Ile razy Piotr naprawdę zaparł się Chrystusa?

Osobiście wierzę, że Piotr zaparł się Chrystusa dokładnie sześć razy

Dokładnie przeanalizowałem ten problem podczas moich studiów seminaryjnych dla mojego M.Div. i po prostu patrząc na szczegóły tekstu i zestawiając rachunki, doszedłem do wniosku, że odpowiedź najlepiej rozstrzygnąć, widząc ją jako dwa zestawy zaprzeczeń po trzy każdy, przy czym każda grupa trzech ma miejsce przed pianie koguta. Poniżej przedstawiam podsumowanie moich obserwacji z tego badania na temat tego, jak to działa.

Jedynie proroctwo, o którym mowa w Ew. Marka 14:30, zwraca uwagę na dwie koguty, a konstrukcja jest taka, że można ją odczytać jako „że dzisiaj, tej nocy, zanim kogut dwukrotnie zapieje, trzykrotnie się Mnie zaprzesz”. Teraz można to rozumieć jako trzy zaprzeczenia, po których następują dwie wrony koguta, lub może to być trzy zaprzeczenia, po których następuje wrona i trzy inne zaprzeczenia, po których następuje wrona. Ale żeby dopasować się do innych zapisów szczegółów przepowiedni, że zanim kogut zapieje, nastąpią trzy zaprzeczenia, logicznie może to być tylko to drugie. Ponadto, nawet w wypełnieniu się Marka, wrony są oddzielone w czasie (Mk 14,68,72).

Oto podsumowanie tego, co wymyśliłem jako syntezę opisów:

Proroctwo (Mt 26:34 , Mk 14:30, Łk 22:34, J 13,38)

Porównanie wskazuje, że pianie koguta nie może nastąpić aż do co najmniej trzech zaprzeczeń, ale że pojawią się dwie wrony kogutów (jak właśnie zauważyłem powyżej).

Pierwsza odmowa (Mt 26: 51a-b; Mk 14: 54a- b; Łk n / a; J 18: 16-17)

Młoda kobieta przy drzwiach wchodzących do pałacu. Tylko Jan odnotowuje zaprzeczenie, Mateusz i Marek odnotowują tylko wejście do pałacu, a Łukasz milczy na ten temat.

Druga odmowa (Mt n / a ; Mk n / a; Łk 22: 55a; J 18, 18, 25)

Łukasz zauważa tylko ogień i znowu jest to Jan Ewangelia, która jest jedynym świadkiem tego zaprzeczenia, czyli „sług i oficerów” stojących wokół i ogrzewających się przy ogniu, gdy Piotr stał i się grzał. To „oni” się z nim konfrontują (w. 25).

Trzecie zaprzeczenie (Mt 26: 58c-d; 69-71a; Mk 14: 54c-d, 66-68; Łk 22: 55b-57; Jn n / a)

Jan nie jest świadkiem tego spotkania. Piotr teraz siedzi przy ogień (noc wydłuża się), a młoda kobieta przychodzi i stwierdza, że widziała Piotra z Jezusem, któremu zaprzecza, ale teraz on się denerwuje, ponieważ grupa myślała, że jest jednym, a potem ta młoda kobieta weszła między nich i stwierdził to samo. Piotr zostawia ogień i idzie „o ut na werandę „o której godzinie …

Pojawił się pierwszy kogut wron (tylko Mk 14:68)

Twierdzi, że gdy Piotr wyszedł na ganek, pojawiła się wrona.

Czwarty odmowa ( Mt 26: 71b-72; Mk 14: 69-70a; Lk n / a; Jn n / a)

Łukasz i John milczą, ale przychodzi kolejna młoda kobieta, o której wiemy, że była po jego wychodząc na ganek z obu relacji i po pierwszym pniu koguta z relacji Marka, a ona konfrontuje się z Piotrem, a on zaprzecza.

Piąta odmowa (Tylko Łk 22:58)

Jest to jedyna wzmianka Łukasza, która pojawia się po jego siedzeniu przy ognisku (odmowa nr 3), dla Łukasza nagrał to zaprzeczenie, ale to zaprzeczenie, oparte na odpowiedzi Petera, jest skierowane do „mężczyzny” (co oznacza, że nie jest to odniesienie do zaprzeczenia nr 4, którym była młoda kobieta).

6. zaprzeczenie (Mt 26: 73-74a; Mk 70b-71; Łk 22: 59-60a; J 18: 26-27a)

To jedyna odmowa odnotowana na wszystkich czterech kontach. To, że jest ostatnią, podkreśla to. Trzy synoptyczne ewangelie (Mt, Mk, Lk) wspominają o mowie / aspekcie etnicznym, który ostrzega ich przed Piotrem. Jest grupa , która go oskarża, ale Jan wydaje się wspomnieć o konkretnej grupie oskarżającej Piotra, który był w stosunku do tego, któremu Piotr odciął ucho w ogrodzie (i najwyraźniej sam był w tym czasie w ogrodzie, co może być powodem, dla którego był przekonany, że Piotr był z Jezusem, jak Łukasz zapisuje tego świadka, i dlaczego gwałtowna reakcja zaprzeczenia Piotra odnotowana w pozostałych trzech relacjach). sprzeczne, że Jan koncentruje się na jednym, chociaż inne relacje odnotowują grupę. ¹ Ten jeden był oczywiście kluczowym świadkiem przeciwko Piotrowi! Teraz może być możliwe, że relacja Jana dotyczy piątego zaprzeczenia, ale jest jeden dowód, który prowadzi mnie do zestawienia ostatecznego sprawozdania Johna z innymi – on, podobnie jak Mateusz i Łukasz, obaj zauważają, że „natychmiast” po tym zaprzeczeniu …

Pojawił się drugi kogut wron (Mt 26: 74b-75; Mk 14:72; Łk 22: 60b-62; J 18: 27b)

Znów wiemy tylko, że to Drugie pianie od Marka, ale jest to ostateczne zaprzeczenie we wszystkich czterech relacjach. Pozostałe trzy relacje rejestrują tylko to pianie .

Dlaczego tak tajemniczy – gdzie przy pierwszym czytaniu wydaje się, że jest trzy?

Moje badanie dotyczyło po prostu korelacja faktów uznanych za prawdziwe i nieomylne. Musiał istnieć retoryczny (i być może inny) powód, dla którego Bóg kazał każdemu pisarzowi zapisywać różne zestawy tylko trzech zaprzeczeń. Jeszcze tego nie zbadałem i nie jestem pewien, czy można było otrzymać pełną odpowiedź (w tym momencie dochodzimy do pytania, „dlaczego” Bóg zrobił to w ten sposób, a nie „że” On to zrobił w ten sposób).

Jednak najpierw pomyślałem, że może to stanowić potencjalną przeszkodę dla niewierzących. Niewierzący, pobieżny czytelnik pomyśli, że w Biblii jest „błąd”, ponieważ szybkie przeczytanie uniemożliwiłoby dostrzeżenie powiązań tych relacji. Historia dowiodła, że niewierzący próbują wykorzystać te rozbieżności, aby obalić prawdziwość Pisma. Należy zawsze podchodzić do słowa Bożego jako prawdziwego (z wiarą, jako JEGO SŁOWO PRAWDY [część mojej hermeneutyki]), a następnie starać się rozwiązywać napięcia, które może wywołać postrzeganie go jako prawdy.Uważam, że zawsze istnieje logiczne, zgodne z prawdą rozwiązanie każdego napięcia w Piśmie Świętym – ale to, czy zawsze mamy całą wiedzę potrzebną do rozwiązania tego problemu, może tak nie być.

Czy Bóg celowo stworzyłby taki potencjał zawada? Na pewno. Sprawdza wiarę na wiele sposobów i nie różni się to niczym od testowania Adama, aby nie jadł z tego jednego drzewa w ogrodzie. To była potencjalna przeszkoda dla braku wiary, jeśli kiedykolwiek istniała. Fakt, że Bóg może stworzyć taki scenariusz, jak zaprzeczenie Piotra i zapisać go na cztery różne sposoby, a mimo to sprawić, że każda relacja nadal będzie przekazywać prawdę, jest fascynująca (każde jedno przeczytane sprawozdanie mówi prawdę, ale różne prawdy; i wszystkie relacje są zestawione razem mówią prawdę).

Oczywiście, mój pogląd psuje (nieznacznie) ładną paralelę trzech stwierdzeń Piotra o miłości do Chrystusa w Ewangelii Jana 21 (które wielu kaznodziejów, których słyszałem, będzie odpowiadać trzem odmowy). Jednak mówiąc retorycznie, nadal istnieje możliwość połączenia, ponieważ Jan odnotowuje tylko trzy zaprzeczenia. Zatem w kontekście ewangelii Jana podobieństwo wciąż się sprawdza.

Sześć razy nie jest dla mnie oryginalny

Badanie, które przeprowadziłem, było moim własnym, ale zostało zainicjowane przez szybkie oświadczenie nawiązujące do możliwości sześciu zaprzeczeń przez mojego profesora w szkole. On z kolei wziął tę myśl z końcówki lub notatki w książce. Niestety w tej chwili nie mam odniesienia do tej książki dać (ale pomyślałem, że powinienem zauważyć, że ostatecznie wywołało to reakcję łańcuchową mojego badania fragmentów). ²

AKTUALIZACJA (6-11-2014)

Od tamtej pory znalazłem obszerną dyskusję na temat sześciu lub więcej odmów w załączniku H (zaczynając od str. 229 [235 of the pdf]) Wilbura Pickeringa „s The Identity of the New Testament Text IV (2014), w którym omówiono również niektóre z problemy z wariantami tekstowymi między rękopisami.

---

UWAGI

1 _{Powodem, dla którego nie należy dopasowywać drugiego i trzeciego zaprzeczenia, nie jest przede wszystkim to, że druga wspomina o grupie, a trzecia o młodej kobiecie, ponieważ grupa jest nadal obecna podczas trzeciego zaprzeczenia. Raczej kluczem jest postawa Piotra. Stoi on na drugim miejscu, na trzecim miejscu. W szóstym zaprzeczeniu nie ma nic, co mogłoby zaprzeczać umieszczeniu relacji Jana z pozostałymi czterema – skupienie się na osobie jeden w grupie, który wydaje się go przesłuchiwać.}

² _{Szybkie wyszukiwanie w Internecie znalazło kilka innych zwracając uwagę lub opowiadając się za (niezupełnie zgodnym z moim zdaniem) poglądem na sześć odmów. pierwsze odniesienie stwierdza : „Podejście sześciu zaprzeczeń zostało spopularyzowane przez Harolda Lindsella w jego książce z 1976 r. Bitwa o Biblię . ” Może to być książka, do której odwoływał się mój instruktor.}

Komentarze

• To doskonała odpowiedź i będę ją dokładniej przestudiować. Chciałbym uzyskać więcej odpowiedzi, zanim ” przyznam nagrodę za odpowiedź. ” Pierwszy, który stwierdzi, że jego przypadek zawsze brzmi dobrze.
• Rozumiem. Mój jest z pewnością poglądem mniejszości. Byłoby interesujące zobaczyć argumentację, którą inni wnoszą, próbując pogodzić się tylko z trzema (nie sądzę, aby można to zrobić z pełnymi logicznymi powiązaniami i wiernością świadkowi tekstowemu, ale ' Na pewno nie przeczytałem wszystkich obron trzech, ponieważ są ich odmiany). Muszę powiedzieć, że nie widziałem niczego, co broniłoby tego, co skomentowałeś jako ” co najmniej 3 razy mi odmówisz, ” (podkreślenie dodane), ale mogę sobie wyobrazić, że coś takiego istnieje.

Myślę było nie więcej niż trzy zaprzeczenia, oparte na hipotezie dwóch źródeł, przyjętej w takiej czy innej formie przez większość krytycznych badaczy Nowego Testamentu. Ta hipoteza głosi, że Ewangelie Mateusza i Łukasza były zasadniczo oparte na Ewangelii Marka, z kilkoma dodatkowymi materiałami, głównie powiedzeniami przypisywanymi Jezusowi, z hipotetycznego dokumentu „Q”. Poprzez przeglądanie Ewangelii Mateusza, Marka i Łukasza synoptycznie w oryginalnego języka greckiego, widzimy, że nie są one niezależnymi relacjami, ponieważ istnieje między nimi wyraźny związek literacki. Raymond E. Brown opisuje również w Wstępie do Nowego Testamentu liczne fragmenty Mateusza i Łukasza , które można wytłumaczyć tylko na podstawie Ewangelii Marka. W Narodzinach chrześcijaństwa , rozdział 8, John Dominic Crossan szczegółowo technicznie opisuje niektóre wskazówki, które pokazują prymat Marka nad Mateuszem , Łukasz i ostatecznie Jan .Wskazuje ( tamże , s. 20-21), że wszystkie kanoniczne historie są autorstwa anonimowych autorów, z których żaden nie znał Jezusa osobiście.

Jeśli autorzy Mateusza , Łukasza i Jana polegali na Marku w tak dużej części swojej narracji, to możemy wywnioskować, że tak naprawdę nie wiedzieli nic o wydarzeniach, które opisuje Marek , poza tym, co przeczytali w tej Ewangelii. Zmiany dokonane w relacji Marka dotyczącej trzech zaprzeczeń Piotra muszą być traktowane jako rozwinięcia odpowiednich autorów, a zatem nie są historycznie dokładne.

Komentarze

• W naszej hermeneutyce mamy bardzo różne przesłanki. Dla mnie odrzucam teorię źródłową. Żadna demonstracja ” związku literackiego ” nie może nigdy zaprzeczyć, że taka relacja nie wynika po prostu z tego, że Boski Autor, który za nim stoi, skłonił ich do napisania tego samego słowa. Poza tym mój Bóg prawdy nie przekazuje rzeczy ” niezgodnych z historią ” za pośrednictwem Swoich wybranych pisarzy. Jednak z twojego punktu widzenia widzę, jak rozwiązuje się te trzy odmowy … czy tak jest? Czy ta liczba była historycznie dokładna? Albo jego zaprzeczenie? Albo cokolwiek mówi Pismo? Dlaczego ” wierzysz ” w cokolwiek na temat konta? Po prostu ciekawy.
• Możesz odrzucić teorię źródłową, do czego masz prawo. Czyniąc to, wydaje się, że twierdzisz, że ' zwykłe ' dowody na związek literacki nie zmienią Twojego poglądu. Zacytowałem dwóch szanowanych chrześcijańskich autorów i profesorów teologii na poparcie hipotezy dwóch źródeł, więc jest to koncepcja warta rozważenia.
• Kiedy w Ewangelii Marka 14:30 Jezus powiedział Piotrowi, że zaprzeczy mu trzy razy, zanim kogut zapiał, był niezwykle przewidujący, ale tylko wtedy, gdy Piotr zaparł się go tylko trzy razy. Każda inna liczba, a Jezus tylko zgadywał. To pozostawia nas z sprzecznościami w innych ewangeliach, które wydają się wskazywać na więcej niż trzy zaprzeczenia, ale to sprawia, że biblijna nieomylność jest tak trudna.
• Prawda, ” ' zaledwie ' dowody na związek literacki nie [i nie zmieniły] [mojego] poglądu. ” Teoria źródła pojawiła się w klimacie antynaturalizmu końca XVIII i XIX wieku. zakłada , że Bóg nie stoi bezpośrednio za ludzkim autorem tekstu Pisma Świętego, w przeciwieństwie do ' świadectwa Pisma. Tak wielu ” szanowanych autorów chrześcijańskich ” uważa, że jest to niekwestionowane (wielu też tego nie robi), ale moim zdaniem są źle twierdzenie, że jest to równie niekwestionowane na podstawie samego Pisma. ” Problem synoptyczny ” jest problemem tylko wtedy, gdy ktoś nie wierzy, że Bóg dał słowa autorom.
• Właściwie w Mk 14:30 Jezus przepowiada, że kogut zapieje ” dwukrotnie ” przed trzema zaprzeczeniami. To inne ewangelie, które wymagają trzech zaprzeczeń, zanim tylko jeden kogut zapieje. Dlatego dla mnie Piotr musiał zaprzeczyć sześć razy (2 x 3), aby uniknąć ” sprzeczności ” między ewangeliami i potwierdzić, że w ten przypadek, po raz kolejny, zachowuje biblijną nieomylność. Nadal oczekuję od Ciebie (jeśli chcesz) bardziej bezpośredniej odpowiedzi na temat tego, dlaczego ” wierzysz ” w dokładność świadka trzech zaprzeczeń lub jakiegokolwiek świadka ewangelii w jakimkolwiek punkcie, jeśli potencjalnie ” nie są zgodne z historią „?