Dowolne początkujący uczeń łaciny odkrywa, że angielski ” man ” ma dwa tłumaczenia: homo , gdy odnosi się do mężczyzny jako w przeciwieństwie do innego gatunku i vir w odniesieniu do mężczyzny w przeciwieństwie do kobiety.

Jestem jednak ciekawy, jak dobrze działa to rozróżnienie. Weźmy na przykład pod uwagę następującą linię z Plauta:

Homo hic ebrius est, ut opinor. ( Amphitruo , 574)

Ten człowiek jest chyba pijany.

Moim zdaniem – być może z powodu hic – może to tylko odwołać się do mężczyzny. Jednak poniższe dwa wymyślone zdania wydają mi się nieprawidłowe:

Helena homo est.

Hae mulieres homines sunt.

Moje pytanie: Czy są jakieś przypadki, w których samo homo odnosi się do samotna kobieta lub gdzie homines odnosi się do grupy samych kobiet?

Dodatek

Aby dodać trochę jasności pytania, interesuje mnie przede wszystkim samo słowo homo : czy może odnosić się do konkretnej kobiety. Tutaj „sa Wyszukiwanie w korpusie dla ” homo es [t] ” : Zastanawiam się, czy którykolwiek z 94 wyników odnosi się do kobiety, np .:

Iulia, homo es!

Zakładając, że jest to możliwe, drugie interesujące pytanie (na które znajduje się wiele z poniższych odpowiedzi) dotyczy tego, czy ten homo jest epicense (zawsze męski, niezależnie od tego, kogo dotyczy to) lub jeśli jest powszechne (męskie lub żeńskie, w zależności od tego, do kogo się odnosi). Innymi słowy, czy powinienem napisać:

Iulia, homo es bonus!

lub

Iulia, homo es bona!

Komentarze

  • Dobre pytanie. I ' d interesuje się, czy homo naprawdę należy do tej samej płci. L & S i Cassell ' wydają się implikować tak przez n nie podając płeć, ale zastanawiam się, czy są jakieś przykłady żeńskiego przymiotnika lub imiesłowu zgodnego z homo .
  • Tam ' to niezwykle interesująca książka poświęcona tej (i nie tylko) Francesce Santoro L ' Hoir (1992) brill.com/rhetoric- terminy związane z płcią
  • Z jakiegoś powodu Adams 1972 nie ' nie omawiał tego użycia homo w łacińskich słowach dla ' Kobieta ' i ' Żona ' jstor.org/stable/40266240 Ale STARY wyraźnie stwierdza, że 1. człowiek (dowolnej płci). ' Będziemy musieli sprawdzić to w TLL i przestudiować przykłady. degruyter.com/view/TLL/6-3-16/6_3_16_homo_v2007.xml ?

Odpowiedź

We fragmencie Plauta musi to być człowiek nie tylko ze względu na hic , ale także ebrius .

L & Wpis S dotyczący homo zawiera kilka przykładów:

Z samic: mater, cujus ea stultitia est, ut eam nemo hominem appellare possit ”, Cic. Clu. 70, 199:„ quae (Io) bos ex homine est ”, Ov. F. 5, 620 Juv. 6, 284: „dulcissimum ab hominis camelinum lac”, Plin. 28, 9, 33, § 123: homines feminae (opp. Mares homines), Aug. Civ. Dei, 3, 3.–

Komentarze

  • To świetnie – homines feminae jest tak dziwne dla mojego uszy!
  • @brianpck I ' po drugie. To ' nie jest ogromnym wyborem przykładów, a ' rzadko je widywałem, więc Twoja intuicja nie jest t bezpodstawne.
  • Czy nie byłoby możliwe, aby ” ebrius ” nie był używane w odniesieniu do kobiety tylko ze względu na rodzaj gramatyczny ” homo „?
  • @sumelic Zakładam ' jest możliwe, że zastosowany do kobiety może przyjąć płeć żeńską, tak jak robi to mile (por. Owidiusza Heroides 11.48). Niestety odniesienie do Augustyna znajduje się w celowniku.

Odpowiedź

Przypisywanie płci po łacinie jest zbyt skomplikowane opisać w jednym poście.

