Duits spreken in het buitenland en me neerbuigend voelen als mensen Engels tegen me spreken

Ze stellen het op prijs dat men in praktische situaties zijn toevlucht neemt tot de taal die handiger is voor communicatiedoeleinden. De meeste mensen menen het praktisch of goedbedoeld, door het voor u gemakkelijker te maken – en uiteindelijk voor u beiden. Het is vaak zelfs gemakkelijker voor hen om in het Engels met u te communiceren met het gevoel 100% begrepen te zijn dan heel langzaam en duidelijk Duits te beginnen te spreken als voor een kind. Dit komt allemaal voort uit de aard van taal als communicatiemiddel, zoals berichtenapps of internet of wat dan ook. Wat meer is, is dat een dergelijke omschakeling automatisch gebeurt, zelfs bij mensen die geen Duitse moedertaalspreker zijn ( sic!). Ik sprak ooit Engels met een Duitser nadat ik ze mijn woorden iets langer dan 2-3 seconden zag verwerken.

Bovendien, de presti De Engelse taal is behoorlijk hoog in Duitsland, dus vloeiende Engelse sprekers zouden dit gemakkelijk doen.

Evenzo, wanneer u mensen in dialect probeert te spreken of hen in dialect laat spreken terwijl u Hochdeutsch spreekt, zullen ze onvermijdelijk in het Hoogduits glippen.

Wat u zou kunnen helpen, is geduld en oefening (na 2-3 jaar oefenen kunt u het aantal mensen dat in het Engels antwoordt tot ongeveer 30% verminderen) of expliciet “bitte Deutsch” zeggen. Of je zou kunnen proberen een typisch migratieaccent (Russisch, Turks) te faken, maar dat is “een dubieuze oplossing.

Gewoon om je op je gemak te voelen, in Nederland is dit nog veel meer uitgesproken, dus om naar Nederlands spreken is nog meer een uitdaging voor iemand met een dik accent.

PS Een ander ding is hoeveel je kunt. Als je ergens op het A1-niveau bent, zou inderdaad behoorlijk moeilijk zijn voor iemand om in het Duits met je te communiceren, ze zouden twee keer moeten nadenken over wat ze zeggen, langzaam spreken, dingen herhalen en in gedachten houden dat je ze waarschijnlijk helemaal niet hebt begrepen!

PPS als zodanig kan het Engelse accent worden gecorrigeerd om Nederlands of bijna moedertaal te klinken, waardoor uw probleem effectief wordt aangepakt. Ik heb een paar Engelse moedertaalsprekers ervaren die dat hebben bereikt.

Reacties

• Reacties zijn niet bedoeld voor uitgebreide discussie; dit gesprek is verplaatst om te chatten . De discussie over de situatie in Nederland is hier te vinden. Geef alleen commentaar als u specifieke suggesties heeft om dit antwoord te verbeteren of als u het als onjuist beschouwt. Neem het anders mee om te chatten.

Dit is vergelijkbaar met mijn ervaring toen ik voor het eerst naar Spanje verhuisde. Ik was aanvankelijk ook een beetje nijdig, totdat ik op een dag een ober vroeg waarom hij in het Engels antwoordde toen ik hem sprak.

Het was omdat Engels spreken voor hem de snelste manier was om mijn bestelling op te schrijven en goed te krijgen.

Ik wilde mijn Spaans oefenen, maar mensen die een baan hadden hadden geen interesse om aan mijn wensen te voldoen – ze wilden gewoon hun werk op de meest efficiënte manier doen mogelijk, wat betekende dat ik in het Engels tegen me sprak.

Zonder hard te willen klinken: “mensen in restaurants, hotels en andere etablissementen” hebben werk te doen, en dat is niet helpt u Duits te leren.

