynikiem bycia skończonym i posiadania niedoskonałych informacji, niedoskonałego rozumowania lub niedoskonałej kontroli. Bóg nigdy nie potrzebuje zmienić zdanie, ponieważ nigdy nie popełnia błędów, które wymagałyby tego.

Jak zauważył Tomasz z Akwinu, nie wiedzieć, co mamy na myśli zadając niespójne pytania ani jakie spójne odpowiedzi wyglądałyby dla nich. Tak więc wszechmoc, wszechwiedza, wszechobecność, wszechprzyjemność są ograniczone do tego, co jest logicznie możliwe.

Bóg może robić i być czymkolwiek jest logicznie możliwe do zrobienia lub bycia.

Bóg jako wszechmocny oznacza bycie najbardziej zdolnym do zrobienia wszystkiego, co jest możliwe.

Bóg jako wszechwiedzący oznacza możliwość poznania wszystkiego, co można poznać .

Bóg jako wszechobecny pociąga za sobą to, że jest wszędzie, gdzie można być (poszerzać, wszystko naraz).

Bóg jako wszechmocny oznacza traktowanie crea z największą możliwą starannością.

Skały, które są zbyt ciężkie, by je podnieść, to po prostu nielogiczny nonsens. Wiedza o wydarzeniach w przyszłości jest niemożliwa, biorąc pod uwagę nieokreślony świat. (Otwarty teizm obszernie omawia tę kwestię i że rzeczy takie jak przyszłość nie są logicznie możliwe do poznania.)

Bóg jako koncepcja podstawy istnienia lub organizująca zasadę rzeczywistości i tak dalej, może nie istnieć w sensie materialnym, ale ten problem języka pozostawia „bycie wszędzie” jako całkowicie spójne pojęcie.

Troskliwy Bóg nie pociąga za sobą żadnej interwencji ani żadnego uwikłania, a nawet z problemem zła , możemy przedstawić spójne przypadki troszczącego się Boga wraz z jego istnieniem (patrz na przykład „The Uncontrolling Love Of God” Thomasa Jaya Oorda).

Większość niespójności z którymkolwiek z tych terminów jest wynikiem ukrytych założeń, o których ludzie mogli nawet nie zdawać sobie sprawy.

Terminy te nie zaprzeczają żadnej możliwości istnienia takiego Boga, jednak „taki Bóg” musiałby wtedy zostać zdefiniowany w kategoriach konsekwencji konsekwencje mówienia, że są to Jego atrybuty. Na przykład, jeśli Bóg nie może działać wbrew swojej naturze i jest wszechdobry, Bóg nie może nic zrobić, ponieważ zawsze będzie życzliwy. To pociąga za sobą: 1) Bóg nie może nienawidzić i jest nieprzekraczalny wobec rzekomych osobistych uraz (i radości), które w jakiś sposób Mu wyrządzamy, a co najważniejsze, 2) nie trzeba myśleć o Bogu jak o umyśle, ponieważ Bóg, który nie może działać poza swoją naturą, i jeśli będzie konsekwentny, zawsze będzie robił te same rzeczy w tych samych okolicznościach; która nie różni się niczym od zasady lub prawa, takiego jak grawitacja, powiedzmy.

Komentarze

• Odnosząc się do ostatniego punktu: jest to w rzeczywistości Święta Wola Kant ' s Groundwork – a ' ' to prawie wcale nie jest testament, ale należy go zidentyfikować i zachować pełną zgodność z zasadą moralności. Pomysł ' ' dobroci, jeśli chcesz.

Jak już wspomniano, to pytanie nie jest wystarczająco precyzyjne, aby uzyskać odpowiedź, ponieważ nie jest postawione w taki sposób, aby było dostępne dla więcej niż niejasnej intuicji dotyczącej tego, czym jest „wszechwiedza „i„ wszechmoc ”oznaczają. Zadowalająca definicja musi obejmować sposób określenia, czego można się spodziewać po wszechmocnej i wszechobecnej istocie oraz procedurę znajdowania obserwowalnych konsekwencji takiej istoty. Jeśli nie można tego zrobić, logiczny pozytysta powiedziałby pytanie jest bez znaczenia w sensie Carnapa, nadużycia języka.

Mimo to można spróbować stworzyć dokładniejszą wersję tych rzeczy. Kiedy ktoś robi coś takiego, rezultatem jest często logiczny sprzeczność.

Oto przykład logicznego argumentu przeciwko wszechwiedzy:

„Bóg nie wie, że to stwierdzenie jest prawdziwe”. gdzie przez „to stwierdzenie” mam na myśli to samo zdanie w cudzysłowie.

Jeśli Bóg wie, że to stwierdzenie jest prawdziwe, to jest fałszywe, a Bóg go nie zna, w takim przypadku jest prawdziwe.

Czy Bóg wie, że to stwierdzenie jest prawdziwe? Czy to stwierdzenie jest prawdziwe czy fałszywe?

