Jakie jest dokładne znaczenie słowa anatta?

Anatta jest używane w znaczeniu przymiotnikowym, jako charakterystyczne o f coś (w rzeczywistości wszystko, w tym nibbana). Nie ma to więc nic wspólnego z filozofią mówiącą, że „nie ma jaźni”. W żadnym wypadku nie sugeruje to, że Budda zachęcał do wiary w siebie. Najlepsze obalenie takiego pomysłu, o którym wiem, znajduje się w Alagaddupama Sutta (MN 22):

23. „Mnisi, możecie się trzymać ta doktryna o sobie, która nie wzbudziłaby smutku, rozpaczy, bólu, żalu i rozpaczy u tego, kto się jej trzyma. 262 „Ale czy widzicie jakąś taką doktrynę o sobie, mnisi?” – „Nie, czcigodny panie” – „Dobrze, mnisi. Ja również nie widzę doktryny o sobie, która nie wzbudziłaby smutku, rozpaczy, bólu, żalu i rozpaczy u tego, kto się jej trzyma.

…

25. “ Mnisi, jeśli istnieje jaźń, czy byłoby dla mnie to, co należy do jaźni? ” – „Tak, czcigodny panie.” – „Albo, gdyby istniało coś, co należy do jaźni, czy byłoby dla mnie jaźń?” – „Tak, czcigodny panie.” – „Mnisi, ponieważ jaźń i to, co należy do jaźni nie są uznawane za prawdziwe i ustalone, to taki punkt widzenia, mianowicie: „To, co jest jaźnią, jest światem; po śmierci będę stały, wieczny, wieczny, nie podlegam zmianom; Wytrwam tak długo, jak wieczność ”- czy nie byłaby to całkowicie i całkowicie głupia nauka?”

„Cóż innego mogłoby to być, czcigodny panie, ale całkowicie i całkowicie głupią nauką?”

(Bodhi, Trans)

Co zatem oznacza anatta? Według Visuddhimagga oznacza to konkretnie, że przedmiotowy przedmiot nie ma rdzenia (asāraka), zgodnie z trzecim etapem wiedzy wglądu:

„Materialność , czy przeszłość, przyszłość czy teraźniejszość, jest nietrwała w sensie zniszczenia, bolesna w sensie przerażenia, nie-ja w sensie braku rdzenia , to znajomość rozumienia.

Ścieżka oczyszczenia, XX.6

Wyjaśnienie braku rdzenia oznacza, że nie ma żadnego z czterech rodzajów ja:

1. Sāmi attā – kontrolowanie siebie

2. Nivāsī attā – ciągłe siebie

3. Kāraka attā – aktywny agent własny

4. Vedaka attā – doświadczanie siebie

Te cztery typy jaźni są wyjaśnione w Mahasi Sayadaw „s dyskurs na temat anatta-lakkhana-sutta . Krótko, zgodnie z Visuddhimagga:

W sensie braku rdzenia z powodu braku jakiegokolwiek jądra jaźni pojmowanego jako jaźń, przetrwanie, sprawca, doświadczający, ten, który jest swoim własnym panem; bo to, co nietrwałe, jest bolesne (S III 82), i to jest imp jest w stanie uciec przed nietrwałością, albo wzlotem, upadkiem i uciskiem siebie, jak więc może mieć stan sprawcy i tak dalej? Stąd jest powiedziane: „Mnisi, będąc materialną jaźnią, nie doprowadzi to do ucisku” (S III 66) i tak dalej. Jest to więc również brak jaźni w tym sensie, że nie ma rdzenia.

– Ścieżka Oczyszczenia XX.16

Visuddhimagga podaje pięć cech pięciu agregatów, które sprawiają, że każdy z nich nie jest sobą (cała lista 40 cech jest warta przeczytania, ale reszta dotyczy dwóch pozostałych głównych cech):

1. as alien z powodu niemożności przejęcia nad nimi panowania oraz z powodu trudności;

2. as puste z powodu ich pustki z trwałości, piękna, przyjemności i jaźni, które są o nich pomyślane;

3. jako próżne z powodu ich pustki lub błahości ; bo to, co trywialne, na świecie nazywa się „próżne”;

4. as void , ponieważ nie posiada statusu właściciela, przestrzegający, działający, doświadczający, reżyser; jako nie-siebie, ponieważ nie ma właściciela itp.

