W większości przypadków (jeśli nie we wszystkich) utwór muzyczny bez krzyżyków lub bemoli w tonacji byłby rozpatrywany w tonacji C-dur lub Drobny. To pytanie zakłada kontekst muzyki zachodniej, ponieważ jest to jedyny rodzaj, o którym wiem dużo.

Podpis kluczowy określa, które notatki (w przypadku braku znaków wyjątkowych) są dostępne do włączenia do kompozycji. Więc oczywiście, jeśli w tonacji nie ma krzyżyków ani bemasów, każda nuta zapisana na pięciolinii będzie jedną z C D E F G A lub B (wszystkie naturalne), które są nutami w tonacji C-dur, a także jej odpowiednikiem moll (a-moll).

Ale jeśli zmienimy środek tonalny z C na inną nutę, bez zmiany dostępnych dźwięków, to jesteśmy w innym trybie. Na przykład, jeśli zaczniemy od F i zagramy skalę, używając wszystkich dźwięków C-dur (przechodząc z powrotem do F), uważam, że byłoby to uważane za F Lidian Mode (nawet jeśli wszystkie nuty są wspólne dla gamy C-dur i pochodzą od tonacji C-dur).

Czy to oznacza, że tryb F Lydian faktycznie należy do tonacji C? Podobnie każdy tryb na poniższej tabeli (wszystkie składają się z nut znajdujących się w tonacji C-dur / A-moll) należą do tonacji C-dur lub a-moll? Z pewnością na to wskazywałby podpis klucza.

Wiem, że tryb eoliczny jest odpowiednikiem naturalnej skali A-moll. To sprawia, że uważam, że tryby muszą być zdefiniowane jako wyprowadzone z głównego lub pobocznego klucza nadrzędnego.

Tryby

Komentarze

  • Ciekawe pytanie! Zastanawiam się, czy utwór, powiedzmy, w języku F Lydian, powinien mieć znak klucza. rodzica (C) lub klucz sig. of F (a Bb) ze wszystkimi BB w melodii oznaczonymi jako B naturals.
  • Osobiście staram się unikać słowa ' key w ogóle jeśli chcę komunikować się jasno i jednoznacznie – jest ' s przeciążony (co oznacza różne rzeczy w różnych kontekstach), aw niektórych z tych rozpoznawalnych odrębnych znaczeń jest nadal niejasne .
  • @topomorto większość terminów muzycznych jest przeładowana, jak dur, moll, a nawet nuty. Klucz IMO jest o wiele łatwiejszy do przekazania niż różnica między pojęciem nuty używanej w zestawie (np. Nuty skali lub akordu) a nutami na pięciolinii.
  • @topomorto każdy przedmiot ma terminologię . ' jest potrzebne do przekazania tematu. Matematyka i nauka mają podobne przeciążenia, zwłaszcza gdy wchodzisz w różne podsekcje każdego z nich, a muzyka nie jest sama z tym problemem, ale nawet jeśli nie lubisz tych terminów, w przeciwnym razie otrzymasz to, co mieliśmy z ” środek tonu ” pytanie.
  • @ToddWilcox Kliknąłem link i stwierdziłem, że najwyżej oceniana odpowiedź zawierała ” w przeciwieństwie do skali C-moll lub jednego z innych trybów skalowania opartych na C „. Co jest podstawą mojego pytania – czy F Lydian jest jednym z trybów skali opartych na C? Czy jest oparty na F? Z pewnością to pytanie wywołało wiele ożywionych dyskusji 😉

Odpowiedź

Nie. Klawisz * to nie tylko zestaw nut, mówi on o środku tonalnym ** utworu oraz oczekiwanej harmonii i melodii utworu. Gdyby tak było, nie rozróżnilibyśmy nawet między dur i moll, ponieważ mają one ten sam zestaw nut, co wszystkie 7 trybów skali diatonicznej. Sposób użycia harmonii i melodii określi tonację i centrum tonalne, tworząc jeden nuta brzmi tak, jakby była bardziej w domu niż inni.

Weźmy tę prostą sekwencję, która byłaby bardziej w domu w F Lydian niż C-dur: 

 FM7 Dm Em C

Generalnie harmonia Lidian i Major (jońska) jest dość podobna, z tym że rozróżnienie polega na rozszerzonej czwartej czwórce (w tym przypadku B), która zwykle wychodzi w melodii i harmonii. Zaczynamy od akord F i kończymy na C, które przenosi nas z powrotem do F, więc czujemy F jako środek tonalny. W analizie oznaczylibyśmy to jako: 

 FM7 Dm Em C I7 vi vii V

Gdybyśmy naprawdę postrzegali C jako centrum tonalne w tej progresji, analiza dałaby: 

 FM7 Dm Em C IV7 ii iii I

Patrzymy teraz na progresję jak w „kluczu of C ”i może działać w niektórych przypadkach teksty, ale nazywanie F środkiem tonalnym ma znacznie więcej sensu. Chciałbyś zakończyć swoją progresję na akordzie F-dur.

* Zazwyczaj, gdy mówisz o tonacji, mówisz o tonacji i zwykle używasz terminów dur i moll zamiast modalności i odnosić się do samych trybów, ale idea wciąż istnieje.

** Nawet wyrażenie „środek tonalny” w zastosowaniu do trybów jest trochę rozmyte w zastosowaniu do trybów, ponieważ tonal odnosi się do tonalności, ale dla ciągłości użyję środek tonalny, aby opisać również tryby. Oto szczegółowe wyjaśnienie dotyczące tonalnego i modalnego, aby uzyskać więcej informacji o różnicy .

Komentarze

  • @Dom Dwa punkty, o których warto wspomnieć: 1.) Myślę, że jeśli grasz przez swoje progresje, wygrywasz ' nie słyszeć tego względem ” F ” jako środka tonalnego. Podniesiony czwarty, nawiasem mówiąc, zamienia akord ” G ” w drugorzędną dominantę, co w naturalny sposób prowadzi do C. Tak więc nie ' nie kup, aby twój postęp był ” większy w domu w F Lydian „. 2.) Myślę, że powinieneś dokonać rozróżnienia między ” klawiszami ” a ” tonacją kolekcje „. Chociaż ' poprawiasz, że te dwa klucze nie są tym samym kluczem, podstawowe założenie OP ' jest w rzeczywistości poprawne; pomimo różnych centrów tonalnych, mają tę samą kolekcję tonów (F Lydian jest w końcu modą C.)
  • @jjmusicnotes Byłem w trakcie dużej edycji. Sprawdź, czy to rozwiązuje niektóre z twoich obaw. Ledwo zarysowałem powierzchnię tego, co chcę napisać. Poza tym zawsze uważam, że Lydian zawsze przychodzi bardziej z melodią niż progresją, więc może być potrzebny inny przykład.
  • @Dom TBH, myślę, że przesłania to twój pierwotny punkt widzenia, a nie potwierdza / wspiera. Tylko dlatego, że coś wygląda w określony sposób, nie ' nie oznacza, że to koniecznie działa w ten sposób. Na papierze mógłbym pozwolić, by twoje postępy ślizgały się w F-dur, ale gdybym słuchał tego, nie ' nie czułbym się dobrze, zostawiając to w ten sposób. Ponieważ ostatecznie muzyka jest ” słyszana „, musimy zwracać się do naszych uszu o wskazówki. Postępując zgodnie z logiką próżni papierowej, można by argumentować, że w rzeczywistości nie ma ' t w rzeczywistości żadnych trybów i i tak nie ma to żadnego znaczenia; co ' powstrzymuje Cię przed analizowaniem tego w języku G mixolydian lub w innym celu uzasadniającym Twoje rozumowanie?
  • @RockinCowboy W Western Equal Temperament istnieje 12 klas wysokości . W muzyce ściśle monotonicznej, tak, istnieje 12 możliwych ośrodków klasowych.
  • @ToddWilcox Absolutnie nie; Chodziło mi o to, że tylko dlatego, że analizujesz kawałek na papierze oczami, czy ' nie oznacza, że w rzeczywistości brzmi tak, jak ' przeanalizowaliśmy to. Cały sens analizy polega na wyjaśnieniu, dlaczego muzyka brzmi tak, jak brzmi, ale zbyt wielu ludzi daje się wciągnąć w to, jak ona wygląda. Jest to niebezpieczne, ponieważ ' działasz wówczas w próżni i ' przekręcasz muzykę, aby uzasadnić swoją analizę. Wiele muzyki zostało napisanych bez istniejącej tonacji lub nawet centrów tonacji. Musimy się upewnić, że zapis pasuje do muzyki, a nie do naszych osobistych celów.