(jest to wariacja na temat sentymentu znanego filozofa, „Searle nie może konsekwentnie wierzyć temu stwierdzeniu”. Odmiany tego można znaleźć w „Metamagicznych Themas” Hofstadtera, O zdaniach odnoszących się do samego siebie ”)

Możesz to przeformułować jako religijną doktrynę Majmonizmu.Oto główny artykuł Maimonizmu:

„Istnieje wszechwiedzący Bóg, który zna prawdę lub fałsz wszystkich doktryn religijnych i niestety dla Majmonizmu , ten Bóg nie zgadza się z głównym artykułem. „

Możesz zgodzić się z Majmonizmem, jeśli chcesz, ale Bóg nie może mieć spójnej opinii na temat W poprzednim zdaniu założyłem, że czytelnik nie jest Bogiem.

Możesz pomyśleć, że „to stwierdzenie” jest oszustwem. Ale łatwo jest uniknąć tej konstrukcji, stosując dobrze znaną sztuczkę z informatyki:

Rozważ nazwane ciągi A = „ rozważ nazwane ciągi znaków „, B =”; wtedy Bóg nie „nie zna faktu stwierdzonego przez proste angielskie znaczenie zdań utworzonych przez połączenie ciągu A,” A „, znaku równości, a cytat, ciąg A, cudzysłów, przecinek, „B”, znak równości, cytat, ciąg B, cytat i ciąg B ”; wtedy Bóg„ nie zna faktu potwierdzonego przez proste Angielskie znaczenie zdań utworzonych przez konkatenację ciągu A, „A”, znaku równości, cytatu, ciągu A, cytatu, przecinka, a „B”, znaku równości, cytatu, ciągu B, a cytat i ciąg B. „

To jest zdanie samo-powielające się. Postępując zgodnie z instrukcją, odtwarzasz to samo zdanie, które daje ci instrukcje, a następnie zdanie stwierdza, że skonstruowane zdanie (samo) nie jest znane Bogu , a paradoks jest taki jak poprzednio.

Ale to nie jest tak naprawdę znaczący paradoks, tak jak ja to widzę, w świetle logicznego pozytywizmu. Aby uczynić to w pełni sensownym, należy założyć, że wiedza Boga jest wątpliwa, tak że zdanie ma sensowną procedurę określania prawdy lub fałszu. Jeśli Bóg kwestionuje prawdziwość wszystkich zdań, wówczas Bóg staje się wyrocznią, a problem zatrzymania z kwestionowaną wyrocznią jest tak samo nierozwiązywalny jak problem zatrzymania bez, więc istnieją pytania, na które wyrocznia Boga nie może odpowiedzieć, używając procedury, przynajmniej nie w skończonym czasie.

Te paradoksy są spowodowane Godel i Turing, i są precyzyjnie określani za pomocą programów komputerowych i rzekomych wyroczni dotyczących zachowania tych programów komputerowych. Takie wyrocznie nie mogą być programami komputerowymi, a jeśli te wyrocznie są realizowane w świecie fizycznym, nie można ich odpytywać w skończonym czasie bez prowadzi do sprzeczności.

Ale sprzeczność ulatnia się, jeśli wyobrażasz sobie, że wyrocznia wie tylko w nieskończonym czasie. Więc to jest tylko stwierdzenie, że nie możemy poznać opinii Boga w skończonym czasie. Jest to analogiczne do katolickiej doktryny „stopniowego objawienia”, że wola Boża objawia się doskonalej w czasie i przez działanie ducha świętego. Zatem teologowie nie muszą się martwić takimi sprzecznościami, chyba że chcą dać co oznacza „Bóg nie zna tego zdania”.

Moim zdaniem najlepiej nie martwić się tymi paradoksami i zamiast tego podać sensowną logiczną, postiwistyczną definicję Boga, która pozwala Bogu podlegać racjonalnym Jeśli nie można tego zrobić, to Bóg nie jest sensowną koncepcją. Jeśli można to zrobić, to metody, które sugeruje pozytywna definicja kwestionowania Boga, mogą być użyte do określenia odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące Boga.

Może to po prostu pokazuje, że wszechmocna istota nie może istnieć?

Na przykład Chińczycy mieli kiedyś pomysł na włócznie, które mogą przebić wszystkie tarcze i tarcze, które mogą wytrzymać wszystkie włócznie. To jest podstawa filozofii Yin Yang.

Wszechmocny Bóg może stworzyć te dwie rzeczy. Stąd te dwie rzeczy istnieją w zbiorze „Może być stworzony przez Boga”

Ale te dwie rzeczy nie mogą istnieć w tym samym zestawie / królestwie, ponieważ co by się stało, gdybyś uderzył super włócznią w super tarczę?

To po prostu pokazuje, że nie ma czegoś takiego jak ostateczna istota.

Wiele atrybutów Boga pociąga za sobą „nieskończoność” w takiej czy innej formie. Wiele z godnych uwagi paradoksów logicznych i matematycznych, począwszy od Zenona, wynika z problemów związanych z nieskończonością, niezdolnością do „zdefiniowania” tego, co z definicji nie jest „skończone”.