5. as not-self ponieważ nie ma właściciela itp .;

– Ścieżka Oczyszczenia XX.19

W praktyce, co to wszystko oznacza? Niewiele, ponieważ nie chodzi o intelektualne zrozumienie pojęcia nie-ja, ale raczej o to, aby go doświadczyć. Z punktu widzenia doświadczenia, brak jaźni jest rozumiany poprzez obserwację, że pięć skupisk (tj. Aspektów doświadczenia) jest zgodnych z powyższymi wyjaśnieniami. Zrozumienie to przychodzi naturalnie dzięki obiektywnej obserwacji czterech podstaw uważności, więc tak naprawdę nie jest to coś, nad czym można się zastanawiać lub wątpić.

Komentarze

• Fajnie, dziękuję. Odcienie Wittgensteina ' s, ” O czym nie można mówić, należy milczeć. ” w Tractatus Logico Philosophicus.
• @yuttadhammo bhikku – Brak rdzenia nie oznacza, że nie ma Esencji praw przyczynowych (Ja). Innymi słowy, jeśli efemeryczna materialność (natychmiastowa subtelność natychmiastowej formy) znaleziona w Anatcie nie ma rdzenia, wtedy Jaźń (jako Esencja praw przyczynowych) również nie ma celowego rdzenia. Wyjaśniam: Jeśli to, co należy do Jaźni, jest esencją praw przyczynowych i jeśli to, co należy do Anatty, jest nietrwałe i bezużyteczne (brak rdzenia;), to Jaźń również musi być bezużyteczna (brak rdzenia). Budda nie wydaje się wykluczać Jaźni, ale po prostu postrzega je jako bezużyteczne jak rez t.
• @yuttadhammo bhikku – Moje pytanie brzmi: czy w nauczaniu samego Bhuddy jest coś takiego, jak prawa przyczynowe ściśle należą do Anatty ; czy w ogóle, ogólnie rzecz biorąc, wystąpienia jakiegoś rodzaju ich wszechobecności (na przykład przynależności do Ja i Nie-Ja)?
• Podoba mi się końcowa część, że to nie jest ' czymś, o czym można by dyskutować lub o czym mówić za dużo , ale aby bezpośrednio doświadczyć i tym samym zasmakować wolności Dharmy Buddy!

Mówienie, że nie ma siebie, jest trochę błędnym tłumaczeniem lub skróconym tłumaczeniem. Lepsze tłumaczenie brzmiałoby: „nie ma nic, co możesz wziąć za mnie, moje lub siebie, co jest trwałe, niezmienne i trwałe”; chociaż jest to bardziej rozwlekłe.

Budda nie powiedział, że w ogóle nie ma jaźni. To jest powszechne nieporozumienie anatta.

Powtarzający się temat w naukach Buddy to środkowa droga między wiecznością a unicestwieniem.

W odniesieniu do siebie, ideą jest anihilacja że w ogóle nie ma jaźni (patrz SN44.10 ). W rzeczywistości Budda zmazał ten pomysł w Attakari Sutta :

„Tak więc braminie, kiedy istnieje element dążenia, to istoty dążące do wysiłku są wyraźnie dostrzegane; takie istoty , to jest samowykonawca, ten inny wykonawca. Nie widziałem, braminie, nie widziałem ani nie słyszałem takiej doktryny, takiego poglądu jak twój. Jak rzeczywiście można – iść naprzód sam, cofnąć się samemu – powiedz „Nie ma samowyzwalacza, nie ma innego wykonawcy”? ”

Z drugiej strony, wieczność to idea, że jaźń jest stałą, absolutną, wieczną, samodzielną istotą (patrz SN44.10 ) w rdzeniu czujących istot.

Możesz znaleźć tę ideę opisaną w hinduskim tekście Bhagavad Gita w rozdziale 2 :

Wiedz, że to, co przenika całe ciało, jest niezniszczalne. Nikt nie może spowodować zniszczenia niezniszczalnej duszy. Tylko materialne ciało jest nietrwałe; wcielona dusza wewnątrz jest niezniszczalna, niezmierzona i wieczna. Dusza nie rodzi się ani nie umiera; ani skoro raz istniała, nigdy nie przestaje istnieć.Dusza jest bez narodzin, wieczna, nieśmiertelna i ponadczasowa. Nie ulega zniszczeniu, gdy ciało zostaje zniszczone. Tak jak człowiek zrzuca znoszone szaty i zakłada nowe, tak też w chwili śmierci dusza zrzuca swoje zniszczone ciało i wchodzi do nowego. Broń nie może zniszczyć duszy, ani ogień nie może jej spalić. Woda nie może jej zmoczyć, ani wiatr nie może jej wysuszyć. Dusza jest niezniszczalna i niepalna; nie można jej zwilżyć ani wysuszyć. Jest wieczny we wszystkich miejscach, niezmienny, niezmienny i pierwotny. O duszy mówi się, że jest niewidzialna, niewyobrażalna i niezmienna.

Budda jednoznacznie odrzucił eternalizm w SN44.10 , mówiąc:

” Gdybym zapytał Vacchagottę wędrowca jeśli istnieje jaźń – gdybyśmy odpowiedzieli, że istnieje jaźń, czy byłoby to zgodne z pojawianiem się wiedzy, że wszystkie zjawiska nie są jaźnią ? ”

” Sabbe dhamma anatta ” ( Dhp 279 ) oznacza ” wszystkie zjawiska nie są sobą „. Oznacza to, że wszystko, w tym Nibbana, nie ma w sobie stałego absolutnego, wiecznego, samodzielnego bytu.

Tak więc, zgodnie z środkową drogą między wiecznością a anihilacją, nie ma ani jaźni, ani trwałego absolutnego wiecznego samodzielna jednostka w dowolnym miejscu.

W takim przypadku, gdzie lub czym jest ja?

Oto koncepcja zależnego powstawania , co jest bardzo złożonym tematem.

Podsumowaniem zależnego powstawania w odniesieniu do siebie jest to, że jaźń jest ideą mentalną ( Snp 4.14 ), które powstaje w zależności od współdziałania pięciu skupisk formy, uczuć, percepcji, wytworów umysłowych i świadomości.

Bardzo fajną analogię do tego można znaleźć w Vina Sutta :

” Załóżmy, że był król lub minister króla, który nigdy nie słyszał dźwięku lutnia przed. Mógłby usłyszeć dźwięk lutni i zapytać: „Co to, moi dobrzy ludzie, jest ten dźwięk – tak zachwycający, tak kuszący, tak odurzający, tak porywający, tak fascynujący?” Powiedzieliby: „To, panie, nazywa się lutnią, której dźwięk jest tak zachwycający, tak kuszący, tak odurzający, tak zachwycający, tak fascynujący”. Potem mówił: „Idź & przynieś mi tę lutnię”. Przynosili lutnię i mówili: „Oto, panie, jest lutnia, której dźwięk jest tak zachwycający, tak kuszący, tak odurzający, tak zachwycający, tak fascynujący”. Mawiał: „Dość twojej lutni. Przynieś mi tylko dźwięk”. Wtedy mówili: „Ta lutnia, panie, składa się z wielu elementów, bardzo wielu elementów.” Wydaje się to poprzez działanie wielu elementów: to znaczy w zależności od ciała, skóry, szyi, rama, struny, mostek i odpowiedni ludzki wysiłek. W ten sposób ta lutnia – złożona z wielu komponentów, bardzo wielu komponentów – brzmi w wyniku działania wielu komponentów. „

” Wtedy król rozdzieliłby się lutnię na dziesięć, sto części. Po rozłupaniu lutni na dziesięć, sto części, goliłby ją na drzazgi. Po ogoleniu na drzazgi palił ją w ogniu. Spaliwszy ją w ogniu, zredukowałby go do popiołu. Po zredukowaniu go do popiołu, przesiałby go przed silnym wiatrem lub pozwolił, by został zmyty przez rwący strumień. Następnie mówił: „Przykro mi, ta lutnia – cokolwiek może być – przez co ludzie zostali tak dokładnie oszukani & oszukani. „

