Czy słowo “ mistrz ” oznacza męskość?

Język angielski jest w stanie zmiany w stosowaniu terminów zróżnicowanych ze względu na płeć w odniesieniu do zawodów i narodowości. W przypadku niektórych mówców (takich jak moi rodzice) określenia żeńskie muszą być używane, gdy wiadomo, że desygnatorem jest kobieta. Tacy mówcy muszą powiedzieć, że jest kelnerką , a nie jest kelnerem .

Jednak dla innych mówców (takich jak ja) słowa takie jak kelnerka , aktorka i Francuzka są, podobnie jak przepyszne i copacetic , rozpoznawalne jako angielskie ale użyteczne tylko z ironicznym lub pedantycznym podtekstem. Śmiało powiedziałbym, że ona jest kelnerem , odnosząc się do tego, co moi rodzice nazywają kelnerką.

Nie wszystkie takie słowa pogorszyły się w tym samym tempie. Tam, gdzie same wersje żeńskie odnoszą się do przestarzałych lub staromodnych zawodów lub ról, chętnie używam kobiecego, na przykład praczki lub zakonnicy . (Ale zakonnica użyłbym tylko do skierowania chrześcijanina. W przeszłości mówiłem o mniszce buddyjskiej jako mnich , co skłoniło kolegę ze studiów do myślenia, że d pomylił kobietę z mężczyzną z powodu jej ogolonej głowy. Będąc 40 lat ode mnie starszy, nie był świadomy, że mnich w tym kontekście był dla mnie po prostu neutralny pod względem płci.)

Wiążąc to wszystko z powrotem do twojego pytania: oboje macie rację, ale macie rację co do konwencji różnych społeczności językowych. Twój przyjaciel poprawnie opisał bardziej konserwatywny dialekt. Ty (tak jak ja) dostosowujesz się do bardziej innowacyjnego. Nie jestem pewien, czy słowniki odzwierciedlają tę zmianę w użyciu. Ale jeśli wygooglujesz „ona jest dyrektorem” / „ona jest dyrektorem” / „ona jest dyrektorem” (plus „-córka” dla wygody), z pewnością docenisz, że jest rozsądna liczba mówców takich jak my.

W kwestii pochodzenia mistrza @Jim słusznie zauważa, że magister to łaciński rdzeń angielskiego master , a po łacinie magister było męskim słowem. Jeśli jednak zapytasz Kto był najlepszym aktorem wszechczasów? , normalnie nie wykluczałoby to podania imienia kobiety w odpowiedzi. Innymi słowy, męskie formy są raczej domyślne niż typowe dla mężczyzn. (Wymagają dodatkowego kontekstu dla lektur specyficznych dla mężczyzn; np. Nie licząc aktorek, kto był najwspanialszym aktorem wszechczasów? ). Widziałem różne badania języków, w których wskazanie płci jest obowiązkowe (w tym francuski, grecki , Hebrajski, włoski, rosyjski, hiszpański) i to samo dotyczy form męskich (tylko z określonymi wyjątkami) form domyślnych, obejmujących obie płcie. Nie wiem, czy istnieją dowody na łacinę, ale przypuszczam, że jako dobrze zachowujący się język indoeuropejski można rozsądnie oczekiwać, że będzie zachowywał się podobnie.

Komentarze

• Z pewnością wolę ” ona jest kelnerem ” niż ” jest kelnerką „, ale ' nie ma tak długotrwałego neutralnego terminu jak w przypadku główny . Nie ' nie wiem, co ' masz przeciwko przepysznemu .
• Mój tata używał słowa przepyszne , kiedy dorastaliśmy, wysyłało moich braci i mnie do mieszanki wzdrygnięć i chichotów. Jestem gotów przyznać, że może to być skłonność rodzinna.
• Czy ktoś rozumie cel terminów neutralnych pod względem płci? Czy któregoś dnia odniesienie się do mężczyzny lub kobiety nie będzie w porządku?
• @DanielHarbour W pełni rozumiem, dlaczego idea równości płci jest święta. Ale nigdy nie rozumiałem, dlaczego należy promować wspólną tożsamość płciową. Czy różnorodność nie jest przyprawą życia?
• Ten stan płynności jest sztucznie wymuszany przez ruch feministyczny, czyż nie ' tak? Cóż, to ' ironia, że feministki w Polsce narzucają używanie kobiecych form w zawodach, używając tych samych argumentów. Mój nauczyciel logiki powiedział mi, że fałszywy argument może oznaczać sprzeczne odpowiedzi (pozostawiając poprawną implikację). To tylko argument poboczny.

Gdybyś szukał tych dwóch słów ( dyrektor i dyrektorka ), zobaczysz, że są to odpowiednio mężczyzna i kobieta, którzy są głową szkoły prywatnej w USA lub szkoły brytyjskiej.

Co więcej, te dwa słowa, mistrz i kochanka, można prześledzić do starofrancuskich słów maistre i maistresse oraz współczesnych francuskich słów maître i maîtresse.

Oba pochodzą od od łacińskiego magistra, od którego otrzymujemy również „magistrat” (magistratus).

Aby odpowiedzieć na pytanie („czy słowo master ma jakieś męskie pochodzenie?), spójrz na definicję w The Latin Dictionary , w którym stwierdza się, że magister jest rzeczownikiem rodzaju męskiego. W języku łacińskim rzeczowniki mają ustaloną płeć, w tym przypadku jest to rodzaj męski. Różni się to od języków romantycznych, które pochodzą z wulgarnej łaciny (jak w niestandardowej, powszechnej, w przeciwieństwie do klasycznej łaciny), gdzie często występują zarówno męskie, jak i żeńskie formy niektórych rzeczowników.

( odnośnik )

Komentarze

• Nie jestem pewien, czy po definicjach słownikowych chodzi tutaj o OP. uznał pytanie za chcące ustalić, czy te definicje są nadal dokładne. To, co piszesz, z pewnością dotyczy wielu użytkowników języka ', ale dla innych rozróżnienie płci jest znikającą cechą języka. Sprawdź moją odpowiedź i daj mi znać, jeśli myślisz inaczej rwise.
• Ups, przepraszam @Jim: cofam ten komentarz. Ja źle zrozumiałem pytanie! : -0
• A co ze słownikiem latynoskim?

Teoretycznie mistress to dokładny żeński odpowiednik słowa master , będący tłumaczeniem łacińskiego domina zamiast dominus . W praktyce mistrz (szczególnie jako czasownik) jest używany w wielu kontekstach, w których dominacja jest bardziej istotna niż płeć, a kochanka jest używana tylko w kilku specjalistycznych kontekstach. Edukacja jest jednym z nich: chociaż nauczyciel gier jest terminem neutralnym, mistrzynią gier jest zawsze kobieta, a jedno ze starszych ciał brytyjskiej niezależnej edukacji nazywa się „Dyrektorzy „i dyrektor” Konferencja „(myląco skracana do HMC).

Komentarze

• Nie ' wiem, czy NASUWT nadal istnieje (National Association of Schoolmasters and Union of Women Teachers). Był rywalem NUT (National Union of Teachers)
• Ja ' d używam terminu ” mistrz ” dla kobiety tylko wtedy, gdy oznacza to opanowanie umiejętności. Podobnie jak ” jest mistrzem stolarskim „.
• @ WS2 NASUWT nadal istnieje, ale nazwa nie jest ' t próbuję zwrócić uwagę na różnice terminologiczne dla nauczycieli i nauczycieli: to ' jest artefaktem związku ' s przez połączenie Krajowego Stowarzyszenia Nauczycieli i Związku Nauczycielek w latach 70. Chyba chcieli zachować ” rozpoznawalność marki ” z istniejących nazw, zamiast tworzyć nowe. (Jak na ironię, NAS było pierwotnie Narodowym Stowarzyszeniem Nauczycieli Mężczyzn [sic], które zerwało z NUT w opozycji do ' NUT z 1919 r. Poparcia równych wynagrodzeń dla mężczyzn i kobiet nauczycieli.)
• @jwenting A Twój mistrz stolarski prawdopodobnie nie ' nie ma tytułu Mistress of Arts. 🙂
• @DavidRicherby Ani nawet magister sztuki! I tak, miałem przyjaciela w latach sześćdziesiątych, który bronił swojego członkostwa w NAS całkowicie na pierwotnych podstawach.Twierdził, że rozsądne wynagrodzenie kobiety zamężnej z zawodowym mężem (a wielu przywódców NUT to zamożne mężatki) jest nie do przyjęcia dla ' żonatego mężczyzny ' z żoną, która opiekowała się dziećmi i ' nie ' nie wyszedł do pracy '. Była to gwałtowna opinia w większości społeczeństwa w czasach, gdy dostępne stały się dobre placówki opieki nad dziećmi, a kobiety pracujące stały się modne.

W Wielkiej Brytanii, gdy chodziłem do szkoły (lata 50.), dyrektorem był zawsze dyrektor lub dyrektorka. Edukacja jednopłciowa była znacznie bardziej powszechna niż obecnie. Chłopięce „szkoły miały dyrektorów i dziewczęta”.

Warunki przetrwały przejście do koedukacji i na pewno dobrze w czasie, gdy moje dzieci chodziły do szkoły w latach 80. i 90., ich głowami byli albo dyrektorzy, albo Dyrektorki.

Niedawno nastąpiło odejście od terminów i nazywanie ich po prostu „głową”. „Dyrektor chce cię widzieć w swoim gabinecie”.

Inni nauczyciele w moich czasach byli znani jako mistrzowie i kochanki, chociaż te określenia ustąpiły miejsca terminom „nauczyciele”. Jednak w wielu tradycyjnych szkołach pozostają. Być może nadal istnieje nieco wyższy prestiż związany z nadawaniem zawodu „nauczyciela” zamiast zwykłego „nauczyciela”.

Komentarze

• Nie było i nie ma powodu, dla którego szkoła dla dziewcząt ' nie powinna mieć dyrektora . Ale +1 dla przeglądu.
• WS2 W późniejszych czasach słowo dyrektor szkoły było powszechnie używane w brytyjskich szkołach. Dyrektor i dyrektorka byli mniej powszechni.
• @Tristanr Tak, oczywiście, dlaczego tego nie uwzględniłem? – Dyrektor to aktualne słowo.
• @TimLymington nie w teorii, w praktyce jednak najczęściej chłopcy ' szkoły zatrudniały prawie wyłącznie mężczyzn, dziewczęta ' szkolnych pracowników płci żeńskiej. Może się to wywodzić z czasów, gdy takie szkoły były prowadzone przez kościół, umieszczając zakonnice zajmujące się edukacją dziewcząt i zakonników zajmujących się edukacją chłopców (mój ojciec chodził do takiego zakonnika prowadzącego chłopców ' szkoła, która była obok szkoły prowadzonej przez zakonnice ' w mieście, w którym mieszkał w latach czterdziestych).
• @jwenting Rozwój szkolnictwa państwowego, od lat sześćdziesiątych XIX wieku był bardzo blisko związany z Kościołami. Brytyjska metoda polegała po prostu na przekazaniu zadania ciałom religijnym i przekazaniu funduszy państwowych. Z drugiej strony we Francji kościół i państwo zostały po rewolucji ideologicznie oddzielone, więc państwo francuskie stworzyło uniwersalny system, który w teorii był wszędzie taki sam.

„Mistrz” ma co najmniej dwa nieco różne zastosowania. Jest „do pewnego stopnia upłciowiona”, z „kochanką” jako żeńską formą.

Jedno użycie oznacza (z grubsza) osobę sprawującą władzę nad jedną lub kilkoma innymi osobami, jak na przykład nauczyciel nad uczniami lub pracodawca nad służbą domową i istnieje kilka konkretnych relacji, w których był on najczęściej używany. To użycie tradycyjnie było silnie związane z płcią.

„Dyrektor” to pierwsze użycie, ale „mistrz” odnosi się do nauczycieli, dyrektor jest odpowiedzialny za (dyrektor jest głową wśród mistrzów), a nie sam dyrektor (on jest nie mistrzem dyrektorów). W szkołach, w których są nauczycielami obu płci, „nauczycielem” jest używane na oznaczenie wszystkich „panów i kochanek” (mężczyzna obejmuje kobietę). Więc nie sądzę, że byłoby technicznie niepoprawne nazywanie kobiety dyrektorem. Jednak nie wydaje mi się, żeby tak się działo w praktyce: ci, którym zależy na pominięciu tradycji tytułów związanych z płcią, będą używać określenia „dyrektor” lub „głowa”. Można nawet argumentować, że „jest to rodzaj nieścisłości (pomimo ustalonego zwyczaju) nazywanie kobiety odpowiedzialnej za mężczyzn lub mieszaną grupę mężczyzn i kobiet„ dyrektorką ”. Nie zmienia to zwyczaju, oczywiście, a każdy argument oparty na odwołaniu się do grupy mieszanej przez formę męską, ale do grupy żeńskiej przez formę żeńską będzie wydawał się przestarzały.

„Pani” także idź z „Mister”, ponieważ „Mister” był pierwotnie wariantem „Master”, chociaż oba tytuły nie są już wymienne. „Pani.” pierwotnie był wariantem „Mistress”. Żeby wprowadzić w błąd, tak samo jak „panna”, podobnie jak „pani”

Na marginesie, inne użycie oznacza (w przybliżeniu) osobę, która jest ekspertem w swoim zawodzie („mistrz rzemieślnika”) i myślę, że jest mniej płciowy. Przypuszczam, że w odpowiednich stuleciach kobiety rzadko uważano za ekspertów w swoich zawodach! Oczywiście tacy ludzie mogliby równie dobrze pełnić rolę kierowniczą, ale nie sądzę, aby do tego właśnie odnosi się tutaj „mistrz”. Są raczej „mistrzami” swojego rzemiosła.

Nie ma takiego wyrażenia, jak „pani rzemieślniczka”, ale można powiedzieć „mistrzyni swojego rzemiosła”. Możesz też powiedzieć „mistrz rzemieślnika”, jeśli chcesz określić płeć, „mistrz rzemieślnik” jeśli zastosujesz określenia dotyczące płci męskiej zarówno do mężczyzn, jak i kobiet, „mistrz rzemieślniczy” lub cokolwiek innego, jeśli wolisz termin neutralny i chcesz zaakceptować termin „mistrz” jako neutralny w tym kontekście. Każda strategia istnieje, niezależnie od tego, co o nich myślimy, i nie każdy stosuje jedną strategię wyłącznie dla wszystkich rodzajów terminów związanych z płcią.

„Mistrz” jest także czasownikiem i nie ma odpowiadającego mu czasownika „kochanka”.

Krótka odpowiedź brzmi: nie, słowo mistrz nie oznacza męskości.

Forma czasownika i przymiotnika są całkowicie bez kontrowersji i można łatwo, intuicyjnie pisać zdania typu „Ona opanowała technikę szkoły” lub „Ona jest mistrzem basisty”.

Forma rzeczownika jest kontrowersyjna tylko dla najbardziej zatwardziałych tradycjonalistów . Pomimo ich sprzeciwów z marginesów społeczeństwa, w innym przypadku możesz pisać zdania typu „Ona jest kapitanem statku” bez wywoływania kłótni.

Również samo słowo kapitan nie ma mężczyzny -specyficzna baza etymologiczna. Wywodzi się od łacińskiego magnus , które jest słowem męskim w tym sensie, że łacina miała rodzaj gramatyczny, ale nie w tym sensie, że pojęcie magn- mogło stosować do mężczyzn. (Był też żeński odpowiednik magna .)

Skąd więc bierze się ta kontrowersja?

To dlatego, że w przeszłości ludzie wierzyli że bardzo ważne jest, aby wiedzieć, czy osoba pełniąca jakąś rolę był mężczyzną czy kobietą. I tak zorganizowali swoje społeczeństwa – i dali tak niewiele praw kobietom – w taki sposób, że w wielu przypadkach ważne było, aby wiedzieć. wróć do tego punktu za chwilę.

