Krótka odpowiedź: Opierając się na faktach, może to nie być trzecie użycie, ale w rzeczywistości to samo, co drugie użycie. Innymi słowy, ziemia (w przeciwieństwie do wód i niebios) była bezkształtna i pusta.

Istnieją dwa kluczowe dowody z tekstu, które potwierdzają ten wniosek:

• Gen. 1: 2 nie jedynie mówi, że ziemia była bezkształtna i pusta, ale także, że „ciemność zaległa nad otchłanią”. „Głębia” to termin powszechnie używany w odniesieniu do wód głębinowych. Innymi słowy, obraz tutaj nie przedstawia pustej nicości, ale ciemnych, głębokich wód i bezcelowej / bezowocnej krainy.

• W 1 Moj. 1: 9 nie chodzi o to, że suchy ląd pojawił się znikąd, ale raczej, gdy zebrały się wody, pojawił się suchy ląd. Obraz wydaje się być taki, że ląd znajdował się pod wodami i dopóki wody nie zostały zebrane, ląd nie był widoczny, ale gdy wody zostały zebrane (tj. Do oceanów i tak dalej) pojawił się suchy ląd.

Odnośnie dwóch obserwacji:

1) Podczas gdy użycie w werset 2 „poprzedza użycie określające” w wersecie 10, należy zauważyć, że Księga Rodzaju nie została napisana do odbiorców bez ustalonego systemu językowego. (Np. To samo można powiedzieć o „Bogu” w wersecie 1.) Termin „ziemia” miał już zakres semantyczny przed napisaniem 1 Księgi Rodzaju, więc pojawienie się „ziemi” w wersecie 2 przed wersetem 10 nie jest znaczące.

2) „Bez formy” i „nieważne” należy rozumieć w kontekście. W bezpośrednim kontekście widzimy zarówno wygląd lądu, wody, jak i zdolność unoszenia się „nad” wodami (myślimy „niebiosa”).Tak więc, chociaż „ziemia” była bezkształtna i pusta, nie oznacza to jej braku lub nieistnienia.

Jeśli chodzi o Twoje szczegółowe pytania dodatkowe:

• Jak jak już zauważyłeś, ta definicja jest rzeczywiście obsługiwana przez językoznawstwo hebrajskie.

• Nie znam żadnego użycia słowa „ziemia” w odniesieniu do całego wszechświata lub całego stworzenia .

Na marginesie warto wspomnieć, że:

• Późniejsza tradycja hebrajska (i biblijna) głosi, że „ ziemia została utworzona z wody i wody ”(2 Piotra 3: 5), co dobrze pasuje do tej interpretacji, oraz

• Kiedy Mojżesz napisał opowieść o potopie (tylko kilka rozdziały później), napisał go i narrację o stworzeniu w taki sposób, że używają podobnej terminologii i obrazowania, łącząc stylistycznie oba wydarzenia. Podnoszę to, ponieważ w narracji powodziowej ziemia istnieje ale jest pod wodą i tylko pojawia się , gdy wody opadają.

• Kiedy Mojżesz napisał pod koniec opowieść o Ziemi Obiecanej z Pięcioksięgu napisał również, że w taki sposób, że użył on podobnej terminologii do relacji z Księgi Rodzaju, łącząc stylistycznie również te dwa wydarzenia. Ponownie widzimy tutaj rozdzielające się wody i suchy ląd pojawiający się w miarę oddalania się wód.

Mam nadzieję, że to pomoże!

Komentarze

• To pomaga i dobrze współpracuje z tłumaczem NET uwagi na temat użycia w wersecie 2: ” To jest to, co teraz nazywamy „ziemią”. Stworzenie ziemi, jaką znamy, jest opisane w w. 9-10. Wcześniej substancja, która stała się ziemią (= suchy ląd), leżała w stanie uśpienia pod wodą. ” ' zauważyłem, że jakiś Gen zastosowania mają artykuł i kilka nie ' t. Czy te z artykułem odnoszą się do ' ziemi ' jako całości, a te bez odniesienia do ' ziemia ' jak w ' ziemia ' lub ' gleba '?
• @JackDouglas Odnośnie twojego ostatniego pytania, ' m niepewny. Prawdopodobnie dobrym pytaniem byłoby opublikowanie osobnego pytania dla ekspertów od języka hebrajskiego, aby rozpakowali je dla nas.
• @Jack Douglas Ten artykuł może być interesujący jewishencyclopedia. com / article / 5394-earth Omawia współczesne znaczenia słowa ziemia i wkracza w ' biblijne użycie.
• thanks @ seedy3 to jest interesujące. Zastanawiam się nad założeniem, że starożytni dosłownie wzięli swoje własne wyobrażenia tak samo jak my – wydaje się co najmniej całkowicie prawdopodobne, że ' krańce ziemi (i inni) był dla nich równie symboliczny, jak dla nas.

Jako współcześni mieszkańcy Zachodu zapominamy, że mieszkańcy Bliskiego Wschodu od 2 do 5 tysięcy lat temu mieli zupełnie inny obraz wszechświata. Lektura Enûma Eliš i Eridu Genesis jest pod tym względem bardzo pouczająca. Oto piktogramowe przedstawienie tego, co ci ludzie od dawna wyobrażali sobie wszechświat:

Podczas czytania Pierwsza Księga Rodzaju jest najbardziej pomocna w zachowaniu tej koncepcji wszechświata. W związku z tym „niebiosa i ziemia” najbardziej przypomina określenie „wszechświat”, podczas gdy po prostu „ziemia” prawdopodobnie odnosi się do dysku ziemi utworzonego z wód pierwotnych i wznoszącego się z nich.

wspomnieć o koncepcji ziemi jako bezkształtnej i pustej. Niemal wszystkie wczesne opisy stworzenia wspominają o wodach pierwotnych, rodzaju chaotycznej, bezkształtnej substancji, z której wyrosła Ziemia – rodzaj protowszechświata. koncepcja stworzenia ex nihilo (stworzenie z niczego) pojawiła się dopiero w greckich filozofach.

Komentarze

• To jest bardzo pomocne, dziękuję. Jeśli masz czas, ' doceniam nieco bardziej bezpośrednie zajęcie się pytaniem, czy słowo to ma trzy różne różne znaczenia w Księdze Rodzaju 1. ' edytowałeś już grafikę i kilka linków – jeśli ' nie podoba mi się to, co ' zrobiłem, powiedz to lub cofnąć zmianę.
• W rzeczywistości ta grafika pojawiła się w moim podręczniku Historia Bliskiego Wschodu na Bliskim Wschodzie (sądziłem, że w tej chwili nie pamiętam dokładnego tytułu; ' d aby sprawdzić, czy mogę zlokalizować mój stary program) i jest oparty na wielu źródłach, a wielu naukowców stworzyło podobną grafikę. Na przykład: i.stack.imgur.com/fLJA0.jpg . To nie jest wniosek, do którego dochodzę, jest to stwierdzenie wielu naukowców w wielu komentarzach i podręcznikach. Czy sądzisz, że starożytni uważali, że ziemia nie jest płaska?
• @JamesShewey Wiem, że sam nie wymyśliłeś tego obrazu; Widziałem to już wiele razy. Chodzi mi o to, że uczeni, którzy go stworzyli, spojrzeli tylko na starożytne opisy kosmologii, w tym niezrozumienie tekstu biblijnego, i wklejili je wszystkie w jeden ” jednoczący ” obraz. Ten obraz (i jemu podobne) przedstawia ich wniosek , a nie dowód . Używanie tej grafiki do poparcia tego modelu starożytnej kosmologii hebrajskiej jest błędem logicznym. Innymi słowy, nie przedstawiłeś żadnych dowodów wklejając to zdjęcie, a jedynie błędny wniosek.
• @ Jas3.1 Nie jest to tylko oparte na opisach, ale także na prawdziwej grafice narysowanej przez ludzi z tego okresu weź te za przykład . Biorąc pod uwagę opisy w En û ma Eliš i wielu innych tekstach, trudno byłoby powiedzieć, że starożytni nie ' t postrzegają ich wszechświat w ten sposób.
• @JamesShewey Czy dzieła sztuki czy literatura, są to starożytne opisy. I różnią się znacznie w zależności od kultury, poza oczywistymi rzeczami, takimi jak ” gwiazdy są w górze, ziemia spada „. Niezależnie od tego, twierdzenie, że Biblia popełnia te same głupie błędy, które popełniały inne kultury tylko dlatego, że kultura hebrajska również była stara, jest błędem. Biblia wyraźnie nie naucza tego samego nonsensu, którego nauczały niektóre z tych ilustracji. (Że niebo było w rzeczywistości pochyloną boginią itp.)

Sformułujesz swoje drugie z twoich dwóch pytań: „Czy słowo może oznaczać coś szerokiego, jak„ wszechświat ”lub„ stworzenie ”?” Przypuszczam, że masz na myśli Czy słowo „ziemia” w wersecie 1 może być przez autora rozumiane jako połowa meryzmu, którego całość oznacza „cały kosmos? to za chwilę.

