Hm, oczywiście, raczej subiektywne, ale dam ci moje dwa pensy. Ryzykując, że zatrzęsę się we własnym rogu, oto kilka z moich podobnych abstrakcyjnych bazgrołów .

Powyższy obrazek wydaje się zaczynać od środkowego koła i pochodzących z niego dwóch płomiennych kształtów. Do jednej z nich artysta wprowadził kontrastującą / sprzeczną część: „poszarpaną” linię na dole (kojarzy mi się z negatywną przestrzenią i trybami). To trochę „zaskakuje”: obraz składa się nie tylko z identycznych falisto-płomienistych kształtów. Chcesz trochę kontrastu. Zwróć też uwagę, że niektóre kształty się powtarzają.

• Zacznij od jednego prostego, mocnego kształtu. Nie zastanawiaj się i nie dodawaj kontrastujących kształtów, aby „wyrosnąć” lub zrównoważyć.
• Powtarzanie może być bardzo skuteczne.
• Kontrast kształtu jest (często) przydatny / konieczny.
• Na początku proste rysunki odręczne mogą być dobrym rozwiązaniem (ołówki itp. dają zbyt wiele dodatkowych opcji, o których należy pamiętać). Czarno-biały może być niezwykle skuteczny i zachwycająco dramatyczny.
• Może najważniejsze: dowiedz się, kiedy przestać. Często takie rzeczy są przesadzone, a siła abstrakcji często tkwi w zwodniczo prostej.
• Wokół siebie można znaleźć abstrakcyjną inspirację: być może kształt części krzesła może być punktem wyjścia.

… i tak: doodle. Rysuj jak najwięcej. Wszędzie, we wszystkim.

---

Edytuj

---

Tak, oto jak to robię. Rzadko kiedy mam wcześniej w głowie obraz, rośnie on w zasadzie organicznie. Jednak często zdarza się to, że czasami żałuję, że nie przedstawiłem zbyt daleko naprzód. W miarę rozwoju widzę nowe rzeczy i chciałbym mieć jeden kształt nad drugim (ale często zdaję sobie z tego sprawę za późno). Jednak nie zawracam sobie głowy powtarzaniem tego samego, po prostu trafia do mentalnej bazy danych w celu rozwiązania abstrakcyjnych bazgrołów.

Nie lubię rysować tego najpierw ołówkiem; przerywa proces ( Robię też rysunki graficzne i ołówkowe , ale to dla mnie inna sprawa).

To ciekawe pytania pytasz, ponieważ tak naprawdę nie myślałem o tym w ten sposób, więc też się czegoś uczę.

Przede wszystkim powiedziałbym: nie podkreślaj tego, nie myśl o tym zbyt krytycznie. Po prostu rysuj, czasami sam siebie zaskoczysz , a stworzysz mały, idealny doodle 🙂 Zrób dziesięć doodli typu post-it dziennie.

Zasadniczo mam dwa podejścia:

Pierwsza metoda:

Zaczynam od małego kształtu, takiego jak małe kółko, kropla, trójkąt, spirala itp. Rozwijam się za pomocą linii i kształtów z tego. Ten „drugi” poziom jest często dość przypadkowy, ale pochodzi z wyczucia tego, co może zrównoważyć lub stworzyć interesujący kontrast. Kiedy znudzi mi się tworzenie jednego typu kształtów i kierunku ruchu, dodaję inne, kontrastujące. Czasami „środek” może oznaczać inne rzeczy, tekst:

Druga metoda:

Zaczynam od linii. Zwykle długi, zakręcony; często spiralnie jeden. Rysunki te nie mają środka, jak opisano w pierwszej metodzie. Często kończą się podobną strukturą przypominającą wstążkę.

Ogólny projekt:

Nie jestem fanem symetrii jako takiej, więc podoba mi się ta odmiana „nierównowagi”. Bardziej interesuje mnie połączenie z kontrastującymi kształtami. Jednak: pewna ilość powtórzeń to dobry pomysł. Dużo myślę o fakturze, kontraście, równowadze.

Dowiedz się, kiedy przestać:

Często zostawiam małe rysunki, myśląc, że kontynuuję je później. Kiedy do nich wracam, często stwierdzam, że mają przyjemny samowystarczalność, a dodawanie więcej tak naprawdę nie poprawi sytuacji.

Digitalizacja:

Większość doodli w linku, który ci dałem, są zdjęcia moich szkicowników z moleskine. Czasami skanuję, a czasami digitalizuję w Photoshopie, a następnie wektoryzuję w Illustratorze. Oto przykład. Pierwotnie był to mały rysunek na złej jakości papierze:

Zdjęcie szkicu:

Wersja cyfrowa programu Photoshop:

Odtwarzanie grafiki wektorowej i kolorowej programu Illustrator:

Komentarze

• Dziękujemy za odpowiedź. Wow, bardzo lubię twoje prace plastyczne. Jeśli mogę zadać pytanie wymagające twojej pracy abstrakcyjnej: kiedy zaczynasz od pustej strony, czy usiadłeś z żywym wyobrażeniem o tym, co ' próbujesz osiągnąć, czy też po prostu spontaniczny przepływ (skupione rysowanie). AND Kiedy mówisz, że zacznij od kształtu, czy jest jakaś szansa na kształt preferowany na początek (może to być głupie pytanie, ale pomyślałem, że ' d zapytać :)) Dzięki jeszcze raz
• dzięki, @aurel – powyżej trochę rozszerzę moją odpowiedź. Dla mnie istnieją zasadniczo dwa podejścia; daj mi trochę czasu, a spróbuję odpowiedzieć jak najdokładniej.
• Myślę, że to ' jest cudem doodlingu. Ty ' ponownie 2, 3, 4 i 5 naprawdę przypomniały mi o tym stylu. Może w końcu ' będziesz mieć własną książkę o Kells: D
• Cieszę się, że mogłem pomóc, @aurel. Miło słyszeć, że lubisz moje rzeczy 🙂 Nie mam na to tyle czasu, ile bym chciał. Ale hej – obiecaj mi, że zrobisz dziesięć karteczek samoprzylepnych dziennie 😉
• Ja ' przestanę zatykać twoich facetów od kanałów. Ale znowu, dobra robota @boblet i powodzenia aurel 🙂

Bawiłem się ostatnio też tego typu rzeczy. Po drodze udało mi się zebrać kilka przydatnych rzeczy.

To jest krótkim pokazem i opowiedzeniem o procesie szkicowania do wektora, podczas gdy to jest bardziej szczegółowym opisem każdego etapu miksowania cyfrowego z niecyfrowym. Powodem odniesienia się do tych linków jest podkreślenie, że proces ten zaczyna się od doodlingu / rysunku pochodzącego z doodli. (Tutaj „to bardzo podstawowy sposób rysowania , bazgroły są wykonywane w kilku krokach – czasami dobrze jest przywrócić prostą formę, aby pomóc w realizacji pomysłów naturalnie w przeciwieństwie do próby pomyśleć najpierw o produkcie końcowym).

Zwykle powrót do podstaw jest tym, jak zaczynam doodle, który może prowadzić do dobrego rysunku lub ilustracji. Generalnie rysuję kształt, po którym następuje kolejny i kolejny. Pozwalam im się przenikać lub krzyżować – zależy od mojego nastroju. Ale zawsze zaczyna się od jakiegoś kształtu. Podczas ćwiczeń stwierdziłem również, że dobrze jest czasami nie rysować obiektu, w szczególności tak, jakbym się bałaganił. Spędzam zbyt dużo czasu, próbując go naprawić, a za mało czasu na ćwiczenie. Daje to przyzwoitą liczbę bezcelowych rysunków, ale ilość materiału do ćwiczeń. Byłbyś zdumiony tym, co podnosisz, rysując stronę pełną kółek!

W skrócie Doodling jest świetny (jak wspomniał Boblet). Zacznij od kształtu i rozszerzaj go (Osobiście nie cieniuję aż do później, chyba że stracę koncentrację lub rozważę dodanie więcej do bazgrołów, ale nadal nie jestem pewien). Mój stary nauczyciel użył hasła „tam, ale nie tam” to jest coś, co często biorę pod uwagę podczas pisania. Nie musi być dosłowne. Białe znaki są dobre. Pozwala na wyobraźnię. To wyjaśniałoby, dlaczego widzisz kształt serca w opublikowanym przez siebie artykule – serce jest „tam, ale nie ma”

Również wygląd doodling jest dobry do przetwarzania informacji: D

Tutaj „to trochę więcej na temat doodlowania jako procesu twórczego, jeśli jesteś zainteresowany.

Mam nadzieję, że podałem jakiś kierunek – starałem się złagodzić moje subiektywne opinie kilkoma linkami do dalszych informacji, które mogą pomóc Ci znaleźć to, co działa dla Ciebie jako proces „idź do”:)

Zapomniany szczegół, który zasługuje na miejsce w odpowiedzi, a także w komentarzach – słuchanie muzyki to wielki atut podczas rysowania!