Jaka jest pierwotna definicja greckiego słowa teknia i paidia z 1. Listu Jana 2 & 3?

Teknia (τεκνία) i paidia (παιδία) są odpowiednio formami liczby mnogiej słów teknion (τεκνίον) i paidion (παιδίον).

Między innymi teknion (i pokrewny teknon – τέκνον) zwykle przekazują związek pokrewieństwa. Gdybyśmy odnosili się do własnego potomstwa, użyliby terminu teknion lub teknon , a nie paidion . Kiedy Mattew 2:18 mówi dla Racheli opłakującej swoje dzieci, użyte słowo to teknon . Ale podczas gdy paidion nie byłoby używane do reprezentowania własnego dziecka, odwrotność nie jest prawdą, ponieważ 1 Jana 2: 1 i inne wersety demonstrują; nie są używane wyłącznie w ten sposób. Na przykład:

Matthew 9: 2

I oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. A Jezus widząc ich wiarę, rzekł do paralityka; Synu [teknon] , bądź dobrej myśli; odpuszczone są twoje grzechy.

Gal. 4:19

Moje małe dzieci [teknia] , z których ponownie borykam się przy narodzinach, aż Chrystus w was się ukształtuje

Można pokusić się o stwierdzenie, że teknion to jakaś zdrobniała forma teknon – czyli oznacza ” małe dziecko ” zamiast tylko ” dziecko „. Chociaż może to być technicznie prawda, we wszystkich 9 z 9 przypadków, w których pojawia się w całej Biblii (w tym w Septuagincie, gdzie jej brakuje), jest używane w odniesieniu do dorosłych (Jana 13:33; Galacjan 4:19; 1 Jana 2: 1,12,28; 3: 7,18; 4: 4; 5:21).

Słowo opłacone to, jak wskazała inna odpowiedź out, związane z pais (παῖς). Pais jest najczęściej używany na oznaczenie niewolnika lub sługi. Powiązane słowa to:

• paidarion (παιδάριον), (starszy) chłopiec, dziecko lub służący

• paideuō (παιδεύω), co może oznaczać zarówno trening (lub nauczanie), jak i dyscyplinę

• paideia (παιδεία) – czyli dyscyplina, szkolenie, nauczanie lub instruktaż

• paidagōgos (παιδαγωγός) – opiekun, przełożony lub nauczyciel (tj. ” pedagog „)

We wszystkich powyższych widzimy korzeń ” ped- ” angielskich słów odnoszących się do dzieci (np. ” pediatryczne ).

Myślę, że to może pomóc wyjaśnić różnicę między tymi dwoma słowami, ale tak naprawdę nie wyjaśnia, dlaczego John wybrał słowa, które zrobił tam, gdzie zrobił . Teknia (lub tekna ) to dzieci z jakiegoś rodzaju emocjonalnego i duchowego pokrewieństwa, podczas gdy paidia jest prawdopodobnie używane w znaczeniu ucznia tutaj. Wydaje się, że żaden grecki komentator w starożytności nie zwracał uwagi na dobór słów. Również tłumacze łacińscy w starożytności nie widzieli żadnego powodu, aby unikać dwuznaczności; Wulgata używa filius zarówno w 1 Jana 2: 1, jak i 2:18.

Sugerowano, że Jan używa opłaconego , zwracając się do uczniów, którzy są świadomy śmierci i zmartwychwstania Chrystusa oraz teknion w inny sposób. Ale to wyjaśnienie nie jest zgodne z użyciem w Liście Jana, gdzie używa on teknion w 2: 1 i 12; następnie opłacone w 2:13 i 18; a następnie używa teknion w pozostałej części Listu, łącznie z ostatnim końcowym wersetem.

Myślę, że można by wymyślić różne powody, dla których Jan użył słów, ale naprawdę myślę, że w tym przypadku to tylko kwestia stylu, ale cieszę się, że zostałem skorygowany, gdyby ktoś mógł zaoferować jakiś przekonujący argument.

