Czy ktoś może porównać między wysoką i niską akcją na gitarze i która z nich jest lepsza, nie wiem o nich zbyt wiele.
Komentarze
- Bob dobrze to omówił, więc wygrałem ' t zresetowanie. W twoim przypadku Będziesz chciał mieć jak najmniejszą akcję, unikając brzęczenia. Niższa akcja jest łatwiejsza do grania, ale zbyt niska powoduje brzęczenie. Chcesz tylko na tyle wysokiego, aby zatrzymać brzęczenie. tak, jak chcesz.
- To podsumowuje to o wiele bardziej zwięźle niż moja odpowiedź, @RockinCowboy! Czy masz coś przeciwko, jeśli dodam TLDR w tym punkcie do mojej odpowiedzi …?
- @BobBroadley Nie krępuj się robić tak, jak zasugerowałeś. Myślę, że wszyscy powinniśmy współpracować jako społeczność, aby zapewnić, że zawartość tej witryny jest jak najbardziej pomocna dla wszystkich odwiedzających.
Odpowiedź
TL; DR Krótka odpowiedź (dzięki, @RockinCowboy!) Jest taka, że zazwyczaj chcesz, aby Twoja akcja była jak najniższa, bez brzęczenia, zwłaszcza jeśli zaczynasz grać na gitarze.
Teraz dłuższa odpowiedź …
Zarówno wyższa, jak i niższa akcja gitary mają zalety. W rzeczywistości często jest właściwe, aby mieć wyższą lub niższą akcję w zależności od rodzaju gitary. Jednak zawsze istnieje możliwość wykonania akcji, która jest zbyt wysoka lub zbyt niska, co może utrudnić lub nawet uniemożliwić grę na gitarze.
Zalety wyższej akcji:
- pozwala graczowi na mocniejsze uderzanie w struny bez wywoływania szumu.
- pozwala uderzać w struny w taki sposób, aby struny wibrowały „do przodu i do tyłu”, bez wywoływania szumu. Tworzy to pełniejszy dźwięk, ponieważ sprawia, że płyta rezonansowa wibruje bardziej. Przykładem tego może być granie z „głębokim” apoyando (uderzeniem spoczynkowym) na gitarze klasycznej, gdzie struna jest lekko dociskana do gitary, a następnie zwalniana, powodując, że struna wibruje nieco bardziej w tył. i do przodu zamiast w górę iw dół.
Wady wyższego działania:
- gracz musi mocniej naciskać struny lewą ręką. Wymaga to większej siły, powoduje większe zmęczenie i może sprawić, że palce będą bardziej bolesne.
- Ponieważ struny są dalej od podstrunnicy, muszą pokonać większą odległość, gdy zostaną dociśnięte do progów. Oznacza to, że musisz nieco bardziej zagiąć strunę, co może powodować problemy z intonacją (sprawiając, że większość nut brzmi trochę ostro).
Zalety niższego działania:
- uderzenia i ściągnięcia ( ligados ) są zwykle łatwiejsze do wykonania.
- ponieważ naciskanie strun wymaga mniejszego nacisku, generalnie można grać szybciej i przy mniejszym wysiłku.
Wady niższej czynności:
- może być trudno zginać struny, ponieważ palce lewej ręki mają tendencję do poruszać się po sąsiednich strunach.
- fret-brzęczenie (patrz wyżej).
Jak wspomniałem wcześniej, jeśli akcja jest zbyt wysoka lub zbyt niska, gitara może stać się niezwykle trudne lub wręcz niemożliwe do zagrania.
Jeśli akcja jest zbyt duża może być niemożliwe naciśnij struny na tyle mocno, aby sięgały podstrunnicy w niektórych pozycjach wzdłuż strun.
Jeśli akcja jest zbyt niska możesz mieć sytuacja, w której nie słychać zamierzonej nuty podczas naciskania na określonym progu. Na przykład, możesz się denerwować na progu 4 palcem lewej ręki, ale struna może również dotykać progu 5, powodując zamiast tego dźwięk. (Ten problem może również wynikać z nieregularnego noszenia progów, co wymaga przebrania lub zmiany progu).
Na koniec należy zauważyć, że kilka rzeczy przyczynia się do ustawienia dobrej akcji: wysokość siodeł i mostu; skrzywienie szyi spowodowane napięciem pręta kratownicy; wysokość nakrętki (kawałek plastiku w pobliżu głowy końca gryfu). Ponadto, jak wspomniałem wcześniej, różne typy gitar mają zwykle różne działania. Akcja gitar akustycznych klasycznych i ze stalowymi strunami jest zwykle wyższa niż w przypadku gitar elektrycznych. Jest to częściowo spowodowane grubszymi strunami używanymi na tych instrumentach, ale także technikami gry, które są częściej stosowane na tego typu instrumentach. Oczywiście gracz, który gra delikatnie na lekkich strunach na gitarze akustycznej, może preferować niższą akcję niż ktoś, kto gra bardzo mocno na grubych strunach na elektryku, więc osobiste preferencje, grubość strun i styl gry są również ważnymi czynnikami.
Odpowiedź
Moim oryginalnym stylem był blues elektryczny, który przez lata zmienił się na standardy jazzowe i solo jazzowe.
W przypadku obu stylów preferuję struny o dużym przekroju, a w przypadku bluesa większe struny w połączeniu z wyższą akcją naprawdę poprawiają brzmienie podczas zginania strun. Dodatkową zaletą jest budowanie siły w dłoniach i palcach, ponieważ taka konfiguracja gitary NIE jest łatwa do grania, chyba że jesteś do tego przyzwyczajony.
W przypadku jazzu wolę niższą akcję. sprawia, że granie melodii akordów jest o wiele łatwiejsze, a także brzmi lepiej.