Dyskusja Kanta antynomii i dowodów Boga są pod tym względem kluczowymi tekstami. W prostym podsumowaniu Kant mógłby argumentować, że istota o takich „nieskończonych” atrybutach jest nie tyle „nielogiczna”, ile po prostu wykraczająca poza właściwe kompetencje logiki i rozumu. prosty nie może być oddany przez nasz aparat pojęciowy.

Nie ma problemu, więc jeśli przyjmiemy, że logika jest ograniczona, że wiedza wymaga fenomenalnego potwierdzenia, a jednak byty noumenalne istnieją poza takim pojęciowym pojmowaniem, jest więc doskonale „logiczne”, że taka istota wprawia w zakłopotanie i przekracza reguły logiki.

Osobiście uważam, że taka „tolerancja dla agnostyków” (nie żeby Kant był agnostykiem) jest całkowicie rozsądną i prawie nieuniknioną postawą. Kant dodał, że chociaż nie możemy nic „wiedzieć” o takich bytach noumenalnych, to wciąż można o nich „myśleć”. Jako takie stanowisko lub funkcja, jaką ten nielogiczny „Bóg” zajmuje w naszych myślach, może nadal mieć wartość, ale nigdzie nie prowadzi jako przedmiot logicznej debaty.

Ogólnie rzecz biorąc, bycie wszechmocnym Boga ma kwalifikator, że jest w stanie zrobić wszystko, co jest logicznie możliwe. Pod wieloma względami niespójne stwierdzenia, takie jak Czy potrafi zrobić kamień tak duży, że nie może go podnieść? są jak paplanina dziecka. Odgłosy, które mogą być wydobywane z twojego gardła, ale które nie mają dla nich obiektywnego znaczenia.

Innym poglądem, jaki możesz przyjąć, jest to, że tak, mógł zrobić logicznie niespójne. Więc tak, mógł zrobić kamień tak duży, że nawet on nie może go podnieść, a następnie podnieść. Logicznie niespójne Słyszę mówisz. Tak, potrafi robić logicznie niespójne.

W każdym razie nie powinno to podważać jego mocy.

Widzę kilka prostych praktycznych niemożliwości z tymi definicjami:

1. Wszechwiedza Zakłada, że ta istota (Bóg) może „przechowywać” nieskończoną ilość informacji. lem jest, aby to zrobić, musisz mieć do dyspozycji nieskończony czas, ale Bóg robi to natychmiastowo.

2. Wszechobecność Ta istota jest w stanie w jednej chwili uchwycić nieskończony Wszechświat. Musi więc mieć możliwość przemieszczania się z punktu A do punktu B z nieskończoną prędkością. I może przemieszczać się z dowolnego miejsca we Wszechświecie z tą prędkością, dzięki czemu może w jednej chwili przemieszczać się z nieskończonych punktów A do nieskończonych punktów B.

3. Wszechmoc Może robić, co zechce, gdziekolwiek zechce. Więc nie ma już tylko fizycznych paradoksów, jak w przypadku Wszechwiedzy i Wszechobecności, ale może również złamać wszelkie logiczne zasady, dla których żyją wszyscy filozofowie (jak w przypadku twojego przyszłego paradoksu).

A bez logicznych reguł nie ma już żadnego rozumowania, wszystko jest możliwe. Tylko system przestrzegający reguł logicznych może być oznaczony jako spójny lub niespójny. Tutaj system nie kieruje się żadną logiką.

Komentarze

• Dlaczego Bóg potrzebuje nieskończonego czasu, aby przechowywać nieskończone informacje? Jeśli istnieje poza wszechświatem (np. Postrzega go w całości jako obiekt 4-wymiarowy), nie stanowi to problemu.
• Tak. Albo potrzebuje nieskończonego czasu, albo nieskończonej mocy obliczeniowej. W każdym razie, jak cokolwiek może być poza całym Wszechświatem?
• Przepraszamy. Miałem na myśli obserwowany fizyczny wszechświat. Miałem na myśli eternalizm .

Podaję do rozważenia następującą przesłankę:

Bóg = Wszechświat

Biorąc pod uwagę to założenie, że Bóg i wszechświat są jednym, tradycyjna triada wszechświata sprawia, że totalna logika sens:

Jeśli Bóg = Wszechświat, to wynika z tego, że …

1) Bóg jest wszędzie na raz. 2) Bóg jest sumą całej mocy. 3) Bóg jest sumą całej wiedzy.

To tak, jakby powiedzieć, że dana osoba jest jednocześnie wszędzie w swoim ciele, posiada całą moc, jaką posiada jego ciało, i posiada całą wiedzę, którą można znaleźć w .

Innymi słowy, mówię, że wszechświat jest Ciałem Boga. To proste założenie faktycznie dowodzi, że omnis są logicznie poprawne.

Pytanie brzmi:

Bóg jest powszechnie definiowany jako wszechwiedzący (nieskończona wiedza), wszechmocny (nieograniczona moc), wszechobecny (obecny wszędzie) byt.

Czy istnieje jakaś logiczna niespójność w tym definicja?