Het goede nieuws is dat als u er eenmaal lang genoeg bent geweest, en uw Duits dat wel is goed genoeg, dan zal iedereen in het Duits antwoorden en je “zal je goed voelen over jezelf 🙂

Opmerkingen

• Bedankt voor je perspectief. Ja, ik ben het er helemaal mee eens dat het niet ‘ t is. Ik denk dat voor veel mensen die een tweede taal willen leren, een van de meest voorkomende scenarios die ze tegenkomen op plaatsen als een restaurant of in een hotel is. Ik denk dat het in deze situaties ‘ nuttig is voor mensen om te weten wanneer ze door moeten gaan met hun tweede taal en wanneer ze hun primaire taal moeten gebruiken.
• @ mjl007 in die gevallen , aandacht besteden aan de omgeving zou belangrijk zijn: hoe druk is het? Hoe goed bemand is het? Zijn de mecenassen meestal lokaal of vooral buitenlands? Hoe spraakzaam is het personeel? Daluren, goed bemand, voornamelijk lokale klanten en spraakzaam personeel? Ik ga misschien voor de lokale taal. Al het andere = > wat dan ook de interactie met het personeel minimaliseert.
• Dit. ” Doe het goed ” is het belangrijkste onderdeel, bij klantenservice is het altijd een verlies voor het bedrijf als de klant niet tevreden is , zelfs als het was omdat ze zelf het verkeerde woord gebruikten.
• ” mensen in restaurants, hotels en andere etablissementen ” werk te doen, en die baan helpt je niet om Duits te leren. ’- Nou, zeker niet in de eerste plaats. Maar de taak van een ober ‘ omvat het de gast comfortabel maken, hotels willen dat toeristen een aangenaam verblijf hebben, enz. Dus als je uitdrukt dat je dat eigenlijk in het Duits willen communiceren (en ‘ niet alleen uit beleefdheid doen), dan zullen de meesten het waarschijnlijk goed vinden, tenzij je Duits echt hopeloos is.
• @leftaroundabout: op dezelfde manier, totdat u uw wens uitdrukt om in het Duits te communiceren, ‘ zullen proberen beleefd te zijn en met u te communiceren in een taal (Engels) ze gaan ervan uit dat ze zich meer op hun gemak voelen.

Wir empfinden es vaak anstrengend, wenn wir raten müssen, wie viel of wie wenig Deutsch unser Gegenüber versteht. Und wir sind schnell frustriert or sogar genervt, wenn wir uns wiederholen müssen. (De derde “Wie bitte?” Activeert een interne “Bohnen in den Ohren, Du Blödmann?” -Reactie in ons;). Het is genetisch.) Deshalb schalten wir dann direkt auf English um, wenn wir vermuten, dass English verstanden wird.

Außerdem empfinden wir es as höfliches Verhalten gegenüber Reisenden (Touristen Geschäftsreisenden), Engels zu sprechen.

Reacties

• +1 f ü r den letzten Satz
• Das erinnert mich an ein verwandtes Thema: (Seh-, Sprach -, …) Behinderungen werden als ” gesellschaftlich anerkannt ” gesehen, da sie auf viel Verst ä ndnis under der Bev ö lkerung sto ß en: denn man sieht / h ö rt sofort, dass etwas nicht stimmt. Im Gegensatz dazu werden h ö rbesch ä digte Menschen oft anders behandelt, weil sie zun ä chst schlicht f ü r ” zu dumm gehalten werden. Und als jemand, the in ain fremdes Land reist und sich eine neue Sprache aneignen mu ß, bist du gezwungen, eine Zeitlang als ” behindert ” zu leben- selbst wenn alle Leute um dich herum dich eigentlich m ö gen bzw. unterst ü tzen.
• Noch komplizierter: Wenn wir jemanden kein English anbieten, bedeutet das normalerweise dass wir denjenigen as Einwanderer or Fl ü chtling, nicht als Reisenden einordnen.

Als Zwitser maar niet-native Duits spreker die in Duitsland woont, wil ik graag een paar dingen toevoegen aan de goede punten die andere antwoorden en opmerkingen tot dusver hebben opgeleverd.

Het centrale deel van uw vraag lijkt te zijn dat:

Ik heb veel mensen horen zeggen dat mensen waarderen het wanneer buitenlanders de taal van het land proberen te spreken

Ik heb het ook vaak gehoord in DACH, maar dan met de betekenis van I prefer being spoken to in broken German rather than in English without even being asked if I can or want to speak English. Dat betekent NIET dat ze Duits met je willen spreken, maar dat ze de keuze willen krijgen of ze in het Duits of Engels willen antwoorden. Dit komt neer op het tonen van respect voor de lokale bevolking.

Ik hoor ook dat er veel meer op het platteland of in kleinere steden is en, consequent daarmee, ben ik bijna uitsluitend in het Engels gesproken in grotere steden (München, Zürich) en nooit op het platteland. Het aandeel Engelssprekenden is veel kleiner buiten de stad en mensen daarbuiten zijn meestal ook trotser op hun moedertaal of dialect.