Śledzę Grevillea Corbetta (npCorbett 1991) w utrzymaniu różnicy między rzeczownikami pospolitymi (rodzaj gramatyczny różni się między żeńskim lub męskim, w zależności od płci biologicznej referent) i rzeczowniki epicene (rodzaj gramatyczny jest ustalony i nie może być nadpisany biologiczną płcią desygnatu).

Tronskii 1960 (red. 2001) pisze, że auctor i heres były pierwotnie używane jako rzeczowniki epicene, ale później zaczęto ich używać jako rzeczowników pospolitych. Homo był używany jako rzeczownik epicene (s. 317).

Jeśli chodzi o idiomatyczne, rzeczywiste użycie słowa homo w łacinie jako forma adresu , oto przykładowy wpis z Dickey 2002 („ Łacińskie formy adresu: od Plauta do Apulejusza ”):

tutaj wprowadź opis obrazu

Komentarze

  • Dzięki! Wydaje się, że całe to pytanie zostało zignorowane przez pytanie, czy homo jest epicenejskie czy pospolite, ale ' jest tak naprawdę tylko styczne do mojego rzeczywistego pytania, a mianowicie, czy homo może być używane w odniesieniu do jednej kobiety, niezależnie od jej płci gramatycznej.
  • Można używać rzeczowników epicenejskich dla desygnatów masc. i fem., a płeć biologiczna desygnatu nie może nadpisać rodzaju gramatycznego rzeczownika.
  • Dokładnie: więc moje pytanie nie dotyczy tego, czy muszę pisać ” Aemilia est hom o bonus ” lub ” … bona „, ale raczej czy homo to w ogóle właściwy wybór. (Zakładając, że odpowiedź na drugie pytanie brzmi ” tak, ” pierwsze pytanie od razu staje się interesujące.)
  • @brianpck Być może mógłbyś dodać tę uwagę do swojego pytania. Przydałoby się dalsze wyjaśnienie, że nie interesuje Cię rodzaj słowa homo , ale to, czy jest ono odpowiednie dla kobiety.

Odpowiedź

Rodzaj hominum to rasa (całej) ludzkości. Homo jest rzeczownikiem pospolitym, ale jego znaczenie jest ograniczone w taki sam sposób, jak „kobieta” w języku angielskim: to znaczy w taki sposób, że wszystkie kobiety są kobietami, ale nie wszystkie kobiety są panie (!), wszystkie mulieres to homines , ale nie wszystkie homines to mulieres . Wszystko inne następuje i jestem pewien, że Twój instynkt jest poprawny; chociaż myślę, że kwestia ta jest zbyt wąska, aby warto było podążać za przykładami, aby pokazać, że homo / homines jest kiedykolwiek używane w odniesieniu do do kobiety / kobiet.

Cała, wspaniała potępienie Cycerona pro Clu. 70, 199 może was zainteresować, a nawet rozbawić. Moja interpretacja jest taka, że pani (lub kobieta! ) atak nie jest godny miana człowieka:

At quae mater? Quam caecam crudelitate et scelere ferri videtis; cuius cupiditatem nulla umquam turpitudo retardavit; quae vitiis animi in deterrimas partes iura hominum convertit omnia; cuius ea stultitia est ut eam nemo hominem, ea vis ut nemo feminam, ea crudelitas ut nemo matrem appellare possit . Atque etiam nomina requireitudinum, non solum naturae nomen et iura mutavit, uxor generi, noverca filii, filiae pelex; eo iam denique adducta est ut sibi praeter formam nihil ad similitudinem hominis reservarit.

Odpowiedź

Czy są jakieś przypadki, w których sam homo odnosi się do samotnej kobiety lub gdzie hominy odnosi się do grupy samych kobiet?

Nie jestem specjalistą od łaciny, chociaż coś pamiętam, a znam kilka innych języków. Tradycyjnie i historycznie słowo „człowiek” odnosi się do ludzkości (nawet w języku angielskim). W ten sposób grupa mężczyzn wywodzi się ze stam of man / ludzkość.

Aby odpowiedzieć na twoje pytanie, myślę, że aby uniknąć nieporozumień, jest jasne, że NIE, nie mieszali pojęć, gdy było to możliwe.

EDYCJA:

Iulia bonus homo est << this is correct, Iulia is a good person "Iulia" (Iulia - substantive) "bonus homo" (a good person - adjective) "est" (is - verb) see "bonus homo" as an expression as a whole, a composed adjective with it"s own gender, and who"s gender does not adapt to the subjective in the phrase. Iulia bona homo est << this is wrong, homo needs to be handled as grammatical male, though you can use it for a female 

EDYTUJ: Jednak ἄνθρωπος (anthropos po grecku) jest naprawdę powszechnym rzeczownikiem, używanym swobodnie w odniesieniu do zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet, homo rzadko, jeśli w ogóle, jest kobiece inaczej niż w podręcznikach do gramatyki.

EDYCJA: nawet jeśli ugh homo jest traktowane jak gramatyczny samiec, kobieta może być jego częścią. W tym sensie należy to postrzegać jako epicencję. Jest odmienny i przymiotnikowy jako męski, ale może być używany jako przymiotnik dla kobiet. Teraz: odwróć swoje pytanie: gramatycznie poprawne byłoby użycie homo w odniesieniu do jednej kobiety lub grupy kobiet, ALE TYLKO jeśli płeć żeńska byłaby wyraźnie zrozumiała w kontekście …w przeciwnym razie poleciłbym użycie femina lub mulier jako o wiele bardziej odpowiedniego wyboru, aby uniknąć nieporozumień i aby było jasne, do jakiej płci się odnosisz …

femina – feminae, mulier – muliebris

to typowe pojęcia dla kobiet i ich grupy. Dlatego w dyskusji filozoficznej można znaleźć odniesienia przy użyciu homo.

To samo dotyczy na przykład hiszpańskiego:

El hombre = ludzkość & mężczyzna, la mujer = kobieta, hombres = grupa mężczyzn, mujeres = grupa kobiet

Teraz, aby urozmaicić, są wyjątki: na przykład, gdy grupa ludzi jest zintegrowana z mężczyznami i jedną lub więcej kobietami, może być możliwe użycie terminu homines. Przynajmniej w języku hiszpańskim, dla uproszczenia, większość ludzi odniosłaby się do takiej grupy jako „un grupo de hombres”, a więc domyślnie włączając od 0 do kilku kobiet w tej grupie, obecnie prawdopodobnie byłoby to określone jako „un grupo de hombres y dos mujeres „…

Myślę, że światopogląd skupiony na mężczyznach dał nam to dziedzictwo.

Komentarze

  • Dziękuję za komentarze! Wygląda na to, że potwierdzasz moje początkowe założenie, że homines nie ' nie odnosi się zwykle do grupy kobiet, ale moje pytanie dotyczy tego, czy można to zrobić, a nie czy istnieją bardziej powszechne sposoby, aby to zrobić.
  • wprowadził pewne zmiany, wskazując, że: a) To ' s gramatycznie poprawne, aby traktować kobietę jako homo i b) ale tylko wtedy, gdy płeć żeńskiej homo jest wyraźnie czytelna w kontekście. W przeciwnym razie zaleca się użycie specyficznej płci lub mulier. Dzieje się tak głównie dlatego, że deklinacja i przymiotnik homo są zawsze obecne jest męski, więc kiedy odnosisz się do homo jako ” jedna kobieta „, na przykład w pozostałej części frazy musi być w pełni jasne przez imię lub atrybut charakterystyczny dla kobiety, do jakiej płci ' się odnosimy. Jeśli kontekst jest niejasny, zakłada się, że ' jest mężczyzną.

Odpowiedź

@brianpck po przeczytaniu wszystkich komentarzy i przemyśleniu: Myślę, że twój przykład z Cycerona nie jest typową płcią:

” quoniam homo nata fuerat ”

jakby urodziła się jako człowiek

przepraszam, że popełniłeś błąd … homo stoi sam … nata jest połączony z fuerat

” quoniam ” ” homo ” ” nata fuerat ”

” jakby ” ” (as) człowiek ” ” urodziła się ”

Po ponownym przemyśleniu g Muszę absolutnie potwierdzić, że homo nie może być feminizowany. Coś, co potwierdza, że byłaby to łacińska specyfikacja naszego gatunku ” homo erectus ” > człowiek, który stoi wyprostowany. Używanie ” homo erecta ” w odniesieniu do stojącej pionowo kobiety byłoby po prostu błędem. trzeba by powiedzieć, że stoi wyprostowana jak człowiek. Homo jest męskie.

