Chociaż określenie „przystojny” dla kobiet nie jest czymś zupełnie niespotykanym, jest o wiele mniej powszechne niż używanie go w przypadku mężczyzn. Dlaczego tak się dzieje?
Komentarze
- Może lepszym pytaniem jest, kiedy przestało to mieć miejsce?
- Whoa: Pochodzenie: średniangielski, łatwy w obróbce. Pierwsze użycie: 1530 (MW)
- Przystojny jest równie przystojny, podczas gdy piękno jest w oku patrzącego.
Odpowiedź
Ten fragment z gramatyki , śledząc jego pochodzenie i zastosowanie, komentuje, że „przystojny” ma wiele znaczeń od tamtej pory weszło do języka angielskiego w XV wieku, ale dlaczego określenie „przystojny” jest używane głównie w odniesieniu do mężczyzny, jest nadal niejasne:
Oxford English Dictionary również nie wspomina o seksie, definiując „przystojny” wygląd fizyczny jako piękny, dostojny, dostojny, w porządku.
Fowlers Modern English Usage (poprawione 3. wydanie), pod redakcją RW Burchfielda, zgadza się, że określenie „przystojny” może być „stosowane zarówno do mężczyzn, jak i kobiet o uderzającym wyglądzie”.
div id = „178b6f156e”>
Ale Burchfield dodaje, że „teraz, gdy stosuje się je do kobiet, zwykle używa się go tylko do osób w średnim lub starszym wieku”.
Jako przykład przytacza przemyślenia Shermana McCoya na temat swojej żony z powieści Toma Wolfea z 1987 roku The Bonfire of the Vanities . (Poszliśmy do oryginału, aby rozszerzyć cytat, który zawiera elipsy.)
- „Moja żona, nadal bardzo przystojna kobieta… z jej pięknymi cienkimi rysami, jej duże, jasne, niebieskie oczy, jej bogate brązowe włosy… Ale ona ma czterdzieści lat! … Nie ma mowy o tym… Dziś przystojna… Jutro będą rozmawiać o tym, jaka jest przystojna. ”
Myślimy że Burchfield (leksykograf-mężczyzna) mógł posunąć się nieco za daleko, podkreślając tutaj kąt wieku, ale zgadzamy się, że przymiotnik rzeczywiście wydaje się być stosowany w mężczyźni i kobiety w dzisiejszych czasach.
Ngram pokazuje wyraźną preferencję używania słowa „przystojny” dla mężczyzn z początku XIX wieku.
I chociaż przystojny mężczyzna i przystojna kobieta mogą być przystojniakami, kobieta jest bardziej głodna (w tym sensie, że jest szczególnie imponująca lub imponująca).
Przymiotnik „przystojny” miał wiele znaczeń odkąd wszedł do angielskiego w XV wieku, ale nie jest pewne, dlaczego niektórzy mieli tendencję do przywiązywania się do mężczyzn, a inni do kobiet n.
Kiedy słowo pojawiło się po raz pierwszy około 1440 r., zgodnie z OED , oznaczało to łatwość obsługi lub manipulowania. Pierwszy cytat ze słownika pochodzi z Promptorium Parvulorum, wczesnego słownika łacińsko-angielskiego: „Handsum, or esy to hond werke”.
Przez lata oznaczało to między innymi poręczne lub wygodne (1530), trafne lub sprytne (1547), umiarkowanie duże (1577), znaczny, jak na sumę pieniędzy (1577), właściwy, przyzwoity, pozorny (1583), grzeczny, łaskawy, hojny (przed 1625) i dzielny lub odważny (1625).
Najwcześniejszy cytat OED dotyczący użycia tego słowa w sensie, o który pytasz (piękny, dostojny, dostojny itp.) pochodzi z książki Spensera Faerie Queene (1590): „Zgrabny młodzieniec”. !
Od tego czasu jest używany zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet.
- W Othello Szekspira ( 1616), Emilia opisuje Ludovico jako „bardzo przystojnego mężczyznę”, a Lady Mary Wortley Mon tagu pisze w liście z 1718 roku kobiety, która „wydała mi się ładniejsza niż wcześniej”.
