W Księdze Objawienia, rozdział 12, wersety 3 i 4 znajduje się fragment, który może być jedynym fragmentem, który mówi nam, jaka część zastępów anielskich spadła z wywyższonego stanu w niebie:
” Potem pojawił się inny znak na niebie: a oto wielki czerwony smok mający siedem głów i dziesięć rogów, a na jego głowach było siedem diademów. A jego ogon zmiótł trzecią część początków nieba i zrzucił je na ziemię. A smok stanął przed kobietą, która miała rodzić, tak, że kiedy ona urodzi, pożre jej dziecko. „
Istnieją inne wersety, które mówią o aniołach i wojnie w niebie, w wyniku której zostali wyrzuceni z nieba wraz z ich przywódcą, Szatanem (por. ww. 8-9; 9: 1; Dn 8:10; Judy 6; 2 Piotra 2: 4). Co więcej, inne fragmenty metaforycznie łączą „gwiazdy na niebie” (lub po prostu „gwiazdy”) z istotami anielskimi (zob. Hioba 38: 6,7; i Iz 14: 12,13).
Próbować wymyślenie choćby przybliżonej liczby aniołów, którzy mieszkali w niebie, jest ćwiczeniem daremnym. Prawdą jest, że Objawienie 5:11 mówi, że wokół tronu Bożego jest 10.000 razy 10.000 aniołów – oprócz żywych stworzeń i starszych – chociaż niektóre wersje (np. NIV) opisują liczbę aniołów jako „miriady miriadów i tysiące tysiące. ”Wtedy tysiąc razy dziesięć tysięcy to sto milionów, ale wtedy tysiące tysięcy ponad stu milionów nadal nie da nam dokładnej liczby.
Wszystko, co możemy powiedzieć o liczbie aniołów jest to, że jest ich dużo. Kto wie, może (powtarzam, mogłoby) być tyle aniołów, ile jest gwiazd, a liczba gwiazd… cóż, powiedzmy tak: tylko sam Bóg wie nie tylko ile ich jest, ale ma też imię dla każdego z nich (zob. Psalm 147: 4; por. Rdz 1, 16, gdzie jest napisane po prostu: „On też stworzył gwiazdy”, jakby nie były one duże umowa!).