” W ten sam sposób, mnich bada formę, bez względu na to, jak daleko zajdzie forma. Bada uczucie … percepcję … fabrykacje … świadomość, jakkolwiek daleko zajdzie świadomość. Badając formę … uczucie … percepcję … fabrykacje .. . świadomość, bez względu na to, jak daleko zajdzie świadomość, nie przychodzą mu do głowy żadne myśli o „ja”, „moje” lub „jestem”. ”

Lutnia (vina) to strunowy instrument muzyczny podobny do wiolonczeli, na którym można grać przez szarpanie. Stąd muzyka. Różne części lutni są jak pięć skupisk. Muzyka jest jak jaźń. Można by pomyśleć, że muzyka znajduje się gdzieś w lutni lub przenika lutnię.

Używając instrumentu muzycznego, możesz zagrać fajną muzykę. Ale jeśli podzielisz go na części składowe, nie możesz znaleźć muzyki. Muzyki nie można oddzielić od instrumentu muzycznego. Podobnie, jaźń powstaje w wyniku współdziałania pięciu skupisk. Nie możesz odizolować jaźni od pięciu skupisk.

Być może możesz spojrzeć na to w ten sposób: instrument muzyczny to czująca istota. Muzyka wydobywająca się z instrumentu muzycznego to jaźń. Instrument muzyczny składa się z różnych części, które są analogiczne do pięciu agregatów. Kiedy te części współpracują ze sobą, tworzą muzykę. Sposób, w jaki ze sobą współpracują, to powstawanie zależne .

Jest to bardzo przyjemny i prosty sposób myślenia o anatta.

Przeczytaj tę odpowiedź , aby uzyskać szczegółowe wyjaśnienie analogii do lutni.

Komentarze

• Twoje uwagi na temat zależnego powstawania i wieczności okazały się pomocne. ” Cokolwiek ma swoją naturę, również przeminie. „, w tym jaźń.

Buddyjska koncepcja anattā / anātman jest w pełni zrozumiała IMO tylko wtedy, gdy widzimy ją na tle głównego nurtu indyjskiej soteriologii / teorii wyzwolenia z czasów Buddy. To tło, na którym kształtuje się anattā / anātman , to upaniszadyczna teoria wiecznej, niezniszczalnej, niezmiennej, niezniszczalnej i ostatecznie niezmiennej jaźni jako jądra istnienia i tego, co się odradza. Dalszy opis tego jest pokrótce: przez dobre i złe działania cząstki (czasami uważane za materialne, czasem nie) dobrych i złych karmanów , przyklejają się do tej jaźni i stwarzają iluzję tej samej jaźni, która jest identyczna z ciałem lub pewnymi cechami psychicznymi danej osoby. oznacza wgląd tej samej jaźni, że nie jest ona ciałem i nie jest identyczna z osobą, która jest włączona w to ciało w tej egzystencji.

Zatem najprostsze możliwe wyjaśnienie buddyjskiej koncepcji anattā / anātman , który uważam za jego absolutny rdzeń, jest zaprzeczeniem dokładnie tego ja z tymi konkretnymi właściwościami , upaniadyczna teoria jaźni.

Tak naprawdę nie rozumiem, co masz na myśli, mówiąc o automatycznym obalaniu.

Komentarze

• auto-obalenie oznacza samoobalenie, ale użyłem ” auto ” zamiast ” self „, aby nie mylić rzeczy. Instrukcja ” Nie ma siebie ” jest samoobalająca, ponieważ z definicji instrukcja ma stater, a nazwa nadana staterowi instrukcji przez stater instrukcji to ” self „. ” To nie jest zdanie. ” to kolejny przykład stwierdzenia, które samo się obala. Są fałszywe, ponieważ istnieją.
• AFAIK jest to problem, który nie ' nie był brany pod uwagę w buddyzmie. Rzeczywiście, przynajmniej wiem, co masz teraz na myśli, ale nie mogę ' traktować tego jako problemu. Osoba (empiryczna) (sanskr. Pudgala lub Pa. Puggala) istnieje i jest zdolna do formułowania twierdzeń, nawet jeśli nie ma niezmiennej duszy. Oczywiście ludzie mówią ” I ” i ” ja ” i ” mine „, chodzi tylko o to, że są to puste konstrukcje. Puste konstrukcje są oczywiście zdolne do tworzenia oświadczeń.
• @zweibel, to ' jest problemem tylko do tego stopnia, że wiele osób mówi o anatta jako o prostym znaczeniu ” nie ma czegoś takiego jak self „. Po dokładniejszym opisaniu, tak jak ty i yuttadhammo, nie ma problemu '. (No cóż – nie ten problem. To ' nadal jest skrajnie nieintuicyjną koncepcją. Dla wyszkolonego naukowo zachodniego umysłu – przynajmniej OK do mnie to – w każdym razie :-))

