Różnica między kerningiem a odstępami między literami?

Każda czcionka ma wbudowaną odstępy określone przez „boczny nośnik” każdego znaku. W typie metalowym łożysko boczne jest fizyczną prawą lub lewą krawędzią pojedynczego elementu czcionki, która określa jego odstępy od znaków po obu stronach. Czcionki cyfrowe naśladują to w podstawowym procesie projektowania.

• „ Do kerningu ”Oznacza dostosowanie odstępów między parą liter, cyfr, znaków interpunkcyjnych itp. (Odpowiednio„ glifów ”), tak aby ich odstępy wyglądały prawidłowo. Na przykład litery AV muszą zachodzić na siebie w każdym zwykłym kroju pisma, w przeciwnym razie przynajmniej jedna z nich będzie wyglądać na zagubioną i oszołomioną. Ich kerning jest zacieśniony, aby przytulić je do siebie. Kursywa f koliduje z następującym pytaniem lub cudzysłowem w niektórych czcionkach, więc kerning musi zostać otwarty od domyślnych odstępów.

  Starożytny skryba mógł bez wysiłku kernować piórem i atramentu, a jeśli przeczytasz stare rękopisy, zobaczysz wiele miejsc, w których litera wkracza w przestrzeń litery obok niej. Z metalową czcionką nie było to takie łatwe. Kerning wymagał odcięcia części metalowej podstawy lub stołu postaci. Ilość czasu, umiejętności i zaangażowanej pracy pozostawia się jako ćwiczenie dla czytelników, których umysły potrzebują trochę zdumienia. Kształty liter metalowych przeznaczonych do długich fragmentów tekstu, takich jak książki, a zwłaszcza gazety, zostały zaprojektowane tak, aby zminimalizować ilość niezbędnego kerningu.

  Tabele kerningu wbudowane w cyfrowe przypisywanie czcionek wstępnie ustawione wartości kerningu na określone pary liter, zgodnie z najlepszym oszacowaniem projektanta, jak powinny wyglądać. W przypadku taniej czcionki może być kilkanaście par (lub nie ma ich wcale!), a tysiące w przypadku wysokiej klasy. Nieważne jak dokładnie i dobrze zbudowana jest tablica kerningu, nadal będą sytuacje, w których jakaś niezręczna kombinacja będzie wymagała poluzowania lub zaostrzenia kerningu w stosunku do wstępnie ustawionych wartości glifów.

• Odstępy między literami (często „śledzenie” w aplikacjach) dostosowują odstępy między wszystkimi glifami w tekście. To może pomóc nadać stronie nieco bardziej otwarty i zachęcający wygląd, na przykład szczególnie z podobnie otwartą interlinią. Bardzo duży tekst, takie jak duży nagłówek, prawie zawsze przynosi korzyści dzięki zawężeniu śledzenia. Drobne czcionki, na przykład w podpisach lub przypisach, są bardziej czytelne, otwierając nieco odstępy między literami, zwłaszcza jeśli papier jest chłonny i pozwoli trochę się rozprowadzić.

Ostatnia uwaga: zachowaj ostrożność zarówno podczas kerningu, jak i śledzenia. Śledzenie jest bardzo często przesadzone, kerning rzadko jest wykonywany wystarczająco.

Komentarze

• Po zaprojektowaniu kilku moich pierwszych wizytówek / broszur, trochę się potknąłem na mocy kerningu. To robi ogromną różnicę.
• W typie wiodącym pewne pary liter byłyby rzutowane jako pojedynczy blok, aby ułatwić nakładanie się, nawet jeśli litery się nie stykały; było to dość powszechne w przypadku wielkich liter " Q ", po których następowały małe litery " u ". Poza tym ' widziałem typ potencjalnego klienta, w którym formy liter wysunęły się poza ich " blok " , chociaż z tego, co rozumiem, trzeba było używać tego typu ostrożnie, ponieważ zsuwanie razem znaków, które nakładałyby się na siebie, mogłoby łatwo zepsuć typ. class = „answer”>

  Z artykułu w Wikipedii na temat odstępów między literami :

  W typografii odstępy między literami , zwany także śledzeniem , odnosi się do wielkości odstępu między grupą liter, aby wpłynąć na gęstość w linii lub bloku tekstu.

  Odstępy między literami można pomylić z kerning . Odstępy między literami odnoszą się do ogólnych odstępów w wyrazie lub bloku tekstu, wpływających na jego ogólną gęstość i teksturę. Kerning to termin stosowany w szczególności do dostosowania odstępów między dwoma określonymi znakami w celu skorygowania wizualnie nierównych odstępów. Kerning dopasowuje litery bliżej siebie (odstępy ujemne), śledzenie dostosowuje litery dalej od siebie (odstępy dodatnie).

  Przykład:

  
  _{Kerning a śledzenie.Podczas śledzenia równomiernie dopasowuje odstępy między znakami, niezależnie od znaków, kerning dostosowuje odstępy w oparciu o pary znaków. Występuje silny kerning między literą V a literą A i brak kerningu między literą S a T.}

  Komentarze

  • Należy wspomnieć, że to, czy kerning / trackng jest dodatni czy ujemny, nie zawsze ma znaczenie (przynajmniej nie w programie Adobe InDesign). Chociaż prawdą jest, że kerning zawsze odnosi się do odstępów między dwoma znakami, podczas gdy śledzenie koryguje ogólną gęstość. Pierwsza jest przydatna na przykład, gdy ' dopracowujesz słowa w tytule lub logo, a druga może się przydać, jeśli ' ponownie pracuję nad większym fragmentem tekstu. Ponadto większość czcionek ma ' pary kerningu ' między znakami, takimi jak " a " i " v " w powyższym przykładzie zdefiniowane domyślnie (oprogramowanie pozwala dostosować kerning względem tych wartości).
  • Zabawna mała uwaga: " Keming " ma zły kerning między pojedynczymi literami, na przykład ' r ' & ' n ' in " kerning ": D