Oto porównanie dwóch słów:

Inflected Word Root Word Etymology Verses τεκνία τεκνίον Diminutive of τέκνον 2:1,12,28, 3:7,18, 4:4, 5:21 παιδία παιδίον From dimin. of παῖς 2:13,18 

Rdzeń τεκνίον jest zdrobnieniem τέκνον i jego znaczenie jest określone autorstwa τέκνον, co jest zwykle tłumaczone jako dziecko. Zdrobnienie dziecka byłoby albo wielkością, albo wiekiem, albo obydwoma. τέκνον jest rzeczownikiem nijakim i może oznaczać mężczyznę lub kobietę, a zdrobnienie τεκνίον, które jest również rzeczownikiem nijakim, należy traktować jako rzeczownik płci męskiej lub żeńskiej lub oba w liczbie mnogiej, jak w literze. Ponieważ może się wydawać, że pisanie listu do „małych” dzieci, prawdopodobnie niemowląt, nie ma większego sensu, słowo to jest zwykle traktowane jako metafora: Jan jest dla nich czułe. ¹

Ponieważ παιδίον pochodzi od zdrobnienia παῖς , jego znaczenie wynika z παῖς, które jest najczęściej tłumaczone jako sługa, ale rzadziej jest tłumaczone jako dziecko. Podobnie jak τεκνίον, jest to rzeczownik nijaki i może oznaczać mężczyznę lub kobietę lub oba w liczbie mnogiej, jak w literze. W przeciwieństwie do rdzenia τέκνον, παῖς może oznaczać osobę dorosłą. Faktycznie, użycie w Dziejach Apostolskich nigdy nie odnosi się do dziecka: 4 dotyczy Chrystusa (3: 13,26, 4: 27,30), 1 odnosi się do Dawida (4:25), a 1 do młodego mężczyzny, Eutychus (20:12).

Użycie słowa παιδίον w Nowym Testamencie jest bardzo zróżnicowane, więc dokładne znaczenie będzie zależało od autora i kontekstu. Na przykład w Liście do Hebrajczyków mówi się o Mojżeszu jako niemowlęciu:

Przez wiarę Mojżesz, kiedy się urodził, był ukrywany przez trzy miesiące przez swoich rodziców, ponieważ widzieli, że dziecko (παιδίον) jest piękne, i nie bali się edyktu króla.
(Hebrajczyków 11:23) [cały tekst ESV]

Kontekst παιδία w liście wskazuje na dojrzałych wierzących:

Piszę do was, ojcowie, bo znacie tego, który jest Piszę do was, młodzi ludzie, ponieważ zwyciężyliście złego. Piszę do was, dzieci, ponieważ znacie Ojca. (2:13)

Dzieci, to jest ostatnia godzina, a jak słyszeliście, że antychryst nadchodzi, tak teraz przyszło wielu antychrystów. Dlatego wiemy, że jest to ostatnia godzina. Wyszli z nas, ale nie byli z nas, bo gdyby byli my, kontynuowaliby z nami, ale wyszli, aby stało się jasne, że wszyscy są nie z nas. Ale zostaliście namaszczeni przez Świętego i wszyscy macie wiedzę. (2: 18-20 ESV)

Pierwsze użycie przemawia przeciwko używaniu tego słowa jako metafory: znają Ojca. Παιδία również wiedzą, że jest to ostatnia godzina; zostali namaszczeni przez Świętego i mają całą wiedzę. Żadne z tych zastosowań nie jest metaforyczne. Ponadto pisarz uważa się za zaliczonego do tej grupy („wyszli z nas…”). Jeśli pisarzem był Jan, to używa terminu tak jak Jezus:

Jezus powiedział do nich: „Dzieci (παιδία), czy macie jakieś ryba?” Odpowiedzieli mu: „Nie”
(Jana 21: 5)

Po otrzymaniu Ducha Świętego (20:21) Jezus wezwał Jana i inni uczniowie παιδία. Jeśli Jan jest pisarzem (jak głosi tradycja), nadal umieszcza się w tej grupie. Zatem cechą charakterystyczną παιδία dla Jana jest posiadanie namaszczenia od Świętego.

