Jedyna różnica między strukturami amylopektyny i glikogenu polega na tym, że glikogen jest silniej rozgałęziony niż amylopektyna. Jak ta różnica między ich strukturami wpływa na ich rozpuszczalność w wodzie?

Odpowiedź

Odpowiedź jest stosunkowo prosta: amylopektyna jest rozpuszczalna w wodzie Wydaje się, że jest to klasyczny błąd podręcznikowy, który jest propagowany od dziesięcioleci. Jak sam powiedziałeś, jedyną różnicą jest liczba rozgałęzień 1,6-glikozydowych, które występują co 8-12 monomerów glukozy w glikogenie i co 15-30 monomerów w amylopektynie.

Istnieją nawet artykuły naukowe które pokazują, że amylopektyna jest rozpuszczalna w wodzie, patrz odnośniki poniżej:

  1. Green et al., Journal of Chemical Education tom 52, str. 729 ( 1975) Która frakcja skrobi jest rozpuszczalna w wodzie, amyloza czy amylopektyna?
  2. J. Robyt, Encyclopedia of Life Sciences (2001) „Polisacharydy: magazynowanie energii”

Odpowiedź

Pytanie brzmi niepoprawne przy twierdzeniu, że jedyną różnicą między amylopektyną a glikogenem jest stopień ich rozgałęzienia . To tylko przypadkowa różnica.

Jak wyjaśnię bardziej szczegółowo w odpowiedzi na inny post , kluczowa różnica dotyczy topografii ich rozgałęzień.

Topografia glikogenu i skrobi

Prowadzi to do rozmiaru kulistego – ograniczone globule w przypadku glikogenu i duże półkrystaliczne rozszerzone struktury w przypadku amylopektyny.

To jest podstawa ich różnych właściwości chemicznych i fizycznych wewnątrz komórki (glikogen jest rozpuszczalny, skrobia jest w formie częściowo nierozpuszczalnej), to wszystko, co mnie interesuje biologicznie. Nie mogę orzekać ani nie jestem zaniepokojony właściwościami obserwowanymi przez chemików, gdy ekstrakty poddawane są manipulacjom in vitro .

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *