Jakie jest znaczenie ' high spójność '?

Jednym ze sposobów spojrzenia na spójność w kategoriach OO jest to, że metody w klasa używa dowolnego z atrybutów prywatnych. Korzystając z metryk, takich jak LCOM4 (brak spójnych metod), na co zwraca uwagę gnat w tej odpowiedzi tutaj , możesz zidentyfikować klasy, które można refaktoryzować. Powodem, dla którego chcesz, aby metody lub klasy były bardziej spójne, jest to, że ułatwia innym korzystanie z kodu . Zaufaj mi; większość techników i programistów konserwacyjnych będzie Cię zachwycać, gdy rozwiążesz te problemy.

Możesz użyć narzędzi w procesie kompilacji, takich jak Sonar , zidentyfikować niską spójność w bazie kodu. Jest kilka bardzo typowych przypadków, które przychodzą mi do głowy, gdy metody mają niską „spójność” :

Przypadek 1: Metoda w ogóle nie jest powiązana z klasą

Rozważmy następujący przykład:

 public class Food { private int _foodValue = 10; public void Eat() { _foodValue -= 1; } public void Replenish() { _foodValue += 1; } public void Discharge() { Console.WriteLine("Nnngghhh!"); } }  

Jedna z metod , Discharge(), brakuje spójności, ponieważ nie dotyka żadnego z prywatnych członków klasy. W tym przypadku jest tylko jeden członek prywatny: _foodValue. Jeśli nie robi nic z elementami wewnętrznymi klasy, to czy naprawdę tam należy? Metoda może zostać przeniesiona do innej klasy, której można by nazwać np. FoodDischarger.

 // Non-cohesive function extracted to another class, which can // be potentially reused in other contexts public FoodDischarger { public void Discharge() { Console.WriteLine("Nnngghhh!"); } }  

W tobie „robisz to w Javascript, ponieważ funkcje są obiektami pierwszej klasy, może być funkcją bezpłatną:

 function Food() { this._foodValue = 10; } Food.prototype.eat = function() { this._foodValue -= 1; }; Food.prototype.replenish = function() { this._foodValue += 1; }; // This Food.prototype.discharge = function() { console.log("Nnngghhh!"); }; // can easily be refactored to: var discharge = function() { console.log("Nnngghhh!"); }; // making it easily reusable without creating a class  

Przypadek 2: Klasa użyteczności

To jest właściwie powszechny przypadek, który łamie spójność. Każdy kocha klasy użyteczności, ale zwykle wskazują one na wady projektowe i przez większość czasu utrudniają utrzymanie bazy kodu (z powodu dużej zależności związanej z klasami użytkowymi). Rozważ następujące klasy:

 public class Food { public int FoodValue { get; set; } } public static class FoodHelper { public static void EatFood(Food food) { food.FoodValue -= 1; } public static void ReplenishFood(Food food) { food.FoodValue += 1; } }  

Tutaj widzimy, że klasa narzędziowa wymaga dostęp do właściwości w klasie Food. Metody w klasie użytkowej nie mają w tym przypadku żadnej spójności, ponieważ do wykonania swojej pracy wymagają zewnętrznych zasobów. W tym przypadku nie byłoby lepiej mieć metody w klasie, z którą „pracują” ( podobnie jak w pierwszym przypadku)?

Przypadek 2b: Ukryte obiekty w klasach użytkowych

Jest jeszcze jeden przypadek klas narzędziowych, w których istnieją niezrealizowane obiekty domeny. Pierwsza reakcja odruchowa programista podczas programowania manipulacji na łańcuchach ma napisać dla niego klasę narzędziową.Tak jak tutaj, która weryfikuje kilka typowych reprezentacji ciągów:

 public static class StringUtils { public static bool ValidateZipCode(string zipcode) { // validation logic } public static bool ValidatePhoneNumber(string phoneNumber) { // validation logic } }  

Co większość nie zdaje sobie sprawy z tego, że kod pocztowy, numer telefonu lub jakakolwiek inna reprezentacja ciągu może być samym obiektem:

 public class ZipCode { private string _zipCode; public bool Validates() { // validation logic for _zipCode } } public class PhoneNumber { private string _phoneNumber; public bool Validates() { // validation logic for _phoneNumber } }  

Pogląd, że nie należy bezpośrednio obsługiwać łańcuchów znaków, jest szczegółowo opisany w tym poście na blogu @codemonkeyism , ale jest ściśle związany ze spójnością, ponieważ sposób, w jaki programiści używają łańcuchów, umieszczając logikę w klasach narzędzi.

Komentarze

• Gdybyśmy tylko mogli uzyskać nasze ORMy aby poprawnie obsługiwać nasze niestandardowe klasy ZipCode i PhoneNumber: |
• +1 dobre przykłady. Ostatni punkt można znaleźć na stronie sourcemaking.com/refactoring/primitive-obsession
• @Pete Twój ORM zajmie się tym, jeśli zapewnisz konwersję operatory od ciągu znaków do zdefiniowanego typu (kod pocztowy, numer telefonu): msdn.microsoft.com/en-us/library/85w54y0a.aspx

Wysoka spójność oznacza trzymanie razem podobnych i powiązanych rzeczy, łączenie lub łączenie części, które dzielą zawartość, funkcjonalność, powód lub cel . Innymi słowy, niska spójność może na przykład oznaczać jednostkę funkcji / klasy / kodu, która służy wielu celom, a nie jest „ na temat ”. Jednym z pomysłów na prowadzenie jest zrobienie jednej rzeczy i zrobienie tego dobrze . Inne mogą obejmować oczywisty fakt, że nie powielasz podobnej funkcjonalności w wielu miejscach. Poprawia to również lokalizację bazy kodu, pewne rodzaje rzeczy znajdują się w określonym miejscu (plik, klasa, zestaw funkcji, …) zamiast być rozproszonym.

Jako przykład rozważmy klasę, która służy dwóm lub trzem celom: ładuje / przechowuje zasoby (na przykład plik), a następnie analizuje i wyświetla Taka klasa ma niską spójność, ponieważ zarządza co najmniej dwoma oddzielnymi zadaniami, które nie są w ogóle powiązane (we / wy pliku, analiza i wyświetlanie). Projekt o wysokiej spójności mógłby wykorzystywać odrębne klasy do ładowania i przechowywania zasobu, analizowania go, a następnie wyświetlania.

Z drugiej strony, niskie sprzężenie ma na celu oddzielenie różnych rzeczy – tak, aby współdziałały ze sobą tak mało, jak to możliwe, co zmniejsza złożoność i upraszcza projekt.

Oznacza to, że części obiektu są ściśle związane z funkcją obiektu. Oznacza to, że w obiekcie jest bardzo mało lub nie ma żadnych odpadów pod względem funkcji lub odpowiedzialności. To z kolei może poprawić zrozumienie, do czego dany obiekt ma służyć.

Komentarze

• nie ' czy dotyczy to również wyższego poziomu niż tylko obiekty? np. grupowanie obiektów / funkcji związanych z zadaniem w przestrzeniach nazw?