Met een slechte taal (A1 / A2) en een dik Engels / Amerikaans accent bereid zijn om in grote steden in het Engels te worden beantwoord. En zoals Aaron F al vermeldt, zijn restaurants, hotels en andere etablissementen “niet helemaal de juiste plek om mensen te vinden om je taalvaardigheid te oefenen. Vermijd hiervoor grote steden en jongere mensen.

Opmerkingen

• Ik heb moeite om de kern van dit antwoord te begrijpen.
• De kern van dit antwoord is dat Zwitsers-Duits meer kan klinken als, misschien Italiaans, of Klingon.
• @problemofficer: Het punt is dat de vraag van OP veronderstelt dat de lokale bevolking die in het Engels antwoordt, de moeite van de bezoeker om Duits te spreken niet op prijs stelt; dit antwoord corrigeert die veronderstelling. Een local kan de show van de bezoeker erg waarderen van inspanning en respect, maar ervoor kiezen om toch over te schakelen naar het Engels, om verschillende redenen (meestal efficiënter / betrouwbaarder communiceren; vaak ook hun Engels willen oefenen of dezelfde hoffelijkheid willen bieden als het OP deed).

Als voormalige Amerikaanse uitwisselingsstudent naar Duitsland, is de beste het advies dat ik toen kreeg was om tegen iedereen die je constant in het Engels antwoordde te herhalen (nadat je je best hebt gedaan om Duits te spreken) dat de reden dat je naar Duitsland kwam, was om Duits te leren. Opmerking Duitsers zijn niet altijd neerbuigend als ze in het Engels antwoorden: in veel gevallen hebben ze misschien al weken of maanden geen Engels gesproken en zijn ze gewoon blij met de kans om wat kennis te gebruiken van wat ze op school hebben geleerd.

Kanttekening: tijdens mijn uitwisselingsjaar is het me nauwelijks overkomen omdat ik van tevoren zoveel aan mijn uitspraak had gewerkt – ja, mensen dachten dat ik een stuk beter was dan ik (in het begin Ik kon bijna niets verstaan vanwege de snelheid van het alledaagse praten). Het helpt zeker als je op je uitspraak let.

Opmerkingen

• Ten tweede de emotie. Mijn aarzelende pogingen om Duits te spreken in Hessen werden meestal met blanco blikken ontvangen vanwege mijn slechte uitspraak van Duitse klinkers. Er werd mij verteld dat mijn Duits zo goed als onverstaanbaar was. Als geboren New Yorker die er geen probleem mee had om Engels te begrijpen als verminkt door elke denkbare nationaliteit van immigrant en bezoeker, vond ik het nogal vreemd dat de Duitsers die ik ontmoette niet ‘ konden omgaan met slecht gesproken Duits. Gelukkig was bijna iedereen die ik ontmoette best tevreden om te spreken Engels.
• @MTA het vermogen om de woorden achter sterk gekleurde uitspraak sterk te onderscheiden is iets dat je moet trainen. Het kostte me ongeveer vijf jaar om Beierse sprekers moeiteloos te verstaan nadat ik naar München was verhuisd, ondanks dat iedereen daar Hochdeutsch sprak, maar met een zwaar accent. Iets soortgelijks gebeurt nu in Zwitserland, hoewel het leren veel sneller ging. Engelssprekenden hebben veel meer gelegenheid om accenten en uitspraakvariaties eruit te filteren, zodat het ‘ veel gemakkelijker voor hen is.

Ik “woon al 15 jaar in Duitsland, ben geslaagd voor het B2-examen op weg naar mijn permanente verblijfsvergunning en ben intern IT-consultant voor een groot Duits auto-onderdelenbedrijf .

Ik word nog steeds “Engels” in het openbaar en door collegas – ik heb een merkbaar accent waardoor ik meestal Engels (nee) en een paar keer (heel correct) als Texaan krijg. had zelfs het personeel van het Ausländeramt (Foreigners “Office) naar het Engels overgeschakeld, terwijl het doel van de bijeenkomst was om te beslissen of ik voldoende geïntegreerd was om een permanente verblijfsvergunning aan te vragen!

Een deel ervan wil gewoon doorgaan met hun werk, wat volgens hen op dit moment sneller lijkt te gaan als ze niet proberen erachter te komen of je een beginner bent of redelijk vloeiend maar met een waarneembaar accent.

