Specyficzne nazewnictwo cyfr rzymskich dla akordów F i G w tonacji Am

Jeśli musimy przeanalizować pracę napisaną ściśle w Am, myślę, że VI i VII są wystarczająco jasne.

Jeśli występuje modulacja między Am a A i chcemy zachować A jako root, użyłbym ♭VI dla F i VI dla F#. To samo dotyczy wymiany modalnej, np .:

 A F#m F G I vi ♭VI ♭VII 

Jeśli chodzi o wystąpienia F# i G# jako pierwiastki akordów, to naprawdę zależy to od kontekstu – zwykle F # pojawia się jako pierwszy inwersja (czyli IV/6) lub jako V/V/V, podczas gdy G # będzie w V/6 lub w viio.

Jeśli zarówno G ORAZ G#dim dołącz do gry, użyłbym odpowiednio VII i #viio.

Wykorzystanie jest różne. Ale sugerowałbym, że jedyną jednoznaczną metodą jest nazwanie akordów, czy to jako symboli akordów, czy cyfr rzymskich w odniesieniu do tonacji durowej.

Czy tonacja jest C-dur czy C-moll, C, E, G to „C”, C, E ♭, G to „Cm”.

Podobnie C, E, G to „I”, C, E ♭, G to „i”.

B ♭, D, F to „♭ VII”, B ♭, D ♭, F to „♭ vii”.

Nie będzie zgody co do tego!

Komentarze

• Tak naprawdę chodziło o pytanie.
• Podoba mi się to, ponieważ jest jednoznaczne. System, którego nauczyłem się jako pierwszy, to nie to samo, ale podobne do tego i zostało wyjaśnione w mojej odpowiedzi.
• Właśnie opublikowałem to tutaj

Myślę, że ważne jest, aby pamiętać tutaj o istotnym rozróżnieniu: przypadkowa przed cyfra rzymska odnosi się do prymy akordu. Przypadkowe po cyfrze rzymskiej to kontrabas.

Zatem w a-moll F-dur to VI, ponieważ F to szósty stopień skali a-moll. Tylko w A dur musielibyśmy określić ten akord F-dur jako ♭ VI (lub ♮ VI, jeśli chcemy być naprawdę wybredni). ♭ VI w A-moll faktycznie oznaczałoby F ♭ (= E!) Dur.

Ale żadnego z nich nie należy mylić z VI ^♯ w A-dur, co byłoby akord F♯-dur. Tutaj przypadek dotyczy trzeciego powyżej basu, dzięki czemu jest to zbiór {F♯, A♯, C♯}.

Komentarze

• Ciekawe! W tonacji A-dur (lub jakimkolwiek innym …) ' nie doświadczyłem VI #. I ' d wzywam F # dur V / V / V – nieporęczny, ale zrozumiały.
• @Tim – dlaczego nie zadzwonić po prostu do F # dur w A-dur V / ii? Wydaje mi się również, że ' dość rzadko spotyka się przypadkowe cyfry basowe używane w ten sposób z cyframi rzymskimi. A w rzadkich przypadkach w konwencji takiej jak ta używa się znaków przypadkowych z liczbami, ' d używam rzeczywistych liczb. To znaczy – sam krzyżyk może odnosić się do tercji powyżej basu z normalnym basem z figurą (bez cyfr rzymskich), ale w połączeniu z cyfrą rzymską ' d osobiście napiszę # 3 wyraźnie, aby wyjaśnić, do czego mam na myśli, ponieważ ' nie jest bardzo standardową notacją.
• V / V / V przyjmuje funkcję. Niebezpieczne.

To naprawdę zależy od przyjętej konwencji. Niektóre symbole teorii muzyki są dość standardowe, ale widać różnice między podręcznikami, teoretykami i stylem, który analizują.

Powiedziałbym, że najbardziej standardowy wzór w Ameryce ” teoria klasyczna ” w podręcznikach z ostatnich 40-50 lat zakłada się w a-moll, że VI oznacza F-dur, VII oznacza G-dur, a vii ^o oznacza G♯dim. Widziałem kilka podręczników, które przypisują płaskie lub naturalne do VII (tj. ♭ VII lub nawet ♮ VII, aby zgadzać się z kluczem), odnosząc się do G-dur, ale większość książek prawdopodobnie to pomija . W teorii klasycznej zakłada się, że akord na siódmym stopniu skali jest domyślnie zbudowany na tonie podtonicznym, jeśli jest dur, i na tonie wiodącym, jeśli jest zmniejszony.Jednak to założenie może nie być prawdziwe w przypadku książek poświęconych teorii pop / jazzu, gdzie cyfry rzymskie z znakami cyfrowymi są częściej używane i jest mniej założeń dotyczących implikacji i funkcji cyfr rzymskich.

Dla szóstego stopnia VI w-moll jest po prostu zakładane w teorii klasycznej jako zbudowane na małym stopniu szóstym, więc nie jest konieczne żadne przypadkowe. W rzeczywistości, jak podkreśla Richard, umieszczenie na nim płaskiej powierzchni może niektórych zmylić – chociaż znowu myślę, że to zależy od konwencji. Jestem prawie pewien, że widziałem w końcu jedną książkę (myślę, że w popie lub teoria jazzu), która zakładała, że gama dur jest skalą , więc każde odchylenie od niej było notowane przypadkowo. Tak więc ♭ VI byłoby konieczne do oznaczenia F-dur w tym systemie dla dowolnej tonacji lub trybu opartego na A. (Osobiście unikałbym używania symbolu takiego jak ♭ VI w tonacji molowej, aby uniknąć nieporozumień, ale znowu zależy to od konwencji, z którą pracujesz.)

Ostatecznie zgadzam się z Laurence Payne: jeśli chcesz mieć absolutną jasność, do jakiego akordu się odnosisz i jakie nuty, użyj symbolu akordu (jak Fmajor) zamiast cyfry rzymskiej. Cyfry rzymskie są skrótem do oznaczania funkcji ( nie tylko oznaczania akordów, chociaż wielu ludzi to myli), a funkcja VI, VII lub czegokolwiek powinna być całkiem jasna z kontekst.

Nauczyłem się klasycznego sposobu nazywania akordów, a także bardziej nowoczesnego sposobu, który wolę, gdzie wszystko jest dosłownie przeliterowane w odniesieniu do prymy klawiszy, niezależnie od tego, czy jest to dur, czy moll. Nie ma małych liter, a wszystkie relacje są zapisywane tak, jak nazywane są interwały.

Przykłady:

Diatoniczne akordy durowe:

I IIm IIIm IV V VIm VIIo

Eb w tonacji C lub Cm: bIII

Amaj7 w tonacji G lub Gm: IImaj7

Em7b5 w tonacji D lub Dm: IIm7b5

Fmaj7 w tonacji E lub Em: bIImaj7

Preferuję tę metodę, ponieważ nie ma wątpliwości co do odstępu od klucza domowego lub jakości akordu jest.

Komentarze

• To ' jest podobne do NNS, ale zamiast tego używa RN języka arabskiego. ' bym się martwił o bIII w Cm. Nie ' nie jak NNS ze znakiem minus dla nieletniego – napisany odręcznie, czasem się gubi. Myślę, że ' klasyczny sposób ' polega bardziej na pokazaniu funkcji akordu – co czasami pomaga – czasami Małe litery również mylą, pisane odręcznie – C wygląda jak c, F jak f. I spójrzmy prawdzie w oczy ', rzadko znajduj akordy F # i G # w tonacji Am. To pytanie powstało z komentarza do innego pytania w ciągu ostatnich kilku dni.
• Jest podobne do NNS. Cały system jest trochę bardziej zawiły, używając nawiasów dla 2-5 i strzałek dla rozdzielczości itp. Nie mam problemu z bIII dla mol, w końcu 3 stopień w moll to m3. Tak czy inaczej, dobre pytanie lub debata, jeśli chcesz, Każdy będzie miał swoje preferencje i uzasadnione powody, dla których wolą to w ten sposób. A propos, co powiesz na „Light My Fire”? Czy do F # m, prawda?
• Ten zawsze był ' problemem '. Nie udało się ' nigdy rozwiązać tego problemu. Pomyśl o tym jako o dziwnym zdarzeniu. Szczególnie wersja Doors, w której intro wydaje się nie mieć nic wspólnego z piosenką …