Wydaje mi się, że twoje pierwsze pytanie dotyczy tego, czy sam hebrajski może poprzeć ideę, że „ziemia” w wersecie 2 jest rozumiana w trzeci sposób, inny niż w wersecie 1 lub to w wersecie 9-10. Biorąc pod uwagę to, co odpowiem poniżej na twoje ostatnie pytanie, nie widzę powodu, by sądzić, że w wersecie 2 musi być inaczej niż w wersecie 1.

---

Teraz , w odniesieniu do tego, czy w. 1 wiąże się z meryzmem. Nie sądzę, aby na to pytanie można było odpowiednio odpowiedzieć, odwołując się wąsko do wiedzy / opinii hebrajskiego. Dzieje się tak dlatego, że brakuje niektórych fantastyczno-naukowych pomysłów przeciwnych , natura naszych wysiłków w celu wyjaśnienia pochodzenia naturalnego kosmosu jest wysiłkiem, który zakłada, że właściwą publicznością naszych wysiłków jest naziemna publiczność ludzka (my i nasza tak ziemskich ludzi obecnych i przyszłych).

Jest oczywiste, że istnieją wśród ludzi różne historie i pomysły dotyczące pochodzenia naturalnego kosmosu. Te kosmologie obejmują oczywiście zarówno historie teistyczne, jak i nieteistyczne, zarówno starożytne, jak i współczesne. Ich wielokrotne istnienie nakazuje nam wyjaśnienie tego.

Podstawowym wyjaśnieniem istnienia wielu kosmologii pośród nas jest wyjaśnienie składające się z co najmniej dwóch z dokładnie trzech części:

(a) Jedna podstawowa część, którą mamy naturalną potrzebę poznania i zrozumienia, jak i dlaczego nadeszła rzeczywistość być.

Dwie drugie części to:

• (b) nie zawsze zgadzamy się z jakąkolwiek taką historią, którą odziedziczyliśmy; oraz

• (c) ludzka ekspansja z dowolnego lokalnego obszaru często ma zawiera jeden lub oba z: (i) błędne zapamiętanie niektórych szczegółów odziedziczonej kosmologii; (ii) zapominając o odziedziczonej kosmologii, pozwalając odległej populacji na wprowadzanie innowacji w zakresie (a) .

Przyczyną (b) może być sprawa złożona, na przykład obejmująca kwestie społeczno-psychologiczne i polityczne.Ale fakt (b) wydaje się być głównym powodem, dla którego istnieje wiele kosmologii wśród ludzi.

---

Ale niezwykle ważne jest, aby zauważyć, że biorąc pod uwagę naszą naturalną chęć poznania i zrozumienia, jak i dlaczego powstała sfera natury, ani jedno, ani drugie (b) lub (c) nie mówi nam:

.

• (X) czy ludzie sami na początku miał jedną kosmologię lub wiele kosmologii i

• (Y) Skąd początkowa kosmologia lub kosmologie.

.

Dla (X) , można sobie wyobrazić, że ludzie wywodzą się albo z: (mc) w wielu niezależnych lokalizacjach kulturowych (społeczeństw), a zatem prawdopodobnie z wielu niezależnych różnych kosmologii; lub (sc) w jednym społeczeństwie, a więc prawdopodobnie z jedną kosmologią.

Najprostszą biblijną koncepcją pochodzenia kosmologii jest ta ostatnia ( sc) : ludzie powstali w jednym społeczeństwie, a zatem najbardziej naturalnie zaczęli od jednej kosmologii.

Jednak niezależnie od pochodzenia kosmologii, jako takiej, wydaje się, że istnieje jedna najbardziej podstawowa uniwersalne rozróżnienie, które jest z góry zakładane w naszym dążeniu do pochodzenia kosmosu: Domyślne binarne naziemne . Ten układ binarny jest tworzony przez fakt, że normalnie jesteśmy przywiązani do podtrzymujących życie i wypełnionych życiem połowy naszego kosmosu.

Oczywiście zatem naszym normalnym układem odniesienia związanym z ziemią w tym układzie binarnym może być twoja „ziemia” w Księdze Rodzaju 1: 1. To wyjaśniałoby twierdzenie wielu, że hebrajskie wyrażenie „niebo i ziemia” jest zazwyczaj rozumiane jako meryzm: termin obejmujący cały naturalny kosmos: Great Wide Far Up There i Great Wide Down Here . Niebo i Ziemia.

.

I zauważam, że „erets” w w. 9-10 nie zawiera przedrostka h ” tego w w. .1.

Niebo i Ziemia = h „shamayim ve” et h „erets.

---

Wreszcie, nie możemy dokładnie założyć, że Księga Rodzaju 1 jest relacją wyłącznie o Bogu „s kreacja działa . Zamiast tego wydaje się być raczej raportem tego, kim Bóg zrobił . Rozróżnienie tutaj może być subtelne, a nawet trochę, dopóki nie zobaczymy, co mówi relacja, że Bóg .

Po pierwsze, relacja podaje, że Bóg nie tylko obserwuje, ale nadaje im nazwy. A podstawową drogą do nazwania danej rzeczy jest obserwacyjne odróżnienie jej od odpowiednik. Werset 1 robi to w sposób dorozumiany. Ale werset 1 robi to dla całego kosmosu: h „shamayim ve” et h „erets

Zgodnie z wyżej wspomnianą teorią Terrestrial Default, t Pierwszym rozróżnieniem obserwacyjnym, które relacjonuje w odniesieniu do samej Ziemi, jest to, w którym ona przebywa ze swojego bezpośredniego szerszego kontekstu kosmicznego: kierunkowe światło Słońca. Światło księżyca nie rządzi dniem, ani księżycowa noc nie jest przez to nazywana „Dniem”.

To znaczy, zgodnie z teorią Ziemskiego Domyślnego, w. 4 nie opisuje żadnego działania ze strony Boga. , w świetle i ciemności. Raczej opisuje jedynie spostrzeżenie z Jego strony faktu , że h „eretz zachowuje tę różnicę (z „nieruchomego” kosmicznego punktu widzenia, Ziemia obraca się). Dlatego Bóg nazywa to rozróżnienie, a to konkretnie w odniesieniu do Ziemi: dzień i noc.

Tak więc, zgodnie z tą teorią, pierwsze pięć wersetów to postęp i jeden szczególny. Relacja, która zawiera Księgę Rodzaju 2, zaczyna się od początkowego rozróżnienia głównego, a kierunek tego podstawowego rozróżnienia jest taki, jak po nim następuje reszta relacji: od ogólnego do specjalnego. Niebo i Ziemia… Mężczyzna i Kobieta.

Po drugie, biorąc pod uwagę to, co mówi relacja, jest ona widoczna ze względu na to, czego nie mówi: mówi, że Bóg nazywa rzeczy, ale tylko pięć rzeczy. Na koncie jest o wiele więcej niż pięć rzeczy! (w. 5, 8, 10)

Faktem narracyjnym jest to, że Bóg stworzył ludzi na swój obraz i podobieństwo. Naturalnym empirycznym faktem jest to, że ludzie mają zdolność rozwijania języka od podstaw i to najskuteczniej i najszybciej z połączenia ludzkiego bio-poznawczego środowiska poznanie i społeczno-interaktywne poznanie .

Jeśli rozpakujemy konsekwencje tego wszystkiego, teoria Ziemskiego Domyślności z Księgi Rodzaju 1 konkluduje, że zaczyna się od , że istnieje szczególna rozmowa wstępna, którą Bóg odbył z Adamem:

.

1. Bóg:” Yam. „
2. Adam: „Mayim.”
3. Bóg: „Shamayim.”
4. Adam: „H” shamayim. ”
5. Bóg:„ Erets . ”
6. Adam: H„ erets ”.
7. Bóg:„ dzień i noc ”.

.

To siedem wymian, z których ostatnia zawiera nie tylko jedno, ale dwa nazwiska. Jest to zgodne nie tylko z całkowitą liczbą siedmiu rekurencji, które teoria ziemskiego odstępstwa znajduje w koncie binarnym (Księga Rodzaju 1 i 2), ale z ostatnim, siódmym etapem tej rekurencji: Adam w końcu odnajduje również swoje człowieczeństwo, utworzony w postaci binarnej. I tym ostatnim etapem wymiany są oczywiście dwie pierwsze rzeczy, które Bóg nazywa. To znaczy, że w pięciu imionach razem Bóg utożsamia Adama z nieożywioną połową ziemskiego systemu podtrzymywania życia.

---

W ten sposób rozumiem (1) że „ziemia” w w. 1-2 nie jest tym samym, co w w. 9-10; i (2) ta „ziemia” w w. 1-2 jest, we właściwym układzie odniesienia zarówno ludzi, jak i Boga, naszą własną ziemią – związana połowa meryzmu (nieba i ziemi), którą autor konta ma na myśli dla „całego stworzonego kosmosu, który ludzie naturalnie obserwują”.

.