Dlaczego sól służy do usuwania duchów i powstrzymywania demonów?

Dlaczego sól wiąże się z odpychaniem demonów? Wydaje się, że odpowiedź na to pytanie jest prawie niemożliwa. Pochodzenie jest bardzo niejasne. Po pierwsze, co symbolizuje sól?

Tradycje judeochrześcijańskie uważały sól za środek oczyszczający i symbol wiecznej natury przymierza Boga z Izraelem. W Starym i Nowym Testamencie Biblii znajduje się ponad 30 odniesień do soli. – Sól w Biblii i folklorze

Sól została dodana jako przyprawa do skład Holy Incense z Exodus 30: 35.

35 I powinieneś uczyń z tego kadzidło, woń według sztuki perfumiarza, przyprawioną solą, czystą i świętą.

Sól jest nadal używana w konserwowaniu żywności i w farmakologii.

To jest niezbędnym składnikiem diety nie tylko ludzi, ale także zwierząt, a nawet wielu roślin. Jest to jeden z najskuteczniejszych i najczęściej stosowanych środków konserwujących żywność. Jego zastosowania przemysłowe i inne są prawie niezliczone.

Sól była w powszechnym użyciu na długo przed początkiem zapisanej historii i sięga około 2700 roku p.n.e. najwcześniejszy znany traktat o farmakologii został opublikowany w Chinach. – Historia soli

W jaki sposób sól została powiązana z wypędzaniem demonów, to otwarte pytanie , ale te trzy elementy przynajmniej dają nam wgląd w możliwą odpowiedź. Sól oczyszcza, leczy i konserwuje.

Historia soli w religii

Sól od dawna zajmuje ważne miejsce w religii i kulturze. Greccy czciciele konsekrowali sól w swoich rytuałach. Ofiary świątynne żydowskie obejmowały sól; w szabat ludzie wyznania żydowskiego wciąż maczają swój chleb w soli na pamiątkę tych ofiar. W Starym Testamencie żona Lota została zamieniona w słup soli. Autorka Sallie Tisdale zauważa, że sól jest tak samo wolna jak woda, która ją rozpuszcza, gdy jest rozpuszczona, i tak niezmienna jak kamień, gdy jest sucha.

Przymierza zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie były często przypieczętowane solą: pochodzenie słowa „zbawienie”. W Kościele katolickim sól jest lub była używana w różnych rytuałach oczyszczania. W rzeczywistości, aż do Soboru Watykańskiego II, mały posmak soli został umieszczony na ustach dziecka podczas jego chrztu. Jezus nazwał swoich uczniów „solą ziemi”. W słynnym obrazie Leonarda Da Vinci „Ostatnia wieczerza” Judasz właśnie wylał miskę soli, która jest zapowiedzią zła i pecha. Do dziś istnieje tradycja, że kiedy ludzie rozlewają sól, powinni zarzucić szczyptę na lewe ramię, aby odeprzeć czające się za nimi diabły.

W tradycji buddyjskiej sól odpycha złe duchy, które dlatego przed wejściem do domu po pogrzebie zwyczajowo rzuca się sól przez ramię: odstrasza to wszelkie złe duchy, które mogą czepiać się twoich pleców.

Religia Shinto również używa soli do oczyszczenia danego obszaru. Zanim zapaśnicy sumo wejdą na ring na mecz – który w rzeczywistości jest wyszukanym rytuałem Shinto – do środka wrzuca się garść soli, aby odstraszyć złowrogie duchy. – Historia soli

Sól jest nadal używana w egzorcyzmach w różnych kościołach chrześcijańskich:

Woda święcona była używana w ceremoniach religijnych wielu narodów jako środek do oczyszczania ludzi i rzeczy, a także do odstraszania demonów. Spryskiwanie i mycie nią było ważnymi cechami greckiego rytuału.

Woda święcona kościoła rzymskokatolickiego jest przygotowywana przez egzorcyzmowanie i błogosławieństwo oddzielnie dla soli i wody, po czym sól jest rozpuszczana w wodzie i błogosławieństwo wypowiedziane na mieszaninie. W rytuale hawajskim czasami preferowano wodę morską. – SÓL JAKO MAGICZNA SUBSTANCJA