Komentarze
- @Tonepoet – ten komentarz MW może być również trafny: ” Chociaż przystojniak jest częściej używany w przypadku mężczyzn, kobiety również mogą być zwany przystojny. Kiedy kobieta jest opisana jako przystojna, sugeruje to, że jest bardzo ładna, a także zdrowa i silna. Rzadziej termin przystojny jest używany do opisania drobnej lub delikatnej kobiety. ”
Odpowiedź
John Kelly, pedagog, kujon słów i pisarz, wyjaśnia tajemnicę słowa przystojny , dlaczego słowo „ręka” zaczęło oznaczać spójrz i dlaczego przystojny jest generalnie zarezerwowany dla mężczyzn.
Blog Oxford Dictionaries: Jak sobie radzić z „przystojnym”
Autor John Kelly, opublikowano w sierpniu 15/2017.
Artykuł przytoczony poniżej został przycięty dla wygody, ale warto przeczytać całość w całości. Podkreślenie pogrubioną czcionką, dla odwiedzających TL; DR, wszystkie moje.
Najwcześniejszy dowód, jaki OED znajduje na przystojnego , pojawia się dwujęzyczny słownik angielsko-łaciński z 1440 r., Promptorium Parvulorum: „Handsum lub esy to hond werke, manualis”. […] Zasadniczo definiuje przystojnego jako „łatwego do kontrolowania lub trzymania”, takiego jak topór lub kamień, według niektórych źródeł z mniej więcej tego samego czasu. […]
Można by więc pomyśleć o przystojnym, dosłownie „oddanym w ręce”. To -ktoś ,… przyrostek oznaczający „posiadający lub powodujący określoną jakość”. Utrzymuje się w słowach takich jak niesamowite , kłopotliwe , makabryczne , kłótliwy między innymi, w tym oczywiście przystojny . Inne części ciała też stały się -niektóre . Świetne , „przyjemne dla oka”, było kiedyś swego rodzaju synonimem dla przystojnego , i zgrabnego , pierwotnie „ przyjemny w smaku ”, stał się czymś w rodzaju seksownego przystojniaka.
A teraz, jak przejść od„ obsługi ”do„ uderzania ”? Jednym słowem: porównanie; zawsze motorem rozwoju semantycznego. Coś łatwego do kontrolowania lub obsługi jest łatwe w użyciu („wygodne”) i odpowiednie do pewnego wysiłku („odpowiednie”). OED uważa, że przystojniak w tym sensie „ fit jest w przekładzie Pięcioksięgu Williama Tyndalea z 1530 roku: „ Strzeż się alegorii, bo nie ma przystojnego przystojniaka ani nie ma rzeczy, którą można by oszukać alegorią . Piękna alegoria była dla Tyndalea dość kłopotliwa.
Fajnie, gdy wszystko działa dobrze, prawda? Ich forma, kształt są w sam raz i to przyjemne, przyjemne. To jest przystojny : „proporcjonalny” i „elegancki” , ponieważ OED definiuje poczucie przystojności pojawiające się w połowie XVII wieku. Jeśli może być ładnie, to też ludzie . Edmund Spenser opisuje wyrostka lub młodego mężczyznę jako „przystojnego” w swoim Faerie Queene z 1590 roku. Szekspir musiał przeczytać jego Spensera, niedługo po tym, jak Richard III mówił o „przystojnym wyrostku” w jednej ze swoich tyrad.
I tak stajemy się przystojny jako „atrakcyjny”. Słowo to jednak ewoluowało i stanowiło jego złożoność. W połowie XIX i na początku XX wieku przystojna scharakteryzowała kobietę jako „imponującą” lub „dostojną”, co oznacza punkt ponad „piękną” lub „ładna” – słowa, których generalnie nie stosujemy do mężczyzn, ze względu na całą mizoginię i mizoginię. Być może moglibyśmy po prostu użyć słowa „przystojny”, aby uniknąć wszystkich współczesnych pułapek związanych z płcią, ale przystojny , w przeciwieństwie do zorientowanego na wygląd, „ładny” lub „atrakcyjny”, wciąż przywołuje szlachetność i prawość, „dobrze poukładane”, z jej przeszłych znaczeń.
Warto zwrócić uwagę na przepaść między przystojnym mężczyzną (niebieska linia) a pięknym mężczyzną (czerwona line), przynajmniej według brytyjskiego korpusu angielskiego
Krajobraz gór staje się mniej dominujący, gdy Ngram porównuje do siebie przystojną kobietę (niebieska linia) i piękną kobietę (czerwona linia)
Być może powinniśmy zadać sobie pytanie, dlaczego mężczyźni rzadko opisywana jako „piękna”?