Odpowiedź

Nie.

Mój profesor teorii muzyki zawsze wyjaśniał to w ten sposób: Klucz oznacza tylko środek tonalny . Jeśli powiesz, że jest to tonacja C, to musisz określić, czy tryb jest C-dur, C-moll, czy inny. Nalegałby, że nie ma czegoś takiego jak „tonacja C-dur”. Prawidłowy sposób na powiedzenie tego jest następujący: klucz to C, a tryb to major.

W naszym przykładzie klucz to F, a tryb to Lydian. Prawidłową sygnaturą klucza dla tego trybu jest klucz bez spłaszczeń i bez ostrych narzędzi. Mój profesor nigdy nie nazwałby tego klucza sygnaturą „sygnaturą klawisza C” lub „sygnaturą klawisza a-moll”, ponieważ chciał wyjaśnić różnice między nieco niejednoznacznymi sposobami terminy mogą być używane.

Komentarze

  • Więc nuty, które będą w tonacji F zmieniają się w zależności od trybu? Nie te same nuty? Przypuszczam, że może to być poprawne, jeśli weźmie się pod uwagę, że nuty w tonacji A w trybie durowym nie są tymi samymi nutami w tonacji A w trybie molowym. Tak więc każdy ton może składać się z co najmniej 7 różnych zestawów nut, a klucz podpis dla klucza F byłby inny w zależności od trybu? Myślę, że to właśnie mówisz i chociaż wydaje się to sprzeczne z intuicją w ' twarzy – myślę, że jestem skłonny się z tobą zgodzić.
  • Myślę ' masz mój zamiar. W ten sposób mój stary profesor ' wpoił nam, jak ważne jest rozpoznanie środka tonalnego, a następnie zrozumienie, że kompozytor może budować różne skale i tryby w tym centrum tonalnym.
  • Więc tak naprawdę w zachodniej muzyce jest tylko 12 klawiszy, a każdy z nich ma 7 lub więcej trybów? Gdyby każdy klucz był ograniczony tylko do 7 trybów, byłoby 84 możliwych kombinacji klawiszy / trybów zamiast 24 powszechnie uważanych – każdy z 15 różnych ” sygnatur kluczy „? ' to interesujący, ale być może pouczający sposób spojrzenia na to.
  • Ma to sens. Jeśli podczas koncertu ktoś powie, że następna liczba to ' w C ', to ' s za mało informacji. Potrzebujemy ' major ', ' minor ', ' Lidiański ' itd. aby określić, jakie nuty będą faktycznie zaangażowane.
  • Chociaż klucz oznacza tylko środek tonalny byłoby fajne, ' nie jestem pewien, czy całkowicie zgadza się ze sposobem, w jaki ludzie faktycznie używają terminu ' klucz ' – ludzie mówią o klawiszach głównych i pomocniczych, tj. mówiąc, że same klucze są większe lub mniejsze.

Odpowiedź

F lydian ma taką samą sygnaturę klawiszową jak C-dur (innymi słowy ma te same nuty, taką samą liczbę krzyżyków i bemoli, w tym przypadku zero).

To także ma ten sam podpis klucza jak A-moll.

