Czy możliwe jest zbudowanie kalendarza dla mitologii greckiej?

Tak, poz sible i zostało zrobione.

Kompilacja GML

Powiedziałbym, że najbardziej przydatnym zasobem dostępnym w tej sieci jest " Mythical Chronology Chart " w witrynie Carlosa Parady grecki Link do mitologii (GML) .

Jak dokładniej wyjaśniono na wyżej wymienionej stronie ( qv ),

^{Wykres nie ustala dokładnych dat historycznych, ale pokazuje względne położenie w czasie niektórych legend i postaci, jak można wywnioskować z samych legend …}

^{Każda osoba na listach śmiertelnicy liczą się jako jedno pokolenie, trzy pokolenia kończące jeden wiek. W większości przypadków ciągłość została ustanowiona poprzez pochodzenie lub sukcesję tronu. Śmiertelnicy napisani na czerwono walczyli w wojnie trojańskiej. Porównując w poziomie listy, można zobaczyć, kto mieszkał w tym samym czasie.}

W dalszej części strony jest rysowana całkiem zgrabna " Lista wydarzeń " zaczynająca się od " Stworzenie świata ", po którym pierwszym wydarzeniem z podaną datą jest życie jednego z najwcześniejszych królów Argos w latach siedemdziesiątych XIX wieku pne, od tego czasu aż do panowania Tarkwiniusza w 550 rpne Superbus w Rzymie i Krezusa nad Lidią.

Na dole strony wydarzenia są uszczegółowione, porównując ze sobą daty z podziałem na trzy różne źródła: Marmor Parium (264 pne), Denis Pétau (1628 r.) I Giambattista Vico (1744 r.).

Na przykład, według Vico, Tytan Prometeusz kradnie ogień bogom w 2143 rpne, podczas gdy Rzymianie pędzą rodzina Tarquinów z tronu ich miasta w 551 lub 561 pne.

Zasoby dodatkowe

Istnieje kilka innych miejsc w Internecie, które dostarczają podobnych informacji o tej samej ogólnej strukturze chronologicznej, ale w postaci czystej listy, z różnymi przypuszczeniami co do dat, kiedy różne wydarzenia miałyby miejsce:

• Marc Carlson „s 2004 " Kalendarium mitologii klasycznej " wyjaśnia, że używa tradycyjnego roku założenia Rzymu, 753 pne, jako podstawy swoich dat, licząc wszystko wstecz od tego momentu. (Wymienia kilka historycznych wydarzeń po tym wydarzeniu .)

• Argyros George Argyrou w 2009 roku " Chronologia Grecji i greckie mity " zaczyna się od założenia Atlantydy i kończy w 30 roku pne , wraz ze śmiercią Kleopatry i Marka Antoniusza.

• HellenicaWorld konsoliduje informacje pochodzące z GML, Argyrou i Wikipedii we własnym " Mityczna chronologia Grecji ", o której mówi, że:

  ^{Lista ta w dużej mierze odzwierciedla prace św.Hieronima, którego praca z kolei opierała się przede wszystkim na analizie Apollodora, Diodora Siculusa i Euzebiusza … W kilku przypadkach chronologia odzwierciedla również opinie uczeni, którzy porównali mitologię z odkryciami archeologicznymi.}

---

SPECYFIKACJA

Dzięki temu, że około 95% wszystkich postaci z mitologii greckiej jest ze sobą spokrewnionych, a większość z nich jest albo boska, albo królewska (lub obie), jest to dość proste zadanie zlokalizować praktycznie każdego z nich w obrębie króla-li danego miasta st lub w ciągu życia co najmniej jednej innej postaci, która zostanie następnie nieumyślnie połączona z jeszcze innymi osobami.

Edyp

Edyp żył około półtora pokolenia przed wojną trojańską. Wiemy o tym, ponieważ największym konfliktem z udziałem greckich śmiertelników przed wojną trojańską była wyprawa Siedmiu przeciw Tebom. Przyczyną tej rywalizacji była kłótnia między Eteoklesem a Polinejzesem o tron ich ojca Edypa. Młodzi mężczyźni, którzy walczyli w wojnie Epigoni, dziesięć lat po wojnie Siedmiu przeciwko Tebom, byli jednymi z greckich bohaterów wojny trojańskiej, która miała miejsce kilka lat po złupieniu Teb przez Epigoni. Jednym z tych Epigoni, który udał się do Troi, był wnuk Edypa, Thersander.

Możemy również wywnioskować, że wyprawa Argonautyka miała miejsce w pewnym momencie podczas panowania Edypa nad Tebami, ponieważ Herakles [Herkules] był Argonautą. W pewnym momencie Herakles był żonaty z Megarą, córką Kreona, który był regentem króla Teb tuż przed objęciem tronu przez Edypa. Co więcej, po ataku Siedmiu na Teb, Herakles umieścił Laodamasa, kolejnego wnuka Edypa, na tronie Teb.

Zobacz tabelę GML powyżej, aby dowiedzieć się, w jaki sposób Edyp, Polinejsze i Thersander (ostatni z nich to syn Polyneices i kuzyn Laodamas), pasują do całej królewskiej sukcesji tebańskiej.

Wojny tytanów i Giganci

Rasa ludzka jeszcze nie istniała w czasie Titanomachy, chyba że policzysz wersję mitu Piątki " Epoki " Człowieka, w których pierwsza rasa lub rasa ludzi była zrobiona ze złota i żyła za panowania Kronosa. Jednak o ludziach nie mówi się uczestniczyli w tej wojnie, a poza tym są częściej uważani za stworzonych przez olimpijczyków, we współpracy z Tytanem Prometeuszem, jakiś czas po zakończeniu walki między Kronosem a Zeusem.

Gi gantomachy miały miejsce za życia Heraklesa, a więc mniej więcej pokolenie przed wojną trojańską. Zeus, który jedno pokolenie wcześniej przewidział tę wojnę, powołał Heraklesa do życia specjalnie po to, aby pomóc mu olimpijczykom w tym konflikcie, ponieważ przepowiedziano, że bogowie zostaną pokonani, jeśli nie będzie śmiertelnika, który mógłby im pomóc .

Rzymski pisarz Hyginus twierdzi, że według dramaturga Ajschylosa Zeus więził Prometeusza na Kaukazie przez trzydzieści tysięcy lat, zanim Herakles uwolnił Tytana. Korzystanie z tego przedziału czasowego oznaczałoby, że skoro Prometeusz został uwięziony dopiero po zakończeniu Tytanomachii, wojna między Kronosem a Zeusem miała miejsce trzydzieści tysięcy lat przed powstaniem Gigantów „przeciwko Olimpijczykom. Z wyżej wymienionych zasobów tylko Carlson” s Timeline to odrzuca, umieszczając początek więzienia Prometeusza na około 31 270 pne.

Pauzaniasz kusząco wspomina, że Herakles walczył kiedyś z gigantem imieniem Thurius, podczas gdy Tyndareus walczył z pewnym Eurytusem, ale potem odmawia aby opowiedzieć o tych wydarzeniach. Istnieje kilka postaci w greckim micie o imieniu Eurytus, a jedna z nich należy do Gigantów Gigantomachy. Jeśli to ma być to samo, z którym walczył Tyndareus, to Tyndareus byłby jedynym innym śmiertelnicy, z wyjątkiem Heraklesa, o którym wspomina się w związku z wojną olbrzymów.

To prawda, że mogli wziąć udział w walce, zanim Giganci zaatakowali bogów. Jest jednak kilku innych współczesnych Tyndareusowi noszących to imię, którzy byliby dla niego bardziej prawdopodobnymi przeciwnikami, opowiadającymi się za innymi historiami i przygodami z udziałem tego konkretnego bohatera. (Równie dobrze mógłby to być Centaur Eurytus zamierzony tutaj przez Pauzaniasza.)

Narodziny Hefajstosa i Ateny

Bogowie, zwłaszcza Olimpijczycy mieli dramatycznie krótkie dzieciństwo. Zaskakująco, Zeus wydaje się być tutaj wyjątkiem, który mógł mieć bardziej zwyczajne niemowlęctwo i dzieciństwo na miarę ludzkości. Odwrotnie, dzieci Zeusa są opisywane jako urodzone jako dorosłe (jak Atena) lub dorosłe w ciągu kilku godzin lub zaledwie kilku dni (jak Artemida i Apollo, a może Hermes).

Mając to na uwadze, nie widzę nieco innych wersji narodzin Ateny stwarzających jakiekolwiek trudności na osi czasu. Ktokolwiek jest starszy między Hefajstosem a Ateną, prawdopodobieństwo jest, że ich różnica wieku jest pomijalnie mała ( nawet jeśli jest tak duży, jak kilka lat, a nie tylko dni).

Poza tym każda wersja dość dobrze pasuje do reszty chronologii, a ponadto mamy alternatywę, w której, jeśli Hefajstos z jakiegoś powodu jest niedostępnym chirurgiem w chwili narodzin Ateny, Apollodorus mówi nam, że to Prometeusz zamiast tego złamał głowę Zeusa, aby urodziła Atenie.

