Job 42:16 Potem Hiob żył sto czterdzieści lat; widział swoje dzieci i ich dzieci do czwartego pokolenia.
Komentarze
- Grecka Septuaginta czyta 170 lat więcej, umiera w wieku 240 lub 248 lat, w zależności od rękopisu.
Odpowiedź
Znaczenie hebrajskiego w V16 nie jest jasne, czy Hiob miał 140 lat, kiedy umarł, czy też żył kolejne 140 lat po wydarzeniach opisanych w Księdze Hioba.
Pismo Święte nie odnotowuje odpowiedzi na to pytanie, ale pojawiło się wiele sugestii, które podsumowuje komentarz do ambony.
Werset 16. – Po tym żył Job sto czterdzieści lat. Z tego stwierdzenia wynika, w połączeniu z tym na koniec wer. 10, że Hiob miał dokładnie siedemdziesiąt lat, kiedy spadły na niego nieszczęścia („Dict. Of the Bible”, tom 1. str. 1087, przypis); ale to tak naprawdę tylko przypuszczenie, ponieważ stwierdzenie, że " Bóg dodał do podwójnego wszystkiego, co było Hiobem, " nie dotyczy w naturalny sposób niczego poza jego własnością. Możemy jednak przyznać (jak mówi profesor Lee), że " nie mógł mieć mniej niż siedemdziesiąt " kiedy nadejdą jego nieszczęścia, mając wówczas rodzinę składającą się z dziesięciorga dzieci, które były już dorosłe (Hioba 1: 4). W tym przypadku całe jego życie trwałoby 210 lat lub trochę więcej, co nie może być uważane za niewiarygodne przez tych, którzy akceptują wiek patriarchów, od Pelega do Jakuba, odpowiednio 239, 230, 148, 205, 175, 180 i 147 lat. I zobaczyli jego synów i jego synów ” synowie; tj. jego potomkowie
- wnuki i prawnuki. Nawet cztery utracone racje. Zgodnie z hebrajską praktyką liczenia uwzględniającą, możemy uznać jego własne pokolenie za włączone.
Ellicott i Benson poczynią podobne uwagi.