Jednak wszystkie trzy są różne klawisze , ponieważ mają różne centra tonalne . Nazwa klawisza pochodzi od nuty, do której dąży.

Fragment w a-moll wyraźnie różni się od C-dur. F lydian znowu brzmi inaczej.

Inny sposób patrzenia na to jest taki, że Flydyjczyk grawituje w kierunku F, ale różni się od F-dur tym, że ma naturalne B zamiast Bb (wyostrzone 4.). Ale poprzedni sposób patrzenia to mnie bardziej przydaje się przy rysowaniu skali (gram na gitarze).

Musisz nauczyć się myśleć w obu kategoriach klawiszy względnych (które mają te same nuty) i klawisze równoległe (które mają ten sam tonalny .) Prawdą jest, że klawisze względne mogą być trudne do rozróżnienia i nieco subiektywne: w przypadku niektórych utworów jedna osoba może powiedzieć, że była w C-dur, a inna w fidyjskim (chociaż są inne, w których wszyscy byliby zgodni, że był F lidian.) Z drugiej strony klawisze równoległe, ponieważ mają różne nuty, są znacznie bardziej wyraziste: nikt nie pomyli f lidii i f-moll.

Oto kilka piosenki Lou Reeda. Obie oparte są na szaleńczej prosta sekwencja akordów, jedna z C – F, a druga z C # -F # Sam zdecyduj, czy są one durowe, czy lidiańskie. Moim zdaniem to przyciąganie do F w tych piosenkach sprawia, że ta bardzo prosta progresja nie jest nudna.

Walk on the Wild Side

Komentarze

  • I ' zaczynam myśleć o utworze muzycznym, który ugruntowuje swoją pozycję w języku F Lidian prawdopodobnie byłby uważany za tryb w tonacji F w przeciwieństwie do trybu a w tonacji C – mimo że wszystkie nuty pochodzą z tonacji C-dur. Plus 1 za bardzo proste wyjaśnienie twojego punktu.
  • @RockinCowboy Thanks. Dodałem kilka przykładów. Dla mnie spacer po dzikiej stronie jest zdecydowanie F lidiański, wszystko kończy się na F. Co o tym myślisz? Przy okazji, masz pomysł, jak zmniejszyć te miniatury do rozsądnego rozmiaru? Nie ' nie spodziewałem się ich w ogóle zobaczyć.
  • Dzięki Steve – wysłucham twoich przykładów. Nie ' nie wiem, jak zmniejszyć rozmiar miniatur – przepraszam.
  • Czuję cofanie się do C (C # w drugim przykładzie) na tych utworach . Wydaje się, że chcą wrócić do C, ale widzę, gdzie jest tam pewna niejednoznaczność – tak jak mogłaby być.
  • Fakt, że utwór muzyczny ma jedno mieszkanie w sygnaturze klawisza, nie oznacza że większość B ' jest płaskich, a nawet że jakikolwiek jest płaski. Istnieje silna konwencja, zgodnie z którą utwory w trybach durowych powinny używać sygnatury tonacji skojarzonego trybu jońskiego wraz z odpowiednimi znakami cyfrowymi, a te w trybach podrzędnych powinny używać sygnatury tonacji skojarzonego trybu eolicznego, podobnie jak w przypadku znaków kapitalnych.

Odpowiedź

Niezależnie od podpisu klucza i zbioru nut, kompozycja muzyczna napisana w języku F Lydian NIE jest tryb tonacji C-dur – mimo że sygnatura tonacji byłaby taka sama jak dla C-dur, a wszystkie nuty w F Lidianie są również w C-dur.

W rzeczywistości tak zwana „sygnatura klucza” nie zawsze mówi, w jakiej tonacji zapisany jest utwór muzyczny. I tylko dlatego, że wszystkie nuty w kompozycji można znaleźć w skali C-dur lub a-moll, utwór niekoniecznie musi być w tonacji C-dur lub a-moll.

