Najwcześniejsza interpretacja Księgi Rodzaju 6: 3 jako odnosząca się do długości życia człowieka '?

Purytański komentator John Gill jest bardzo dobry, aby znaleźć wczesne żydowskie zrozumienie fragmentów ST. Powiedział o tym frazie w Księdze Rodzaju 6: 3 –

… ale jego dni będą trwać sto dwadzieścia lat: nie oznacza to terminu człowieka „życie, zredukowane do tego z okresu, w którym żył przed potopem; ale to wyznacza przestrzeń, którą Bóg dałby na pokutę, zanim przystąpił do zemsty na nim; jest to ta„ wielkoduszność Boża ”, apostoł mówi w wyżej wymienionym miejscu, „który czekał za dni Noego, gdy arka była przygotowywana”; tak więc zarówno Targumowie z Onkelos, jak i Jonatan interpretują to jako okres stu dwudziestu lat przeznaczony na nawrócenie: teraz mając na uwadze, że od narodzin Jafeta do potopu minęło zaledwie sto lat, niektórzy uważają, że przestrzeń ta została skrócona o dwadzieścia lat z powodu ich braku skruchy; ale jest bardziej prawdopodobne, co zauważa Jarchi, że dekret ten został wydany i wydany dwadzieścia lat wcześniej jego narodziny, choć tutaj opisane, przez postać zwaną „hysteron proteron”, często występującą w Piśmie Świętym (Gill, Komentarz biblijny –

• Onkelos byłby datowany między 80 a 120 ne.

Dziewiętnastowieczny komentator Johann Peter Lange jest również dobry, aby pomóc znaleźć wczesne opinie. Powiedział o tym wyrażeniu w Księdze Rodzaju 6: 3 –

Mimo to jest takie wyrażenie: „Mój duch nie zawsze będzie się w nim starał”; co oznacza, że jest jeszcze wytchnienie wyznaczone dla rasy, a to jest wyjaśnione i wyjaśnia, co następuje: A jego dni będą trwać sto dwadzieścia lat. Według Filona, Józefa Flawiusza i innych, wraz z Knobelem, oznacza to, że odtąd okres życia ludzkiego zostanie skrócony do stu dwudziestu lat. (Zobacz w Knobel serię cytatów z poglądów starożytnych dotyczących żywotności człowieka, s. 83). Według Targumów, Lutra i wielu innych, a także Delitzscha i Keila, Bóg wyznacza okres łaski na sto dwadzieścia lat, która jeszcze nie została udzielona ludziom. Bez wątpienia jest to właściwy pogląd; od wieku pierwszych patriarchów po potopie znacznie przekracza sto dwadzieścia lat. Innym powodem jest to, że rzekome skrócenie życia nie byłoby równoważną regułą proporcjonalną do zatwardziałości rasy, podczas gdy rachunek czasu zgadza się z inną hipotezą, jeśli założymy, że Noe otrzymał to objawienie dwadzieścia lat przed podanym czasem. , Rdz 5:32, aby mógł ogłosić to jako groźbę sądu dla jego współczesnych. (Lange, Komentarze do Pisma Świętego

• Philo byłby w latach 40-50, a Józef Flawiusz byłby w latach 90-100.

Tak więc Onkelos i Jonathan są najwcześniejszymi, jakich mogłem znaleźć dla widoku „Till-Flood”, i Filon i Józef Flawiusz są najwcześniejszymi przedstawicielami poglądu „skróconego życia”.

Język hebrajski nie jest wystarczająco jasny, aby nadać ostateczne znaczenie obu poglądom, dlatego oba istnieją. Należy zdecydować, czy tłumaczenia powinny odzwierciedlać ten oryginał brak jasności lub wybór jednego poglądu na inny, jak ma to NLT. Można by argumentować, że może to być przykład podwójnego spełnienia lub przynajmniej podwójnego zastosowania. Noe miał przekazać ostrzeżenie Boże, gdy budował i nauczał ( por. 2 P 2, 5), że do sądu potopu pozostało tylko 120 lat, a Mojżesz opowiadał teraz tę historię w swojej Torze, aby przypomnieć słuchaczom, że Bóg przepowiedział, że nie będą mieli więcej niż 120 lat życia wcześniej. ich ind Nadejdzie ostatni dzień sądu.

Gdybym miał wybrać jednego, myślę, że stanąłbym po stronie Józefa Flawiusza i Filona, wcześniejszych poglądów żydowskich, że Bóg obiecał skrócone życie, w którym odpowie na wezwanie Ducha. Aby potrzebować więcej czasu to okazało się niepotrzebne w okresie przedpotopowym. Wczesne poglądy chrześcijańskie można znaleźć na poparcie obu interpretacji. Zobacz Augustine dla – The Till-Flood View ( City of God , XV, 24) i Lactanius dla – The Pogląd skróconego życia ( Divine Institutes , Epitome, 27). Ale hebrajski יָמָיו „jego dni” konsekwentnie wskazuje na długość życia w całym ST, zamiast okresu, w którym coś przytrafiło się całej ludzkości (choć później może nadal ma to znaczenie gramatyczne). Zobacz także interesujące wersety w Księdze Hioba 14: 5 i Księdze Izajasza 65:20.

Komentarze

• Lactantius w jego Divine Institutes, Księga II, rozdziały 13 i 14 traktuje to jako skróconą długość życia. To będzie około 303-311. Prawdopodobnie był to pierwszy przypadek chrześcijański (nie-żydowski)? newadvent.org/fathers/07012.htm
• Można zobaczyć Klemensa z Aleksandrii (AD 200), który miał taką opinię wcześniej, na podstawie jego cytatu w Stromata, Księga 6, Rozdział 11. ” Teraz liczba 300 to 3 na 100. Dziesięć może być liczbą doskonałą. A 8 to pierwszy sześcian, który jest równy we wszystkich wymiarach – długości, szerokości, głębokości. ' Dni mężczyzn będą ' mówi się, ' 120 (ρκ ´) lat. ' A suma składa się z zsumowanych liczb od 1 do 15. A księżyc w 15 dniu jest w pełni. ”
• Również Julius Africanus (225 rne) jest wcześniejszym poglądem niż Augustyn, jak się wydaje, dla ” Till-Flood ” Wyświetl. ” Bóg postanowił zniszczyć całą rasę żyjących przez powódź, grożąc, że ludzie nie przeżyją dłużej niż 120 lat. ” Wczesny Ojcowie Kościoła – ” On the Deluge „, The Extant Fragmants of the Five Books of Chronology. Moim zdaniem lepiej nie mówić ” najpierw … instancja „, mówiąc o dowodach historycznych, ale ” najwcześniejsze lub najstarsze dowody „.
• Drobna uwaga: lepiej jest zablokować cytowanie dłuższych cytatów . Odbywa się to po prostu poprzez dodanie > przed linią. Bardziej istotna uwaga: odpowiedzi naprawdę powinny trzymać się odpowiedzi na zadane pytanie. Nie widać tutaj najlepszego tłumaczenia, więc materiał naprawdę nie powinien ' znajdować się w odpowiedzi (mamy inne pytania na ten temat [połączone przez OP], do których mógłby łatwo się przenieść, jeśli jesteś tak skłonny.)
• I nie ' nie zwracałem na to uwagi, ale nie ' nie pytaj o najwcześniejszą znaną interpretację 120 lat przed orzeczeniem, do której również podajesz informacje. Jest to przydatne, ale tak długo, jak nie odrywa od odpowiedzi na główne pytanie. Może oddzielić te dwie osie czasu trochę bardziej? Podoba mi się materiał odpowiedzi, do którego ' jest trochę trudno uzyskać dostęp.

Sposoby tłumaczenia tego wersetu są bardzo zróżnicowane, ale być może poprawność tego zależy od wielu czynników.

Jeśli chodzi – na przykład – o koncepcję terminu „ciało” [בשׂר], możemy znaleźć 4 różne sposoby tłumaczenia, przynajmniej („ jest ciałem ”, Biblia NET, itp.); „ jest też ciałem ” (KJV itp.); „ on jest tylko ciałem ” (NAB itp.); „ on rzeczywiście jest ciałem ” (Darby itp.).

Moje własne tłumaczenie w toku to: „„ […] mój strumień energii [רוח] nie będzie trzymał pod kontrolą [ידון] ludzi aż do nieoczekiwanego czasu [עלם]. Tak więc dni, w których są przeciwni [שׁגם] jako istotom cielesnym [בשׂר] potrwają 120 lat . ”

W każdym przypadku najlepszym sposobem tłumaczenia Biblii jest wzięcie pod uwagę również globalnego kontekstu samej Biblii. Tak więc fragmenty Biblii, takie jak Hi 33: 4 i Iz 42: 5, wskazują, że istnienie człowieka w życiu nie zależy od tylko z akceptacji „autorytetu” niezliczonych cykli biofizycznych Ziemi, ale także z przyjęcia strumienia energii Boga [רוח].

Cytuję teraz piękny komentarz sporządzony przez Komentarz Keila & Delitzsch (pogrubiony jest mój): „רוּהַ jest boskim duchem życia danym człowiekowi, zasadą fizycznego i etycznego, naturalnego i duchowego życia. To Jego duch Bóg odsunie się od człowieka, a tym samym położy kres ich życiu i postępowaniu .בְּשַׁגָּם jest uważane przez wielu za cząstkę złożoną z בְּ, שַׁ skrócenia ר i גַּם (również), używane w znaczeniu quoniam, ponieważ (בְּשַׁ = בַּאֲשֶׁר, jako, lub שֶׁ = אֲשֶׁר Jdg_5: 7; Jdg_6 : 17; Syn 1: 7). Ale sprzeciw wobec tego wyjaśnienia jest taki, że גַּם, „ponieważ on też jest ciałem”, wprowadza niekonsekwentny akcent do klauzuli . Dlatego wolimy traktować שַׁגָּם jako inf. z שָׁגַג = שָׁגָה z przyrostkiem: „ w ich błędnym (męskim) on (człowiek jako rodzaj) jest ciałem ; ” wyjaśnienie, do którego, naszym zdaniem, niezwykle ostra zmiana liczby (oni, on), nie stanowi sprzeciwu, ponieważ można przytoczyć wiele przykładów podobnej zmiany (vid., Hupfeld na Ps 5: 10). Bóg mówi, że ludzie udowodnili, że błądzą i błądzą, że są ciałem, to znaczy oddali się ciału i nie mogą być rządzeni przez Ducha Bożego i poprowadzeni z powrotem do boskiego celu ich życia . „

Podobnie słynny tłumacz Chouraqui:” Dans leur égarement „.

Jeśli chodzi o konkretny punkt dotyczący” 120 lat „, jest bardzo interesujące, co Hieronim powiedział w swoim Quaestiones Hebraicae in Genesim : „ Non igitur humana huita, ut multi errant, in CXX annos contracta est, sed generationi illi CXX anni ad poenitentiam dati sunt „. Innymi słowy, Hieronim wierzył, że 120 lat nie jest „ograniczeniem indywidualnego życia, które Bóg dał każdemu człowiekowi, ale okresem, w którym ludzie mogą dokonywać pokuty.

Po tych latach potop …

Dlaczego nie mogło to oznaczać obu. Elohim mają wiele symbolicznych rzeczy, a Pismo Święte ma więcej niż jedno znaczenie. Może to oznaczać lata do potopu, długość życia człowieka, a fakt, że człowiek został stworzony na podobieństwo Elohimów, może mieć znaczenie trzyczęściowe, podobnie jak w przypadku pokuty.