Jak ćwiczyć improwizację na gitarze?

Dowiedz się, które notatki najlepiej pasują do innych notatek. Najlepszym sposobem jest zrozumienie i nauczenie się skal. Są punktem wyjścia większości utworów. Nie tylko grane jako nuty w górę iw dół, jak w rzeczywistych skalach, ale także możliwość miksowania i dopasowywania.

Bezpiecznym miejscem do rozpoczęcia jest pentatonika. Po usunięciu pięciu dźwięków i dwóch pozostałych niepewnych dźwięków, prawie wszystko, co grane, zacznie brzmieć rozsądnie. Przyzwyczaj się do większych i drobnych pensów.

Pamiętaj, że w improwizacji są dwa czynniki. to właściwe nuty i właściwy moment. Ale jest też trzecia: dynamika. Granie wszystkich nut na tym samym poziomie głośności bardzo szybko się nudzi. Wyobraź sobie, że ktoś rozmawia. Zainteresowanie podtrzymuje częściowo dynamika.

A propos rozmawiania – dużo muzyki można wyjaśnić w formie rozmowy. Pytanie i odpowiedź, jeśli chcesz. Sposobem na to może być faktyczna rozmowa z kimś i utrzymywanie krótkich zdań, które każdy z was używa, bezpośrednio po każdym, granie tego, co zostało powiedziane na gitarze. Rytm już jest, po prostu dodaj kilka nut! Na początku nie jest to łatwe, ale wszystko, co jest warte zachodu, jest właśnie takie.

Bądź bardzo świadomy tego, w jakiej tonacji jesteś i jakie akordy i harmonia mogą wystąpić w tej tonacji. Na przykład w tonacji C granie nut D E F w takcie będzie pasowało znacznie lepiej do akordu Dm lub G7 niż w przypadku C lub Am. Ale tylko eksperymentując, zrozumiesz tę stronę ulepszeń. Można to zrobić teoretycznie, ale w praktyce znacznie skuteczniej. I tak, będą chwile, kiedy będzie można zmieścić D E F na akordzie C. Mówię uczniom: na razie tylko te 5 nuty będzie działać, ale w końcu każda nuta, kiedykolwiek i gdziekolwiek – zagrasz i zabrzmi dobrze.

Pracuj w różnych skalach, tryby, a ostatecznie osiągniesz ostateczność – wszystkie 12 nut skali chromatycznej, które mogą być użyte w dowolnej tonacji – kiedy już wiesz jak!

Zamiast uczyć się piosenek, ucz się stylów. Zwróć uwagę na to, jakie wzory rytmiczne, skale i tonacje, fleksje oraz barwy / efekty działają w każdym z wielu stylów, które lubisz, zwracając uwagę jakie rzeczy „po prostu działają” w ogóle, a jakie rzeczy działają tylko w określonych stylach.

Słuchaj uważnie mistrzów tych gatunków (lub jeśli są zbyt onieśmielający, po prostu ludzie, którzy są całkiem dobrzy). Naśladuj to, co robią. Jeśli dobrze to rozumiesz, świetnie. Jeśli nie, hej – po prostu „tworzysz swój własny styl”.

Poznaj układ swojego instrumentu tak dobrze, że możesz grać na nim tak łatwo, jak śpiewając to.

Jeśli masz czas, stwórz swoje własne podkłady – to zmusi Cię do jeszcze lepszego zrozumienia gatunków, które Cię interesują, oraz tego, jak współdziałają wszystkie partie instrumentalne, co bardzo pomoże w improwizacji.

Nigdy nie będziesz zadowolony ze swojej solówki, jeśli tylko umieścisz notatki na akordy. Muzyka jest kulturową formą sztuki. Musisz zanurzyć się w kulturze.

Nauka dobrego grania solo, przeniesienie gry na „wyższy poziom” wymaga nauki języka muzyki.Teoria, choć niesamowita, jest gramatyką muzyki, ale znajomość reguł gramatycznych nie pomoże ci napisać powieści (pomoże ci napisać powieść z dobrą gramatyką).

Transkrybuj!

Nie opisałeś, w jaki sposób uczysz się piosenek, nut, ze słuchu itp. Jeśli słuchasz, poniższe ćwiczenie może się sprawdzić.

Zacznij słuchać improwizujących muzyków. Nie ucz się od jakiegoś ulubionego zespołu, ponieważ większość zespołów za każdym razem gra to w ten sam sposób. Zep to dobry przykład zespołu, który przesunął granice improwizacji w rocku. Nie słuchaj tylko nagranych wersji piosenek, słuchaj wszystkich wersji na żywo, bootlegów, jeśli możesz dostać kopię. W jazzie jest to łatwe, ponieważ nazwa gry jest zmienna. Na przykład, chcesz nauczyć się Groovina „High przez Dizzy Gillespie nie tylko weź arkusz prowadzący i nie umieść dźwięków akordów na akordach (nienawidzisz grania). Zdobądź tuzin nagranych wersji utworu na żywo ze świetnymi muzykami i zacznij transkrybować ich solówki. słownictwo muzyczne.

Każda piosenka ma nastrój lub nastrój, a nie tylko utracone akordy i nuty. Zawsze dobrze jest dowiedzieć się o piosence, jakie były intencje kompozytora.

Pod koniec dnia istnieją proste zasady dotyczące muzyki takiej czy innej, która pasuje do tego czy innego akordu, ale muzyka jest ekspresyjną formą sztuki i żadne zasady nie sprawią, że będziesz kreatywny.

Zabawa z innymi jest bardzo ważna, ponieważ częścią poprawy jest komunikowanie się z innymi, bycie dobrym słuchaczem podczas gry (nie jest to naturalna rzecz w przypadku pierwsza). Ale byłoby miło mieć trochę słownictwa przed wskoczeniem do otwartej nocy na scenie.

Podejmij inną ścieżkę do nauki i nadążaj za ścieżkami podkładowymi.

Jeśli nie jesteś gotowy, aby ćwiczyć z podkładem, najpierw polecam przećwiczyć gamy. Ćwicz na metronom – zacznij od niskiej prędkości, z którą czujesz się komfortowo, i idź w górę. Zwykle najpierw uczy się skali pentatonicznej. Jeśli grasz muzykę bluesową lub rockową, prawdopodobnie spędzisz tam większość dni na improwizacji. Kiedy już oswoisz się z pierwszą pozycją, zacznij ćwiczyć pozostałe.

Słowo ostrzeżenia: wielu gitarzystów zostaje później zamkniętych na skali pentatonicznej, jeśli nie mogą grać na innych. W związku z tym, chociaż może to być przytłaczające, zalecam ćwiczenie modów skali durowej , tj. Jońskiego, dorian, frygijskiego, lidyjskiego itd. nie jest niezbędny, zwłaszcza jeśli jesteś początkującym, jednak improwizowanie w nich sprawi, że twoje solówki będą później brzmiały ciekawiej.

Kiedy już trochę zaznajomisz się ze skalą pentatoniczną, jak sugerowali inni, poćwicz tworzenie podkładów online. Jeśli uważasz, że to źle brzmi, nie martw się, z czasem poczujesz się lepiej. Nauka gry na gitarze może być frustrująca, więc jeśli się zniechęcisz, zrób sobie przerwę na chwilę i wróć do ćwiczeń z czystym umysłem.

Jako ostatnia sugestia, posłuchaj innych gitarzystów. Jeśli to pomoże, naucz się kilku solówek, nuta za nutą, abyś mógł zebrać zagrywki do włączenia do własnej gry. Kiedy zacząłem to robić, słuchałem bardzo szybko i trudne solówki; odniosłem fałszywe wrażenie, że szybkość jest wszystkim, a granie solówek polega na umiejętnościach. Pamiętaj jednak, że kilka gustownych dźwięków może brzmieć lepiej niż rozmycie skal. Zwróć uwagę na to, jakie instrumenty grają wokół ciebie i pamiętaj, że używanie każdego narzędzia w swoim arsenale zaraz po wyjściu z bramki jest marnotrawstwem i nie pozostawia dokąd pójść. Twoje solo powinno budować się na sobie; to właśnie intryguje publiczność.

Po chwili zaczniesz rozwijać swój własny styl, a improwizowanie nie będzie się wymagało 🙂

Najlepsze o f szczęścia!

Najłatwiej więc byłoby po prostu wyszukać „podkład” na youtube. Ponieważ mówi ci, w jakiej skali grają. Nie jestem pewien, dlaczego powiedziałeś, że to katastrofa. Wszystko, co robisz, to albo grasz nuty skali (np. Gitara prowadząca), albo akordy skali (np. Gitara rytmiczna). ale robisz to oba ze skali. Dlatego jeśli nie wiesz, jak grać gamy i nie znaleźć akordów diatonicznych w skalach, musisz poćwiczyć.

Następnym krokiem byłoby ćwiczenie spróbuj jamować z jakąkolwiek piosenką, którą słyszysz na youtube. Aby to zrobić, najpierw musisz ustalić skalę. Oto metoda, którą uznałem za przydatną: podczas odtwarzania utworu po prostu losowo wybieraj nuty na gitarze, te które nie brzmią dobrze, nie są w kluczu. notatki, które zostawiłeś, znajdują się w kluczu. Następnie sprawdź, czy jest to tonacja durowa czy molowa i jaki jest tonik. jeśli nie masz pojęcia, o czym mówię lub jak zrobić to, co mówię, musisz poćwiczyć trochę więcej teorii.

Po trzecie, spróbuj znaleźć kogoś, kto z tobą jamuje. Możesz na zmianę, w której jeden z was wybiera sekwencję akordów, a następnie inne solówki. Obie byłyby w tej samej skali.

Co prowadzi mnie do stwierdzenia, że podstawą większości improwizacji jest po prostu wybranie sekwencji akordów i dodanie do niej solówki. Solo w swojej podstawowej formie oznacza po prostu „losowe wybieranie nut ze skali. Teraz uczynienie tego dźwięku dobrym wymaga praktyki. Poszukaj w Google również„ generatora progresji akordów ”tutaj: http://chordchord.com/ … I to Twój klucz i skala. po prostu jam na tym.

p.s Ostatnią rzeczą jest próba znalezienia piosenek ze słuchu. tzn. wyszukaj „jak grać ze słuchu” na gitarze. To sprawi, że będziesz lepiej odnajdywał ton, który jest w twojej głowie. Trudno jest improwizować, jeśli nie możesz grać palcami tego, co masz w głowie.

Tutaj to coś, co nazywa się wzorami melodycznymi, które osoba może przestudiować po tym, jak dobrze opanuje podstawowe skale. Moje własne doświadczenie sprawiło, że ćwiczyłem te wzorce przez jakiś czas, a potem zauważyłem, że kiedy słuchałem muzyki, słyszałem w myślach miejsca, w których mogłem wstawić określony wzór, aby komplementować to, co już się wydarzyło muzycznie. te melodyjne wzorce już wypracowały się, więc wszystko, co musisz zrobić, to ich poszukać i popracować nad nimi. Po jakimś czasie możesz nawet zacząć budować własne schematy. Wtedy naprawdę będziesz improwizować.

Powinieneś opracować słownik zwrotów w swoim życiu muzycznym, każdy styl ma swoje konwencjonalne i nowatorskie frazy muzyczne, a niektóre wzorce są zaczerpnięte ze starej muzyki skrzypiec i fletu (ostinanto z otwartymi strunami, na przykład tercje i oktawy są grane na czymkolwiek przez stulecia), niektóre ze starego rocka n roll lub linie wokalne … edukacja muzyczna w tym znajomość skal, akordów, sekwencji, technik zapamiętywania i analizy, w tym nauka słuchu doskonały ton, umiejętność pisania muzyki w konwencjonalnych terminach muzycznych, harmonia, kostkowanie, stukanie w gitarę, harmonijki, techniki legato, różna artykulacja, precyzyjna intonacja, zgięcia … Mając to w głowie i dłoniach, możesz odpowiednio przyswoić muzykę skuteczny sposób i rozwijać się jako dobry gracz. Zagraj to, co uważasz za wystarczająco dobre, aby można je było odtworzyć, większość muzyki pop jest prymitywna, aby się na niej uczyć, JS Bach i synowie napisali dla nas lepszą rozrywkę muzyczną i tutoriale, moim zdaniem. Podoba mi się, jak Gary Moore i SRV grali piosenki Jimmyego Hendrixa i dodawali własny styl, energię i frazy, na przykład … Lenny Tristano był dobrym pianistą jazzowym, John Coltrane grał na saksofonie w dziwny, nowatorski sposób … żeby wymienić kilka dobrych imion ..

Komentarze

• ” Trening słuchu, w tym doskonały ton … ” – nie ' nie nauczysz się doskonałego tonu (chyba że jesteś jeszcze bardzo młody), ale możesz się nauczyć krewnego boiska w każdym wieku, co i tak jest bardziej przydatne.
• Widziałem ludzi, którzy nauczyli się tego trenować, ta umiejętność nie gwarantuje, że będziesz gwiazdą i dobrym graczem, świat -klasowi skrzypkowie koncertowi i profesjonalni wokaliści mają to prawie wszystko (w zakresie swojego instrumentu) i jakkolwiek wielu popełnia błędy w oprogramowaniu testującym Auralia, a idealna wysokość nie zawsze jest idealna do rozpoznania 100% dźwięku dochodzącego do twoich uszu, jeśli może uzyskać 50% dzięki testowaniu oprogramowania yo nie jesteście głusi i nie ma opublikowanych badań na temat doskonałych testów tonu bogatych muzyków …
• To jest całkowicie błędne. Większość muzyków, światowej klasy lub nie, nie ma doskonały ton. Większość dobrych muzyków ma dobry względny ton. Perfekcyjna wysokość dźwięku jest niezwykle rzadka, a osoby o doskonałej wysokości nie ' tak naprawdę nie popełniają błędów w identyfikowaniu wysokości. Jak często popełniasz błąd, patrząc na coś czerwonego, myśląc, że zamiast tego jest niebieskie?
• wszyscy ludzie popełniają błędy, Mozart był człowiekiem, a nie aniołem. Jego tata Leopold nauczył go całej wiedzy, w tym treningu słuchu, wszyscy jesteśmy w stanie zrobić to, czego się nauczyliśmy. Kiedyś pokazałem w lokalnym sklepie muzycznym, jak mogę nastroić gitarę dokładnie w tonacji bez stroika i tonu odniesienia, wtedy sprawdziliśmy za pomocą tunera. Nigdy nie chwalę się umiejętnościami, których się nauczyłem. Słyszę dźwięki z zakresu, który gram, nie na wszystkich instrumentach orkiestrowych, w tym bąbelkach i kojotach w naturze. Możesz nazywać mnie głuchym tonem, jest OK. Nie jestem zawodowym muzykiem. О Posiadanie dobrej pamięci nauczy się doskonałej wysokości dźwięku w jakimkolwiek strojeniu
• @DavidBowling, pamięć wysokości tonu można nabyć w późniejszym życiu. Badania pokazują, że czynniki środowiskowe przyczyniają się do doskonałego dźwięku, co może sugerować, że doskonały ton można nabyć w młodym wieku. Na przykład w krajach z językami tonalnymi (takich jak Chiny) doskonała tonacja jest znacznie częstsza.

Chordbot to aplikacja na Androida, która pomaga budować progresje akordów. Następnie będzie odtwarzać progresje.Ty kontrolujesz tempo, a do wyboru jest kilka stylów brzdąkania lub wybierania. Możesz wtedy zagrać do wybranej sekwencji akordów z dowolną prędkością. Możesz też zdobyć looper i samemu zagrać progresję akordów, a następnie improwizować.

ja znalazłem trochę gitarowych riffów w oprogramowaniu Guitar Pro, zrobiłem to w pętli i improwizowałem na nim gitarowe solówki, próbując użyć tonów lub trybów klawiszy. Aplikacja do śledzenia akordów działa również dobrze, odtwarza utwory, wskazując akord, który jest grany, a część utworu można odtwarzać w pętli i improwizować za pomocą gitary. Jeśli nie wiesz, jak improwizować, sugeruję użycie tonów klawiszowych lub trybów, może to zrobić dobre solówki. Weź udział w kursie z nauczycielem gry na gitarze.

Oprócz odpowiedzi chudego pawia myślę, że właściwą odpowiedzią jest kradzież. Każda inna odpowiedź zmusiłaby cię do wymyślenia wspaniałych solówek z powietrza. Absurdalny. Kradnij je … dokładnie tak, jak każdy wielki muzyk.

Uczysz się solówek, które lubisz, trochę je analizujesz, wybierasz małe frazy i „melodyjne wzory” i tworzysz własną paletę wzory.

Czy chcesz grać melodyjne solówki?

Ukradnij Elliot Easton, Gilmore, Ian Bairnson (Alan Parsons, Pilot), Joe Walsh, Knopfler, Brad Delp, Larry Carlton … Brian May, Steely Dan jak w Kid Charlamane … itd.