Rozumiem, że H2; Lindlar da podwójne wiązanie cis, a Na; NH3 (l) da podwójne wiązanie trans. Jednak mam trudności ze zrozumieniem, jak określić, który odczynnik zadziała w tym pytaniu między H2; katalizator lindlarowy i Na; NH3 (l). Odpowiedź brzmi: H2; Lindlar. Drugim krokiem jest dodanie Br2 do alkenu. Wtedy mocna zasada, taka jak NaNH2, zdeprotonuje OH i związek przejdzie reakcję Sn2 z utworzeniem pierścienia. Część, z którą mam trudności, to wybór między H2; katalizator lindlar vs Na; NH3 (l).
Dziękuję za pomoc.
Odpowiedź
To to naprawdę interesujące pytanie. Nie jestem pewien, czy zgadzam się z produktem końcowym, ale dojdę do tego za sekundę. Wydaje się, że brakuje elementu w tym równaniu, co jest drugim krokiem (coś musi być odpowiedzialne za nowy brom w produkt).
Pierwszą rzeczą jest określenie, jak dostać się do produktu końcowego z półproduktu. Prawidłowo wykluczyłeś $ \ ce {NaNH2} $, które jest tylko mocną podstawą. Jest często używany do deprotonowania terminalnego alkinu (którego nie masz), a w tym przykładzie wystarczyłoby usunąć wodór z alkoholu.
Wykluczyłeś również $ \ ce {H2, Pt} $. Jest to standardowe uwodornienie i całkowicie zredukuje potrójne wiązanie do alkanu. Jeśli tak się stanie, nie będziesz mieć grup funkcyjnych, które mogłyby zrobić coś takiego jak zamknięcie pierścienia.
Daje to dwie możliwości: uwodornienie z katalizatorem Lindlara lub redukcja amoniaku sodowego. Obie te reakcje redukują alkin do alkenu (a następnie zatrzymują). Różnica polega na tym, że skoordynowane uwodornianie doda wodór w sposób syn , aby uzyskać cis -alken, podczas gdy redukcja sodu / amoniaku nie jest skoordynowana i da bardziej stabilny trans -alkene.
Cyklizacja zachodzi poprzez dodanie bromu. To jest standardowa reakcja: tworzenie halohydryny. Tyle że wewnątrzcząsteczkowe otwarcie przez dołączony alkohol będzie szybkie, więc alkohol atakuje zamiast wody, dostarczając eteru. Zakładając, że jest to mechanizm, musisz pomyśleć o tym, jak względna stereochemia alkenu jest przenoszona.
Kluczowym związkiem pośrednim jest jon bromoniowy (trójczłonkowy pierścień z bromem). Półprodukt zachowuje stereochemię alkenu. Możesz potrzebować modelu, aby to zidentyfikować, ale właściwy jon bromonowy, który daje wskazany produkt, ma atomy wodoru po tej samej stronie. Oznacza to, że pierwotnie były one syn w poprzek wiązania podwójnego, więc wiązanie podwójne było cis . Wtedy uwodornienie Lindlara było odpowiednią reakcją na pierwszy krok.
Oto mój problem z tym pytaniem: nie sądzę, abyś dostał ten produkt. Techniczna kwestia jest taka, że otwarcie może przebiegać poprzez atak 5-egzo-tet lub atak 6-endo-tet. Generalnie w tego typu reakcjach atak egzo jest preferowany ze względów stereoelektronicznych. Więc moje pieniądze są na zdobyciu pierścienia 5-członowego zamiast 6- pierścień członkowski.