Aby to udowodnić, spójrzmy na tonację C-dur i a-moll. Myślę, że trudno byłoby argumentować, że te dwa klucze są takie same. Są to w sumie różne klucze, mimo że mają dokładnie te same nuty i dokładnie ten sam podpis klucza. Środek tonalny a-moll będzie nutą A, a środek tonalny C-dur będzie nutą C.

Warto również wziąć pod uwagę, że sygnatura tonacji dla C-dur jest inna niż sygnatura dla C-moll. Mimo że oba klawisze mają wspólne C jako środek tonalny – mają różne nuty i różne sygnatury tonacji.

Chociaż sygnatura tonacji często dostarcza wskazówkę, w jakiej tonacji jest zapisane dzieło muzyczne, nie jest to sposób, aby powiedzieć na pewno. Kluczem do określenia tonacji (przepraszam za kalambur) jest znalezienie „środka tonalnego” kompozycji. Innymi słowy, do której nuty będą się obracać pozostałe nuty, zacznij od lub chcesz rozwiązać (grawitować). Często najlepszą wskazówką jest harmonia lub progresja akordów, która może prowadzić z powrotem do środka tonalnego.

Najważniejsze jest to, że każdy klawisz ma wiele różnych trybów. Możesz odwoływać się do tych trybów w oparciu o greckie nazwy, takie jak Lidian, Frygian, Dorian i tak dalej. Można też powiedzieć, że jest to dur, moll naturalny, moll melodyjny lub moll harmoniczny. C-dur, C natural-moll, C-harmonic-moll i C-melodic-moll to tryby tonacji C, ponieważ wszystkie mają ten sam środek tonalny – C. Jednak wszystkie mają inny zestaw nut i inną sygnaturę tonacji.

To, co decyduje o tonacji utworu, to nie zawarte w nim nuty ani sygnatura tonacji, ale nuta, która ustanawia się jako środek tonalny.

Więc F Lydian, mimo że ma wszystkie te same nuty co C-dur i ma tę samą tonację co C-dur, jest w rzeczywistości trybem tonacji F, ponieważ F jest środek tonalny.

Komentarze

  • Dla mnie wygląda dobrze – jedyne, co ' nie jestem do końca pewien, to że ' powiedziałeś, że (kawałek) F Lydian NIE jest trybem tonacji C-dur , ale ' powiedziałem również, że każdy klawisz ma wiele różnych trybów . Jak te stwierdzenia są spójne?
  • @topomorto F Lydian jest trybem F. To ' nie jest trybem F-dur ani C niczym. C Lidian, C Dorian, C-moll, C-dur to wszystkie tryby C. Wszystkie dwanaście chromatycznych tonów w alfabecie Western Music, każdy może mieć wiele trybów, które można również interpretować jako różne klawisze.
  • Wiele zamieszanie jest spowodowane hegemonią ” majora ” i ” nieletniego ” jako jedyne tryby ” „. F Lydian ma te same tony co C-dur; ale to nie ' nie oznacza, że ' jest w jakiś sposób ” zdefiniowane przez ” lub ” podrzędny dla ” C-dur. Życie jest złożone, podobnie jak muzyka.
  • @ScottWallace Complex rzeczywiście. Życie i muzyka. Ale wierzę, że muzyka uprzyjemnia życie. Nie ' zgadzasz się z tym?
  • @ RockinCowboy- c ' mon, czy musisz w ogóle o to pytać? Bez muzyki zwinąłbym się w kłębek i umarł. Cóż, może nie od razu, ale tak: muzyka sprawia, że życie jest przyjemniejsze.

Odpowiedz

Do mnie , „tryb” to po prostu słowo, którego używamy zamiast „skali” w niektórych skalach. Z tego punktu widzenia równie dobrze możesz mnie zapytać, czy „moll faktycznie należy do tonacji C-dur”.

Dla mnie klucz jest jednocześnie skalą i środek tonalny . Inny środek tonalny oznacza inną tonację.