Pomyśl tylko: W języku łacińskim (podobnie jak w języku niemieckim) istnieją trzy rodzaje: męski, żeński i nijaki. Homo jest z definicji nijakim, czego NIE WOLNO MYŚLIĆ ZE WSPÓLNYM GENEREM. Nijak jest nijaki, nie ma płci; i dlatego nie może być sfeminizowana ani zmaskulinizowana … na przykład dziecko. W języku niemieckim jest to również nijakie ” Das Kind „. Z definicji używasz tego terminu, gdy chcesz mówić o neutralności płciowej. Jeśli chcesz być specyficzny dla płci, użyj ” Der knabe ” lub ” Das Mädchen „. Łacina jest taka sama: nijak nie jest specyficzny dla płci, więc nie może być dostosowany do płci. Tak więc jedyną formą homo specyficzną dla płci jest zdefiniowanie jego rdzenia: męskie odwołanie do ” mężczyzny ”

CM Uważam, że analogia Weinera z milami (żołnierzem) nie jest poprawna… bez znajomości szczegółów zdania zakładam raczej maskulinizację kobiety-żołnierza niż feminizację samego żołnierza; lub analogicznie do omówionych powyżej, ” jest jak żołnierz ” > ” jest ” będąc jedną częścią, ” jak (mężczyzna) żołnierz ” druga część.To subtelna, ale mimo to ważna różnica. Mówimy o archaicznej kulturze rządzonej i rządzonej przez mężczyzn.

fdb ma rację w swoim twierdzeniu: pytanie, które stawiasz, nie zostałoby rozwiązane przez mówca po niemiecku. W łacinie nie ma wspólnej płci, to nowoczesny konstrukt. Jest tylko męski, żeński i nijaki, a o ile pamiętam, nie ma miejsca na swobodę interpretacji.

Komentarze

  • Jestem pod wrażeniem że rzeczywiście istnieją wspólne rzeczowniki rodzaju w klasycznej łacinie. Być może powinienem zadać osobne pytanie o konkretne przykłady. Myślę, że pytanie jest rozsądne i interesujące, ale to nie ' nie oznacza, że prawidłowa odpowiedź nie może ' nie być po prostu nie, homo jest zawsze męskie „.
  • @Canelo Digital Dwa punkty: (I) quoniam oznacza ', ponieważ ' lub ' widząc to ', (ii) Czy możesz wyjaśnić, dlaczego uważasz, że homo nie należy do tej samej płci, ale jest nijaki? Liczba mnoga to homines , a nie homina .
  • Twój punkt widzenia na temat cytatu Cycerona jest dobrze przyjęty. Pozostała część Twojej odpowiedzi mnie wprawiła w zakłopotanie: czy możesz wyjaśnić, dlaczego ” homo jest męski „, ale ” homo jest z definicji nijaki „? Czy to była literówka?
  • Zgadzam się z twoim zdaniem Cycerona, ale nie ze stwierdzeniem, że łacina nie ma wspólnych rzeczowników rodzaju. Zobacz Allen i Greenough , którzy wymieniają kilka przykładów. (Btw, nasz gatunek to nie Homo erectus, ale Homo sapiens.)
  • @TKR: po przejrzeniu różnych źródeł muszę całkowicie zgodzić się, że w łacinie istnieją wspólne rzeczowniki rodzaju i epicene. Homo nie należy zatem do tej grupy. Podczas gdy … (anthropos) jest rzeczywiście rzeczownikiem pospolitym, używanym swobodnie w odniesieniu zarówno do mężczyzn, jak i kobiet, homo rzadko, jeśli w ogóle, jest żeńskie poza gramatyką książki. Dlatego homo powinno być odrzucane i ” przymiotnikami ” w formach męskich, ale kobieta może być (gramatycznie ) homo. Ten artykuł jest również bardzo interesujący

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *