Albowiem tak Bóg umiłował świat, że dał swego jedynego syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.
1. Czy „For” jest używane jako spójnik?
2. Jaki jest temat w zdaniu?
że każdy, kto w Niego wierzy, nie zginie, ale będzie miał życie wieczne.
3. Czy ta część zdania jest używana jako zdanie przysłówkowe? Myślę, że ta klauzula działa jak w
Jem, że będę żyć.
Komentarze
- Temat dał to On , który został pominięty w twojej transkrypcji. Temat umiłowany to Bóg . Temat nie zginie to ktokolwiek w Niego wierzy .
- @ Tᴚoɯɐuo it ' s my błąd. Został pominięty.
- Twoje rozumienie tego w kimkolwiek … jest poprawne: ma moc tak, że .
Odpowiedź
- Masz rację zakładając, że dla jest tam używane jako koniunkcja (patrz definicja nr 2 w słownik Merriam-Webster ). Mówiąc bardziej ogólnie, jest to po prostu staroświecki sposób na powiedzenie , ponieważ . Widziałbyś, że jest używany w ten sposób, jeśli kiedykolwiek będziesz miał okazję przeczytać Biblię Króla Jakuba lub sztuki Szekspira. Możemy więc przeformułować zdanie, aby brzmiało tak:
Ponieważ Bóg tak umiłował świat, że dał swego jedynego syna …
Innymi słowy, chodzi o to, że powodem, dla którego Bóg dał swojego jedynego syna, jest to, że kochał świat bardzo.
-
Temat klauzuli każdy, kto w niego wierzy, nie zginie, ale będzie miał wieczne życie to ten, kto w niego wierzy . Dlaczego? Cóż, mówiąc prostym językiem, temat zdania lub klauzuli jest tym, o czym mówimy, a predykatem jest tym, co robi. O czym lub o kim mówimy w tej klauzuli? Najwyraźniej jest to ten, kto w niego wierzy . To właśnie sprawia, że jest to temat. Co się z nimi dzieje lub co robią? nie zginą, ale będą mieć życie wieczne . I to jest twój predykat.
-
Dokładnie tak. że łączy dwie zależne klauzule dał swojemu jedynemu synowi i każdy, kto w niego wierzy, nie zginie, ale będzie miał życie wieczne . I jak trafnie zauważył Tᴚoɯɐuo, ma ono podobne znaczenie do wyrażenia , więc .
Komentarze
- Jeśli uznasz, że for w sensie „ponieważ” jest „stare- fashioned ”, a następnie (1) będziesz ' być (głównie 🙂 w porządku i (2) skąd się wzięło o wiele więcej, ponieważ znana wersja króla Jakuba tego wersetu to jeszcze bardziej wymyślne: „Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”. To może być trudny do zrozumienia dla uczących się w starym stylu, w jakim ' jest napisany, i może spowodować pauzę nawet dla native speakerów.