Objaśnienie wskaźnika ramki

W zespole MIPS wskaźnik stosu wskazuje na szczyt stosu. Gdy alokujesz miejsce na stosie, wskaźnik stosu ($ sp) przesuwa się, aby wskazywać wolną pamięć.

Podczas wywoływania podprogramu w zestawie MIPS (rejestry były w tamtych czasach na wagę złota – parametry oparte na rejestrach gdzie niekonwencjonalne), zapisuje się parametry na stosie, a następnie przesuwa wskaźnik stosu do przodu.

Na początku metody parametr może mieć przesunięcie 16($sp). Jednak gdy zmienne są umieszczane na stosie, wskaźnik stosu przesuwa się i ten sam parametr może teraz znajdować się w 24($sp). Może to trochę zagmatwać kod.

Wskaźnik ramki ($ fp) wskazuje początek ramki stosu i nie porusza się przez czas trwania wywołania podprogramu. Wskazuje to na podstawę ramki stosu, a parametry przekazywane do podprogramu pozostają w stałym miejscu względem wskaźnika ramki.

Uświadom sobie, że wskaźnik ramki będzie musiał zostać zapisany i odtworzony z wywołaniami podprogramów, które go modyfikują.

Więcej informacji:

• UWisc Madison CS 354 Konwencje MIPS
• Rozdział 3 Język asemblera MIPS
• UMD CS 311 Zrozumienie stos
• UWash Seattle CSE 410 Podsumowanie konwencji wywołań MIPS
• Wikipedia Wskaźnik ramki

Komentarze

• Nie ' nie wiem, co oznacza " rejestry w tamtych czasach na wagę złota – parametry oparte na rejestrach, gdzie niekonwencjonalne ", ale parametry można również umieścić na stosie, gdy # z regi sters jest ograniczona. Jeśli masz na przykład 35 parametrów (uważam, że MIPS ma 32 reg.), To musisz umieścić na stosie ostatnie 3 parametry. Również bardziej specyficzne dla implementacji, FP będzie pod adresem w pamięci, gdzie znajduje się adres zwrotny.
• @Jonathan MIPS Spośród tych 32 rejestrów, $ 0 było 0. $ at było zarezerwowane, $ v0 i $ v1 były dla wartości zwracanej wywołań funkcji, $ a0 – $ a3 były parametrami funkcji, $ t0 – $ t9 były tymczasowe (zachowuje rozmówcę), $ s0 – $ s7 zostały zapisane, a $ gp, $ sp, $ fp i $ ra były używane przez sam system. W sumie były tylko 24 rejestry ogólnego przeznaczenia, a niektóre z nich były generowane, gdybyś chciał z nich skorzystać. Zwykle używałeś tylko rejestrów $ t (10). Porównaj to z Itanium, który ma 128 rejestrów. Wywołując funkcję w MIPS z 35 parametrami, prawdopodobnie umieścisz je wszystkie na stosie.
• @Jonathan I ' wskażemy również na ten komentarz : " AMD Bulldozer: 96 fizycznych GPR, Intel Sandy Bridge: 160 fizycznych GPR, Intel Haswell: 168 fizycznych GPR ". Sprawy stają się zabawne na wielu maszynach podstawowych. SPARC miał 160 rejestrów . Wskazuję również na okno rejestru , które weszło w część filozofii projektowania MIPS z połową mniejszą liczbą rejestrów niż jego współczesnych.
• Więc , to jest to samo, co konwencjonalne użycie rejestru %ebp base pointer w konwencji wywoływania x86? (Jestem ' nowy w tym wszystkim, ale brzmi to tak samo, jak używanie czegoś takiego jak MOV 8(%ebp), %eax lub coś takiego?)
• Wiersz Realize that the frame pointer will need to be stored and restored with subroutine calls that modify it. nie jest do końca jasny, co to znaczy