To użycie Ewangelii kontrastowałoby z τεκνία, którym Jezus opisał uczniów, zanim otrzymali Ducha Świętego:

Małe dzieci (τεκνία), jeszcze chwilę jestem z wami. Będziesz mnie szukał i tak jak powiedziałem Żydom, tak teraz mówię ci: „Gdzie ja idę, ty nie możesz przyjść” (Jana 13:33).

W czwartej Ewangelii słowo τεκνία jest używane tylko do identyfikacji uczniów, którzy wiedzieli o Jezusie, ale nie mieli jeszcze Ducha Świętego ani nie wierzyli w Zmartwychwstanie (ponieważ te rzeczy jeszcze się nie wydarzyły). Następnie Jezus używa terminu παιδία po tym, jak dał im, a oni otrzymali Ducha Świętego.

Dlatego uważam, że w Liście rozsądnym jest, aby zobaczyć, jak Jan kontynuuje podobne rozróżnienie między παιδία, którzy, podobnie jak uczniowie z Ewangelii Jana 21, wiedzą, że Jezus jest Chrystusem, który umarł i zmartwychwstał, podczas gdy τεκνία to ci, którzy usłyszeli przesłanie, ale są mniej pewni, lub zastanawiają się, czy naprawdę wierzą, że Jezus jest Chrystusem.

W przeciwieństwie do παιδία, z wyjątkiem 4: 4, użycie τεκνία dotyczy podstawowej instrukcji:

Moje małe dzieci, jestem pisząc to do ciebie, abyś nie zgrzeszył. Ale jeśli ktoś zgrzeszy, mamy Rzecznika u Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. (2: 1)

Piszę do was, drogie dzieci, ponieważ przez wzgląd na Jego imię odpuszczone są wam grzechy.(2:12)

A teraz, dzieci, trwajcie w Nim, abyśmy, gdy się pojawi, mieli zaufanie i nie cofali się przed nim ze wstydu z powodu jego przyjścia. (2:28)

Dzieci, nie pozwólcie nikomu was oszukiwać. Kto postępuje sprawiedliwie, jest sprawiedliwy, tak jak On jest sprawiedliwy. (3: 7)

Dziatki, nie miłujmy słowem ani słowem, ale czynem i prawdą. (3:18)

Dzieci, jesteście z Boga i zwyciężyliście ich, bo większy jest Ten, który jest w was, niż ten, który jest na świecie. (4: 4)

Prawdopodobnie 4: 4 oznacza dojrzałego wierzącego. Jednak list kończy się ostrzeżeniem skierowanym do τεκνία:

Dzieci, chrońcie się przed bożkami. (5:21)

Jeśli te dwie grupy są różne, to zakończenie wyraźnie rozróżnia dojrzałość i to, co Jan wie o τεκνία: potrzebują być ostrzeżonym, aby trzymać się z dala od bożków. Takie ostrzeżenie nie tylko zaprzecza idei, którą Jan używa tego terminu jako metafory; wskazuje na niedojrzałość lub fakt, że Jan wątpi, że są prawdziwymi wierzącymi.

<sub>Uwaga:
1. Jeśli słowo zostało wzięte dosłownie, to znaczy, że Jan je zamierzył (lub te fragmenty zaadresowane do τεκνία ) do czytania małym dzieciom i niemowlętom, następnie dorośli, którzy słuchają listu, mają również za zadanie zachować przesłanie skierowane do τεκνία, aż osiągną odpowiedni wiek, aby otrzymać to, co napisał do nich ostatni żyjący Apostoł. Innymi słowy, John faktycznie chce, aby jego przesłanie do τεκνία zostało przekazane następnemu pokoleniu. Typowe dla Jana, możliwe jest dwojakie znaczenie, z których oba mają sens.</sub>

Teknia wskazuje na emocjonalny związek w połączeniu z ich początkową dojrzałością.

Paidia wskazuje na ich edukacyjny związek w połączeniu z ich poziomem wiedzy, który rozpoczął się niedawno.

Komentarze

• To nie jest odpowiedź. Musisz uzasadnić to, co mówisz.