Kiedy zaczynasz utwór a-moll i modulujesz do C-dur, grasz teraz w innej tonacji. Z tego punktu widzenia F lidian i C-dur to dwa różne tonacje, które akurat mają te same nuty (w jednakowym temperamencie), tak samo jak a-moll i C-dur to różne klucze, które mają te same nuty.

Komentarze

  • Nie sądziłem, że klawisze i tryby to to samo. Ale mogę się mylić.
  • Zobacz mój komentarz do odpowiedzi Dom '. Zgodnie z ideą, że centrum tonalne definiuje tonację, w muzyce zachodniej może być tylko 12 możliwych tonacji, ponieważ centrum tonalne może być tylko JEDNYM z 12 możliwych dźwięków (niezależnie od modulacji). Ale jeśli weźmiesz każdy z 12 możliwych centrów tonalnych – a każdy może mieć 7 lub więcej trybów, czy nie oznacza to, że istnieje więcej niż 12 kombinacji klawiszy / trybów? A może wiele z nich jest zbędnych, takich jak klawisze F # i Gb? Im jaśniejsze rzeczy, tym bardziej jestem zdezorientowany.
  • W jednakowym temperamencie F # i Gb to to samo, ale nadal daje nam 12 możliwych centrów tonalnych (7 białych klawiszy plus 5 czarnych klawiszy na pianinie). Następnie jest siedem trybów, więc możesz spojrzeć na to jako na 84 różne możliwe klawisze, z wyjątkiem siedmiu trybów nie jedynych możliwych skal. Po dodaniu innych rodzajów skal, a nawet prawdopodobnie mikrotonalności, liczba potencjalnych kluczy staje się ogromna. Zakładamy, że przez ” klawisz ” mamy na myśli środek tonalny i wzorzec skali (lub dwa lub trzy, w zależności od tego, co dokładnie ' robisz). To ' to tylko jeden sposób spojrzenia na to, ale działa dobrze.
  • @RockinCowboy Jeśli uważasz, że A-moll i A-dur to dwa różne klucze, wtedy widzisz wzór skali jako część tego, co stanowi klucz. Jeśli widzisz A-dur i C-dur jako dwa różne klawisze, to centrum tonalne jest postrzegane jako kolejna część tego, co tworzy tonację. Możesz przyjąć pogląd, że skala definiuje akordy używane w tonacji, albo zamiast tego, że akordy tworzące tonację definiują skalę. Tak czy inaczej, masz środek i wzór akordów / skal oparty na tym środku, co daje ci klucz. Jeśli wzorzec jest w ” trybie „, to ' nadal jest wzorcem wokół środek tonalny.
  • @ToddWilcox – czy w drugim zdaniu, ostatnim komentarzu, miałeś na myśli ' Jeśli widzisz A-moll i C-dur … '?

Odpowiedź

Ciekawe pytanie, Kowboju. Patrząc na nuty do „Scarborough Fair”, czyli w trybie Doriana, konwencja wydaje się polegać na używaniu sygnatury klawiszowej Em i używaniu przypadkowego oznaczenia c #.

Uczono mnie na studiach że „tonacja” jest zdefiniowana przez użycie dominującego akordu siódmego. Drobne dominanty wskazują na modę.

Co ciekawe, „Walk on the Wild Side” brzmi dla mnie lidyjsko, ale używa dominanty C-dur, ale dominanta C 7 nie działa.

Ja nauczono, że niektóre utwory są niejednoznaczne, ponieważ podlegają więcej niż jednej poprawnej analizie. Chodzi o to, aby pisać rzeczy, które ludzie lubią. Baw się dobrze!! 😉

Odpowiedź

uprość to i odpowiedzmy najpierw na kilka podstawowych pytań dotyczących trybów i muzyki modalnej;

