Kiedy należy użyć “ im ” i “ am ” zamiast “ w dem ” i „an dem?

W wielu językach przyimki i artykuły są czasami kontraktowane.

Obowiązkowe skurcze:

• an + dem + rzeczownik → am + rzeczownik
• in + dem + rzeczownik → im + rzeczownik
• zu + dem + rzeczownik → zum + rzeczownik
• zu + der + rzeczownik → zur + rzeczownik

Skurcze, które mogą wystąpić w nieformalnej mowie:

• vor + dem + rzeczownik → vorm + rzeczownik

Jeśli chodzi o wybór między różnymi przypadkami:
Jeśli przypadek występuje po czasowniku, musisz wiedzieć, jakiej wielkości wymaga czasownik.

Odpowiada to umiejętności decydowania, czy poprawne angielskie zdanie to „Dotykam cię”. lub „Dotykam Cię”. i bardzo często konstrukcja z „to” odpowiada celownikowi w języku niemieckim, a bez biernika w języku niemieckim. W świetle następnego wyrażenia bardziej pomocne może być pomyśleć o czynności wykonywanej „dla” kogoś, gdy używana jest celownik.

W przypadku przyimków ponownie powinieneś dowiedzieć się, jakiego przypadku wymagają, ale Ważna zasada brzmi: jeśli znaczenie jest tam, gdzie coś jest , to przedmiot musi przyjąć celownik, jeśli znaczenie jest tam, gdzie się przesuwa, to przedmiot musi przyjąć biernik. Zwróć uwagę, że różni się to od korespondencji z „do” w poprzednim akapicie.

Dobrze byłoby zadać bardziej szczegółowe pytanie, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej.

Komentarze

• Schiller używał również " ueberm (Sternenzelt) ", o ile pamiętam . Czy to normalne w mowie potocznej?
• @ArmenTsirunyan Gdzie mieszkam nie tylko " ü berm ", ale także " ü bern ". Również " unterm " / " untern ", " durchn ", " in ' n ", " mitm ", " miter " (dla " mit der ") i tak są używane.
• Tak więc dla rzeczowników rodzaju żeńskiego " zur " działa, ale jeśli przyimek był " w " to jesteś SOoL i musisz użyć " w der "? A może to po prostu błędne?
• Istnieje tak wiele skurczów, które istnieją, ale nie są wymienione w tym poście, podczas gdy w tym samym czasie post odczytuje się sam, tak jakby przedstawiał wyczerpujący
• Moja nauczycielka niemieckiego ujęła to w ten sposób: Krótko mówiąc, używaj tzw. obowiązkowych skurczów, ale wspomniała też, że nie jest błędem używanie + dem zamiast am, na przykład. Uważam, że podkreślenie wymienione poniżej przez AGuyCalledGerald jest dobrym argumentem, aby nie być błędem, a także dla sytuacji, w której nie ' nie chcesz się kurczyć.

W mowie nieformalnej mogą wystąpić nieskonczone wyrażenia, takie jak in dem Haus, an der Strasse itp., ale zawsze w znaczeniu takim jak in diesem Haus lub an dieser Strasse .

A: »In welchem Haus wohnt er?«
B zeigt auf das linke Gebäude und sagt: »In dem Haus.«

Komentarze

• Jest " w dem Haus, w dem ich damals lebte " naprawdę nieformalne ?Jednocześnie nie mogę zamienić pierwszego wystąpienia " dem " na " diesem " w tej konstrukcji (ta druga to oczywiście coś innego).
• @O. R. Mapper, możesz ' t zamienić go na " diesem ", ale nadal dom, o którym mówisz, jest określony przez Relativsatz. Myślę, że specyfikacja jest ważna.
• @ O.R.Mapper, zgadzam się, należałoby dodać jenem do diesem . (Drugie dem może wtedy stać się welchem .)
• Nawiasem mówiąc, to komentarz, a nie odpowiedź. Ale nie będę tego oflagował po siedmiu latach;)
• @CarstenS: Dlaczego nie? Dla gościa, który przybywa tutaj dzisiaj, ' nie ma znaczenia, czy odpowiedź została opublikowana wczoraj, czy siedem lat temu.

W pisemnym języku niemieckim używaj tylko skurczów wymienionych przez Phira .

Używaj skurczów:

• w mowie wzorzystej

  Etwas zum Besten geben, zur Schule gehen

• w superlatywach

  Hans ist am größten .

• Jeśli rzeczownik, do którego odnosi się przyimek, został już wprowadzony lub z innych powodów nie powinien być podkreślany ( np. jeśli nie jest ważne, który to jest), lepiej użyć skrócenia z mniej „podkreślającym” znakiem:

  Ich bin zum Bäcker gegangen.

  ale

  Znacznik dem jest również ch schon etwas vor.

Jeśli masz wątpliwości, radziłbym nie używać skurczów, ponieważ zwykle brzmią trochę „nieokrzesane”, jeśli są nadużywane.

Komentarze

• Superlatywy nie są skurczami, ponieważ nie zmieniają też płci.

Und noch mehr:

zu + der = zur (Ich gehe zur Schule)

Aber die Frage war „ when czy ktoś … „:

Praktisch immer, ausser in sehr förmlichen Texten, wie in Gesetzestexten oder behördlichen Schreiben.