W dzisiejszych czasach w dużej mierze oddzieliliśmy role od jakiejkolwiek wyraźnej specyfiki płci, a zatem płeć osoby nie ma znaczenia przy rozważaniu ról, które ta osoba wykonuje. Płeć przewodniczącego nie ma wpływu na zdolność tej osoby do bycia przewodniczącym, ani na płeć strażaka, kelnera, aktora itd.

Ale stare idee nie umierają łatwo, a wciąż wielu ludzi upiera się, że powinniśmy używać deskryptorów ról, aby wskazać również płeć osoby, mimo że użyteczność jest przestarzała. A w języku angielskim są fragmenty, do których trzymają się ci zagorzali tradycjonaliści.

Najlepszym przykładem, w kontekście twojego zapytania o najgorszego mistrza , jest słowo kochanka , sfeminizowana korupcja mistrza przez starofrancuski. W dawnych czasach istniało wiele ról jako pary seksualne. Majątek posiadałby pana, oznaczającego władzę danej osoby nad sprawami jego domu. Dość często pan był żonaty, a jego żona otrzymywałaby znaczną równoległą władzę pod rządami męża do kierowania tymi sprawami. dom tradycyjnie identyfikowany jako należący do domeny kądzieli (tj. spraw kobiet). Aby szybko przekazać tę koncepcję, słowo kochanka pojawiło się na oznaczenie żeńskiego odpowiednika mistrza.

Obecnie takie użycie jest praktycznie przestarzałe. Wyjątki nadal istnieją; Biały Dom nadal pełni tradycyjną rolę Pierwszej Damy w stylu kochanki; niemniej jednak rola ta stała się anachronizmem, ponieważ obecnie większość par dzieli swoje sprawy domowe przypadkowo, bez szacunku dla płci, a z każdym kolejnym pokoleniem ten podział ról staje się coraz dokładniejszy .

Tak czy inaczej, fakt, że faktyczna, historyczna rola kochanki jest przestarzała, nie zniechęca tych, którzy nadal wierzą, że musimy używać ról do identyfikowania ludzi ” płeć. Dla tych tradycjonalistów kobieta o jakimkolwiek autorytecie jest kochanką , nigdy panem , a zatem dla nich termin pan jest męskiego i zarezerwowanego dla męskiego użytku (chociaż nie sprzeciwiliby się czasownikowi i formom przymiotnikowym tego słowa).

Byłbym zaniedbany, kończąc tę odpowiedź bez kilku słów na temat żeńskiego zdrobnienia, szerzej, która kochanka jest tylko jednym przykładem. Najczęstsze zdrobnienia żeńskie w języku angielskim to -ess (jak w przypadku mistress ) i -ette (jak w przypadku bachelorette ). Kobiece zdrobnienia są ze swej natury degradujące, co oznacza, że w jakiś sposób dla kobiety pełnienie roli oznacza, że zmieniają samą rolę, aby odzwierciedlić swoją płeć. Świat anglojęzyczny od dawna odchodzi od kobiecego diminuative, a inny komentator dał doskonały przykład tej gradacji w działaniu, odwołując się do słów kelnerka , które wiele osób nadal akceptuje (choć niektórzy uważają to za osobliwe), autorkę , której praktycznie nikt nie używa, oraz Żydówkę , która jest obecnie używana tylko jako obraźliwa zniewaga.

Najprawdopodobniej ten trend będzie się utrzymywał, gdy społeczeństwo będzie nadal uznawać, że płeć osoby jest niezależna od jej zdolności do pełnienia roli, takiej jak rola autora, a ponadto bycie kobietą nie oznacza dla gorszej osoby. Specjalistyczne wyjątki będą trwać najdłużej, jak aktorka , ponieważ przemysł filmowy segreguje nagrody.

Zatem, dla wszystkich protestów twardogłowych, w mojej ocenie możesz je bezpiecznie zignorować i używać mistrza kobiet, jak chcesz.

Na koniec trochę danych: słowa pan i kochanka mają zarówno trwały, długoterminowy upadek, z niewielkim odrodzeniem się ostatnio, który może być szumem statystycznym lub nie. Tak czy inaczej, dane sugerują, że samo pojęcie mistrzostwa zanika z społecznej waluty, a wraz z nim pojęcie kochanki. To jest dodatek do spadku kochanki w wyniku tego, że nasze społeczeństwo stało się mniej seksistowskie.

https://books.google.com/ngrams/graph?content=master%2C+mistress&year_start=1500&year_end=2014&corpus=15&smoothing=3&share=&direct_url=t1%3B%2Cmaster%3B%2Cc0%3B.t1%3B%2Cmistress%3B%2Cc0

Komentarze

• +1 – doskonały argument za Twoją opinię. Witamy w EL & U.
• Doskonałe pisanie na ten temat, chociaż uważam, że „najgorszy mistrz ” to literówka.

Zarówno mistrz , jak i pan pochodzą z łaciny magister to jest męskie dla szefa , nauczyciela , kobiecości magistra .

Po angielsku kochanka jest żeńską formą słowa master , pochodzi z francuskiego maitresse , który z kolei pochodzi z łaciny.

w dzisiejszych czasach w języku angielskim często używa się formy męskiej do określenia obu płci.

Tak.

Ogólnie termin główny zamiast dyrektora lub dyrektora , ponieważ dyrektor jest neutralny pod względem płci.

Przecież dlaczego czy należy używać dyrektora kobiet, a nie dyrektora mężczyzn?

Komentarze

• W Wielka Brytania, oni ' re dyrektorzy szkół , chociaż to sprawia, że wyobrażam sobie kogoś na podium przemawiającego do pokoju bez cielesnych głów.
• @choster, a czasem po prostu głowy .
• choster, to ' to dobra uwaga. Słowo główny nie jest zwykle używane w tym kontekście w Wielkiej Brytanii.
• @Tristanr z pewnością było w brytyjskich szkołach, do których chodziłem.
• Jon, podobnie jak wiele innych rzeczy w życiu i we wszechświecie, istnieją wyjątki od tego, co jest normalne.

Mistrz jest właściwie prekursorem Pana . Kiedyś używano go w odniesieniu do mężczyzn i chłopców.

We współczesnym języku angielskim pan (lub pan ) jest używany do zwracania się do mężczyzn, podczas gdy mistrz jest używany jako forma adresu tylko dla chłopców.

O słowie dyrektor lub w szczególności nauczyciel , Wikipedia podaje że:

„Słowo nauczyciel lub po prostu mistrz, wcześniej odnosiło się do nauczyciela płci męskiej. To użycie przetrwało w niezależnych brytyjskich szkołach, zarówno wtórne, jak i „przygotowawcze”, ale gdzie indziej generalnie są przestarzałe. ”

Komentarze

• Niektóre Kolegia uniwersyteckie mają ' magistra ' jako szefa, np. Master of Trinity College w Cambridge. Nie jestem pewien, co się dzieje, gdy stanowisko zajmuje kobieta. Czy została Mistrzynią Trójcy?
• @ WS2 Nie: zobacz mój komentarz do pytania.

Krótka odpowiedź brzmi: tak … Mistrz definiuje męskość i kochankę jako kobiety, nie można zmienić oryginalnego angielskiego na polityczny termin … Właściwie nawet w wielu dziedzinach mężczyzna z dużymi kwalifikacjami jest panem i kobietą jest kochanką. Mistrz jest całkowicie oparty na płci (jest mężczyzną), a nie z autorytetu lub zdolności … Nawet mistrz rzemieślniczy jest mężczyzną, a kobieta powinna być mistrzynią rzemieślniczą (wiesz, prawdziwym Anglikiem) … To samo dotyczy wielu innych dziedzin, które my ” re master / mistress jest używany jako sufiks / prefiks …

Komentarze

• Witamy w SE! Popraw swoją odpowiedź, dodając linki do źródeł.