Czy są jakieś problemy ze stwierdzeniem „dobrze o tym wiedzieć”?

(It „s / That” s) Dobrze wiedzieć, że

jest zarówno gramatyczne, jak i potoczne. To zwykła konstrukcja szczeliny, reprezentująca

Wiedzieć, że to dobrze

w którym wiedzieć, że jest bezokolicznikową frazą czasownikową działającą jak rzeczownik, podmiot. Zdanie naturalnie przyjmuje przymiotnik jako orzecznik, a możesz użyć dowolnego innego przymiotnika, którego wymaga sytuacja :

Miło to wiedzieć. / Dobrze jest wiedzieć. / Dobrze wiedzieć, że jest miło.
Dobrze jest to wiedzieć. / Dobrze jest wiedzieć. / Wiedzieć, że to jest wygodne.
To zniechęcające. / To „zniechęcające do poznania. / Wiedza, że to zniechęca”.

Ale przysłówki są natychmiastowe:

^✲ Dobrze to wiedzieć. / ^✲ Dobrze wiedzieć. / ^✲ Dobrze wiedzieć.
^✲ To zniechęcające. / ^✲ To zniechęcające. / ^✲ Wiedzieć, że to zniechęcające.
^✲ Dobrze jest to wiedzieć. / ^✲ Dobrze wiedzieć. / ^✲ Wiedzieć, że jest to wygodne.

Cóż to szczególny przypadek. Jeszcze około trzysta lat temu używanie dobrze jako przymiotnika było powszechne i nadal utrzymuje się w takich skamieniałych frazach, jak „Jest tak samo dobrze (to) ”lub„ wszystko będzie dobrze ”. Jednak poza tymi frazami jest on przestarzały lub przynajmniej literacki.„ Jest mało prawdopodobne ”, żeby ktoś dziś usłyszał

^? Dobrze o tym wiedzieć. / ^? Dobrze wiedzieć. / ^? Dobrze wiedzieć.

^✲ oznacza użycie jako niedopuszczalne
^? oznacza użycie jako tylko nieznacznie dopuszczalne

Częściej mówi się „Dobrze wiedzieć”. Lub prościej: „Dobrze wiedzieć . ”

„ To jest dobre ”byłoby czymś, co wiktoriańscy nauczyciele poprawialiby w swoich uczniach „jest dobrze” na tej podstawie, że jest czasownikiem, a dobrze jest przysłówkową formą dobra. Nadal jest to poprawne – choć może trochę duszne – angielskie użycie, ale angielski uliczny (zwłaszcza w Ameryce) często zastępuje dobre dobrze.

Lord Crustwick: How do you do? Lord Sandwich: Very well, thank you. Pleased to meet you. Abe Lincoln: Good thanks, glad to know you.