Odpowiedź
Błogość jest dużo silniejsza niż szczęście. Możesz być szczęśliwy, ponieważ dzisiaj nie pada lub dlatego, że znalazłeś swoje okulary. Ale błogość jest zarezerwowana dla stanu całkowitego, doskonałego szczęścia, takiego jak to, czego możesz doświadczyć, znajdując bratnią duszę lub posiadanie transcendentnego doświadczenia duchowego.
Komentarze
Odpowiedź
Szczęście to emocja, podczas gdy błogość to stan umysłu.
Emocje pojawiają się w stanie podniecenia umysłu i wszystko, co jest w stanie wzbudzenia, wraca do stanu podstawowego. Podczas gdy błogość jest sama w sobie ogólnym stanem umysłu, nie wymaga ona żadnego działania, aby ją osiągnąć – ona po prostu tam jest. Podczas gdy aby czuć się szczęśliwym, musisz zrobić coś takiego, jak zdobywanie dobrych ocen, zarabianie pieniędzy, nawiązywanie przyjaźni itd.
Droga do osiągnięcia stanu błogości wiedzie przez zadowolenie z siebie, gdzie wszystkie twoje działania są zrobione bez udziału ego – konsekwencje nie mają znaczenia, ale liczy się Twoja chęć zrobienia czegoś.
Komentarze
Odpowiedz
Około 3 lata temu zgłosiłem się na ostry dyżur z zatkanym pęcherzem (z powodu kamieni nerkowych). Ból był niewyobrażalny. Na szczęście osoby na ostrym dyżurze od razu rozpoznały, jak bardzo cierpię i wprowadzili mnie do pokoju Kilka pielęgniarek szybko zabrało się do pracy, umieszczając „cewnik Foleya” w mojej cewce moczowej, opróżniając nagromadzony mocz i usuwając ciśnienie.
To, co wtedy poczułem, było absolutną błogością – uczucie s niewiarygodne zadowolenie i spokój, że nie obchodziło mnie to, że leżałem na stole w spodniach wokół kostek i zwisającej rurce. To uczucie powoli słabło, ale nie na kilka godzin.
Podejrzewam, że prawdziwej błogości nie można osiągnąć bez wcześniejszych trudności.
Odpowiedź
Błogość jest odczuwana w sercu i jakby we krwi. Jest to stan szczęścia, gdy proszenie o cokolwiek jest mu obce, nawet my nie prosimy o cnoty duchowe. To wszystko.
Komentarze