Myślę Jaźń istnieje proporcjonalnie do pięciu skupisk lgnięcia. Im większe przywiązanie, tym wyższe poczucie siebie (ego). Zatem w tym sensie jaźń istnieje. Ale kiedy w „doskonałej” uważności i koncentracji nie ma żadnego przywiązania, jaźń znika, choćby tymczasowo. Nawet najmniejsza myśl wywoła poczucie jaźni.

„Najlepsze” Sposobem na zmniejszenie lgnięcia jest postrzeganie dhammy (wszystkich światowych zjawisk) jako 1) nietrwałej, 2) niezadowalającej 3) pozbawionej esencji (nie-ja), tj. PUSTEJ.

Heart Sutta wyjaśnia to bardzo dobrze.

Inaczej to widzę. I lub me to słowa.Słowo podane w celu zrozumienia pojęcia ja lub ja. Gdyby nie słowo ja nie byłoby żadnego me . To właśnie za pomocą słów tworzymy koncepcje na początku. Następnie z czego składa się słowo? To jest dźwięk. Jak uzyskaliśmy wrażenie mnie , gdy ten konkretny dźwięk uderzył mnie w ucho. Albo nauczono mnie myśleć w tych terminach, albo zrozumiałem w tym sensie Gdyby nie moje oko (ślepe od urodzenia) lub ucho (głuche od urodzenia) nie byłoby mnie ani mnie. Zatem anatta w języku pali to słowo, które należy rozumieć jako słowo. Ale pojęcie anatta należy rozumieć poza językiem widzialnym dla oka lub wyczulonym dla ucha. Jedynym trybem, który możesz zrozumieć, nie jest logika. Pomyśl poza językiem i poczuj to bez oka lub ucha.

Metoda jest opisana w Sathipattana Sutta, dyskursie o uważności. To jest najpierw kontemplacja ciała, potem kontemplacja odczuwania, kontemplacja umysłu i na końcu kontemplacja obiektów umysłu, co przyniosłoby prawdziwą mądrość do zrozumienia koncepcji anatta.

Obyście wszyscy osiągnęli nibbanę. Krisantha

Z mojej wcześniejszej odpowiedzi dotyczącej terminu „karma” wślizgnęłam się do pojęcia Anatta również. Mam nadzieję, że to pomoże:

Aby poprawnie zrozumieć anattā nauki, musimy najpierw ustalić, czym dokładnie jest Coś według Buddy i buddyzmu. Coś, czyli wartość pozytywna, według buddyzmu to 5 skandh, 12 atyatanas lub 18 dhātu, czyli – cała dostrzegalna rzeczywistość – i właśnie to się nie odradza.

Buddyzm jest tutaj zgodny z naukami upaniszad na temat Ātma – co definiuje: „Ātma jest niczym”, „Neti, neti” – „Ani to, ani tamto”, „Tylko nic nie istnieje” – to nic, co mogłoby być zawarte w naszej empirycznej percepcji, ale nadal istnieje lub nie – nie można powiedzieć dokładnie nie, że istnieje, ani że nie istnieje …

Niestety, obecnie wśród ludzi istnieje wiele nieporozumień na ten temat – ponieważ osoby wyraźnie dostrzegające wewnętrzne światło i żyjący w ignorancji …

Jeśli chodzi o karmę, zgadzam się z tym, co zostało powiedziane wcześniej – z jednej strony – karma to vasany czyli wrażenia w świadomości, czyli Alaya-vijnana, stworzone przez nasze Działania – Niewłaściwe działanie, mowa lub myśl – ponieważ samo słowo „karma” oznacza działanie, działanie w szerszym znaczeniu.

Z drugiej strony, z absolutnego punktu widzenia realizacji umysłu Buddy – te wrażenia w umyśle są dla Wyzwolonych tak samo „rzeczywiste”, jak rzeczywistość Anatty lub samego ego, tak samo rzeczywiste, jak wszystkie 5 skand postrzegane przez ego, które w rzeczywistości nie jest rzeczywiste.

Zatem – z absolutnego punktu widzenia „tylko nic nie istnieje” – ani umysł, ani karma, ani Ātma, ani percepcje, ani uczucia, ani kategorie nie mają prawdziwego bytu … tylko błoto, które ukrywa przed nami zawsze jaśniejący umysł Buddy, niestety boga w innych religiach …

Nic dziwnego, że w sanskrycie zarówno Budda, jak i inkarnacje Boga są traktowane jednakowo – Bhagawan – przetłumaczony przez buddyjskich autorów jako Pan – i przetłumaczone przez Krysznaitów – jako „Boska Osoba Boga” 🙂

Ale pamiętajmy – dla zwykłych ludzi, którzy nie osiągnęli jeszcze absolutnego Wyzwolenia, nie wszystkie uczucia i ignorancja są wyczyszczone jeszcze – „Wszystko istnieje” – co oznacza, że wszystkie 5 Skandh istnieją i są one całkiem „realne” dla zwykłego obywatela i zaciemniają ich percepcja i intencje.

Anatta jest formą słowa, która odrzuca teorię duszy. Anatta jest bezosobowa, niepoznawalna, drobna ani gruba, nie jest ani daleko, ani blisko, nie jest zabarwiona ani bezbarwna, nie porusza się ani nie jest stabilna, nie ma części ani całości. Anatta jest okiem mądrości.

Tam, gdzie wiedza, wiedza i przedmiot poznania są obojętne, stan ten jest anatta. Nic nie jest moje! Więc zrezygnuj z tego, co nie jest twoje!

Upaniszady wierzą w Brahmana, absolutną istotę, a następnie mówią: „Ty jesteś tym”. W rzeczywistości ten sam brahman został zastąpiony przez Buddę słowem anatta (brak jaźni). Wyobraź sobie, że jeśli ktoś wierzy w teorię upanshadyczną, zamiast oderwania się, wzrasta przywiązanie do mnie i do mnie. Również ta teoria jest niebezpieczna dla tego, kto śpi. Zamiast dążyć do celu, weźmie na oślep cały świat, że jest „Brahmanem”. Budda zamień słowo z Brahmana (siebie) na Anatta (nie-ja).

J. Krishnamurti, niedawny filozof, stwierdził: „Obserwator jest obserwowany”. Kiedy obserwuje się pewne zjawiska, nie ma rozróżnienia między zjawiskami a tym, który je obserwuje, ponieważ „ja”, obserwator, powstaje poprzez długą serię odcisków, które odbijają się w mózgu osoby podczas interakcji z innymi osobami lub rzeczami.Obserwator i obserwowany są dynamicznymi procesami, które powstają poprzez pewne kombinacje i podlegają zmianom i rozwiązaniu. Zjawisko to można nazwać anatta i należy je rozumieć w połączeniu z przypadkową naturą wszystkich procesów, które potwierdzają, że w istocie nie ma nic więcej niż jakikolwiek proces materialny, z którym można się spotkać w życiu codziennym. Wszystkie takie sprawy umysłu i materii mają koniec, dlatego trzeba być ostrożnym w postępowaniu z samym sobą, ponieważ jest się jedynie procesem materialnym. P. S. Rajpal

To paliwo jest całkowicie zdefiniowane jako anattā. Jeśli dobrze rozumiesz język palijski.

sabbe saṅkhārā aniccā, sabbe saṅkhārā dukkhā, sabbe dhammā anattāti.

Wszystko, saṅkhata, to powstało z jakichkolwiek przyczyn jest nietrwałe (niestabilne, nawet bóg może die), więc wszystko to cierpi z powodu nietrwałych cech.

Ale wszystko, saṅkhata & nibbāna & paññnatti, że powstało lub nie z przyczyn , jest niekontrolowane (brak władzy), ponieważ powstająca rzecz, saṅkhata, nigdy nie powstaje tylko z jednej przyczyny lub samodzielnie. Musi powstać z wielu przyczyn, tak że wzajemnie również powstają z wielu przyczyn. A ponieważ rzecz, która nie powstaje, nibbāna (asaṅkhata), nie powstaje z niczego, więc nie powstaje tam jaźń , zbyt. Również dlatego, że rzecz, która nie powstaje, paññatii , to tylko wyobraźnia: z drugiej strony nic nie jest rzeczywiste we śnie .

Anattalakkaṇasutta nie jest wnioskiem opartym na sobie. Ale polecam medytację z góry, ponieważ po medytacji samatha & vipassanā, zrozumiesz abhidhammę , więc wtedy anattā pojawi się bardzo wyraźnie.

Nigdy nie znajduję prostszego rozwiązania niż recytowanie tipitaka & tipitaka-memorizing & tipitaka-meditation, aby uzyskać dostęp do anattā-insight. Szukałem komentarza anattā , zanim wyrecytowałem & zapamiętałem & medytowałem tipitaka. Gdy to zrobię, komentarz anattā nie będzie już potrzebny . Potrafię jasno zrozumieć anattę za pomocą logiki z powodu recytowania tipitaka & zapamiętywania tipitaka & tipitaka-meditation (ale nadal nie oświecam nibbāny ponieważ nie medytuję wystarczająco medytacji).

** tipitaka-meditation = medytacja podążaj za tipitaka.

Komentarze

• Ja myśląc, podsumowując, ' mówisz, że rzeczy uwarunkowane i nieuwarunkowane są anatta: rzeczy uwarunkowane są anatta, ponieważ ' ponownie niekontrolowane; a nieuwarunkowane jest anatta, ponieważ jaźń nie ' nie powstaje. Jeśli zamiast tego napisałeś, że ” widok self nie ' nie powstaje ” będzie bliżej odpowiedzi ' innych osób. Poza tym nie ' nie rozumiem, co dodałeś, o pa ñ ñ atii .
• Dziękuję bardzo. Sotapanna-saupādisesanibbāna-dhātu = ” pogląd na siebie nie ' nie powstaje „, ale powyżej odpowiedzi jest anupādisesanibbāna-dhātu = nibbāna, że ariya jest znana i nibbāna po śmierci (patrz: abhidhammāvatāro nibbānaniddeso). Z drugiej strony anattā to rodzaj pa ñ ñ atti. Nie ' nie powstaje jak nibbāna, ale Nibbāna jest rzeczywistością. Nibbana jest przeciwieństwem życia w taṇha, więc kiedy diṭṭhi z taṇha (widok) nie może już ' powstać, nazywa się to anupādisesa-nibbānadhātu. A kiedy żadna istota nie żyje, kończy następne życie, nazywa się to anupādisesa-nibbānadhātu.
• Co do, pa ñ ñ atti to tylko wyobraźnia, a nie rzeczywistość. Z drugiej strony wygląda jak sen. We śnie nic nie jest prawdziwe. Zobacz też: unmixedtheravada.blogspot.com/2017/09/… . Nie wiem, jak zmodyfikować odpowiedź. Będę ci bardzo wdzięczny, jeśli mi pomożesz (po tym, jak zrozumiałeś te dwie nibbāny i pa ñ ñ atti). Jest to bardzo głęboki opis i głębszy, gdy muszę to napisać po angielsku, ponieważ mój angielski wciąż jest okropny.
• kłaniam się tobie przyjacielu! zrozumieć to bezpośrednio z tipitaki – w oryginalnych słowach Buddy ', a nie przez jakiegoś uczonego-mnicha ', doskonale … 🙂

Myślę, że anatta oznacza brak siebie. Brak jaźni oznacza uświadomienie sobie, że żadne ja nie może być uważane za mnie, ponieważ każda identyfikacja siebie przemija, jest przyczyną cierpienia i jest zmienna.

Anatta reprezentuje po prostu cechę braku substancji, bycia nieistotnym. W niczym nie ma substancji. Właśnie dlatego Nibbana jest zawarta w tej charakterystyce, jest nieistotna, bezwarunkowa. Wszystkie inne zjawiska są uwarunkowane, ale nie mają podstawowej substancji lub atta, który jest niezależny od „podstawowych” warunków.