Podstawowa odpowiedź zależy od definicji terminów „omni”:
1. Jeśli same podstawowe terminy omni są logicznie niespójne, to sama definicja nie jest logiczna i nie można jej ocenić logicznie
2. Jeśli parametr lub podstawowe terminy są zdefiniowane w logicznie spójny sposób, więc nie ma logicznej niespójności w definicji.

Uważam, że # 1 jest oczywisty i dlatego pozostała część tej odpowiedzi obejmuje rozwinięcie nr 2.

Nie jestem pewien, czy istota wszech-wszystkiego jest naprawdę „powszechną definicją” Boga, ale zgodzę się na to jako odpowiedź.Poprawiam definicje „omni” w następujący sposób, aby upewnić się, że są logicznie spójne, i dodaję termin „omnibenevolent”:

1. Wszechmocny – wszechmocny – może zrobić wszystko, co można zrobić
2. Wszechwiedzący – wie wszystko, co trzeba wiedzieć o wszechświecie (cała istniejąca materia, wszystkie jej stany, poprzedzające ją w każdym momencie itp.)
3. Wszechobecny – najbardziej ważnym aspektem jest to, że wymaga czasu. Bóg jest obecny wszędzie i zawsze – jednocześnie. W praktyce jest to podobne do Wszechwiedzy (być może środków jego wszechwiedzy). Powodem tego jest to, że żyjemy w (przynajmniej) czterowymiarowym wszechświecie, a nie trójwymiarowym.
4. Wszechświatowy – nie podoba mi się ten termin, ponieważ „wszystko dobrze” nie jest do końca poprawne . Lepiej powiedzieć, że wszystkie jego działania / pragnienia są zawsze dobre. Oczywiście nasuwa się pytanie, co oznacza „dobre”.

Dlaczego modyfikuję terminy „omni”? Ponieważ same terminy są często definiowane w sposób nielogiczny. A jeśli tak jest, oczywiście każda definicja, która ich używa, będzie również logicznie niespójna. omnipotent „:

Jeśli mówisz, że wszechmocna istota może zrobić„ wszystko ”, to twierdzisz, że wszechmocna istota może robić zarówno rzeczy logiczne, jak i nielogiczne Ta definicja wszechmogącego istnieje zarówno częściowo w sferze logiki, jak i poza nią, a zatem logika nie może tylko mówić do jej części, a nawet nie może nawet zrozumieć reszty, ani przekazywać żadnych argumentów na jej temat. w ramach rzeczy logicznych.

Jednym z rozwiązań jest twierdzenie, że Bóg rzeczywiście może robić rzeczy zarówno logiczne, jak i nielogiczne – że naprawdę ma całą moc. Jest to wyjaśnione w najpopularniejszej odpowiedzi tutaj . Jednak w tym przypadku nie możemy nic powiedzieć o tej części definicji Boga, która jest poza logiką. Zauważ, że w przeciwieństwie do tego, co powiedziała ta odpowiedź, nie oznacza to, że nie możemy nic wiedzieć o takim Bogu – oznacza to jedynie, że nie możemy wiedzieć o części Boga, która istnieje poza logiką. Część, która działa w ramach logiki, którą nadal możemy poznać i zrozumieć.

Jednak jeśli zdefiniujemy „wszechmocny” jako „wszechpotężny”, w tym sensie, że wszechmocna istota ma całą moc, która może lub faktycznie istnieje do jego dyspozycji – wszystko, co można zrobić, może zrobić – wtedy pozostajemy w sferze logiki i możemy zastosować logikę, aby określić, czy definicja jest logicznie spójna.

Wiem, że się nad tym zastanawiam ale to jest sedno problemu z argumentami, które są podnoszone przeciwko istocie „omni-x”.

Więc dlaczego czy to ma znaczenie?

Ogromna większość ataków na istotę „wszechwiedzącą” przybiera formę poproszenia istoty o zrobienie czegoś, co jest logiczne niemożliwy. Innymi słowy, moc, aby to zrobić, nie może istnieć, opierając się na naszym zrozumieniu, jak działa wszechświat. Ale dlaczego wszechmocna istota miałaby zostać poproszona o zrobienie czegoś, czego nie można zrobić? Dlaczego mieliby zostać poproszeni o stworzenie czegoś, czego nie można stworzyć? Jeśli wszechmocna istota może zrobić wszystko, co faktycznie może być zrobione, i może stworzyć wszystko, co jest w stanie stworzyć jakaś siła lub istota – jeśli może stworzyć coś, co jest dla nas zrozumiałe lub może być dla nas realne – to wystarczy!

Czy Bóg może stworzyć kwadratowy okrąg? Cóż, jeśli kwadratowe koło jest abstrakcyjnym pojęciem, które jest nielogiczne (inne słowo oznaczające nielogiczne jest niezrozumiałe), to dlaczego miałbyś prosić go o stworzenie czegoś, co nic dla ciebie nie znaczy i nie ma związku z naszym wszechświatem lub rzeczywistością, jaką znamy ? To bezsensowna prośba!

