Dlaczego księżyc w nowiu to nie to samo, co zaćmienie słońca?

Krótko: ponieważ orbita księżyca „kołysze się” w górę iw dół, więc nie „zawsze znajduje się w płaszczyźnie Ziemi” s orbita wokół Słońca.

Istnieje dwuwymiarowa płaszczyzna, którą możesz uformować z elipsy orbity Ziemi i Słońca. Ta płaszczyzna jest znana jako ekliptyka . Orbita księżyca nie zawsze znajduje się dokładnie w ekliptyce; zobacz to (nieco przesadnie skomplikowane) zdjęcie z Wikipedii:

Księżyc ma więc własną płaszczyznę orbity, oddzieloną od ekliptyki. Ta płaszczyzna orbity „chybocze się” – istnieją dwa punkty księżycowej płaszczyzny orbity, które przecinają ekliptykę, znaną jako „węzły”, a węzły te okresowo obracają się wokół Ziemi. Księżyc przejdzie tylko bezpośrednio przed Słońcem i spowoduje zaćmienie, gdy jeden z dwóch węzłów znajduje się wzdłuż linii wzroku do Słońca i na prawo w ekliptyce samolot (stąd nazwa „ekliptyka”).

Komentarze

• Podczas gdy Księżyc ' s orbital płaszczyzna rzeczywiście będzie się kołysać w czasie, a głównym efektem jest to, że jest umocowany w przestrzeni (zasadniczo jak żyroskop). Zaćmienia Księżyca mogą się zdarzyć tylko wtedy, gdy węzły wstępujące lub zstępujące zbliżą się do wektora Ziemia-Słońce, który przez rok, gdy Ziemia obraca się wokół swojej orbity w kierunku ' Księżyca, ustalonej w przestrzeni. Dodatkowo, gdy tak się stanie, Księżyc musi znajdować się we właściwym miejscu, dlatego ' jest tak rzadki.

Orbita Księżyca jest nachylona w stosunku do orbity Ziemi. Innymi słowy, jeśli wyobrazisz sobie model Słońca, Ziemi i Księżyca siedzącego na blacie, Słońce będzie siedzieć w przybliżeniu nieruchomo, a Ziemia może ślizgać się po biurku, podczas gdy Księżyc będzie krążył wokół Ziemi, zeskakując ze stołu i tonąc z powrotem w nim. (Robiłem tę demonstrację z moimi laboratoriami astronomicznymi.)

Księżyc w nowiu występuje, gdy Księżyc znajduje się tylko po tej samej stronie Ziemi co Słońce, ale może być na poziomie lub nie ze Słońcem. W takim przypadku nie miałbyś zaćmienia. Jeśli jednak Księżyc przypadkiem znajdował się w środku swojej podróży w górę iw dół, w tym samym czasie, gdy przecinał Ziemię po stronie Słońca, wtedy można uzyskać zaćmienie, gdyby ustawienie było wystarczająco precyzyjne.

Zasadniczo, Księżyc w nowiu występuje wtedy, gdy Słońce i Księżyc znajdują się niejasno w tym samym kierunku, podczas gdy zaćmienie występuje, gdy są w prawie dokładnie tym samym kierunku. Aby uzyskać całkowite zaćmienie, ustawienie musi być prawie idealne.

EDYCJA: Najlepsze zdjęcie, jakie udało mi się znaleźć, pokazujące Księżyc poza płaszczyzną orbity Ziemi – http://www.phys.ufl.edu/demo/1_Mechanics/L_Gravity/SunEarthMoon.html

Nów to okres swoją fazę rotacji i przedstawia Ziemi swoją „ciemną stronę”. Patrząc na to w nocy, po prostu zobaczysz pustkę. Będzie blokować gwiazdy podczas przejścia po niebie. Zaćmienie Księżyca nastąpi, gdy Księżyc znajdzie się dokładnie naprzeciw Ziemi, a Słońce znajduje się bezpośrednio po drugiej stronie Ziemi, prezentując się jako Księżyc w pełni. Było właśnie takie zaćmienie, ale było widoczne tylko z RPA. Księżyc przechodzi przez „fazy” w okresie 28 dni. „Księżyc w nowiu” może oznaczać początek „cyklu / okresu”. Następnie zaczyna się „Woskowanie”, zaczynając pokazywać „częściowy” widok swojej powierzchni oświetlonej przez słońce. To będzie półksiężyc. Trwa to do fazy środkowej i widzimy Księżyc w pełni. Gdy pojawi się pełnia księżyca, zaczyna się faza „zanikania”. Po raz kolejny powoli zbliża się do półksiężyca, kontynuując swój okres rotacyjny, aż ponownie stanie się Księżycem w nowiu.

Komentarze

• To trochę nie na temat, ponieważ wyjaśnia fazy księżyca (bez pytania) i mechanizm zaćmień księżyca , a nie zaćmień słońca (również nie pytano).

Twoje pytanie zawiera nieokreślone założenie: wszystkie trzy ciała są zawsze na tej samej płaszczyźnie. W rzeczywistości, gdyby to była prawda, za każdym nowiu przypadałoby zaćmienie słońca. Więc twoja wyobraźnia przestrzenna działa rzeczywiście całkiem poprawnie!

Jednak nieokreślone założenie nie jest aktualne. Płaszczyzna orbity Ziemi wokół Słońca (ekliptyka) nie jest tym samym, co płaszczyzna orbity Księżyca wokół Ziemi.Teraz ponownie przetestujmy swoją wyobraźnię przestrzenną: jakie jest przecięcie ekliptyki z nachyloną płaszczyzną orbity Księżyca? Racja, prosta linia z Ziemią jako wspólnym punktem obu płaszczyzn. A jeśli zapytasz „jakie jest przecięcie ekliptyki z orbitą Księżyca” (prawie elipsa)? ”, Odpowiedź brzmi: tylko dwa punkty. Te punkty nazywają się węzły .

Ze złożonych powodów węzły te nie są stacjonarne, ale poruszają się w czasie w obrębie ekliptyki, wokół Ziemi. Teraz ponownie zwizualizuj, co się dzieje, gdy tak się składa, że węzeł przesunął się między Słońcem a Ziemią i Księżyc znajduje się w tym węźle na jej orbicie w tym samym czasie: tak, zaćmienie Słońca. Voilà!

Drugi węzeł, przedłużając linię od Słońca do Ziemi, jest odpowiedzialny za zaćmienia Księżyca . Ponieważ oba węzły są przeciwne i poruszają się powoli wokół Ziemi zaćmienia Słońca i Księżyca często poprzedzają się lub następują po sobie w ciągu dwóch tygodni, które przenoszą Księżyc z jednego węzła do drugiego.