Czy wirus wścieklizny może przetrwać na zewnątrz żywiciela na trawie lub liściach w świetle słonecznym?

Najpierw najważniejsze: Wścieklizna to niezwykle niebezpieczna infekcja, a regularne szczepienia (co 10 lat) to jedyna pewna ochrona! O ile wiem, jest ich około 15 – 20 osób, które kiedykolwiek w historii medycyny ludzkiej przeżyły ostre zakażenie wścieklizną, żadna z nich nie miała poważnych następstw neurologicznych, a większość z nich zmarła kilka miesięcy później. Pierwszym zgłoszonym przypadkiem przeżycia była Jeanna Giese w 2004 roku.

A teraz do pytania:

Technicznie wirusy nie są żywe w sensie biologicznym, więc naukowcy mówią o wirusach, które są aktywne (żywe, zakaźne) lub nieaktywne (martwe , zniszczony, niezdolny do zainfekowania komórki).

Tak, wirus wścieklizny może pozostać aktywny poza organizmem żywiciela przez ograniczony czas, w zależności od czynników środowiskowych.

Ten niemiecki weterynarz podaje następujące informacje:

• Wirus występuje w płynach ustrojowych, takich jak ślina, krew, mocz i mleko zakażonych zwierząt. Aby zainfekować nowego żywiciela, musi zostać przekazana pewna liczba wirusów, a infekcja wydaje się możliwa tylko przez bezpośredni kontakt zakażonej śliny z błoną śluzową lub świeżymi ranami.
• Kontakt pośredni (zakażone zwierzę pozostawia ślinę na przedmiocie który jest następnie dotykany przez zdrowego człowieka) jest bardzo mało prawdopodobne, ale nie wykluczone, że spowoduje infekcje.
• Wirus staje się nieaktywny w ciągu jednego dnia w suchych warunkach i w świetle UV (naturalne światło słoneczne).
• Może zostać dezaktywowany w temperaturze powyżej 50 ° C / 122 ° F w ciągu kilku minut
• Może pozostać aktywna i zakaźna przez kilka dni w ciemnym, wilgotnym środowisku około 23 ° C / 73 ° F.

Ponadto karta charakterystyki MSDS Online zawiera następujące informacje o wirusie:

• Wirus wścieklizny jest inaktywowany przez ekspozycję na 70% etanol, fenol, formalinę, eter, trypsynę, β-propiolakton i niektóre inne detergenty
• Wirus wścieklizny nie toleruje pH poniżej 3 lub wyżej 11 i jest dezaktywowany światłem ultrafioletowym.
• Wirus ten nie przeżywa dobrze poza żywicielem (w zaschniętej krwi i wydzielinach), ponieważ jest podatny na działanie promieni słonecznych i wysuszenie.

Oraz z tego badania naukowego (Matouch i in., Vet Med (Praha) 1987), które było podsumowane tutaj , to najdłuższy zarejestrowany czas aktywności wirusa poza hostem:

• Gdy wirus rozprzestrzenił się cienką warstwą na powierzchnie takie jak szkło, metal czy liście, najdłuższe przeżycie wyniosło 144 godziny w temperaturze 5 ° C / 41 ° F (czyli „s 6 pełnych dni!)
• W temperaturze 20 ° C / 68 ° F wirus był zakaźny przez 24 godziny na szkle i liściach oraz przez 48 godzin na metalu.
• W temperaturze 30 ° C / 86 ° F, wirus został inaktywowany w ciągu 1,5 godziny wystawienia na działanie światła słonecznego i 20 godzin bez światła słonecznego.

Komentarze

• Nawet jeśli pozostaje zakaźny na trawie, trzeba by ją wetrzeć w otwartą ranę, aby się zarazić, prawda?
• @vsz Musi być pewna liczba wirusów przedostających się do twojego organizmu, aby cię zarazić. najczęstszym sposobem jest ugryzienie, ale możesz zostać również zakażonym przez wniknięcie wirusa do rany lub błony śluzowej (oczu, ust, nosa, płuc). Były 2 przypadki, w których dawca narządów zarażał biorców swoich narządów.
• @Elmy Muszę więc wszędzie sprawdzić, czy jest ślina, ponieważ może pozostać zakaźna nawet bez gospodarza?
• @Trent Nie, najpierw należy się upewnić, czy w okolicy, w której mieszkasz, istnieje w ogóle ryzyko wścieklizny, a jeśli istnieje, zaszczepisz siebie, swoją rodzinę i zwierzęta. To takie proste.
• @Trent Doceniamy Twoje pytanie i możliwość udzielenia przez Elmy tej wspaniałej odpowiedzi. Twoje komentarze zaczynają kierować się do punktów spoza zakresu zwierząt domowych. Nasz zakres jest ograniczony do zwierząt domowych, Twoje ostatnie komentarze dotyczą dzikich zwierząt i problemów osobistych. Nie jesteśmy miejscem, w którym można o to pytać.