Een ander deel is professiona Ik ben trots. Ze leerden Engels op school en mogelijk een beroepsspecifiek vocabulaire, en godverdomme, ze zullen overal laten zien hoe bekwaam ze zijn.

Met collegas bevat het een element van willen werken aan hun Engels – wanneer hebben ze anders de gelegenheid om over diepgaande technische onderwerpen te praten met een moedertaalspreker die hun specialiteit beter begrijpt dan het Engels instructeurs die het bedrijf inhuurt ?! Bovendien is IT-Duits buiten SAP-onderwerpen erg “Denglisch”, vooral met betrekking tot nieuwe en snel veranderende onderwerpen zoals cloud computing en DevOps. Heel soms is het omdat ik het niet zeker weet (of “niet zeker”) dat ik precies begreep wat ze zeiden.

TL; DR: er zijn veel redenen, waarvan er vele geen weerspiegeling zijn van uw eigen Duitse taalvaardigheid.

Opmerkingen

• Dat Ausl ä nderamt-aflevering mogelijk een test 🙂

Danke, dass Sie auf Englisch antworten. Wenn es Ihnen nichts ausmacht, würde ich gerne mein Deutsch verbessern.

Reacties

• Bitte erweitere das zu einer vollst ä ndigen Antwort.
• Die Antwort ist auf ironische Weise selbsterkl ä rend. Bravo!

Allereerst wil ik de andere antwoorden bevestigen:

• Ik heb hetzelfde ontmoet in Italië
• omdat mensen meestal hun werk doen – wat in het Engels sneller gaat dan wanneer ze me helpen hun taal te leren
• en een ding uit de commentaren die ik wil bevestigen: ik woon in het zuiden van Duitsland en “mir kennad ellas außr hochdeutsch” (we kunnen alles doen behalve goed Duits spreken). Ik heb Noord-Duitsers ontmoet die me helemaal niet begrepen, zelfs niet als ik echt mijn best deed. Trouwens: zelfs dit fenomeen is hetzelfde in andere landen – vergelijk nooit Siciliaans met Italiaans – het is iets heel anders en mensen weten dat ik hun dialect niet begrijp, dus het lijkt hen gemakkelijker om over te schakelen naar het Engels.

Maar ik zou er nog iets aan willen toevoegen, denkend aan mijn moeder:

Voor sommige gemotiveerde Engels lerende Duitsers moet je oefenen hun eigen Engels.

Mijn moeder volgt elke week Engelse les, maar heeft bijna geen gelegenheid om te oefenen, behalve één keer per jaar tijdens haar vakantie van een week. Dus neemt ze elke buitenlander die ze kan grijpen mee en rammelt maar door. Zorg ervoor dat je haar niet ontmoet, anders ken je haar hele levensverhaal zonder ook maar een woord Duits te hebben gesproken.

Opmerkingen

• Verander het juiste Duits in hoogduits, het is beledigend voor andere duitstalige regios. Stel je voor dat het Engels Amerikaans Engels ongepast Engels noemt.
• Alles ist alles niet iets (aka irgendetwas) in deze context
• @Hakaishin Ik ben het niet eens, omdat Jessica verwees naar de regio die ze ‘ komen van … om in je analogie te blijven, het ‘ lijkt meer op een Amerikaan die zijn eigen taal ongepast Engels “. Ook denk ik dat bijna alle Duitsers hun eigen dialect beschouwen als ” ongepast Duits ” in tegenstelling tot ” ordentliches Hochdeutsch ” (” echt hoogduits “).
• @Hakaishin Dat gezegd hebbende, kan er een betekenis zijn van ” juiste ” waar wij Duitsers niet aan denken … ik interpreteer bijvoorbeeld in de eerste plaats een betekenis van correctheid als ik ” proper ” hoor – en gebruik dat woord niet mezelf, omdat ik vrees dat de betekenis en / of connotaties ervan breder zijn dan ik denk.
• @Hakaishin, wij Engelsen noemen Amerikaans Engels ongepast! In feite wordt alles wat niet ‘ t van de BBC is, als verdacht beschouwd 🙂

In Oost-Duitsland leerden mensen ouder dan 50 jaar Russisch op school, geen Engels, dus je pogingen om Duits te spreken zullen daar meer gewaardeerd worden.

Op een persoonlijke opmerking, mijn Amerikaanse partner beweert dat ik een aardiger — minder Duits — persoonlijkheid heb als ik Engels spreek ; of misschien is correct Engels niet zo belangrijk voor haar, een houding die waarschijnlijk door veel Amerikanen wordt gedeeld. Ze begrijpt niet dat ik correcties waardeer, net zoals ik niet begrijp dat ze dat niet doet.

Een gesprek dat begint met “het is das Beziehungsgespräch, nicht der! “ gaat meestal niet goed door. Daarom is Engels de taal bij uitstek geworden in ons partnerschap.

Dit mechanisme zou ook in algemene gesprekken kunnen werken, waardoor ze gewoon soepeler verlopen in Engels.

… hoe verder te gaan in deze situaties?

Begin vreselijk Engels te spreken met een Spaans of Russisch accent. Dat zal ze genezen.

Reacties

• Dat was vroeger mijn ” strategie ” (zonder zelfs maar enige moeite in het accent te steken). Maar toen wilden ze Spaans met me praten.
• @ c.p. dat ‘ s hilarisch

Ik vond de beste benadering was om een gevoel voor humor te behouden, probeer je Duits, maar wees voorbereid op lege blikken of wat gemompel en ga met de stroom mee – uiteindelijk zal je Duits zo verbeteren dat je niet meer hoeft te dobberen en weven met Engels en Duits (en soms Pig Latin) – ik kwam op het punt dat ik woorden zou creëren (hey, ze doen het ook!) en mijn vrienden zouden zeggen: Niemand zegt dat! (auf Deutsch, naturlich) en we zouden allemaal lachen (ook al heb ik (meestal) mijn punt duidelijk gemaakt). Ik vroeg ze altijd waar Meerschweinfurt was, aangezien er zoveel andere “furts” in Duitsland waren. Ik was eigenlijk in Frankfurt am Main (was een keer in Berlijn net nadat de muur viel en enkele toeristen redde omdat ze de kaartjespersoon (Oost-Berlijn) vroegen om kaartjes voor “Frankfurt” en ze werden bijna naar Frankfurt am Oder gestuurd …) , en toen we verder naar het zuiden gingen dan de Weisswurst Grenze , waren zelfs mijn vrienden perplex en vroegen me “wat zeiden ze net?”. Iedereen wil zijn anderstalige taalvaardigheden oefenen, dus vat het niet persoonlijk op, bekijk het gewoon als een World-Wide Learning Romp in the Sun! En ja, ik ben het eens met eerdere posters die degenen met een baan niet doen. Ik wil echt worstelen, hoewel ik ook heb gemerkt dat het meestal het beste is om het gesprek op zijn minst in de taal van de plaats te beginnen. Als je echt slecht bent, zullen ze je meestal onderbreken en zeggen: Ik spreek Engels … . “- als je denkt dat de Duitsers taai zijn, probeer dan naar Frankrijk te gaan (in augustus wanneer iedereen op vakantie is (jij ook) maar zij zijn niet” t …)!

Opmerkingen

• Heh. Het is ” Frankfurt an der Oder “. En ” Weisswurstgrenze ” is een enkel woord. 😀 (Maar ja je ‘ hebt gelijk met alle substantiële punten.)

Ik heb dezelfde situatie meegemaakt in Japan. Ik was op dat moment niet erg bedreven in het Japans, en mijn collegas spraken altijd tegen me in het Engels.

In mijn ervaring zullen mensen niet overschakelen naar Engels als ze het gevoel hebben dat je de taal goed spreekt . Dat wil zeggen, je accent is goed, je tempo is natuurlijk en je vocabulaire is behoorlijk. De sleutel hier is dat het allemaal afhangt van de eerste indruk. Je hoeft maar één volmaakte zin weg te laten, en dan zullen mensen erdoor worden beïnvloed en het gevoel hebben dat je “perfect kunt spreken, zodat ze” geen last zullen hebben van fouten die je later maakt.

Een andere techniek die ik heb geprobeerd met mensen op straat die, in tegenstelling tot mijn collegas, wist niet dat ik fatsoenlijk Japans kon spreken en zou onmiddellijk aannemen (wat normaal is) dat ik niet op basis van mijn blanke uiterlijk kan doen alsof ik gewoon geen Engels kan spreken. Het lijkt gek, maar het is eigenlijk heel aannemelijk dat iemand geen Engels kan spreken als ze niet uit een Engelssprekend land komen. Dus als ik naar buurtwinkels of een andere soort winkel ging, deed ik zoals altijd spreek in het Japans en als ik terug in het Engels sprak, zei ik gewoon “Sorry, ik kan” geen Engels spreken “in het beste Japans dat ik kon spreken. Dan schakelden mensen weer over op Japans en hadden meer geduld met mij.

Maar uiteindelijk is het een kwestie van interpersoonlijke communicatie. Mensen schakelen over naar het Engels om je niet voor de gek te houden, maar omdat ze het gevoel hebben dat dit de gemakkelijkste manier is om u behulpzaam te zijn. Als je wilt voorkomen dat dit gebeurt, moet je ze het gevoel geven dat je helemaal op je gemak bent met hun taal – ook al betekent het dat je doet alsof je begrijpt wat ze net zeiden terwijl je het echt niet begreep.

Ik ben geboren en woon in Berlijn. Ik heb een deel van mijn jeugd in Hannover doorgebracht. Het dialect van het Duits is eigenlijk de meest normale Duitse taal , Hannover heeft per definitie geen dialect.

Het kwam niet eens bij me op dat het op enigerlei wijze negatief zou kunnen zijn om iemand in het Engels te antwoorden; Misschien ben ik bevooroordeeld, maar ik geloof fundamenteel dat het zou zijn als zeer hoge positieve impact als mensen een gemeenschappelijke taal zouden spreken. Dat zou zeker geen Duits zijn.

Ik begrijp dat er mensen zijn die graag Duits leren. Ik ben me er terdege van bewust dat het een goede zaak is om meerdere talen te leren.Als je in Duitssprekende regios wilt wonen, is het natuurlijk logisch om het te leren – maar ik denk dat veel mensen hier blij zijn dat ze de kans hebben om Engels te oefenen. Het is op geen enkele manier negatief als iemand in het Engels antwoordt. Auf die Idee komme ich gar nicht erst! En als je de persoon laat weten dat je het leuk vindt om Duits te oefenen, zou iedereen dat graag doen – als hij het weet. Wij denken dat Engels spreken een goede, waardevolle zaak is.

(Aan Duitsers die dit lezen: laat het me weten als je bezwaar maakt, ik weet dat ik “enigszins bevooroordeeld ben, ik ben bereid dit antwoord te corrigeren.)

Nogmaals, ik was verrast dat het zelfs mogelijk is dat antwoorden in het Engels negatief worden ontvangen. Dat is zeker niet de bedoeling. Ik zou voelen dat antwoorden in het Engels beleefd is. Laat de persoon weten dat je antwoorden in het Duits leuk vindt, ik heb geen voorstel hoe je dat het beste kunt doen, maar gebruik het op welke manier dan ook!

Opmerkingen

• +1 voor het beschrijven van de verrassing dat antwoorden in het Engels als onbeleefd kan worden ervaren (wat volgens mij het geval zou zijn voor veel van de Engelsen Duitse moedertaalsprekers beantwoorden) – aangezien dit vanuit Geraman-perspectief als beleefd wordt beschouwd.

Als wil je in het Duits worden aangesproken, zeg dan gewoon “Bitte?” wanneer iemand in het Engels op je antwoordt. Dat is een beleefd verzoek om iets te herhalen dat je niet hebt begrepen, en aangezien het in het Duits is, krijg je deze keer bijna gegarandeerd het antwoord in het Duits.

Toch geeft het nog wat speelruimte als de persoon met wie u spreekt niet geneigd is Duits met u te spreken, misschien omdat hij / zij u niet zo goed kan verstaan, of omdat hij bang is dat u hem of haar verkeerd begrijpt wanneer het belangrijk is. Dus als hij / zij Engels met u blijft spreken, het zou beleefd zijn om niet op Duits te staan en ook naar het Engels over te schakelen.

U hoeft niet lang in te gaan op uw motieven of nep-slecht Engels.

Een niet-moedertaalspreker heeft de neiging om een zekere podiumangst te hebben. Moedertaalsprekers kunnen het ruiken, als bloed in het water. Dit kan een probleem zijn bij het spreken van een taal.

Aanverwant is dat een Duitser die zachtjes mompelt terwijl je Duits spreekt niet bewust onbeleefd is; Duits is net zo moeilijk te leren voor Duitsers als voor wie dan ook. Na 12 jaar of meer van gra mmar-oefeningen om je grammatica te corrigeren is een geconditioneerde reflex voor hen.

