Zapomniałeś lub zapomniałeś?

Gramatycznie każda wersja jest odpowiednia dla kontekstu OP, ale większość ludzi prawdopodobnie wybrałaby krótszą wersję Simple Past przez większość czasu (choćby dlatego, że jest krótszy i prostszy).

Różnica polega na naprawdę drobnym niuansie. Present Perfect skupia się bardziej wyraźnie na Twoim obecnym stanie – byciu bez Twój portfel z powodu zapomnienia (w przeszłości). Simple Past faktycznie ma to samo znaczenie w kontekście dokładnym OP, ale należy zauważyć, że jest to implikacja kontekstowa .

Rozważmy nieco inny scenariusz, w którym mówca płaci rachunek za napoje za pomocą karty kredytowej, ale zapomnienie stri kes w postaci momentu seniora na etapie „Wprowadź numer PIN”. Wiarygodne rzeczy, które mógłby powiedzieć barmanowi, aby wyjaśnić problem, to …

1) Mam (częściej, I „ve ) zapomniałem kodu PIN
2) Zapomniałem kodu PIN
3) Zapomniałem swojego kodu PIN

Myślę w to sytuacja Present Perfect byłaby prawdopodobnie najbardziej prawdopodobna. Zauważ, że w praktyce Simple Present (# 3) nie występuje bardzo często z określonym czasownikiem zapomnieć . Zwykle nie myślimy o zapominaniu jako o czynności „ciągłej” – zwykle jest tak, że w jakimś nieokreślonym momencie (zwykle bardzo niedawnej ) przeszłości mówca zdał sobie sprawę, że nie może przypomnieć sobie pewne istotne informacje, ponieważ zostały już zapomniane . Dlatego dla niektórych osób może wydawać się trochę dziwne użycie czasu teraźniejszego, aby powiedzieć, że „ obecnie coś zapominasz – co prawie oznacza, że bezpośrednio przed mówieniem jeszcze o tym nie zapomniałeś .

Krótka odpowiedź:

Oba są całkowicie naturalne i naciągać punkt, by powiedzieć, że albo jest „lepsze” w większości kontekstów. Ale jak zawsze – dla uproszczenia, większość uczniów postąpiłaby lepiej, gdyby unikała form doskonałych, chyba że są one absolutnie konieczne ( zasada KISS ).

Komentarze

• kiedy mówimy " Zapomniałem ", co oznacza, że wiemy, gdzie jest zapomniana rzecz, ale w cas e nie ' nie wiemy, gdzie znajduje się rzecz lub przedmiot, czy nie ' nie lepiej jest używać Present Perfect, ponieważ jesteśmy bardziej koncentruje się na stanie obecnym
• @ user5577: Nie, nie ' nie sądzę, że linia rozumowania może być użyta do uzasadnienia Present Perfect w OP ' s kontekst. Pomyśl o skruszonym mężu wracającym do domu z pracy dokładnie rok po ślubie: Ja ' bardzo mi przykro, że zapomniałem o naszej rocznicy. W chwili gdy mówiłam nie ' t " zapomniałem " (w rzeczywistości on ' s ostro świadomi sytuacji). Może użyć Present Perfect, jeśli jego żona nie ' jeszcze nic nie powiedziała (w ramach wyjaśnienia, dlaczego nie ' nie nosi bukiet róż ), ale zazwyczaj byłaby to prosta przeszłość (on ' przeprasza za coś, co zrobił w przeszłości; zapominając ).

Jak zauważył @SovereignSun, oba są w porządku . Zależy to tylko od tego, jakiego czasu chcesz użyć.

Czas Present Perfect (zapomniałem ) jest utworzony z formą czasu teraźniejszego „mieć” (mam) plus imiesłów czasu przeszłego czasownika, który może być regularny lub nieregularny w formie patrz tutaj który w przypadku zapomnianego czasownika jest imiesłowem czasu przeszłego czasownik nieregularny „zapomnij” .

Czas przeszły lub Prosty czas przeszły (zapomniałem) wskazuje, że akcja jest w przeszłości względem mówcy lub pisarza .

Oba wyrażenia są poprawne gramatycznie, ponieważ są zgodne z regułami każdej części odpowiednich czasów.

Oba są odpowiednie. Prawdopodobnie użyłbym prostej przeszłości tylko dlatego, że jest trochę krótsza i bardziej konkretna i chciałbym jak najszybciej wrócić do baru, aby odzyskać swój portfel.

Aby uzyskać wgląd Uwzględnij różnicę, rozważ rozmowę ze swoim współlokatorem następnego ranka. Jeśli zauważysz, że zapomniałeś portfela, wychodząc z baru, powiedziałbyś „Zapomniałem portfela”, rozmawiając o tym następnego ranka. Dzieje się tak dlatego, że odcinek się skończył. Zwłaszcza jeśli pomyślnie odzyskasz portfel, nie użyjesz Present Perfect. Możesz powiedzieć „Ostatniej nocy zapomniałem mojego portfela przy barze, ale na szczęście zauważyłem, jak wychodziliśmy, więc wróciłem i go znalazłem. ”

Teraz przypuśćmy, że nie zauważyłeś, że zapomniałeś portfela wychodząc z baru. Następnego ranka rozmawiasz ze swoim współlokatorem i wtedy zauważasz. Teraz zarówno prosta przeszłość, jak i teraźniejszość doskonałe są odpowiednie, ponieważ historia twojego zapomnianego portfela jeszcze się nie skończyła. „O nie! Zapomniałem mojego portfela! Musiałem go zostawić w barze! „Ty” opisujesz obecną sytuację jako część trwającej historii, która rozpoczęła się zeszłej nocy. Ponieważ Present Perfect oprawia przeszłe wydarzenie jako część jakiegoś procesu, który trwa nieprzerwanie do teraźniejszości i być może w przyszłości, wybór Present Perfect sugeruje również, że masz pewną nadzieję, że nadal możesz odzyskać swój portfel.