W każdym razie, przez moje szacunki, wszyscy z oryginalnych Dwunastu Wielkich Olimpijczyków – z wyjątkiem Hermesa – urodzili się przed końcem Titanomachy, a więc dowolna kombinacja dramatu związanego z narodzinami Hefajstosa i Ateny wydarzyłaby się w ciągu dziewięciu lat wojny lub przed nią.

Linie horyzontu

Liczba pokoleń obejmujących mitologię grecką będzie zależeć od tego, jak zdefiniujesz punkt końcowy mitologii. Całkiem bezproblemowo wtapia się w mitologię rzymską, w której jedynym szczególnie istotnym odchyleniem jest język i imiona postaci, które stają się łacińskie i latynizowane. Niemniej jednak część mitografii dotyczącej powstania Rzymu i wydarzeń, które do niego doprowadziły po wojnie trojańskiej, pochodzi ze źródeł greckich piszących w czasach rzymskich, wciąż przedstawiających bardzo greckie spojrzenie na to, o czym opowiadają. Na przykład Dionizy z Halikarnasu z wielkim trudem podkreśla greckie pochodzenie państwa rzymskiego i jego ludów. W międzyczasie Serwiusz, komentując Eneidę Wergiliusza, podkreśla, że przodkowie Dardańczyków i Trojanów, którzy z kolei dali początek Rzymianom, sami pierwotnie pochodzili z Włoch, a nie z Grecji.

Poza tym istnieje fakt, że im bardziej mitologia wkracza w czasy historyczne, tym bardziej się wtapia, przekształcając w " legendę " i " folklor. " Na przykład istnieją liczne opowieści o Aleksandrze Wielkim (356–323 pne), które razem tworzą zbiór bajek znanych jako Aleksander Romans. W legendach o nim zawarty jest pomysł, najwyraźniej promowany jeszcze za życia, że był synem Zeusa. To technicznie czyni go postacią w tym, co nazywamy Mitologii greckiej i jako taki jest traktowany np. W uznaniach przypisywanych Klemensowi z Aleksandrii, gdzie wymieniony jest m.in. Wszystkie znane dzieci Zeusa, takie jak Epafus, Tantalus i Sarpedon, z których wszystkie, w przeciwieństwie do Aleksandra, żyłyby bezpośrednio w " mitycznym " era.

Aż do czasów chrześcijańskich, aż do 400 roku naszej ery, pojawiają się historie o zwykłych ludziach spotykających centaury, satyry i trytony. Tymczasem we współczesnym greckim folklorze Nereidy, starożytne boginie Morza Śródziemnego, wraz z innymi, mniejszymi mitycznymi stworzeniami, przetrwały jako stworzenia nadprzyrodzone w taki sam sposób, w jaki wróżki są starym legendarnym celtyckim fenomenem, zajmującym popularną wyobraźnię Brytyjczyków Wyspy (i nieumyślnie wyeksportowane stamtąd prawie na cały świat).

Często wyraźny punkt końcowy, jeśli ktoś musi mieć coś takiego, ma miejsce w momencie zakończenia przez króla danego miasta -list. Dość łatwo jest zauważyć, gdzie monarchowie określonego państwa przestają być postaciami mitycznymi, a stają się postaciami historycznymi. Na przykład ród Aleksandra Wielkiego umieszcza macedońskiego zdobywcę około czternastu pokoleń od Karanosa [Caranusa], założyciela dynastii Argead i pierwszego władcy historycznego królestwa Macedonii, który panował cztery wieki przed czasami Aleksandra. Przypuszcza się, że Karanos był synem Temenusa, który z kolei był pra-prawnukiem samego potężnego Heraklesa.

W tym przypadku można by powiedzieć, że mitologia " kończy " przygodami Temenusa i jego współczesnych w innych miastach-państwach, o których mówi się, że byli ojcami " historyczni " królowie w miejscach takich jak Mesenia, Sparta, Ateny i Ionia, ok.800 pne, około pół wieku przed tym, jak Romulus i Remus, bliźniacy synowie włoskiego boga Marsa, znaleźli Rzym.

Ile pokoleń?

Zliczanie pokoleń na wykresie GML, zaczynając od Phoroneusa, którego poddani w Argos twierdzili, że był pierwszym człowiekiem, aż do Tarquinius Superbus w Rzymie, daje nam około czterdziestu pokoleń. Należy jednak pamiętać, że nie obejmuje to większości z trzydziestu tysięcy lat, które Hyginus podaje nam między Titanomachim a czasami Heraklesa, w którym to czasie, zgodnie z jedną interpretacją Hezjoda Dzieła i dni przed nadejściem Ery Bohaterów ziemia była zamieszkana przez kolejne rasy generalnie bezimiennych ludzi ze złota, srebra i brązu.

Ponadto, zgodnie z informacjami dostarczonymi przez Platona Critias , królestwo Atlantydy zostało założone co najmniej siedem tysięcy lat wcześniej niż data 2094 pne, którą dostarcza mu Chronologia Argyrou; a Ateny są najwyraźniej tak samo stare jak Atlantyda. Pierwsi mieszkańcy Atlantydy byli Autochtonami (ludzie zrodzeni z ziemi), których córka poślubiła boga morza Posejdona; wiele mitów o pochodzeniu Aten konsekwentnie przedstawia również wszystkich swoich pierwszych królów jako Autochtonów.

Bohaterowie urodzeni przed olimpijczykami

Jest kilka opowieści dotyczących dzieciństwa niektórych bóstw olimpijskich, w których są one wychowywane przez śmiertelnych bohaterów, co rzeczywiście oznacza, że są, przynajmniej w niektórych wersjach mitologii, bohaterowie, którzy w rzeczywistości są starsi od olimpijczyków.

Według jednej z tradycji Atena została wychowana w boeotańskiej wiosce Alalcomenia przez człowieka, od którego pochodzi nazwa tego miejsca, niejakiego Alalcomenesa lub Alalcomeneusa. , który był lokalnym autochtonem, którego żona nazywała się Athenaïs, a syn miał na imię Glaucopus, " Szarooki, " funkcja, którą najwyraźniej dzielone z boginią. Od przybranego ojca bóstwo było znane jako Atena Alalcomenia.

W swoich dwóch różnych eposach Metamorfozy Owidiusz i Antoninus Liberalis zaprzeczają temu, co powiedziałem powyżej o rasie ludzkiej. nieistniejąca podczas wojny tytanów. Tłum licyjskich chłopów znęcał się nad Titaness Leto, kiedy była w ciąży ze swoimi bliźniakami Apollem i Artemidą, za co ukarała tych mężczyzn, zamieniając ich w pierwsze żaby. narodziny tych bliźniaczych bóstw podczas Titanomachy, moje wyjaśnienie jest takie, że chłopi, podobnie jak Alalcomenes i pierwsi Atlantydzi, byli Autochtonami, a więc w pewnym sensie ludzkimi, ale nie ich ogólnym wydaniem, które przyszło później pod auspicjami Prometeusza.

Podczas „przygód kradzieży Hermesa tego samego dnia, w którym się urodził, zamienił starego człowieka o imieniu Battus w kamień po tym, jak odkrył, że nie może ufać temu człowiekowi, że nie powie mu o kradzieży Apollina” bydło.

Hyginus donosi o naturze Jest to sprzeczna historia, która mówi, że para nimf o imieniu Aex i Helice karmiła Zeusa, gdy bóg był dzieckiem. Problem w tym, że nimfy były córkami pewnego Olenusa, który był synem Hefajstosa, o którym wiemy, że był jego własnym synem (a przynajmniej synem żony Zeusa, Hery)! Nie wyjaśniono, w jaki sposób prawnuczki Zeusa (lub pra-pra-siostrzenice) opiekują się nim w jego dzieciństwie.

Alternatywnie, mówi się, że Zeus był wychowywany przez Amalteię, córkę Haemoniusa; lub przez córki króla Krety imieniem Melisseus. Theoi.com interpretuje imiona tych tajemniczych mężczyzn jako należące do niektórych Curetes i Dactyls, którym zazwyczaj przypisuje się opiekę nad niemowlęciem boga.

Dionizos a Herakles, z których obaj zostali bogami, według Diodora Siculusa, każdy z nich otrzymał od swojego ojca Zeusa tytuł " olimpijczyka ". Oboje urodzili się jako śmiertelniczki gdzieś w środku wspomnianego czterdziestopokoleniowego okresu i dlatego są młodsi od wielu innych bohaterów.

Komentarze

• Wow, taka niesamowita i przemyślana odpowiedź, bardzo dziękuję
• Cieszę się, że mogłem pomóc 🙂 Witamy w wymianie stosów mitologii. Mam nadzieję, że dostaniesz nawet dalsze wykorzystanie z witryny.