Północ & Hillard Ex. 230 zawiera wers: „Za jego radą konfederaci zobowiązali się stawić opór aż do śmierci”. To przetłumaczone w książce odpowiedzi jako: „euis autem consilio socii se iureiurando obstrinxerunt fore ut usque ad mortem resisterent”
Moja odpowiedź przeoczyła „fore”; ale nie widzę jego konieczności. Umieszczenie słowa „fore” z imiesłowem biernym zwykle stwarza szereg możliwych, ale niejasnych, alternatyw, np. Konfederaci mieli się związać … Lub, konfederaci zrobiliby (można użyć do tego trybu łączącego) bind … Lub, konfederaci prawdopodobnie zwiążą … Przeszłe doskonałe „obstrinxerunt” ma określone znaczenie (jak zdaje się żądać Anglik), więc po co tępić zamiar, czyniąc go niejasnym za pomocą „fore”? Zasadniczo, jaki jest pożytek z osiągania „przodków”?
Dziękuję.
Odpowiedź
Potrzebujesz podrzędnej idei („oprzeć się na śmierć”), aby została wrzucona w przyszłość (ponieważ konfederaci nie zobowiązali się do tego, że stawiali opór wcześniej ani teraz). Zwykle powiedziałbyś obstrinxerunt se usque ad mortem xxxuros esse, gdzie xxx to (rdzeń) przyszły imiesłów czynny czasownika oprzeć się . Jednak resistere jest jednym z wielu czasowników, którym brakuje przyszłego imiesłowu czynnego. Dlatego, aby dojść do przyszłości tego czasownika w konstrukcji biernika + bezokolicznika, musisz użyć peryfrazu fore [= futurum esse ] ut + łączący, aby „symulować” to. Dosłownie kończysz na stwierdzeniu: „Oni związali się, że tak będzie, że oprą się śmierci”.
Jest to omówione w Allen & Greenough, §569.a .
Komentarze
- Mam nadzieję, że nie ' nie mam nic przeciwko edycji w celu dołączenia linku do odpowiedniej strony z A & G!