“ Ja i Jan ” kontra “ Jan i ja ” a “ Jan i ja ” — Który jest akceptowalny sposób odnoszenia się do siebie i przyjaciela?

„I” jest poprawne. Mówca jest podmiotem zdania, tym, który wykonuje czynność, więc używasz przedmiotowej wersji zaimka. Używasz „ja”, gdy mówca jest przedmiotem, osobą, na której się oddziałuje. Na przykład „Bob poprosił mnie, żebym poszedł na ryby”.

Zwykle po angielsku, gdy w zdaniu jest kilka osób, z których jedna jest mówcą, stawiasz się na ostatnim miejscu. Jest to uważane za uprzejme, tak jak „traktujesz innych ludzi jako ważniejszych od siebie, stawiając ich na pierwszym miejscu. Więc powiedziałbyś:„ John i ja zdecydowaliśmy… ”zamiast„ Ja i John zdecydowaliśmy… ”. kiedy „jesteś obiektem” Bob poprosił Johna i mnie, żebyśmy poszli na ryby. ”

„ Ja ”jest używane w odniesieniu do siebie, jeśli„ wspomniałeś już o sobie w zdaniu. przyznałem sobie nagrodę dla najlepszego rybaka ”, a nie„ Dałem … mnie ”. Służy również do wyjaśnienia lub podkreślenia, że wykonałeś tę czynność, a nie ktoś inny.„ Sam złowiłem rybę ”oznacza Zrobiłem to, nie ktoś inny, i nie miałem żadnej pomocy lub miałem minimalną pomoc.

„Ja” jest czasami używane jako alternatywna lub uprzejma forma „ja” lub „mnie”. Myślę, że to jest naprawdę gramatycznie niepoprawne, ale jest dość powszechne. Więc „John i ja zdecydowaliśmy…” byłoby do przyjęcia, przynajmniej w nieformalnej mowie.