Skąd się wzięło wyrażenie “ ”?

We współczesnym użyciu, aby mieć w to próbować , iść naprzód lub atakować fizycznie . Podejrzewam, że pochodzi to ze skrócenia wyrażenia mieć go (at) , które jest używane w tych samych sytuacjach. Have at it oznacza spróbuj (zrobić) to , mieć przy sobie! ogłasza atak w szekspirowskim angielskim, a miał na nią nóż oznacza, że zaatakował ją tym.

Komentarze

• Sytuacja, o której myślę w połączeniu z tym wyrażeniem, to ktoś, kto próbuje coś zrobić, powiedzmy, odkręć pokrywkę jakiegoś słoika, z całą swoją mocą i niepowodzeniem. Tak inna osoba podchodzi i mówi: " czy mogę spróbować? ", na co odpowiedź brzmi " Jasne, zrób to. " Konotacja jest taka, że mówca uważa, że ' jest niemożliwe, ale nadal daje ich pozwolenie na spróbowanie.
• @Wayne: Tak, ma w sobie taki rodzaj cynizmu.
• Zgadzam się. Wygląda na to, że zmienia się ponownie, jeśli jest używany z " my / us ", tj. Ok ' są tutaj nasze zadania, zajmijmy się tym my ?

Forum Straitdope ” sugeruje

Wyrażenie „mieć pożytek” oznacza mieć przewagę, a najwcześniejszy cytat dotyczy Maloryego (Le Morte D „Arthur) w zdaniu *„ Nie sądził, aby czcił, by mieć rycerza z taką korzyścią ”.

Najwyraźniej „mają na ciebie” (lub coś podobnego) pojawia się w kilku sztukach Szekspira w znaczeniu: niech rozpocznie się bitwa.

Komentarze

• Tak dla przypomnienia: " Masz teraz! " – Hamlet ◆ " Miej do ciebie przysłowie […] Miej do ciebie z kimś innym; " – Komedia błędów ◆ Masz na siebie! " – Henryk VIII ◆ " Masz do czynienia, wtedy uczucia ' s zbrojni. " – Miłość ' s Praca ' s Lost ◆ " W takim razie do ciebie z moim dowcipem! " – Romeo i Julia ◆ " odkąd zacząłeś, / Masz z tobą gorzki żart lub dwa. " – Poskromienie złośnicy ◆ " Chodźcie, oboje z Grekami; mają na was obie! " – Troilus i Cressida .

Dla mnie ma bliskie znaczenie znokautuj się , gdy zaoferujesz coś, co uważasz za całkowicie nieapetyczne i nie chcesz nawet próbować, ale druga osoba to robi. W tym przypadku , to znaczy coś w stylu „Idź do przodu – to wszystko dla ciebie!”

O: Paweł wysłał puszkę kawioru. [Otwiera puszkę. B pociąga nosem i krzywi się …] B: Zbyt podejrzany – nie mogę nawet znieść tuńczyka. A: Cóż, nie przejmuj się, jeśli się wtrącę. B: Spróbuj!

Nie ogranicza się to do jedzenia. Może też dotyczyć czegoś nudnego, nudnego, (lub kogoś) nieatrakcyjnego itp.