Czy “ Zmartwychwstał ” Dobrze?

Biorąc pod uwagę, że pojawiło się to w okolicach Wielkanocy (choć kilka dni wcześniej w moim kalendarzu), odpowiem na podstawie wyrażenia

Chrystus zmartwychwstał! rzeczywiście, alleluja!

co jest używane w niektórych tradycjach .

Można na to spojrzeć na dwa sposoby.

1. Jest to archaiczne użycie języka angielskiego, które odmienia czasowniki dotyczące ruchu z be in present perfect , podobnie jak francuski nadal. Stwierdzenie to jest odpowiednikiem „Chrystus zmartwychwstał” i jest stwierdzeniem faktu, że jest on doskonały.

2. Jest to odwieczna prawda, że nie tylko zmartwychwstał przez te wszystkie lata temu, ale pozostaje zmartwychwstałym teraz. Oznacza to, że nie tylko „zmartwychwstał”, ale „on jest zmartwychwstał” i risen jest bliżej bycia przymiotnikiem niż czystym imiesłowem.

Komentarze

• I jestem zdezorientowany. Użycie czasu teraźniejszego ” jako ” z imiesłowem czasu przeszłego jest nadal szeroko stosowane w języku angielskim dzisiaj . Jeden przykład: ” Jestem zdezorientowany „.
• Ale ” Jestem zdezorientowany ” to nie ' t ta sama konstrukcja Present-Pefect co ” Zmartwychwstał „. ” Zmartwychwstał ” to konstrukcja idealna na teraźniejszość.
• @AndrewLeach: ” Odszedł. ” To nie jest ' archaiczne '.
• Co do tego, czy present-perfect z ” bycie ” jest archaiczne: to ' nie jest już ogólną regułą w powszechnym użyciu AFAIK. Spotykając nastolatka przed 10:00 rano w weekend, ' d częściej powiemy ” Ty ' ve wzrósł wcześnie dzisiaj ” niż ” Ty ' wznowiłeś się wcześnie dzisiaj „. ' d spekuluję, że ” został zmartwychwstały ” utrzymuje się właśnie w tej formie, ponieważ ' są znane z Biblii Króla Jakuba. NIV mówi „, że zmartwychwstał „.Oczywiście ' jest zrozumiałe i używane, ale jeśli gotowa fraza, której forma wynika z przestarzałej reguły gramatycznej, nie jest ' t ” archaiczne „, a następnie prawdopodobnie ” archaiczne ” musi oznaczać ” nie wypowiedziane przez te sto lat „.
• @LightningRacisinObrit Odeszło w tym przypadku to prawdopodobnie przymiotnik oznaczający ” Away, po wyjściu. ” jak w ” Czy one zniknął? ” lub ” Czy odszedł „. Porównaj z ” Czy wzrosły? ” i ” Czy on się zmartwychwstał? „.

Potwierdzając odpowiedź Andrew Leacha, Pozdrowienie paschalne można sklasyfikować jako ustaloną frazę w wielu językach – szczególnie tych, na które wpływa prawosławie.

Zmartwychwstał jest postrzegany we współczesnym języku angielskim jako przymiotnik predykatu, ale technicznie jest archaicznym przedstawia idealną konstrukcję z Mateusza 28: 6:

Nie ma go tutaj: bo zmartwychwstał , jak powiedział. Przyjdź, zobacz miejsce, gdzie leżał Pan.
KJV Bible Gateway
Nacisk mine

Tłumacze KJV wykorzystali tę konstrukcję do przetłumaczenia biernej aorystycznej ἠγέρθη w greckim tekście:

οὐκ ἔστιν ὧδε, ἠγέρθη γὰρ καθὼς εἶπεν: δεῦτε ἴδετε τὸν τόπον ὅπου ἔ
„κfem>” „>

To jest poprawne we wczesnym nowożytnym angielskim, co oznacza „On zmartwychwstał”. W starszych powieściach wciąż można znaleźć podobne zdania, takie jak „Przyszedł do Ciebie, mój Panie”.

Present perfect to zjawisko, które pojawiło się / rozprzestrzeniło się w wielu językach europejskich. Myślę, że początkowo konstrukcja była ograniczona do pewnych czasowników. W każdym razie pierwotnie używał albo mieć , albo być jako pomocniczy, w zależności od tego, co miało większy sens dla danego (pełnego) czasownika. Przykłady:

• On kupił płaszcz. ( ma płaszcz, bo go kupił).
• Ona widziała kota. ( myśli kota, ponieważ go zobaczyła).
• wróciłem do domu. ( jestem w domu, ponieważ tam poszedłem).
• On zmartwychwstał . (On jest wyprostowany – lub w niebie – ponieważ wstał.)

Ten wybór pomiędzy mieć i być nadal można zaobserwować w wielu (większości?) językach europejskich, które mają Present Perfect. Na przykład. w niemieckim, niderlandzkim i francuskim (i prawdopodobnie wielu innych) reguła jest mniej więcej taka, że być jest używane dla czasowników ruchu i mieć dla wszystkich innych czasowników. Szczegóły różnią się między tymi językami (a także między północnymi i południowymi użytkownikami niemieckiego). Mieć powoli przejmuje jeden po drugim czasowniki, których present perfect został pierwotnie utworzony przez być . Angielski jest jednym z nielicznych języków, w których ten proces został już zakończony. Szczegółowe informacje można znaleźć w Wikipedii pod adresem Doskonałe konstrukcje z urządzeniami pomocniczymi .

(Interesujący szczegół: w niektórych odmianach hiszpańskiego w Ameryce Południowej nastąpił ostatnio rozwój w kierunku używając pełnego czasownika tener zamiast pomocniczego haber , którego nie można już używać do wyrażenia posiadania.)

Komentarze

• To ciekawe, jak angielski i hiszpański zaczęły się z tego samego miejsca i poszły w to samo miejsce: to znaczy od odróżniania doskonałości za pomocą mieć versus być , aby używać tylko mieć . Chociaż współczesny hiszpański używa haber (to have) do formowania doskonałości, W starohiszpańskim doskonałe konstrukcje czasowników ruchu, takie jak ir (to go) i venir (przyszły), zostały utworzone przy użyciu czasownika pomocniczego ser (być), tak jak we współczesnym włoskim i francuskim. Na przykład Las mugieres son llegadas a Castiella (Las mujeres han llegado a Castilla).
• Jeśli czytasz oryginalny tekst El Cantar de mio Ç Id , możesz znaleźć te staroświeckie obecne doskonałości nieprzechodnich używanych z be not with mam , tak jak francuski i niemiecki nadal ich używają i jak kiedyś angielski. Co więcej, w tym wierszu nawet ujednolicają imiesłowy czasowników czynnych pod względem rodzaju i liczby z poprzedzającym dopełnieniem bezpośrednim, ta sama zasada, która nadal obowiązuje we francuskim i (północnym) włoskim.
• Czasami wydaje mi się to dziwne że portugalski nie ma Present Perfect – przynajmniej nie w takim samym znaczeniu, jak w języku angielskim. Imiesłów czasu teraźniejszego + czasu przeszłego w języku portugalskim należy przetłumaczyć na angielski jako czas teraźniejszy doskonały ciągły … lub czas teraźniejszy doskonały w zależności od okoliczności.
• @Joseph W języku portugalskim mamy równoważną strukturę, Composite Past Perfect, to jest dokładnie ta sama konstrukcja – pomagam mu od (…) Eu tenho ajudado ele desde (…). W tych konstrukcjach ” ma ” i ” tenho ” to ten sam czasownik (to have / Ter), ale ” ter „, jak wszystkie czasowniki w języku portugalskim , musi być dostosowany do kontekstu i staje się ” tenho „.

Nie jest to współczesny angielski, jak zauważają inni w swoich odpowiedziach, ale mieszanie czasu teraźniejszego i przeszłego nie stanowi problemu. W formularzu nie ma czasu przeszłego. Przypuszczam, że „przyjmujesz„ zmartwychwstały ”jako imiesłów przeszły i tak jest, ale pomimo nazwy„ imiesłów przeszły ”nie jest przeszłością. To myląca terminologia – nie pozwól, aby cię zmyliła.

Czas przeszły (doskonały) to róża. Ale to potwierdza „obecny stan Jezusa zmartwychwstałego”. Dlatego zastanawiam się, czy w tym użyciu nie byłby to przymiotnik.

Komentarze

• Tak, nie ' nie odnosi się do aktu ani stanu, ale do atrybutu – przymiotnika. Użycie wyrażeń takich jak ” zmartwychwstały Chrystus ” potwierdza, że to nie jest ' ta specjalna prośba o włączenie-wyłączenie.
• Nie, to nie jest przymiotnik. To jest czas teraźniejszy doskonały.
• Jest to imiesłów bierny używany jako przymiotnik.

Chociaż zdanie to można by traktować jako prawnicze współczesne angielskie (z taką samą strukturą zdania jak On tu jest ), prawdziwa odpowiedź brzmi, że jest to forma archaiczna.

Biblia Króla Jakuba konsekwentnie używa takiego języka – na przykład „On przyszedł” w Ewangelii Jana 16: 8.

W starszym języku angielskim, formy być raczej t formy han od mieć są używane, jeśli czasownik jest czasownikiem ruchu. Dlatego zmartwychwstał .

To zachowanie można prześledzić do niemieckiego, głównego przodka gramatyki angielskiej.

Na przykład jeść nie jest czasownikiem ruchu, a podróżować jest czasownikiem ruchu.

• Angielski: Ma zjedzony. – niemiecki: Er hat gegessen. – archaiczny angielski: Zjadł.

• Angielski: Podróżował. – niemiecki: Er ist gereist. – Archaiczny angielski: Podróżuje.

Bycie czasownikiem ruchu może być trudnym rozróżnieniem, z różnymi opiniami i akceptowanymi wyjątkami. Na szczęście osoby anglojęzyczne nie muszą się dziś martwić takimi różnicami.