Zamieszanie co do ładunku podstawowego a nie-fundamentalne

Nie mam pojęcia co do podstawowej koncepcji ładunku elektrycznego. Tak jak ja to widzę, kiedy elektron (lub inna naładowana cząstka) jest w ruchu, definiujesz jego ładunek jako jego elementarny / podstawowy ładunek (około 1,6 $ \ cdot 10 ^ {19} $ kulombów). To, co mnie w tym myli, to fakt, że kiedy elektrony są nieruchome (oczywiście nie do końca stacjonarne), jak na naładowanym obiekcie (takim jak naładowana płyta lub kondensator), ładunek w kulombach można zdefiniować jako podstawowy ładunek elektronu (ów) ($ q $) razy napięcie naładowanego obiektu ($ q = CV $ dla kondensatorów).

Czy ładunek elektryczny istnieje w jakiś sposób niezależnie od pojedynczych elektronów? Wiem, że zasugerowałem przypadek, kiedy elektrony są względnie stacjonarne i razem, ale nadal wydaje się to nieco zagmatwane.

Komentarze

• Sposób, w jaki widzę gdy elektron (lub inna naładowana cząstka) jest w ruchu, " definiujesz jego ładunek jako jego elementarny / podstawowy ładunek " – Cząstka nie ' nie musi być w ruchu. Ładunek elektryczny to nieodłączna właściwość, którą po prostu mają niektóre cząstki.
• Zgadza się, ale wtedy mówiłem o tym, że wydaje się, że ładunek jest czymś, co cząstki mogą mieć same, ale także czymś, co mogą zyskać pole elektryczne. Myślę, że można to po prostu zostawić jako podstawową właściwość elektryczności.
• Pole elektryczne oddziałuje na naładowane cząstki i przyspiesza je. Ale cząsteczki nie ładują się w polach elektrycznych. Ładunek cząstki nie może się zmienić, w przeciwnym razie nie będzie to już ta cząstka.
• Tak, to ma sens. Przypuszczam, że te pojęcia mogą być trochę zagmatwane, jeśli ich nie rozumiesz.