Ogólne znaczenie kóz w Biblii

Kozy w Biblii na ogół mają duże znaczenie. Należały do czystych zwierząt, które można było zjeść (patrz Księga Kapłańska 11; Powtórzonego Prawa 14: 3-21 ) i były powszechnie używane w ofiarach (zob. np. Księga Kapłańska 1: 1-2, 10 ). Włosy kozie były przędzone, aby zrobić materiał do użytku w Tabernakulum (patrz Exodus 35: 4-29 ).

Negatywne znaczenie kóz pochodzi głównie z robienia ich bożków i czczenia ich jako bogów w religiach pogańskich. Znajduje to odzwierciedlenie w samej Biblii w zakazie składania ofiar takim bożkom. Na przykład:

Kapłan rozleje krew o ołtarz Pański przy wejściu do Namiotu Spotkania i zamieni tłuszcz w dym jako przyjemną woń dla Pana, aby już nie mogli ofiarować ofiary dla kozich demonów, którym się prostytuują. To będzie ustawa dla nich na zawsze przez ich pokolenia (Kapłańska 17: 6-7, NRSV)

Hebrajskie słowo przetłumaczone tutaj jako „kozioł-demon” to שָׂעִיר (sa`iyr), „koza, drewno demon, satyr. ”Kozy czczone jako bożki w religii pogańskiej są najbardziej prawdopodobnym źródłem Bafomet obrazy powiązane w pytaniu.

Istnieją jednak również trzy historie biblijne w samej tradycji judeochrześcijańskiej, które zostały zaczerpnięte z słusznie lub niesłusznie, w tradycji łączącej kozy ze złem i diabłem.

Kapłańska 16: Kozioł ofiarny

Księga Kapłańska 16 zawiera instrukcje dotyczące rytuałów, których Izraelici mieli przestrzegać każdego roku w Dniu Pojednania. Kluczową częścią tego święta był rytuał Azazela, tradycyjnie tłumaczony jako „kozioł ofiarny”:

Aaron złoży byka jako ofiarę za grzechy i dokona przebłagania za siebie i za swój dom. Weźmie dwa kozły i postawi je przed Panem przy wejściu do Namiotu Spotkania; Aaron rzuci losy o dwa kozły, jeden los dla Pana, a drugi dla Azazela. Aaron przedstawi kozła, na którego padł los, i złoży go jako ofiarę przebłagalną; ale kozioł, na który padł los Azazela, zostanie żywcem przedstawiony Panu, aby dokonał za niego przebłagania, i zostanie wysłany na pustynię do Azazela. (Kapłańska 16: 6-10)

W Biblii hebrajskiej słowo עֲזָאזֵל (`aza” zel) występuje tylko w tych trzech wersetach plus werset 26 w tym samym rozdziale. Zgodnie z połączoną definicją , jego dokładne znaczenie i pochodzenie było przedmiotem sporu.

Azazel, czyli kozioł ofiarny, odegrał pozytywną rolę w kulcie Izraela, ponieważ symbolicznie unosił grzechy ludu w Dniu Pokuta.Jednak ze względu na jego związek z grzechem, w starożytnych tradycjach czasami kojarzono go również ze złem i diabłem. Na przykład w księdze Henocha w Apokryfach Azazel to imię upadłego anioła .

Ta funkcja kozy jako „Azazel” lub „kozioł ofiarny” jest jednym ze źródeł w Biblii na temat powiązania kóz ze złem.

Daniel 8: Baran i koza

Daniel 8 zawiera wizję dwóch wielkich bestii: barana i kozła. W samym rozdziale baran, koza i ich różne rogi opisane w wizji są identyfikowane z królami różnych królestw. W szczególności kozioł jest związany z Grecją i jej królami. Ostatni róg, który wyrósł na czole kozła w wizji, jest opisany w następujący sposób:

Z jednego z nich wyszedł kolejny róg, mały, który rozrósł się niezmiernie na południu, na wschodzie i ku pięknej ziemi. Wzrosło tak wysoko, jak zastępy niebieskie. Zrzucił na ziemię część wojska i kilka gwiazd i podeptał je. Zachował się arogancko nawet wobec księcia zastępu; odebrał mu regularne całopalenie i zburzył miejsce jego sanktuarium. Z powodu niegodziwości wydano mu hostię wraz z regularną ofiarą całopalną; rzucił prawdę na ziemię i prosperował w tym, co robił. Wtedy usłyszałem, jak jeden święty mówił, a inny święty powiedział do tego, który mówił: „Jak długo trwa ta wizja dotycząca regularnej całopalenia, występku, który pustoszy, i oddania świątyni i zastępów na podeptanie? ? ” Odpowiedział mu: „Przez dwa tysiące trzysta wieczorów i poranków; wtedy świątynia zostanie przywrócona do należnego jej stanu ”. (Daniela 8: 9-14)

Ta prorocza wizja i jej interpretacja w dalszej części tego samego rozdziału jest kolejnym źródłem w Biblii, w którym kozy ze złem i diabłem.

Mateusz 25: 31-46: Owce i kozy

Przechodząc do Nowego Testamentu, w Mateusza 25: 31-46 Jezus mówi o sądzie narodów, używając obrazów owiec i kóz:

Kiedy Syn Człowieka przyjdzie w swojej chwale, a wraz z nim wszyscy aniołowie, zasiądzie na swoim chwalebnym tronie. Zgromadzą się przed nim wszystkie narody, a On oddzieli narody jeden od drugiego, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po swojej prawej stronie, a kozły po swojej lewej stronie. (Mateusza 25: 31-33)

Następnie król chwali owce za dobre uczynki, czyniąc je dla „najmniejszego ze swoich braci i siostry ”(werset 40) i potępia kozy za zaniedbanie czynienia dla niego dobrych uczynków poprzez zaniedbanie ich wykonywania dla„ najmniejszych z nich ”(werset 45). I konkluduje:

Wtedy one [kozy] odejdą na wieczną karę, ale prawi [owce] do życia wiecznego. (Mateusza 25:46)

Ponieważ Jezus używa tutaj kóz jako symboli złych ludzi, którzy nie czynią dobrych uczynków dla Boga i bliźniego, w chrześcijańskich kozach są również powszechnie kojarzone ze złem i diabłem.

Podsumowanie

Chociaż kozy generalnie mają w Biblii pozytywne znaczenie, w Biblii jest kilka historii i związanych z nimi dodatkowych literatura biblijna, która dostarcza podstaw do wspólnego kojarzenia kóz ze złem i diabłem.

W Mateusza 25 , Jezus opowiada przypowieść o Sądzie Ostatecznym, w której „owce” (zbawieni) zostaną ostatecznie oddzieleni od „kóz” (potępionych).

Chociaż jest to najbardziej bezpośredni biblijny związek między kozłami a „złem”, o owcach są często i wielokrotnie wspominane w Biblii (szczególnie, ale nie wyłącznie, w Nowym Testamencie) jako symbol ludu Bożego. Jezus jest Dobrym Pasterzem, który opiekuje się owcami, Piotr jest pouczony przez Jezusa, aby „karmił moje owce” itd. .

Ma sens tylko to, że przez analogię kozy , miałby symbolizować potępionych, tj. wyznawców szatana.