Jaka ogniskowa obiektywu najbardziej przypomina perspektywę ludzkiego oka?

To zależy od rozmiaru czujnika aparatu.

„Obiektyw jest uważany za” normalny obiektyw „pod względem kąta patrzenia w aparacie, gdy jego ogniskowa jest w przybliżeniu równa przekątnej filmu format lub format czujnika obrazu. [4] Często mówi się, że uzyskany po przekątnej kąt widzenia wynoszący około 53 stopni przybliża kąt widzenia człowieka „

http://en.wikipedia.org/wiki/Lenses_for_SLR_and_DSLR_cameras

Tak więc w przypadku czujnika pełnoklatkowego (24 mm x 36 mm) około 45 mm byłoby normalnym widokiem. W przypadku formatu APS-C czujnik rozmiaru (15 mm x 23 mm), około 30 mm to normalny widok.

Komentarze

• nb cały ” kąt widzenia człowieka ” to kompletny nonsens, nawet w artykule na Wikipedii, do którego podajesz odnośnik, jest napisane, że ludzki wzrok jest bardziej podobny do 104 stopni (później można stwierdzić, że 53 stopnie to kąt ostrego ludzkiego wzroku, co również jest nonsensem, a nawet gdyby nie ' t, wartość ta byłaby bez znaczenia, ponieważ mózg przetwarza tak dużo, że nie ' nie znam żadnej ' strefy ostrości ').
• @MattGrum : ” kąt widzenia człowieka ” to jedynie próba opisania w prosty sposób, dlaczego doświadczamy określonej ogniskowej jako ” normalny „. To ' to nie nonsens, ale ' jest uproszczone i ma ograniczone zastosowanie.
• To to jednak złe proste określenia. Zwykle uzyskujemy pewną ogniskową dzięki zapewnieniu około 1x powiększenia po zamontowaniu na lustrzance jednoobiektywowej. Pole widzenia nie wchodzi w to. Jeśli tak, to dlaczego obiektyw 10 mm w APS-C nie jest uważany za normalny, skoro zapewnia znacznie lepsze przybliżenie ludzkiego pola widzenia?
• @DanNeely cała mowa o polu widzenia zależy całkowicie od tego, jak duży obraz i z jakiej odległości, to sprawia, że jest to bardzo złożony problem, jest tak wiele zmiennych, że ' nigdy nie wymyślisz definicji normalności, jeśli spróbujesz oprzeć to na polu widzenia. Zamiast tego uważam, że koncepcja normalnego obiektywu polega na uzyskaniu powiększenia 1x podczas patrzenia przez wizjer, tj. Jeśli trzymasz rękę przed aparatem, wygląda to tak samo, jakbyś nie patrzył przez aparat. Dzieje się tak przy ogniskowej 50 mm na lustrzance.
• FOV to ludzkie widzenie zbliżone do 180 stopni … a żeby to zrobić z obiektywem, potrzebujesz rybiego oka. co nie daje poprawnej perspektywy. 45 mm zapewnia właściwą perspektywę i poczucie proporcji zarówno na pełnej klatce, jak i na ekranie.

To zależy od o co dokładnie pytasz, jeśli „pytasz, jaka ogniskowa zapewnia to samo powiększenie co gołym okiem (jak w wyciągasz rękę przed aparat i patrzysz przez wizjer, twoja ręka wydaje się mieć taki sam rozmiar jak bez aparatu), wtedy odpowiedź zależy od rozmiaru czujnika i powiększenia wizjera, ale dla większości odpowiedź kończy się na około 50 mm pełnoklatkowe lustrzanki cyfrowe z 0,7-krotnym powiększeniem wizjera i około 45 mm dla większości lustrzanek cyfrowych APS-C z powiększeniem wizjera 0,95x.

Jeśli pytasz, który obiektyw zapewnia takie samo pole widzenia jak ludzkie oko, to pytanie jest jeszcze trudniejsze, ponieważ ludzki wzrok nie ma twardego odcięcia, peryferia stają się po prostu bardziej rozmyte, a skrajne krawędzie są tylko wrażliwe na ruch.

Komentarze

• Czy mówisz, że w przypadku APS-C obiektyw 50 mm powinien pasować do tego, co widzę bez obiektywu? Ponieważ w moim aparacie ' jest bliżej 70 mm …
• Teraz rozumiem! Cały czas byłam zdezorientowana, kiedy mówi się, że 50 mm równa się ludzkiemu oku, chyba chodziło o FOV, które nie ' nie miało dla mnie żadnego sensu.

Gdy spojrzysz przez wizjer, obiektyw o ogniskowej około 50 mm pokaże obiekty na taki sam rozmiar, jak gdy patrzysz na coś oczami. Możesz to sprawdzić, patrząc przez wizjer jednym okiem i patrząc obok niego drugim okiem. Kiedy zamkniesz jedno oko, zauważysz, że twój wzrok nie zmienia się, jeśli chodzi o wielkość obiektów. Dotyczy to aparatów APS-C, a także aparatów pełnoklatkowych.

Jednak oko jest bardzo szczególnym organem i czasami trudno jest je porównać z aparatem z obiektywami. Kąt widzenia z twoich oczu to około 180 stopni. To jest powszechne błędne przekonanie, że twoje oczy pokrywają 50 stopni lub coś w tym rodzaju. „Koncentrują się” na mniejszym kącie widzenia, ale jeśli się skoncentrujesz, możesz zobaczyć rzeczy swoim widzeniem peryferyjnym.

Przykład: patrz przed siebie i trzymaj ręce przy głowie, a następnie powoli obróć dłoń do przodu. Zobaczysz, że staje się widoczny, gdy znajduje się gdzieś obok twojej głowy, więc twój kąt widzenia wynosi około 180 stopni dla obu oczu.

Do uchwycenia tak szerokiego kąta potrzebny jest bardzo drogi obiektyw ultraszerokokątny, który nie wygląda zbyt naturalnie na zdjęciu. Wynika to z faktu, że oczy mogą „skupiać się” pod znacznie mniejszym kątem (patrz Plamka siatkówki ). Jest to także powód, dla którego ludzie / zwierzęta muszą „celować” głową, nie każda część oka ma taką samą rozdzielczość.

Ponieważ oczy „skupiają się” na mniejszym kącie widzenia, fotografowie wolą mieć 50 mm (odpowiednik pełnej klatki), aby pokazać ten sam kąt, co oczy, gdy normalnie na coś patrzą.

Odpowiednik obiektywu 50 mm to dobrze przyjęty „standard”, więc obiektyw 35 mm można uznać za standard w aparacie APS-C, biorąc pod uwagę współczynnik przycięcia. Obiektyw 50 mm na kadrze staje się raczej ciasny i bardziej nadaje się do portretów, chociaż to tylko opinia.

Mam nadzieję, że to ci pomoże.

Komentarze

• Byłem dość zaskoczony, gdy przeprowadziłem test z własną kamerą APS-C i zoomem, patrząc obojgiem oczu i powiększając, aż widok w obu oczach pasował. Spodziewałem się, że wydarzy się to w okolicach 30-40 mm, ale tak naprawdę było to 50 mm! Wtedy ktoś mi powiedział, że wizjery są skalibrowane względem obiektywu 50 mm bez względu na rozmiar czujnika.
• 95% obrazu 24x16mm powiększone około 0,95X to mniej więcej tyle samo co 100% obrazu 36×24 mm powiększone około 0,71 X.

Ludzkie oko to bardzo skomplikowany organ, który widzi wyraźnie tylko pod kątem około 2 stopnie pola widzenia. Oko porusza się nieustannie, skupiając się na różnych obszarach & mózg odbiera sygnały & przekształca te sygnały w pełny obraz, który widzimy. Nasz kąt widzenia wynosiłby około 180 stopni (do przodu) i około 130 stopni w górę / w dół. Większość tego obszaru jest nieostra. W przypadku obszaru, który jest zogniskowany, obiektyw 43,2 mm na czujniku 35 mm dałby najbliższe przybliżone powiększenie jak ludzkie oko, w tym tę samą przybliżoną głębię ostrości, ale ogólne pole widzenia byłoby węższe.

Komentarze

• Co powiesz na czujnik 23,5×15,6 mm, który obiektyw o średnicy mm dałby najbliższe przybliżone powiększenie ludzkiego oka?
• @trusktr to typowy rozmiar matrycy APS-C, który jest 1,6x w porównaniu z tym, czego nauczyliśmy się w przypadku aparatów 35 mm. 35 to najbardziej zbliżony rozmiar obiektywu stałoogniskowego do ” normalnego „, a normalny to nieprecyzyjna koncepcja, która również zależy od kontekstu, więc nie ' t spróbuj zrozumieć to zbyt dokładnie. Do portretów użyj 50 mm lub więcej.

Patrzę na to po prostu w ten sposób –

Patrzę przez pełną klatkę D800E z obiektywem 50 mm i to, co widzę w aparacie, jest trochę mniejsze niż to, co widzę okiem, dlatego nie jest powiększane, ale zmniejszane. Wydaje mi się, że około 60 mm, ale jutro spróbuję mojego 60 mm.

Komentarze

• Cześć fstop i witaj w Stack Exchange. Niestety, ma to więcej wspólnego z powiększeniem wizjera niż z polem widzenia, ogniskową czy perspektywą.
• Perspektywa nie ma nic wspólnego z ogniskową, powiększeniem czy polem widzenia. Perspektywa zależy od położenia soczewki i położenia obiektów, których odbicie (lub emisja) światła jest rzutowane przez tę soczewkę. ' Nie ma znaczenia, czy obiektyw jest obiektywem aparatu, czy ludzką rogówką.

Pamiętam, jak jednym okiem patrzyłem przez wizjer, a drugim dookoła niego, stwierdzając, że będzie pasował w „naturalnym” rozmiarze. Miał około 55 mm. Ale to niekoniecznie jest w porządku …

Poza tym zależy to od charakteru wydruku! Spójrz na ostateczny wydruk.Powiedz, zdjęcie 4 na 6, z odległości czytania. Trzymaj go, zachowując tę samą odległość od oka, i powinien wyglądać dokładnie tak, jak ramka druciana (okno) w swoim pierwotnym położeniu.

Więc to zależy od rozmiaru wydruku i odległość oglądania. Kadrowanie to zmienia, co oznacza, że potrzebujesz krótszego obiektywu, jeśli planujesz później przyciąć marginesy. Współczesne oglądanie na komputerze prawdopodobnie różni się od „drukowania”, a nawet 4 na 6 nie jest tym, co zostało użyte do tego.

Jeśli chcesz, aby ludzie nie wyglądali śmiesznie, użyj określonej długości teleobiektywu.

Tył oka nie jest płaski, a projekcja nie jest „korygowana” (ale mapowanie tego piksela, w którym nie działa efekt projekcji), więc tak naprawdę nie ma czegoś takiego bez specjalnego Jednak z odległości odczytu skanowanie plamki nad „okienkiem” daje efekt, który jest bardzo zbliżony do płaskiego, z wyjątkiem tego, że masz dwoje oczu i nie mogą one pasować jednocześnie, a percepcja jest korygowana o położenie oczu a oś obrotu głowy, co pokazuje widoczne różnice, jeśli śledzisz okno w porównaniu z normalnym zdjęciem.

Ale żeby być precyzyjnym, co ma na myśli i pokazać, że jest to dokładne, okno „to definicja, której należy użyć. To właśnie robią reżyserzy filmowi, kiedy wyciągają ręce, aby określić rogi kadru.

Jeśli odcisk jest trzymany w taki sposób, że twarz osoby jest naturalnej wielkości (umieść ją tam, gdzie byłoby okno), wygląda to niewłaściwie, jeśli jesteś bliżej odbitki / okna niż byś był patrzeć na tę osobę normalnie.

Rozumiem, że mózg musi postrzegać zdjęcie z tej samej perspektywy z oka ogniskowa powinna być taka sama jak przekątna na obrazie (błona matrycy). To około 43mm na „pełnej klatce” i 28mm na APS-C. Zdjęcia robione obiektywami szerokokątnymi mają tendencję do dodawania głębi jeśli chodzi o rysy, dłuższa ogniskowa powoduje spłaszczenie obrazu. Portrety są ogólnie uważane za bardziej komplementarne, jeśli rysy twarzy są nieco spłaszczone, stąd zwykle preferowana jest tendencja do nieco dłuższej ogniskowej. portrety zrobione aparatami telefonicznymi.

Jeśli przekątna czujnika zbliża się do ogniskowej długości, sugeruje to prostoliniowy obraz z perspektywą punktu zbiegu. Rozważ jedną pionową krawędź i rzuć trójkątną powierzchnię od tej krawędzi do środka obrazu. Zrób to samo od przeciwległej krawędzi do środka. Przedstawia to coś w rodzaju widoku tunelu z perspektywy pojedynczego punktu zbiegu. Kąty trójkąta rzutowane do punktu środkowego pokrywają się z przekątną.

Niezależnie od tego, czy ma to jakikolwiek izomorfizm z ludzkim okiem, przedstawia widok dostosowany do ludzkiego mózgu. Informacja o obrazie wydaje się zmaksymalizowana, gdy zawiera wymiar perspektywiczny, który pokrywa rogi widoku, ze znikającym punktem na przekątnej. Z definicji, jeśli widzimy znikający punkt, nic nie jest ukryte na tym promieniu. Jeśli krawędzie widoku symetrycznie leżą naprzeciw tego samego punktu zbiegu w widoku, generują największą możliwą powierzchnię widzenia, która ma punkt zbiegu. Przekątna tworzy krawędź maksymalnej powierzchni rzutowanej w znikającym punkcie.

Kiedy robię zdjęcie aparatem nikon d5000 z obiektywem 70-300 mm, muszę ustawić go na 100 mm, aby obiekt na zdjęciu wyglądał tak, jak widzi go moje oko.

Komentarze

• Więc przy ustawieniu 300 mm mam około 3-krotny zoom, czy to brzmi dobrze?
• Nawet nie blisko. Wizjer nie jest bezpośrednim widokiem, ale ma własny efekt poszerzania. 3-krotny zoom w tym aparacie wynosiłby (nominalnie, konwencjonalnie) 100 mm.
• Wyglądają tak samo, gdzie? W wizjerze? Na ekranie? W druku?