To prawda, że możliwe jest utworzenie kwadratowego koła, ponieważ nasza wiedza o wszechświecie jest ograniczona. Doświadczamy tego tylko w 4 wymiarach. Różne teorie sugerują, że może istnieć aż 10 lub 11 wymiarów, a jeśli uznamy, że to prawda, to kiedy zrozumiemy, co to oznacza, kwadratowe koło może być logiczną i możliwą konstrukcją. Jeśli tak – to wszechmocna istota jest w stanie stworzyć kwadratowe koło, ale dopóki kwadratowe koło jest bezsensowną, niezrozumiałą konstrukcją, to wszechmocna istota nie musiałaby tworzyć takiej, aby mieć „wszechmoc”, która ma istnieć.

Innym sposobem spojrzenia na wszechmocę jest zrozumienie, że nie istnieje żadna inna istota, która ma moc, której on nie ma, i żadna inna istota nie ma mocy, której nie może zastąpić. To to samo, co stwierdzenie, że wszechmocna istota ma „wszechmoc, która istnieje” i jest logicznie spójną definicją.

Gdy ta podstawowa zasada upewnienia się, że oryginalna definicja jest przede wszystkim logiczna, zostanie zastosowana do wszystkich terminów „omni”, tak aby można nawet ocenić wynikającą z tego definicję bytu wszechwszystkiego, wtedy większość argumentów przeciwko niej po prostu zanika jako niespełniająca kryteriów definicji. Zostawię to w odniesieniu do innych terminów „omni”, ponieważ już tu zajrzałem zbyt długo.

Teraz, po usunięciu z drogi argumentów niespójnych logicznie jest kilka argumentów. Głównym z nich jest „Problem zła / cierpienia”. Pierwsze główne filozoficzne sformułowanie odpowiedzi na to pytanie można znaleźć na stronie Alvin Plantinga Free Will Defense w Wikipedii . Krótka odpowiedź brzmi: lepiej mieć świat z prawdziwą miłością / związkami (co wymaga wolnej woli), a następnie mieć świat bez cierpienia / zła. Jest to oczywiście nieco subiektywne i zależy od definicji tego, co oznacza „dobro”, ale jest logicznie spójnym rozwiązaniem problemu, niezależnie od tego, czy zgadzamy się z wnioskiem, czy nie.

Podaję tutaj bardziej szczegółową odpowiedź na problem zła / cierpienia .

Myślę, że t wiele odpowiedzi tutaj może być wyłączone. Stwierdzenie, że Boga nie można zrozumieć lub jest w jakiś sposób translogiczne, wydaje się podejrzane.

Nie posunąłbym się nawet do stwierdzenia, że nie można go konsekwentnie argumentować, jeśli dowód na Niego pociąga za sobą Jego logiczną niekonsekwencję. Ale jeśli argument religijny jest drabiną, którą należy wyrzucić, gdy „zrozumiemy jakiś aspekt Boga, że On istnieje, czy więc argument nie musiałby być hermetycznie zapieczętowany, apodyktyczny lub pierwotny?

W przeciwnym razie pozostajemy z wiarą, niezależnie od tego, czy pochodzi ona z „ potrzeby praktycznego powodu ”.

Nawiasem mówiąc

Istnieją co najmniej dwa podejścia do analizy wszechmocy, które dają pewną nadzieję na sukces … zgadzają się co do wiodącej idei, że maksymalna moc ma ograniczenia logiczne i czasowe

Czy Bóg może stworzyć coś, czego nie może ruszyć? Tak, Wszechmoc na to pozwala. Ale to działanie wymaga od Boga porzucenia Wszechmocy (zapewne mocy, do której Wszechmocna istota powinna mieć dostęp). Są spójne, dopóki nie złamiesz praw fizyki i nie stworzysz więcej z mniejszych zasobów, takich jak nieruchoma góra.

Pytanie: Czy definicja jest spójna, jeśli Bóg jest zdefiniowany jako: Wszechmocny, Wszechobecny i wszechwiedzący? Czy „wszechmocna istota” może stworzyć kamień tak ciężki, że nie może go unieść?

To pytanie jest logicznie niepoprawne ze względu na jego fałszywe założenia, tworząc Strawman Błąd – przedstawienie definicji, która nie jest nawet utrzymywana przez teistów, ani wspierana w tekstach klasycznych lub religijnych.

1. Szybka odpowiedź:

Nie ma ważnej definicji Boga jako ” wszechwiedzący, wszechmocny i wszechpotężny ” – jest to fałszywe założenie i rodzi pytanie. Ta definicja nie jest zdalnie biblijna – jak przypuszczalnie ” cechy ” są wyrwane ze swoich kontekstów.

1. ” Najwyższe ” nie może być wszechwiedzący – jeśli wybacza .
2. ” Najwyższy ” nie może być Wszechmocny ” – jeśli ogranicza go własne słowo .
3. ” Najwyższy ” nie może być ” wszechobecny ” – gdyby zadeklarował, że usunie swoją obecność z rąk niegodziwców .

2. Nawet klasyczny teizm twierdzi, że ogranicza się do wszechpotężnych bogów – siebie :

Powszechnie każda definicja Boga (Grecy, judaizm i chrześcijaństwo) jest zgodna z ” Bogowie decydujący się na ograniczenie własnej mocy „.

To samoograniczenie nie jest zaprzeczeniem ” wszechmocna moc ” – ale raczej zapewnia większą siłę do dotrzymania słowa – pomimo wszelkich oporów:

Homer Hom. Il. 14.270, et al. : [270] Więc powiedziała ona, a Sen był zadowolony i odpowiedział: „Chodź teraz, przysięgnij mi przez nienaruszalną wodę Styksu i jedną ręką trzymasz szczodrą ziemię, a drugą lśniące morze, że wszyscy oni mogą być świadkami między nami dwojgiem, nawet bogowie, którzy są na dole z Kronosami,

Eur. Hipp. 1296 : Artemis: Dokonałeś okropnych czynów, ale mimo wszystko nadal możesz uzyskać ułaskawienie za te rzeczy. Afrodyta chciała, żeby tak się stało, zaspokajając jej gniew. Wśród bogów zwyczaj jest taki: żaden bóg nie jest w stanie przekroczyć woli innego ,

Plat. Rep. 2.381b : … „Ale Bóg z pewnością i wszystko, co należy do Boga, jest pod każdym względem w najlepszym możliwym stanie”. „Oczywiście.” „Z tego punktu widzenia byłoby zatem najmniej prawdopodobne, że w Bogu byłoby wiele form”. „Rzeczywiście najmniejszy.” „Ale czy on się zmieni i zmieni?” – Oczywiście – powiedział – jeśli się zmieni. „Czy zatem zmienia siebie na lepsze i bardziej sprawiedliwe, czy na gorsze i brzydsze od siebie?”

3 . Jak Pismo Święte właściwie definiuje ” Najwyższy „:

Popkultura Definicja zawarta w pytaniu jest wyrwana z kontekstu zarówno z Pisma Świętego, jak iz historii klasycznej. Jednak biblijny teizm wymaga dowolnej definicji ” Najwyższej ” musi być wewnętrznie spójny – ponieważ ” Bóg jest prawdziwy „.

Definicja biblijna wymaga bezwzględnej ” wewnętrznej spójności „:

W Piśmie Świętym atrybuty Boga – idź ZNACZNIE dalej niż twierdzenie o ” wewnętrznej spójności ” – te atrybuty są współzależne od siebie – żadna z nich nie wystarczyłaby sama.

Nie jest to żaden konkretny porządek, cyklicznie współzależny – nierozłączny.

3.1. Bóg jest Prawdą:

Psalm 33: 4 : Bo słowo Pańskie jest prawe, a cała Jego praca jest wykonywana w [wiarygodności] .

Malachiasz 3: 5, NASB : „Wtedy zbliżę się do ciebie po sąd; i będę szybkim świadkiem przeciwko czarownikom i cudzołożnikom oraz tym, którzy przysięgają fałszywie i przeciwko tym, którzy gnębią pracownika najemnego w jego zarobkach, wdowie i sierocie, i tym, którzy odwracają się od cudzoziemca i nie boją się Mnie ”- mówi Pan Zastępów.

Tytusa 1: 2, NASB: … w nadziei na życie wieczne, które Bóg, kto nie może kłamać , obiecany dawno temu, …

3.2. Bóg jest sprawiedliwy:

Psalmy 82: 1-4 : Bóg zajmuje stanowisko w swoim własnym zborze; Sądzi pośród władców. 2 Jak długo będziesz osądzać niesprawiedliwie I okazywać stronniczość niegodziwym? 3 Obrońcie słabych i sierotów; Czyń sprawiedliwość uciśnionym i bez środków do życia. 4 Ratuj słabych i potrzebujących; Wyzwól je z rąk niegodziwców. …

Izajasz 61: 8, NASB: Dla mnie, Pana, kocham sprawiedliwość , nienawidzę rabunku podczas całopalenia; I wiernie dam im zapłatę I zawrę z nimi wieczne przymierze.

3.3. Bóg jest Miłością, poprzez Miłosierdzie wobec miłosiernych:
_{Uwaga: Ponieważ Bóg kocha miłosierdzie i pokornych, musi nienawidzić ucisku i ciemiężyciela.}

Psalm 11: 5, NASB : Pan wystawia na próbę sprawiedliwych i niegodziwych, a ten, który kocha przemoc Jego dusza nienawidzi .

Księga Zachariasza 8:17 : Niech też nikt z was nie wymyśli w swoim sercu zła przeciw drugiemu i nie kochaj krzywoprzysięstwa; bo tego wszystkiego nienawidzę ”- oświadcza Pan”.

Psalm 146: 8 : Pan otwiera oczy niewidomym; Pan podnosi pochylonych; Pan kocha [sprawiedliwego], (prawego);

Jest to jedyna możliwa wewnętrznie spójna trójwymiarowa definicja Boga. (Nie chodzi o to, że można zdefiniować ” Najwyższy ” tylko w trzech wymiarach).

Komentarze

• Ja ' jestem trochę zagubiony, jak to jest odpowiedź na zadane pytanie, które dotyczy spójności definicja Boga jako wszechwiedzącego, wszechmocnego i wszechprzyjemnego. To, czy zgadza się to z Bogiem w chrześcijaństwie, jest właściwie nieistotne dla odpowiedzi na pytanie. Wydajesz się również zdezorientowany, co oznacza błąd. Błąd w filozofii to rodzaj niewłaściwej argumentacji. ' jest trudny do zadawania pytań, zwłaszcza gdy pytanie dotyczy raczej spójności czegoś niż jego podstawowej prawdziwości.
• @virmaior – Dzięki do komentarza: (A.) Nie masz racji, błędy z pewnością obejmują również pytania – i to o wiele bardziej znaczące. (B.) Proszę wziąć pod uwagę odniesienia do błędów pytań, które podałem. (C.) A więc odpowiedź w postaci: ” Na pytanie nie można odpowiedzieć – jest ono nieprawidłowe ” – to właściwie poprawna odpowiedź . (D.) Przykład: gdyby ktoś zapytał, "Hey everyone says that the Sky is Green -- is that consistent with Physics?" – Powiedziałbyś, "What? -- that makes no sense, Who actually says that??" – Aby Zapewnij jasność, szczegółowo wyjaśniłem, dlaczego pytanie jest nieważne.
• @virmaior – właśnie zaktualizowałem odpowiedź i usunąłem zastrzeżenie co do ważności oryginalnego questoina. Nadal uważam, że prawidłowym sposobem reagowania na nieprawidłową odpowiedź jest wskazanie jej nieważności … ale niezależnie od tego, rozpraszało to tutaj – i zostało usunięte ..

Tak, jest to niespójne. Dość łatwo jest znaleźć wiele kontrprzykładów.

Ważne jest, że jest to niespójne, ponieważ używamy rozumu do osądzania prawdomówności. Rozum nie ogranicza się do nauki. Jest używany w historii ani w sztuce, z których żadna nie jest naukowa.

Ale używamy również autorytetu do oceny prawdomówności. Na przykład bardzo niewiele osób jest w stanie ocenić poprawność i prawdziwość twierdzenia Fermata dla siebie. Zainteresowanych akceptują osąd tych, którzy najlepiej potrafią osądzić: matematycy przeszkoleni w zakresie współczesnej teorii liczb.

W islamie autorytetem jest Prorok. Jeśli chodzi o chrześcijaństwo, zakładam, że to Jezus. Zgodnie z tradycją mają bezpośrednią wiedzę o Allahu lub Bogu. Allah lub Bóg „przemówił” do nich. Można powiedzieć, że jest to język „prywatny”. Języki prywatne nie mają takiej samej formy, jaką ma wśród nas mowa publiczna. Aby reszta z nas to zrozumiała, musi zostać przetłumaczona na przemówienie publiczne. To w tym tłumaczeniu pojawiają się niespójności.

Osobnym argumentem jest to, że Allah / Bóg nie jest ograniczony logiką. W Tractatus Wittgenstein zwraca uwagę:

3.031 Kiedyś mówiono, że Bóg może stworzyć wszystko oprócz tego, co jest sprzeczne do praw logiki. Prawda jest taka, że nie możemy powiedzieć o „nielogicznym” świecie, jak by on wyglądał.

W Ash „arite teologia, a Tomasz z Akwinu przedstawił podobny argument , Allah / Bóg jest poza czasem i przestrzenią. Można by przypuszczać, że jest poza logiką. Zakładam, że łatwiej jest sobie wyobrazić, że Allah / Bóg jest poza czasem i przestrzenią. Wittgenstein z pewnością tak uważał:

3.0321 Moglibyśmy przedstawić przestrzennie atomowy fakt, który był sprzeczny z prawami fizyki, ale nie byłby sprzeczny z prawami geometrii.

„Przestrzennie” należy interpretować jako przestrzeń możliwości logicznych, a „geometrię” jako logikę (można tu zauważyć, że współczesna teoria liczb i logika mają postać geometryczną).

To znaczy, że możemy to sobie wyobrazić, ale z pewnością nie możemy tego „przedstawić”.

Można by tu wprowadzić idee logiki intuicjonistycznej, gdzie zaprzecza się prawu wyłączonego środka. meta-logika to wciąż klasyczna. Więc to nadal jest zgodne z zaleceniami Wittgensteina. Oznacza to, że nie przedstawiliśmy nieklasycznej logiki w odpowiednim sensie, ale po prostu ją wyobraziliśmy.

Wszechwiedząca-wszechmocna-wszechobecna definicja jest NIEZGODNA. Bardzo proste: Bóg zna JEDYNĄ przyszłość, która NAPRAWDĘ nadejdzie (można ją zidentyfikować: będzie to JEDYNA PRZESZŁOŚĆ za jakiś czas). Bóg nie może zrobić ŻADNEGO BŁĘDU.Kiedy On zna tę JEDNĄ przyszłość, ta przyszłość stanie się wtedy ZAMROŻONA: nikt, nawet Bóg, nie może już jej modyfikować, ponieważ żadne błędy nie są dozwolone. Oznacza to, że Bóg NIE MOŻE już podejmować ŻADNYCH DECYZJI. Jednak w owej zamrożonej przyszłości „zamrożone działania Boga” muszą zostać przeprowadzone. Bóg oczywiście nie ma żadnego interesu, aby „osobiście” wykonywać te zamrożone działania, oczekuje się, że działania owych Boga będą w ten sposób wykonywane automatycznie . Działania Boga były oczywiście wcześniej ZDECYDOWANE PRZEZ BOGA. Ponieważ widzieliśmy powyżej, że DZIĘKI wszechwiedzy Bóg nie może podjąć żadnej decyzji, oznacza to, że kiedy podejmował te decyzje, NIE BYŁ Wszechwiedzący: przyszłość była nieznana, zależnie od jego decyzji. innymi słowy Wszechwiedza i ZDOLNOŚĆ DECYZJI wykluczają się wzajemnie: była pierwsza faza, w której Bóg NIE był wszechwiedzący i WOLNY w podejmowaniu decyzji – do realizacji Z WSZECHPOTENCJĄ – a potem druga, kiedy był wszechwiedzący, ale NIE mógł już decydować, tj. Nie był już Wszechmocny (jeśli nie możesz zdecydować, zmienić rzeczy, to NIE jesteś wszechmocny).

Komentarze

• Jeśli masz jakiekolwiek odniesienia do inni, którzy mają podobny pogląd, wzmocniłby twoją odpowiedź i dałby czytelnikowi miejsce, w którym mógłby uzyskać więcej informacji.
• Niestety brak odniesień: to był tylko mój punkt widzenia i moja logika.

Inna możliwa krytyka ma na celu wszechwiedzącą część definicji. Moim zdaniem niezbyt wiarygodne (i dość rzadko wspomniane), ale proszę bardzo. Opiera się ona na twierdzeniu Cantora, mówiącym, że zbiór potęg (zbiór wszystkich podzbiorów) danego zbioru zawsze ma większą liczność (można „t” odwzorować „ większy na mniejszy ) niż pierwotny zestaw.

Załóżmy, że istnieje nieskończona liczba faktów (we wszechświecie w stylu Wittgensteina). Oznaczmy fakty liczbami naturalnymi, więc na przykład 1 może oznaczać „Ziemia istnieje ”, 2 może oznaczać„ Słońce jest większe niż Ziemia ”itp.

Jeśli Bóg wie wszystko, zna wszystkie te fakty, więc wie nieskończoną ilość rzeczy. Ponieważ Bóg jest Bogiem, znajomość nieskończonej ilości rzeczy nie wydaje się być problemem.

Ale jeśli Bóg zna „1” i „2”, to zna również „1 i 2”; to znaczy , zna również koniunkcje rzeczy, które zna. Ponieważ Bóg jest tak potężny, wydaje się prawdopodobne, że zna nie tylko koniunkcje skończone, ale także nieskończone.

Więc Bóg zna takie rzeczy jak „7 i 59”, „1 i 2 i 3 i 4 i … „,” 1 i 3 i 5 i 7 i 9 i … „,” 1 i 2 i 3 i 5 i 8 i 13 i 21 i … „

Jak wiele rzeczy wie Bóg? On zna przynajmniej | N | ilość rzeczy (tyle, ile liczb naturalnych), ale z twierdzenia Cantora i wspomnianego powyżej tworzenia koniunkcji musi też wiedzieć co najmniej | P (N) | rzeczy, gdzie P (x) oznacza zbiór mocy x.

Ale jeśli Bóg wie | P (n) | ilość rzeczy, musi też wiedzieć | P (P (n)) | rzeczy. I tak dalej. Ten postęp nigdy się nie kończy, ale musiałby się gdzieś zatrzymać, gdyby wiedza Boga była prawidłowym zbiorem.

Co dokładnie pokazuje ten argument? Pokazuje, że nie ma zbiór zawierający wiedzę Bożą przy założeniu, że wiedza Boga jest zamknięta dedukcyjnie (jeśli X zna A, a X zna A -> B, wtedy X zna B – nie wydaje się to kontrowersyjną zasadą, jeśli X jest boski). Kilka możliwych wniosków:

• Wiedza Boga nie jest zbiorem. Możliwa interpretacja: Boża wiedza jest tak niesamowita, że nie możemy jej uchwycić, wrzucając ją do zestawu.
• Bóg nie jest wszechwiedzący; jeśli upieramy się, że musi istnieć zbiór rzeczy, o których wie X (co wydaje się prawdopodobną rzeczą), wówczas Bóg nie może być wszechwiedzący, ponieważ stworzyliśmy paradoks .
• Wiedza Boga może nie być (całkowicie) zamknięta dedukcyjnie; być może ma on maszynę (która, nawiasem mówiąc, byłaby wymagana do wykonywania nieskończonych zadań, jeśli pozwolimy na nieskończone połączenia), która sprawdzi jego policzalna znajomość czystych faktów, a następnie wyprowadzenie, czy dane stwierdzenie jest prawdziwe, czy fałszywe, bez wymagania, aby samo stwierdzenie znajdowało się w wiedzy Boga.
• To naprawdę poważny paradoks, ale ponieważ Bóg jest wszechmocny, nie stanowi to problemu.