Opmerkingen

• Ik heb altijd het tegenovergestelde gevoeld van wat jij ‘ zegt hier, en ik ben Duits als moedertaal. Voor mij voelt Duits gemakkelijk – ik hoor dat het leren van talen tijdens de kindertijd voor iedereen gemakkelijk is, ongeacht de taalproblemen. (Er zijn enkele fijne punten over spelling waar zelfs Duitsers zich onzeker over voelen, maar die ‘ gaat over geschreven taal, niet over verbale communicatie, en het is geen adoptie van taal uit de kindertijd.)
• @toolforger: mompelt jij zachtjes terwijl een arme buitenlander probeert door je moedertaal te navigeren?
• Nee, helemaal niet. Het hele idee dat Duitsers moeite hebben met het leren van hun moedertaal is gewoon niet waar, het leren van talen gebeurt op dezelfde manier in alle culturen en talen, wereldwijd: instinctief, binnen de eerste vijf jaar van ons leven, zonder bewuste inspanning, via feedback loops met andere luidsprekers. Niemand bekommert zich ooit om grammaticaregels voor school, noch zou een vijfjarige het vermogen hebben om grammatica te leren en toe te passen, het idee zou absurd klinken.
• I ‘ sorry, ik had Duitse grammatica moeten zeggen. Is de grammatica gemakkelijk? Elke Duitse grammaticaregel heeft een uitzondering, behalve één, en ik kan ‘ niet onthouden welke dat is. Ones-melktaal komt voor de meesten van nature, en we spreken het in de volksmond, maar de grammaticaregels die op school worden geleerd, ontsnappen ons vaak. Leraren proberen dat te verhelpen. Ik moet nog steeds de vervoeging van ” doorlopen om ” te zijn.
• Kinderen leren taal op instinct, inclusief alle regels. Ze beginnen met een ruwe benadering en pikken taalpatronen op van leeftijdsgenoten en volwassenen, en worden geleidelijk gecorrigeerd tot de volledige regelset. Dit werkt tot een leeftijd van ongeveer 12-14 jaar, daarna moet je de veel moeilijkere route afleggen om regels uit het hoofd te leren en ze toe te passen; zie en.wikipedia.org/wiki/Language_acquisition voor meer details.

Uiteindelijk denk ik dat het feit of moedertaalsprekers onze biedingen om Duits met ons te spreken al dan niet accepteren, neerkomt op onze uitspraak, vloeiendheid, zelfvertrouwen en non-verbale aanwijzingen. Hoe te werk te gaan – en het in perspectief te plaatsen – in situaties waarin ze weigeren, is een zeer delicate vraag. Er zijn hier al een paar hele goede antwoorden, waarvan ik ook heb geprofiteerd. Ik ben een Amerikaans staatsburger en woon al 6 jaar in Duitsland.Helaas is mijn Duits alleen op het niveau dat het in zes maanden had kunnen zijn als ik me had kunnen onderdompelen in de taal van het land. Dus gooi ik gewoon mijn perspectief in de mix als het überhaupt helpt.

Hoewel het vrij duidelijk is dat drukke servicemedewerkers wiens Engels vele malen beter is dan mijn Duits niet de juiste mensen om te proberen Duits te spreken, kunnen andere mensen zijn, en ik zou alleen willen dat ik beter was in het onderscheiden van wie, wanneer en hoe. Niettemin heb ik in het leven geleerd dat als ik me niet op mijn gemak voel in de buurt van andere mensen kan ik realistisch gezien niet verwachten dat ze zich op hun gemak voelen bij mij. En het strekt zich uit tot taal: als ik me niet op mijn gemak voel om een bepaalde taal met iemand te spreken, kan ik realistisch gezien niet verwachten dat ze zich op hun gemak voelen om het met mij te spreken.

In het algemeen, als ze reageren in het Engels geef ik ze het voordeel van de twijfel dat de bedoeling niet kwaadaardig / xenofoob is, en denk “Oké, ze lijken de sfeer te krijgen dat het moeilijk voor mij zal zijn om dit gesprek in het Duits te voeren, en dus voor hen.”

Zal het zijn?

Als Ik weet dat het antwoord ja is, dan capituleer ik gewoon en schakel ik ook over naar het Engels. Als ik echter geen enkele moeite had gehad om ze te begrijpen, noch om te formuleren wat ik in het Duits wil zeggen (ik heb mogelijk niet-gediagnosticeerde ASS, en daarom is mijn non-verbale communicatie soms minder dan vloeiend, wat in Duitsland verkeerd kan worden geïnterpreteerd omdat mijn moeilijkheid ligt bij de Duitse taal en dat ik ze nodig heb om Engels te spreken), zou ik in nogal informele situaties kunnen zeggen: “Wir könnten auch auf Deutsch unterhalten, aber nur wenn du nichts dagegen hast.” Het laat de bal in hun veld achter. Een paar keer ben ik gewoon in het Duits blijven praten, maar eigenlijk waren die tijden meestal volledig per ongeluk. Ik had bijvoorbeeld een afspraak bij de KVR. Ik had buiten zitten wachten, al mijn papieren nagekeken en gerepeteerd wat ik moest doen. zeg. Ik liep naar binnen, wisselde “Guten Tag” uit, ging zitten, legde mijn papieren op het bureau en de officier begon tegen me te praten in het Engels. Ik kwam er eigenlijk uit “Ich weiß nicht genau ob dies Alles ist, dass Sie brauchen , aber … voordat mijn brein registreerde dat het Engels met een Duits accent dat ik net had gehoord niet echt Duits was. Ik probeerde respectvol te zijn en zei: Of ik kan Engels spreken. Daarna ging hij verder in het Duits en de afspraak verliep vlot.

Een andere keer sprak een ober elk lid van mijn gemengde Duitse en internationale groep in het Duits toe, behalve ik. Ik voelde me beledigd en beschaamd, en vond het onbeleefd van hem (misschien was het niet), dus ik antwoordde hem gewoon in het Duits. Misschien was ik daar de onbeleefde, maar in ieder geval probeer ik dat te vermijden zoveel mogelijk – wat gemakkelijker is na een aantal jaren van geleidelijk de situatie vanuit het tegenovergestelde perspectief te gaan bekijken.

Ik zou alleen willen dat ik dit allemaal eerder had geweten.

Opmerkingen

• Obers proberen meestal zo duidelijk mogelijk te zijn in hun communicatie. Het ‘ is heel goed mogelijk dat elke onbeschoftheid van de ober ‘ s kant puur onbedoeld was.

Ik woon aan de Nederlandse kust en spreek altijd Nederlands tegen de vele Duitsers die er komen. Gewoon beleefd proberen te zijn. Ze reageren zelden in het Nederlands. Geen van hen lijkt geïnteresseerd te zijn in het begrijpen van de moedertaal van een ander land. Ze zijn hier tenslotte maar een paar dagen of weken. Helemaal het tegenovergestelde van alles wat ik hier lees. Bedenk, voordat je antwoordt, dat Nederlands niet zo veel verschilt van Duits;)

Opmerkingen

• Nederlands en Duits lijken voldoende op elkaar zodat een zuivere moedertaalspreker doe een paar gissingen over welk onderwerp de ander aan het praten is, maar de inhoud komt niet over. En heel weinig Duitsers hebben genoeg Nederlands geleerd om zich verstaanbaar te maken; je kunt in die situatie het beste overschakelen naar het Engels (wat ik de meeste Nederlandse leer op school begrijp, net zoals Duitse kinderen het leren).

net als het OP, ben ik ook erg teleurgesteld als Duitsers me in het Engels antwoorden. Ik ben net terug uit Duitsland en ik was opgetogen toen mijn AirB & B-host het gesprek begon met deutsch oder Englisch?. Ik antwoordde deutsch, bitte en vanaf dat moment vasthouden aan het Duits.

Ik heb me afgevraagd of een factor in de voorkeur van een moedertaal Duits voor Engels het vermijden van de vraag is of ik Sie vs Du moet gebruiken.

Reacties

• ” vermijden Sie / Du ” is in de overgrote meerderheid van de situaties geen probleem voor Duitse moedertaalsprekers – we ‘ zijn bedreven in het weten of uitzoeken wat geschikt is ;-).Bekijk het antwoord van Volker Siegel ‘ hierboven: misschien heb je net een cultureel verschil ontdekt: antwoorden in het Engels * wordt door de Duitse moedertaalsprekers als beleefd beschouwd . * een taal die beide voldoende bekend zijn en waarvan wordt aangenomen dat de vragensteller beter bekend is dan het Duits