(1) Cała muzyka jest modalna (2) Tryb prawdziwy (inny niż mjr / joński lub moll naturalny / eolski) jest ograniczony do 5 tonów i tylko do zakresu 1 oktawy, od toniki do dominanty Innymi słowy, 5 tonów nie wystarcza do ustalenia tonacji durowej lub molowej. (3) Wszystkie tryby (z wyjątkiem jońskiego i eolicznego) nie mają określonego środka tonacji, tryby mogą dążyć tylko do cech głównych lub pomocniczych, z wyjątkiem Locrian – który nie ma ani głównego, ani drugorzędnego charakteru, takiego jak modalne zmniejszone mody lub wszystkie skale symetryczne. (4) „Klucz” / charakterystyka trybu lub utworu modalnego jest zatem odnotowana przez własną unikalną nazwę modalną – niezależnie od tego, czy jest zbudowana z macierzystej skali C-dur. W tym przypadku F Lydian należy do klucza C-dur, ale tylko w tym sensie, że jest zbudowany z i jest czwartym z 7 trybów th e C Maj., ale nie jest w „tonacji” C-dur, jest w trybie F Lydian, gdzie F jest toniką (tonem podstawowym), na który byłbyś rozłożony – oprócz 4 tonu ( subdominanta) jest podniesiona o 1/2 stopnia w porównaniu do gamy C-dur. (5) Teorii i analizy harmonicznych diatonicznych nie należy mylić z teorią i analizą harmonicznych modalnych.

Komentarze

  • (2) – myślałem, że Trzeci określony większy lub mniejszy, tak jak w Dorian i Frygian, a także Eolian byłby interpretowany jako podrzędny. Wszyscy trzej zaakceptowani nieletni mają te same pięć pierwszych notatek, więc z pewnością wystarczy '
  • ” … tryby (inne niż joński i eolski) nie mają określonego środka kluczowego, tryby mogą dążyć tylko do cech głównych lub drugorzędnych ” Więc mówisz, że utwór w trybie F Lydian Jakikolwiek klucz? ” … ale nie ma go w ” kluczu ” C-Major, jest w trybie F Lidian, gdzie F jest tonikiem (tonem podstawowym), który byłby rozdzielany na … ” – Więc jeśli utwór jest w trybie F Lydian to w tonacji F?Albo po prostu nie w żadnej tonacji?
  • Prawdziwy tryb (inny niż mjr / joński lub moll naturalny / eolski) jest ograniczony do 5 tonów – czy możesz wyjaśnić, co masz na myśli?
  • Odpowiedź na pytanie nr 2 (Rockin Cowboy): tryby nie mają ” klucza ” podpis, dlatego nazywany jest ” trybem „, a nie ” klucz ” – jeśli chcesz myśleć w kategoriach ” kluczy ” byłoby to w tonacji F Lydian – chociaż nie ma faktycznego środka klawiszowego dla żadnego z trybów, jest tylko tonika (główna nuta) w trybie, do którego można wrócić. Tak więc odpowiedź jest taka, że nie ma klucza, jest tylko notatka referencyjna, która wskazuje, którą nutę będzie obejmował tryb.
  • Odpowiedź na pytanie nr 3 (topo morto): Tak, a tryb rzeczywisty (zgodnie z definicją w teorii muzyki, odniesienie do: Harvard Music Dictionary, itd., również w rozumieniu ogólnym) składa się tylko z toniki do dominujących interwałów (1-5) normalnej diatonicznej (7-tonowej) skali. W pewnym sensie jest to tylko duży fragment normalnej skali diatonicznej (aka: heptatonicznej), którego nie należy mylić ze skalą pentatoniczną lub modami pentatonicznymi.

Odpowiedź

http://www.studybass.com/lessons/harmony/keys-in-music/

Zgodnie na powyższej stronie znajdują się tylko 24 klawisze muzyczne, 12 durowych i 12 mollowych. Dlatego technicznie rzecz biorąc, F Lydian jest w tonacji C-dur, z F jako środkiem tonalnym. Mam wrażenie, że klucz jest tutaj określany jako zbiór nut (poza przypadkami), które budują harmonię i melodię. Myślę, że to ma sens. Zasadniczo to tylko etykieta, o ile rozumiemy, że sedno tego jest tutaj, nie ma sensu dzielić włosów!

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *